valla bişeye karar vermedim zaten 2 gündür küsüz halıya 2-3 damla çay dökttüm beyfendi avazı çıktığı kadar bağırdı ve hakaretler saydı o yüzden 2 gündüz sus pus oturuyoruz . ben ilk onun konuşmasını bekliyorum konuştuğu zaman içimi dökücem herşeyi sakinlikle anlatıcam ve bir süre oluruna bırakıp sadece izliycem birkaç ay daha geçsin düzelme varsa ne ala düzelme yoksa da artık salcam çayıra mevlam kayıra ya o düzelicek yada kopucaz . alışabileceğim ve görmezden gelecğeim sıkıntılar değil çünkü bunlar....
o konuşmadan aynen sen konuşma ama rahat bırakma yarın birgün önemli birşey olur gider annesine anlatır sinirlenirsin daha çok büyük kavgalar meydana gelir ondan dikkat et çok sıkma kendini benim hastalığım yeni geçti kollarımda ödem olmuştu çok çabuk hasta olursun sıkma kendini dök içini ağla rahatla sıkma sakın kendini tmm mı
sanırım eşim inat ediyor huzurumuzu bozm a pahasına ona göre ben annesiyel arasını açmaya çalışıyorum halbuki öyle olsa yakından tutmazdım evi ,
eşim inat ediyor çünkü ona göree o mükemmel hatasız bense sürekli hata yapan bir çocuk örneğin temizlik yaparım bitince kontrol eder elinde bezle eksik hatalı bir yer varmı diye , bi iş yaparım çok iyi bildiğim bir işse de afferini çekler sanki ihtiyacım varmış gibi , bilmediği birşey yaparım etrafa ben yaptım der böbürlenir , hep herşeyin iyisini bilir yapar bense karı kısmıyım arkada kalıcam buna tahammül edemiyorum
dün mesela halıya birşey döktüm siliyorum bağırdı çağırdı saydırdı ama ne hakaretler anlamıyorum ör benim sevdiğim bir insan birşeyime zarar verse hiç gözüm olmaz üzülmem boışver cana gelmesin derim ama sevmediğim bir insan yapsa arkasındn saydırırım onunki de bu hesap dün de dedim senin bana karşı sevgin merhametin kalmamış. olay bu belki de sevgi
doğru söylüyorsun bende mideme giren kramplarla başediyorum sürekli ağlamamak için tutuyorum kendimi hep o evden gidince ağlıyorum bi keresinde timsah gözyaşı demişti ağlamam ki çok ağlayan bi insan da değilim öyle düşünsün. o günden beri yani 1 yıldır yanında ağlamıyorum. bilmiyorum evde sürekli uyuyorum sorun olduğunda uyumayı kaçış yolu olarak buldum sanırım.
doğru söylüyorsun bende mideme giren kramplarla başediyorum sürekli ağlamamak için tutuyorum kendimi hep o evden gidince ağlıyorum bi keresinde timsah gözyaşı demişti ağlamam ki çok ağlayan bi insan da değilim öyle düşünsün. o günden beri yani 1 yıldır yanında ağlamıyorum. bilmiyorum evde sürekli uyuyorum sorun olduğunda uyumayı kaçış yolu olarak buldum sanırım.
hayatta herşey olabilir. belkide dediğin gibi, sevgi tükendiği için tahammül edemiyor olabilir. Halbuki sevgi de bitse, saygı devreye girmeye başlamak zorundadır.
Eşiniz çok aşağılıyor sizi kontrol ederek. Allah islah etsin.
çok üzüldüm,ben senin eşini daha başka hayal etmiştim, burda konuştuğum her üyeyi, hayatını,yaşayışını az çok kafamda canlandırmayı seviyorum, seni bıcır bıcır düşündüm hep, hala sevgili gibi yürütülen bi evlilik giydirmiştim sana, çok ayıp eşinin yaptığı, yaptığının yanlışlığını anlamayan üstüne bide seni suçlayan insanla hayat zor
keşke ben de uyuyabiilsem. ben de de tam tersi.hayatım evliliğim yolund aolmadıkça uyuyamıyorum,
çok zormuş yaa....valla aynı şeyi ben de düşünüyorum zaman zaman....anasıyla mutlu mutlu otursunlar......en son yılbaşında çağırmamızı beklemişler çağırmadık diye bir surat bir surat.....bütün özel günlerimizin içine etmelerine de gerek kalmaz beklenti içine girmelerine de......katlanamıyorum bazen öyle bir an geliyorki.....bir de daha önce de bahsetmiştim benimkiler aynı evde oturmak istiyor .....az da olsa yoluna koydum ama ömrümden ömür gitmiş durumda....en azından arayamıyorlar eskisi kadar,çok da sık gelemiyorlar,biz de haftada 1 gidiyoruz....ama fırsatını buldular mı hiç kaçırmıyorlar laf sokuşturup duruyorlar.....
