- 15 Ekim 2016
- 6.794
- 12.277
- 248
Ağladım benTazecik acimla buradayim; Cumartesi gunu babami kaybettim. Pazar oglen defnettim. Acikcasi guclu ve vicdanen rahat hissediyorum.
Oncelikle babami mezara elimle indirdim, o inmeden bir avuc toprak atip yatagini yaptim, ustunu de ellerimle orttum. bunu bizzat istedim bu vedalasmamda onemli bir asamaydi.
Ikincisi öldu demek yerine rabbine kavustu, diyotum, hicbir canlinin bir nefes daha almasinin imkani olmadigini biliyorum.
Gecmisteki hersey icin sesli olarak "seni affettim, hakkimi helal ettim, benden yana kabir azabi cekmeyesin" dedim. Affettim kelimesi gercekten sihirli. Ozledikce yattigin yerde huzur bul, gunhm geldiginde ben de senin yanina gelecegim ve hikayemiz sonsuz olacak diyorum.
Evladi olarak ben de O'yum aslinda belki gulusum, bakisim birseyim benziyor, o yanimi seviyorum.
Onun icin hayir yapmaya gayret ediyorum vee muhakkak bir mesgale buluyorum
Sevdikleri vefat etmiş herkese sabırlar, yakınlarınız nur içinde yatsınlar dilerim. Bu acıyı tecrübe etmişlere soruyorum: nasıl atlattınız ya da atlatabildiniz mi? Ne kadar sürede normale döndünüz? İç ferahlatacak tavsiyeniz var mı?
Başınız sağolsun....Sevdikleri vefat etmiş herkese sabırlar, yakınlarınız nur içinde yatsınlar dilerim. Bu acıyı tecrübe etmişlere soruyorum: nasıl atlattınız ya da atlatabildiniz mi? Ne kadar sürede normale döndünüz? İç ferahlatacak tavsiyeniz var mı?
En acı ölüm bir çocuğun veya gencin ölmesi ve onun anne babasının üzüntüsü. Bunu tarif zor ve tesellisi imkansız. Diğer yetişkin ölümlerine gelince yaşlı ve hastaların ölüm acısı bir hafta sürüyor hatta çoğu insan kurtulduğuna seviniyor, yas hali ise bir iki ay sürüyor ve her şey normalleşiyor. Orta yaş sürpriz ölümlerde ölenin sizle olan yakınlığı ve bağlılığı ön plana çıkyor, bu da buruk bir acıya dönüşüyor şiddeti azalmakla birlikte aylar yıllar sürebiliyor. Her yaştan sık ölüm görebilen bir meslekteyim, çocuk ölümlerini hariç tutuyorum, diğerlerine bir şekilde alışılıyor. Etrafta da çocukların anne babalarının ölümü hariç kendini heder eden görmedim. Ölmek de yaşamak kadar doğal. Allah hayırlı ve sıralı ölüm versin.Sevdikleri vefat etmiş herkese sabırlar, yakınlarınız nur içinde yatsınlar dilerim. Bu acıyı tecrübe etmişlere soruyorum: nasıl atlattınız ya da atlatabildiniz mi? Ne kadar sürede normale döndünüz? İç ferahlatacak tavsiyeniz var mı?
5 ay önce babam vefat etti.Özlüyorum ve her an aklımda diyebilirim.,Yoğun işe odaklandığımda bir anlık gidiyor aklımdan ihanet etmişim gibi bir his kalıyor.Sevdikleri vefat etmiş herkese sabırlar, yakınlarınız nur içinde yatsınlar dilerim. Bu acıyı tecrübe etmişlere soruyorum: nasıl atlattınız ya da atlatabildiniz mi? Ne kadar sürede normale döndünüz? İç ferahlatacak tavsiyeniz var mı?
Beni ayakta tutan inancım oldu. İnancınızı bilmediğim için o yönde yorum yapamam tabii.Sevdikleri vefat etmiş herkese sabırlar, yakınlarınız nur içinde yatsınlar dilerim. Bu acıyı tecrübe etmişlere soruyorum: nasıl atlattınız ya da atlatabildiniz mi? Ne kadar sürede normale döndünüz? İç ferahlatacak tavsiyeniz var mı?
