Onu nasıl unuttunuz?

Ceylinceylinbjk .!.:

iyi geceler hanimlar,
30 yasindayim. Bu yastan sonrada kor kutuk asik oldum. Mutlaka konumu hatirlayanlar olacaktir, beklemek gibi maalesef inanilmaz bir sey yapiyorum. Sirf onu bir gun daha fazla görebilmek, onu göremeyince delirmekten korkmak adına. Açıkçası bu konu ile ilgili yorumlarınızı merak etmek için açmadım konuyu,merak ettigim şey; hepinizin mutlaka canini yakan,kendi icinde ateslerde kavuran, onu bir kez olsun koklayabilmek adina kendi dunyasinda platonik ask yasayan, yada ayrildiktan sonra onsuzluktan mutsuzlugun en dibini goren bir ask hikayeniz vardir.
Nasil unuttunuz? Ne gibi cabalar sarfettiniz? Olgun, basarili her anlamda kendini bilen bir kadinken nasil onu unutup hayatiniza devam ederken ne tur adimlar attiniz?
Biliyorum benimki de gececek ama, gecsinle gecmesin arasinda bir sey istiyorum ben. Onu sevmeyi bile seviyorum, bi bakisi beni eritmeye yetiyor,varsin adim atmasin onu maksimum gorebileyim, yanimdan gecerkenki parfum kokusunu alayim, ismimle hitap ettigini duyayim.Onu severken kaybettigim zaman, teptigim kismet hicbir sey umrumda degil. Bazilariniz belki kizacak bana, fazla duygusal bulacak , neyin kafasini yasiyor bu diyecek. Ama gerçekten çok çaresizim. Onu çok seviyorum, unutmakta istemiyorum, ama bu işin oluru da yok. Nasil kurtulacagim bu cikmazdan. Çok denedim ama gerçekten onun bulunduğu ortamdan gidemiyorum, kocaman kadinim evet ama duygularimi yönetemiyorum. Sabırla bekleyip acı çeke çeke onu unutmayı öğrenmeli miyim yoksa bir yolunu bulup uzaklaşmalı mı?
Rahatlatıcı birşey duymaya çok ihtiyacım var. Gece gece çok sıkıntıda hissediyorum kendimi..

Genişletmek için tıkla...

Siz patronunuza aşık olan kişi değişmişsiniz

Ceylinceylinbjk .!.:

iyi geceler hanimlar,
30 yasindayim. Bu yastan sonrada kor kutuk asik oldum. Mutlaka konumu hatirlayanlar olacaktir, beklemek gibi maalesef inanilmaz bir sey yapiyorum. Sirf onu bir gun daha fazla görebilmek, onu göremeyince delirmekten korkmak adına. Açıkçası bu konu ile ilgili yorumlarınızı merak etmek için açmadım konuyu,merak ettigim şey; hepinizin mutlaka canini yakan,kendi icinde ateslerde kavuran, onu bir kez olsun koklayabilmek adina kendi dunyasinda platonik ask yasayan, yada ayrildiktan sonra onsuzluktan mutsuzlugun en dibini goren bir ask hikayeniz vardir.
Nasil unuttunuz? Ne gibi cabalar sarfettiniz? Olgun, basarili her anlamda kendini bilen bir kadinken nasil onu unutup hayatiniza devam ederken ne tur adimlar attiniz?
Biliyorum benimki de gececek ama, gecsinle gecmesin arasinda bir sey istiyorum ben. Onu sevmeyi bile seviyorum, bi bakisi beni eritmeye yetiyor,varsin adim atmasin onu maksimum gorebileyim, yanimdan gecerkenki parfum kokusunu alayim, ismimle hitap ettigini duyayim.Onu severken kaybettigim zaman, teptigim kismet hicbir sey umrumda degil. Bazilariniz belki kizacak bana, fazla duygusal bulacak , neyin kafasini yasiyor bu diyecek. Ama gerçekten çok çaresizim. Onu çok seviyorum, unutmakta istemiyorum, ama bu işin oluru da yok. Nasil kurtulacagim bu cikmazdan. Çok denedim ama gerçekten onun bulunduğu ortamdan gidemiyorum, kocaman kadinim evet ama duygularimi yönetemiyorum. Sabırla bekleyip acı çeke çeke onu unutmayı öğrenmeli miyim yoksa bir yolunu bulup uzaklaşmalı mı?
Rahatlatıcı birşey duymaya çok ihtiyacım var. Gece gece çok sıkıntıda hissediyorum kendimi..

