Bu adamın duzelme ihtimali olduğunu sanmıyorum barış mis olsanız bile aynı sorunlar tekrar edecek gibi duruyor,ayrılacak olursaniz en azından bir umut taşırsiniz gelecek günler için, evet önce çok zor günler geçirebilirsiniz ama sonra bi bakmış siniz yeniden doğmuş gibisiniz ..keşke ben de yeni bir hayata başlamaya cesaret edebilsem . Şans sizinle olsun dilerim, .
Teşekkür ederim,kendimi o kadar yalnız,o kadar değersiz hissediyorum ki bu yaştan sonra yeniden hayata başlayabilirmiyim bilmiyorum.ailem sağolsunlar arkamdalar eşimin yıllardır beni sindirdiğini söylüyorlar aslında haklılarda eşim bir şekilde beni sindirdi özgüvenimi yok etmiş şimdi anlıyorum,yada bilmiyorum belkide gerçekten ben hatalıyım belki nerde nasıl tepki vereceğimi bilemedim içimde bir dengesizlik iyi yönlerini de düşününce keşkelere takıldım toparlanamıyorum. Çok şükür çalışıyorum, maaşımı eşime verdim az buldu beğenmedi vermedim vermediğim için suçlandım.yazacak çok şey var nerden başlıcam nasıl yazacağım bilmiyorum.
imanınızı güçlendirin Allaha cc sıgının her zorlukla beraber bir kolaylık vardır aradan zaman geçer bu halinize gülersiniz üzülmeyin dünyaya bir kez geliyorsunuz hiç birşey için geç değildir aklıma Şems Tebrizi hz bir sözü geldi...''
evlenmeden öncede yaşıyordunuz evlendikten sonrada yaşarsınız ve hiçte kolay olmamıs yasantınız evliykende kaldırılması zor birçok şeyi kaldırmıssınız sanırım belli bir zamandan sonra alışkanlık haline geliyor sizin içinde geçerlimi bilmiyorum ama şöyle bir durum var bir kişiye gereğinden fazla taviz verirseniz fazla mütevazilik yaparsanız kendini haklı sanmaya egolar şişmeye başlıyor sizi de zamanla sindiriyor bazen sırf huzurumuz kaçmasın alttan almamızla ve bunu alışkanlık haline getirmemizle başlıyor bunlar ,asla değersiz değilsiniz Allah cc size değer verip yaratmış var etmiş yasatmısken yasadığınız hiç birşey ve sizi yaşatılan hiç birşey degersiz yapamaz size biraz sabırlı olun sakin olun adım gibi eminimki atlatacaksınız sevdiğniz şeyleri yapın mesela namaz kılmıyorsanız başlayın kılıyorsanız çoğaltın cok dua edin bol bol , kitap okuyun sevgiğiniz yapamadığınız şeyleri imkan dahilinde yapın içinizde sızlasa dışarıya karşı dik durun ki annemin bir sözü var dosta ah düşmana oh dedirtme diye çünkü güçlü durunca yada durmaya çalışınca öyle hissetmeye başlıyorsunuz ve cok sabretmissiniz karsiligi hem dunyada hem ahirette alirsiniz
- 'Hakk’ın karşına çıkardığı değişimlere direnmek yerine, teslim ol. Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. "Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir" diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?
Peki ayrılmadan önce ve şimdi çocuklar ile iletişimi nasıl? Maddi olarak ihtiyaçlarını karşılıyor mu? Çocuklar ne düşünüyor bu durumda?
Aslında sorun uğraşıp uğraşıp ayrılanın siz değilde eşinizin olması...siz ayrılıp barışmayı adet edinmişsiniz,eşiniz nokta koyunca da zorunuza gitmiş.Bence eşinizin olayı
kabullenmesini dert etmişsiniz çünkü eşinizin sizden vazgeçmiş..[/QUOTE
Küslüklerimiz oluyordu ama evin içinde, ayrılmamız bir kere oldu ,tespitiniz çok doğru olabilir beni sevdiğini sanıyordum bunca yıldan sonra her ne olursa olsun ayrılmayız diye düşünüyordum galiba onun çok kolay vazgeçmesini,kabullenemedim belkide.
Yani çocuklar barışmanızı mı istiyor. Her çocuk ister 30 yaşımdayım anne babam ın boşanma davası var bende bir mucize istiyorum. Ama babam kendini düzeltmeli aksi takdirde boşansınlar annem üzülmesin daha fazla diyorum. Onlar da bu şekilde mi düşünüyor yoksa nolur sa olsun barışmanızı mı istiyor larÇocuklarlada iletişimi pek iyi değil,ihtiyaçlarını fazla olmamakla karşılıyor çocuklar tabikide üzülüyorlar durumumuza.