Bı tuhaf geliyor başlarda sanki hiç gitmemiş gibi her an çıkıp gelecek bi yerden. Hatta ağlayamiyosn bile bi sakinlik bı durgunluk oluyo. Kendin bile bu haline şaşırıyorsn nasıl ya benim buraları yikmam lazımdı neden böyleyim diye sorguluyosnz. Çıkıp gelmesini bekliyorsunuz hep. Her an her dakka aklınızda, o öldü diye beyninizin içinde bir ses yankılanıyor..Sevdikleri vefat etmiş herkese sabırlar, yakınlarınız nur içinde yatsınlar dilerim. Bu acıyı tecrübe etmişlere soruyorum: nasıl atlattınız ya da atlatabildiniz mi? Ne kadar sürede normale döndünüz? İç ferahlatacak tavsiyeniz var mı?
annem uzun süren bir hastalık döneminden sonra vefat etti. o sırada hissettiğimiz "acıları bitti" ve "biz de artık bu acıları çektiğini görmeyeceğiz" rahatlaması daha baskın bir duyguydu. Benim için zaman geçtikçe üzüntüm arttı. Annem öldükten 2 sene 7 gün sonra kızım doğduğunda, o hamilelik sürecinde, kızımın doğum günlerinde, çevremde annesi ile birlikte bir şeyler yapan arkadaşlarımı gördüğümde... vs. vs. 3 gün sonra annemin ölümünün 6. yıldönümü. ondan önce de 4 sene hastaydı ve annem gibi değildi artık. 10 yıldır annesiz hissediyorum ve bu ilk yıllar bu kadar koymazken şimdi kalbimi acıtıyor.Sevdikleri vefat etmiş herkese sabırlar, yakınlarınız nur içinde yatsınlar dilerim. Bu acıyı tecrübe etmişlere soruyorum: nasıl atlattınız ya da atlatabildiniz mi? Ne kadar sürede normale döndünüz? İç ferahlatacak tavsiyeniz var mı?
annem uzun süren bir hastalık döneminden sonra vefat etti. o sırada hissettiğimiz "acıları bitti" ve "biz de artık bu acıları çektiğini görmeyeceğiz" rahatlaması daha baskın bir duyguydu. Benim için zaman geçtikçe üzüntüm arttı. Annem öldükten 2 sene 7 gün sonra kızım doğduğunda, o hamilelik sürecinde, kızımın doğum günlerinde, çevremde annesi ile birlikte bir şeyler yapan arkadaşlarımı gördüğümde... vs. vs. 3 gün sonra annemin ölümünün 6. yıldönümü. ondan önce de 4 sene hastaydı ve annem gibi değildi artık. 10 yıldır annesiz hissediyorum ve bu ilk yıllar bu kadar koymazken şimdi kalbimi acıtıyor.
sizin kaybınız ani olmuş, ama aslında yaşadığımız kayıptan çok bundan sonra bir daha yaşayamayacaklarımız yaralıyor... başınız sağolsun
merhaba, başınız sağolsun.Çok zor çok..37 gün oldu babam gideli..okunan duaların ardinda adını duydukça kafayı yiyorum Allah'ım affetsin ama isyandan değil kabul etmek istemediğinden.Guclu olmak zorundayım annem için.belki sarılacak yaslanacak kardeşim olsa çok daha kolay olurdu ama tüm sorumluluk bende olunca güçlü görünmek zorundayım en zoruda bu.Allah yardımcımız olsun mekanları cennet olsun Rabbim incitmesin inşallah. Özlemek iyi değil diyorlar ama çok özledim be kk.
Mutlaka psikiyatrist bir destek alın ben 10. Gün başladım çünkü artık bacaklarım uyumuştu yuruyemiyordum.ilacsiz çok zor
Ne kadar benzer duygular…annem uzun süren bir hastalık döneminden sonra vefat etti. o sırada hissettiğimiz "acıları bitti" ve "biz de artık bu acıları çektiğini görmeyeceğiz" rahatlaması daha baskın bir duyguydu. Benim için zaman geçtikçe üzüntüm arttı. Annem öldükten 2 sene 7 gün sonra kızım doğduğunda, o hamilelik sürecinde, kızımın doğum günlerinde, çevremde annesi ile birlikte bir şeyler yapan arkadaşlarımı gördüğümde... vs. vs. 3 gün sonra annemin ölümünün 6. yıldönümü. ondan önce de 4 sene hastaydı ve annem gibi değildi artık. 10 yıldır annesiz hissediyorum ve bu ilk yıllar bu kadar koymazken şimdi kalbimi acıtıyor.
sizin kaybınız ani olmuş, ama aslında yaşadığımız kayıptan çok bundan sonra bir daha yaşayamayacaklarımız yaralıyor... başınız sağolsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?