Genişletmek için tıkla...

siz patronunuza aşık olan kişi değişmisiniz?o zamanlar üye değildim ama takip ediyordum konunuzu.düşüncelerimi paylaşmak bugüne kısmetmiş.kendinizi neden bu kadar çok sıkıntıya derte sokuyorsunuz.Nasip deyip geçmenz gerekşr.üzülmeyin kıymetsiz değer verilmeyecek bir insan değilsinizdir.KALPLER Allahın elindedir hem dua edin.nasip se elbet olur nasio değilse belkş hakkınızda en hayırlı olanı budur.Patronunuz bana hiç hüven vermedi zaten,öyle bi adamla evlenip aynı oda da kendini yalnız hissetmenin mi size daha çok mutluluk verir ,yoksa değerinizi bilen size saygı ve sevigisini belli eden,sizi her an düşünen bi insan mı daha çok mutluluk verir? Patronunuzu düşünmekten kendinşze değerinizi kaybetmişsiniz.buda geçer ya hu deyip önünüze bakın.o adamla evlenşlmez.her bi kavganızda sizin bu sevginizi kullanacak ben zaten böyleydim bilerek labul ettin deyip size psikolojik baskı bile yapacak emin olun.her şerde vardır bi hayır deyin ve kendinşze değer verin.kendinizden başka kimseyi de aşırı sevmeyin lütfen

Ben de çok aşık oldum. Sonra evlendik. Şiddet falan.. İyiyken çok iyi kötüyken çok kötü olduk. Defalarca ayrılmak istedim ama bi şekilde yine bi araya geldik. En son bana bi iyilik yapıp boşanma davası açtı. Sonra yine hayatıma girdi. Baktım hem boşanmak istiyor hem de arada hayatımı yoklamak istiyor.
Çok severek, vazgeçtim.
Tabi bu arada çok büyük kötülükler yaptı bana.

Yaptıklarımı söyleyeyim, bütün fotoğrafları sildim önce,
her yerden engelledim bana ulaşamadı,
ağlamaktan gözlerim şişse dahi asla aramadım..
özlemekten yorulsam bile aramadım..

Çünkü olmayacaktı.
Aşkımdan ölsem dahi olmayacaktı.
Şimdi elimde nefret kaldı kocaman bi hıncım var.

Bir buçuk yıl oldu. Unutmadım ama alıştım..
En azından daha huzurlu bi hayatım var. Daha sosyalim, arkadaşlarım, ailem var.
Hala daha özlüyorum bazen ama nefrette ediyorum. :)

Bi şarkı sözü var; 'Nefret ede ede sever mi insan böyle' beni anlatıyor :)

Buna ilk aşkımı örnek verebilirim sanırım. Belki de çocukluk aşkı demeliyiz henüz 14 yaşındaydım. 9 ay gibi, bana göre kısa bir süre beraberdik. Sonra ayrıldık.

Ben 4 sene bekledim :)

Bu duyguları sevmişim sanırım ben. Acı çekmeyi, ağlamaları falan.. :) onu görüp yeniden ağlamamak için gözlüklerimi çıkarıyordum. Çünkü gözlüksüz hiçbir şey göremiyordum :) oda inadına etrafımda dolaşırdı.
Gözümde büyütmüşüm de büyütmüşüm. Bekleyiş yıllandıkça kutsallaşmış resmen.
Sonra bir akşam bana bir şey oldu.4 yıl sonra yine düşünüyorkeeen, birden hayırlısı için dua etmeye başladım. İlk kez.. O benim için hayırsız biriyse neden istedim durdum ki onu ben? Doğru sözcükleri söyleyememişim meğer..
4 yıl 1 hafta sonra ondan nefret etmeye başladım. Çünkü bana neler yaptığını düşündükçe asla beni haketmediğini ve kalpsiz bir psikopat için acı çektiğimi görüyordum.