Moralinizi daha da bozmak istemiyorum ancak nedir bu "adamı illa hayatımda tutacağım" telaşı.
Zaten mutlu bir evlilik değilmiş, anlattığınıza göre adam sizi hiç kabullenmemiş. Kendi başına karar almış, sizi eleştirmiş vs.
Aslında en başından sonunun böyle olacağı belliymiş.
Siz tıpkı şu an olduğu gibi o zaman da zayıflık göstermişsiniz.
Bir kadın bir erkeğe niye yalvarır. Hadi hatalı olsanız özür dilersiniz de ötesi neden?
E kaybetmemek için kendinizden ödün verdiniz de yuvanızı (?) yıkmadınız. Şimdi ne oldu?
Elin oğlu kafasına koydu mu ağlamaya yalvarmaya düşmez.
Geçmişler olsun.
Toparlanamam diye bir şey yok çünkü zorundasınız.
Genç kızlara akıl verecek yaşta ve tecrübedesiniz.
Bir erkek için şu duruma düşmek yakışıyor mu?
Hala eşim diyorsunuz bir de.
Canınıza yazık. Kendiniz için yaşamaya başlayın artık.
Moralinizi daha da bozmak istemiyorum ancak nedir bu "adamı illa hayatımda tutacağım" telaşı.
Zaten mutlu bir evlilik değilmiş, anlattığınıza göre adam sizi hiç kabullenmemiş. Kendi başına karar almış, sizi eleştirmiş vs.
Aslında en başından sonunun böyle olacağı belliymiş.
Siz tıpkı şu an olduğu gibi o zaman da zayıflık göstermişsiniz.
Bir kadın bir erkeğe niye yalvarır. Hadi hatalı olsanız özür dilersiniz de ötesi neden?
E kaybetmemek için kendinizden ödün verdiniz de yuvanızı (?) yıkmadınız. Şimdi ne oldu?
Elin oğlu kafasına koydu mu ağlamaya yalvarmaya düşmez.
Geçmişler olsun.
Toparlanamam diye bir şey yok çünkü zorundasınız.
Genç kızlara akıl verecek yaşta ve tecrübedesiniz.
Bir erkek için şu duruma düşmek yakışıyor mu?
Hala eşim diyorsunuz bir de.
Canınıza yazık. Kendiniz için yaşamaya başlayın artık.
unfortunate_angel
Arkadaşım yazdıklarınızda çok haklısınız. akıl verecek yaşta ve tecrübedeyim genelde de mantıklı ve doğru yorumlar yaparım,ama insan kendisi yaşarken beyin duruyor,kelin ilacı hesabı..:) çok zayıf davrandığımın farkındayım.
Eşim çok inatçı,herşeyin kendi kontrolünde olmasını onun,doğrularında hareket etmemi isteyen baskın karakterdi,kendi kararlarını sorgulatmaz asla taviz vermezdi. zaten tartışmalarımızda bu yüzden olurdu. Tepki verdiğim zaman da abarttığımı söyler,beni suçlar haklıyken haksız olurdum.
Ayrılmanın çözüm olmadığını, sorunlarımızı konuşarak çözebileceğimizi ikimizinde olgun yaşta olduğumuzu anlatmaya çalıştıkca bir yerlerini kaldırdığımla kaldım.
Ben toparlamaya çalışıp konuştukca da Kendisi bitti veya bitmedi demeden sadece zamana bırakmamızı söyleyip durdu. henüz davayı da açmadı ne yapmaya çalışıyor ?
Bu süre içinde de hiç barışma çabasında bulunmadı aramıyor,sormuyor,görüşmüyor İnsan yıllarca yaşadığı ayrıldığımız güne kadar seviyorum dediği karısını hiç mi merak etmez ? anlayamıyorum.
Hiç mi alışkanlığı olmadı?Nasıl hayatında olmamışım gibi umursamaz, rahat davranıyor?Bu kadar kolay mı yıllar sonra evliliği yıkıp,silmek.