umarım zamanla oturur gerçi şüphelerim varda defalarca konulştum artık evlendiğini ikimizin bir aile olduğumuzu çocuklarımızın olacağını onların bize hesap vereceğini ,
dediğiniz gibi ona göre benim ailesine bir kinim var ben art niyetliyim hep ailesini kötülüyorum iyi de konuştum kavga da ettim hatta kavga büyüyünce konu işine gelirsin e geldi, işime gelmezse kapı ordaymışş , kimi kimin evinde kovuyosa
ilk başlarda benimde hoşuma gitmiyordu kaç kere lafını ettim hatta söyledimde üşenmem sonuçtsa sabah işe gitmeden hazırlarım güzelce sende ister meyve suyu ister çayla yersin dedim ama yok nafile işine gelmiyo ya illaki gitçek , böylelikle bana da sık sık gidelim demiyor diye işime geliyordu benim ama bu seferde bu tarz sorunlar oluyor hoş her sabah gitmese de telefonla yetiştiriyor herşeyi ya
işine gelmezse gidersin ilk mesajda saydığınız hareketlerden daha büyük bir sorun gibi geldi bana. ailemden vazgeçmem işine gelmiyorsa kapı orda...
bağımlı yetiştirmişler eşinizi, korumacı bir anneyle büyümüş. çocuk gibi davranmışlar o da başka bir rol öğrenmemiş hayatta sadece evin çocuğu annesinin oğluşu olmuş.
kapıyı göstermese çok daha farklı yaklaşacaktım eşinize, rolünü ona siz öğretin evin küçük çocuğu değil evin reisi olduğunu anlasın, babalığa hazırlansın diyecektim de çok o taraklarda bezi yok gibi geldi. ben böyleyim değişmeyi de düşünmüyorum mesajı veriyor beğenmeyen gider diyerek ki zor bir durum gerçekten.
Bence bu ciddi bir konu..
Rahatsızlığını kesin bir dille konuş.
Bundan sonra kahvaltıyı evimizde yapmanı istiyorum.
Ve evimizde olup biteni annenin ağzından duymak istemiyorum artık.
Erkeklere yakışmıyor bu kadar konuşup her şeyi anlatmak..
Evlilikte evin içindeki her şey özeldir yahu..
Kendini bu konuda düzelt lütfen ciddi sorun benim için de.
Benim bile sinirim bozuldu valla
Canım Allah sabır versin, senin gibi çeken biri de benim. Bende eşime birşey anlatmıyorum artık ve onu böyle kabullendim. Yeni olduğunuz için değil eşin böyle alıştığı için geçmez bu durum. Başka iyi özellikleri varsa onları göz önüne al ve bu durumu kendi içinde halletmeye çalış. Çünkü bu şekilde hayat geçmez. Benim kv ve eşimde yapışık sendromundalar sürekliEşim tek çocuk, kaç yıllık evli çocukluyum hala bu durumlar var, ama ben görmezden gelmeye alıştım sanırım. Yapacak pek birşey yok gibi...
kıyamam size yaa
Bu kadar umutsuz olmayın kızlar.
Söylediğiniz herşeyde sonuna kadar haklısınız , ama arkadaşın dediği gibi bizim toplumdaki
Bu ilişkiler hep böyle.
En cahilinden, en eğitimlisine aileye gelin girdimi mutasyona uğruyorlar.
Benim annemin yaşadıkları destan olur, keza benimde öyle.
Şimdi görüşmüyorum artık ama dediğiniz gibi stresten büyük bir rahatsızlık geçirip eşim beni kaybetme
Korkusu yaşadı da öyle anladı bazı şeyleri.
Ama bunların yaşanması mı gerekliydi ?
Hayır , eğer baştan herkes yerini bilseydi gül gibi geçinir giderdik.
Şimdi artık herşey yolunda ama yıpranmışlıklar, geçmişe duyulan öfke , isimlerini bile duyduğumda
Boğazıma oturan yumru....
Kendinizden çok şey vermeyin, hele ayaklarınız üstünde duruyorsanız hayatın ellerinizden kayıp gitmesine
Hiç izin vermeyin.
Ben çook mücadele ettim , kazandım ama ne kazandım .
Eşim uyandı ama geç çok geç. Zaman geri gelmiyor.
alışabileceğimi düşünmüyorum ki ayrıca ezme aşağılama huyuda var güzel yaptığım ne varsa aşağılar heryer, hoşuna gidenleri de ben yaptım diye dolanır kendini över hani erkek ya
düşünsene ileride çocuğum oldu ve çocuğun en küçük rahatsızlığında yada çocuk eve bir şey döktüğünde ne kadar kötü annesin diye yerinm dibine sokan bir adam , o yüzden dayanamam kişiliğime saldırdığında dayanamıyorum birde anne olunca devam ederse o yüzden ben bu adamdna çocuk yapmadan önce bu huyların düzelmesi lazım yada beni unutucak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?