4 yıl yaklaşık 4-5 hafta sonra ona karşı duyduğum nefret yerini hissizliğe bıraktı. Sık sık dua ediyordum. Öyle ya, sahipsiz değilim ben. Rabbim'e yaklaştıkça, dua ettikçe korur Rabbim beni. Güvende hissediyordum. Çok geç olsa da.. Benim için hala geç değildi.

Sonra hayatıma biri girdi. Çoook sonra.. Eşim :) Henüz yeni yeni birbirimizi tanıyorken malum şahıs, eskii defterlerr karşıma çıktı. Canı bana dönmek istemiş sanırım.. İlk aradığında şoka girdim. Annem 1 saat boyunca hasta gibiydin dedi.. O 1 saat geçmedi.. Düşünsene o 4 yılın özeti birden telefonda tokatlıyor. 4 yıldır aradığın şey. Artık ne kadar hissizleşsende, psikolojinde, beyninin içinde ki o depolama alanlarında tak yerini gösteriyor.. Sınav, bununla başa çıkıp çıkamamaktı. Uzun zamandır çalıştığın o sınava girmek gibi.

Görüşmeyi kabul ettim. Tek sebebi, o depoyu kapatmak. Ayrıca depoya tekrar girip bir şeyleri mahvedip etmediğinden emin olmak. Aslında kendimi sınamak..

İnan bana hiçbir şey hissetmedim. Konuşmaya başladığında her şey daha komikti.. O bir şeyleri açıklıyordu, ben içimden onun nasıl kaybolduğunu kutluyordum. Ha bu arada, o onu biraz daha beklemem gerektiğinden bahsediyordu. Çünkü üniversitesi falan varmış.. Kabul edeceğimden o kadar emindi ki teferruatlardan bahsediyordu. Ama ben çok mutluydum. Hala tamamen yeni tanıştığım o iyi adama aittim. Beynim, hislerim, her şeyle.
Sonra kalktım gittim işte.

Uzun olduğunu biliyorum. Ama şuan ne hissettiğini çok iyi anladığım için, senin yapmayı düşündüğün şeyi yapmış biri olarak yazmak istedim. Bekledim ve inan ömrümden 4 yıl kaybettim. Sana tavsiyem şu,
Dua et. Hiç beklemeden, zaman kaybetmeden. Kalbinde hissettiğinle inat etme. Dularını böyle etme. O kapıların açılmasına izin ver. Hayırlı olanı iste. İnan ki kalbin huzur dolucak. Sadece inan.

Siz patronuna ilani ask eden bayansiniz takip ediyordum konunuzu bence uzaklasin belki o da sizi ozledigini hisseder.yine karsilik alamazsaniz gozden irak olan gonulde de irak olur misali unutabilirsiniz

Önce ayrılığı kabullen her şey daha kolay olsun...

Belki de bu durumu artık kurtulmaya çalışmanız gereken bir duygu olarak tanımlamamanız gerekiyor. Sadece olağan haliyle kabul etmeye çalışın ve biraz rahatlayın lütfen. Neden dünyanın sonu gelmiş gibi düşünüp bütün zihninizi alarma geçiriyorsunuz? Yapmanız gereken tek bir şey var: HER ŞEYi OLDUĞU GİBİ KABUL ETMEK.

‘Evet bu adama aşığım ama o benimle birlikte olmak istemiyor. Bu bir süreç ve benim burdan öğrenmem gereken bir şey var.’

