yaklaşık 4 yıllık bi ilişki... ufak tefek sorunlar tartışmalar olsa da saygısından sevgisinden şüphelenmezdim. birine salak desem 'şşşiişşşttt ne diyosun sen düzgün konuş' diyen bi adamdı.. ve bir gün yaptığı bişeye (belkide bi yanlış anlaşılmaya) suratım asıldı.. trip atma dedi, haliyle bi lafla moralim düzelmedi. 'Böyle yaparsan seni aramam b.k gibi ortada kalırsın' lafını duydum telefonu kapattım... üstünden 2 gün geçti aramalarına cevap vermedim... bugün belki pişmandır diyerek aradığında açtım, 'lafı g.tünden anlıyosun' dedi.. yüzüne kapattım..
aslında gerçekleri görmem çok zor değil ama siz yerimde olsanız ne yapardınız? alıngan bi yapım var, ben mi büyütüyorum diyorum ama yok kabul edemiyorum. daha aramızda söz yok nişan yok ortada bırakmaktan bahseden birisi ki ben bu adama güvenip batıdan tayin çekerek doğu görevine onunla gidecektim.
o sözle saçmaladım diyo ama içim çok kötü.. sinirle böyle şeyler çıkabilir mi insanın ağzından?
(NOT: bu zamana kadar buna benzer en ufak bi laf etmemişti çok şaşkınım, çok kırgınım)