Bunları düşündükce kendimi toparlayamıyorum kendimi şuan o kadar değersiz,güçsüz hissediyorum ki
Beni umursamayan yok sayan birini
neden hayatımda tutma çabasında olduğumu inanın bende bilmiyorum. Belki genç yaşımda onu tanıyıp sevdiğimden, belki alışkanlık,belki cesaretsizlik,belki bana yıllarca işlediği suçluluk duygusuydu,belkide bu yaştan sonra yalnız kalma korkusu,en çokda başka biriyle olursa onu sonsuza kadar kaybederim korkusuydu.
Elbette ki evliliğimiz hep kötü geçmedi güzel günlerimizde vardı,hatta dışardan herkesin imrendiği. Ev işlerinden çocukların bakımına, alışverişden yemek yapımına, kadar fazlasıyla ilgili , sorumluluk sahibiydi. İyi günlerimizde ilgisini,sevgisini fazlasıyla gösterir di.Bu yanlarını düşüşündükcede hatalı olan benmiydim diye kendimi suçluyorum.
Buraya konumu açıp içimdekileri sizlerle paylaşmaktı düşüncem,fakat açtıktan sonra eşimin ablasının ve kuzeninin de burayı takip ettiğini öğrendiğim için kendimi ifade etmekte zorlanıyorum.Hepinize ilginiz için teşekkür ederim.
Davayi o acmaz.Acmasini bekleme. Ayni seyleri yasamis biri olarak soyluyorum. O acmaz cunku su halinden memnun. Nufus kagidinda evli ya da bekar yazmasi onu cok ilgilendirmiyor suanda cunku yasadigi hayattan memnun. Sorumsuzca sadece kendini dudunerek yasiyor. Muhtemelen hayatinda biri var. Son olay onun gitme bahanesi olmus. Doner mi diye beklemeyin erkekler kafasinda bitirmeden gitmiyor. Sadece hayatinda biri varsa ve ne zaman evlenecegiz diye baski yaparsa iste o zaman bosanalim der.
Eger yasadigi hayattan memnun olmasaydi o da gecmisi dusunurdu. Bu hale nasil geldik derdi. Duzeltmek icin cabalardi. Ancak bunu yapmiyor cunku mutlu. Siz once ne istiyorsunuz buna karar vermelisiniz. Bu sekilde de yasarim diyorsaniz devamedin. Yok araftan kurtulmak istiyorum diyorsaniz bosanin.
cocuklar her zaman anne ve babalatinin bir arada olmasini isterler. Ancak evlilik tek tarafli olmuyor. Caba da tek tarafli olmuyor. Kendinizi suclamayin. Yasadiklariniz ya da ona davranislariniz sadece etkiye tepki idi. Insani en cok mahveden sevilmemek degil indan bin beteri umursanmamak. Hic yerine konmak. Kimse buna dayanamaz. Cok agir. Bunu kimse kaldiramaz. Siz burda ben de varim diye varliginizi ona gostermeye calistikca o hep sizi disarda tutmus. Sadece genel ihtiyaclarini karsilamak icin ya da bahane bulamadigi icin bu evliligi yurutmus ya da yurutuyor gibi gozukmus. Tek tarafli olmaz hic bir sey. Sadece siz cabalamissiniz ha la da oyle. Kendinizi kaybetmissiniz. Kendinizi unutmussunuz. Once kendinizi yeniden kesfedin. Onun istedigi gibi olayim derken baska kaliplara girmissiniz. Ozunuze donun ve iyice dusunun ne yapmak istiyorsunuz. Ona gore de kararinizi verip yolunuza devam edin.
Çocuklarınız kaç yasında ve esinizin mesleği nedir?Bende artık hayatında biri olduğunu düşünüyorum. Dediğiniz gibi aksi taktirde çabalar bir adım atardı. Hayatından memnun olduğunuda duyuyorum. İnsanlar ayrılıp,boşanabilir bunu anlarım da,anlamadığım ortada çocuklar varken onların sorunları için bile neden görüşmez anlayamıyorum.
Tespitiniz çok doğru,pisikoloğumda aynen sizin gibi etkiye tepki olduğunu söylüyor,ben yinede kendimi suçluyorum "keşkelere "takıldım. Haklısınız hiç yerine konmak umursanmamak canımı çok acıtıyor, günden güne eridiğimi hissediyorum.
Yıllarca onun istediği kalıba girmekten,
Kendi kişiliğimi unuttum. İnanırmısınız şu an bile yaptığım her şeyde doğrumu yapıyorum yanlışmı diye ikilemde kalıyorum.Pisikoloğum kendimi yeniden keşfetmemin zaman alacağını söylüyor.
Çocuklarınız kaç yasında ve esinizin mesleği nedir?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?