Bu adamla yaşadığınız bu süreç bir tesadüf değil. Bu durumun size anlatmaya çalıştığı bir şey var ama siz o mesajı bir türlü alamıyorsunuz. Ama emin olun zaman denen kavram, siz isteseniz de istemeseniz de gereken mesajı almanızı sağlayacak. Demek ki daha zamanı değil. Biraz rahatlayın, her şeyi akışına bırakın. Şimdiye kadar her şey olacağına vardı, bundan sonra da her şey olacağına varacaktır. Hayatta bazen ‘teslimiyet’ duygusunu yaşamak kadar güzel bir şey yoktur.

Bu adam bu yasta dengesiz.. ne gel diyo ne git diyo.. bence uzaklas o is yerinden cik

Ceylinceylinbjk .!.:

iyi geceler hanimlar,
30 yasindayim. Bu yastan sonrada kor kutuk asik oldum. Mutlaka konumu hatirlayanlar olacaktir, beklemek gibi maalesef inanilmaz bir sey yapiyorum. Sirf onu bir gun daha fazla görebilmek, onu göremeyince delirmekten korkmak adına. Açıkçası bu konu ile ilgili yorumlarınızı merak etmek için açmadım konuyu,merak ettigim şey; hepinizin mutlaka canini yakan,kendi icinde ateslerde kavuran, onu bir kez olsun koklayabilmek adina kendi dunyasinda platonik ask yasayan, yada ayrildiktan sonra onsuzluktan mutsuzlugun en dibini goren bir ask hikayeniz vardir.
Nasil unuttunuz? Ne gibi cabalar sarfettiniz? Olgun, basarili her anlamda kendini bilen bir kadinken nasil onu unutup hayatiniza devam ederken ne tur adimlar attiniz?
Biliyorum benimki de gececek ama, gecsinle gecmesin arasinda bir sey istiyorum ben. Onu sevmeyi bile seviyorum, bi bakisi beni eritmeye yetiyor,varsin adim atmasin onu maksimum gorebileyim, yanimdan gecerkenki parfum kokusunu alayim, ismimle hitap ettigini duyayim.Onu severken kaybettigim zaman, teptigim kismet hicbir sey umrumda degil. Bazilariniz belki kizacak bana, fazla duygusal bulacak , neyin kafasini yasiyor bu diyecek. Ama gerçekten çok çaresizim. Onu çok seviyorum, unutmakta istemiyorum, ama bu işin oluru da yok. Nasil kurtulacagim bu cikmazdan. Çok denedim ama gerçekten onun bulunduğu ortamdan gidemiyorum, kocaman kadinim evet ama duygularimi yönetemiyorum. Sabırla bekleyip acı çeke çeke onu unutmayı öğrenmeli miyim yoksa bir yolunu bulup uzaklaşmalı mı?
Rahatlatıcı birşey duymaya çok ihtiyacım var. Gece gece çok sıkıntıda hissediyorum kendimi..

Genişletmek için tıkla...

ayy ne güzel seviyorsunuz, adam derdine yansın sizin gibi birini kaçırdığı için. hiç oluru yok mu?

Gençliğimi geri verseler bu kez en cok kendimi severim sarkisi yeni cikmisti deli gibi dinliyodum ve aglamaktan sis gozler yaptiklarini kendine yedirememe falan neyse iste dedim ki gencligimi kimsenin vermesine gerek yok cunku ben gencim :) gittigi zaman da kimse veremicek. Bi sure sonra kocamla tanistim evlendik ikinciye hamileyim falan filan geciyo bi sekilde eskiye baktigimda sadece bi tecrube benim icin.

Dr a gittim cay bahcelerinde agladim dibe vurdum psikiyatrist ve psikolog esligibde atlattim , cok zor gunlerdi...Allah'indan bulsun :))

Bence ordan uzaklas canim,hergun gorerek aklindan silemezsin, ha boyle eziyet cekecegim dersen kendi psikolojini bozarsin,ozlersin ama gecer, insan neleri unutmuyor ki.

Ceylinceylinbjk .!.:

keşke beni direk istemediğini söylese, yüzüme karşı hönkürerek oluru yok bu işin anladın mı derse sanırım bendeki aşk o zaman biter başka türlü anlayacağım yok

Genişletmek için tıkla...

E söylemiş işte daha ne yapsın
Bence deşme artık
Adam takılır geçer bak senle
O zaman daha çok üzülürsün
Keşke bana gelip adam hiç başlamasaydı yani
İlişkiye başlamayan adam direk istemiyor işte neyini anlamıyorsun cidden çok ilginç sin

Eşek gibi acı çekiyordum... duşun altına girer sastlerce ağlardım. Sonra bir gün yemek yemezken annemin gözleri doldu dedi ki kızım canım yavrum ben senin sacının teline kıyamazken bu halin beni çok üzüyor. Elin oğluna değer mi dedi? Dedim annemi üzmeye değer mi peki? Sonra son kez ağlayıp söz verdim kendime. Hemen bir yurtdışı turu ayarladım. İtalya falan gezdim tozdum farklı vizyonları olan insanlar gördüm ve dedim ki hayat benim baktıgım pencereden daha geniş. Bir sürü biscolata tipinde erkekleri gözüm görmesede aşk çeşmesinde dileğimi tuttum. Hiç mutsuzluğumu çevreme yansıtıp kimseyi zehirlemedim. Kitaplar okudum bol bol telkin cdleri dinledim. Psikolog bana içtiği çay da bile sevgilisinin suretini gören hastasının iyileştiğin söyledi. Çocuk kanser hastalarının yattığı bölümlerde dolaştım. Çok fakir insanlara yardım ettim. Çocuk sevindirdim. Hep dua ettim. Ramazan ayıydı unutmam Oruç tutacaktım sahur da gözyaşlarımla Allahım bundan sonra dökexeğim tek gözyaşım mutluluktan olsun dedim.
Eşimle tanıştım. Dünyanın en güzel günlerini yaşattı. İyileştirdi resmen.
Sonra anladım ki çektiğim her çile eşime giden yolmuş meğer.
En yakınım annem babamhiç kimseler onlardan daha değerli olamaz. Sen onların kıymetlisisin bunu unutma. Hayat bu neler getirecek bekle gör.

Beni terkettikten 3 ay sonra başkasına evlenme teklif etti, sonra nişanlandı sonra evlendi.ben de süründüm bi süre tabi yalan yok. Ama sonra alıştım. Alıştıktan sonra "hayat kaçıyor ben ne olcam?" Diye bi aydinlanma geldi. Karşıma eşim çıktı, deli gibi aşık olmanın onemsizligini farkettim. Hayatımda yaptığım en doğru şey onunla evlenmekti.

Yani beni defalarca parçalayan adamın acısına alıştıktan sonra (unutmak demiyorum bak) karşıma çıkan ve bir tek gözyaşım için şu dünyayı yakacak adamı bulunca,deli gibi mutlu olunca sukretmezsem Allah çarpardı zaten. Darısı başına.

baktım unutamıyorum evlendim

Peynirdelisi .!.:

Aman ya
Dertleri oku buradaki
Emin ol kavuşsan geğiren kıllı sürekli maç izleyip anama niye öyle dedin diyen birine dönüşecekti

Genişletmek için tıkla...

Ahahah :) Konu sahibi bu adamla iliskiye baslasa olay buyusunu kaybedecek zaten. Adam su an ulasilamadigi icin bu kadar kiymetli.

Sunu bilir, sunu soylerim: Bir sey olmuyorsa olmuyordur, olmamasinin muhakkak bir sebebi vardir. Israrci olarak hayati zorlastirmanin hicbir anlami yok. Zaman ve enerji cok degerli. Bunlari olmayacak duaya amin demek icin harcamak makul bir insandan beklenen bir davranis degil. Duygularini kontrol edebilmeli insan.

Oguz Atay der ki:

"İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiçbir şey çıkmaz."

zaman lazım bence.birde unutacagım diye sacma sapan insanlara baglanmayın.

birde eger senn hislerini bilmiyorsa ona yaz söyle o seni rahatlatır