- 14 Mayıs 2017
- 1.949
- 2.459
- 133
- Konu Sahibi kurabiye123
-
- #61
.
Siz de sosyolog dunuz değil mi?ben de sosyoloji okuyorum o ders bu dönem var biz de teshisi nasıl koyabilirim acaba?Sosyal fobi olabilir mi sende?
Bende bu saydıklarınin hiçbiri yoktu hatta sen sakrak Koştur oynar ,birşeyden geri kalmayan bir öğrencilik hayatım vardı ama sosyal fobi ve bende de bas gosterdi. Ben geçici bir şey zannediyordum ama sosyal psikoloji dersinde anlatılan bütün belirtiler bende çıkınca ve kitapta 'asla telkinle geçmez. İlaç sart' yazısını okuyunca ertesi gün soluğu devlet hastanesinin psikiyatr servisinde almistim. Ve gerçekten de birkac ay ilaç kullandiktan sonra tüm sorunlarım beni terk etmişti
O yüzden sana da tavsiye ederim . Belki de vücudunda bir şey eksikliğindendir bu sacma ruh halin. Git ve bir doktora görün.
Gençliğine yazık
Bak canım 2 günlük dünya.Her zaman şunu düşün.Onlara ne ve onlardan banane?Onların ne düşündüğünü ve ne durumda olduklarını takma.Oku ve meslek sahibi ol.Tek hedefin bu olsun.Kendi ayaklarının üzerinde durduğunda ve iyi bir makama geldiğinde zaten özgüvenin seni çepeçevre saracak.Ve ondan sonra o sana laf sokan kötü niyetli insanlar seni kıskandığı için düşürmeye çalışacak.Okumuşsun şu şu olmuşsun ama şöyle olamamışsın,sen nasıl şu oldun gibi.Ve sen keyifleneceksin.İyi niyetli olanlar ise seni övecek ve sen yine keyifleneceksin.Hedeflerin büyük olsun canım.Sevgili işleri boş işler.O işleri sonra düşünürsün.Iyi akşamlar güzel hanımlar
21 yasındayım ailemden başka bi ilde üniversite sosyoloji okuyorum. Derdim günler geçtikçe daha da mutsuz olmam ve bunun altında özgüvensizlik olduğunu farketmem. Sürekli kendimi herkesten aşağıda görüyorum kendimi genelde hiç iyi hissetmiyorum. Kendimi hiç değerli görmüyorum.mesela neden değerli olıyım. Insanların ne kadar mutlu ve varlıklı olduğunu kendimin se ne kadar başarısız olduğunu düşünüyorum. Her şey çok zor görünüyo gözüme derslerde de böyle. Derslerden aşırı korkuyorum endiseleniyorum cok çalışıp yüksek aliyorum ama kendimi işe yaramaz boş hissediyorum her daim.
Okuduğum şehirde de yanliz hissediyorum ailem yok sevgilim burda değil. Bi de boyum çok kisa 1.58 herkes benden uzun ben çok kısayım herkesten. Pek fazla param da yok genellikle parasız kalıyorum süreli güzel giyenebilen istediğini alan insanlara özeniyorum.
Bi de mesela ben derste bazen hocalar hızlı yazdırınca geri kalip arkadaşımım defterine bakıyorum bazen de o bana bakıyo geri.kalınca ama genelde ben yetisemiyorum bunu bile kafama çok takiyorum aptal gibi hissediyorum. Sürekli kendimi başka insanlarla kiyasliyorum hep depresifim yani bunları sevgilimle paylaşıyorum ama annem babam ayrı onlardan da uzak hissediyorum para konusunda mesela sanki zordan zordan veriyolar gibi geliyo herkesin parasi hayati kendine sanki ben çok dışarıda kalmışım gibi hissediyorum sadece sevgilimle paylasiyorum.
Bazen de mesela bi insan bana laf söylüyo gereken cevabi veremiyorum ya da eziyo orda hakkımı savunamıyorum herkes bana laf söylediğiyle kalıyo bisey diyince kala kalıyorum aklım başıma sonradan geliyo ama kendimi ezdirmek istemiyorum artık.kucukken babam döverdi bi de hakaret falan ederdi en ufak biseyde tekme falan atardı bana hep ondan da Iyice soğudum yaptıklarını unutamıyorum
Bana fikir verebilir misiniz bu buhrandan çıkmak istiyorum kendime güvenmek istiyorum. Herkese teşekkür ederim şimdiden
Çok teşekkür ederim hoş yorumunuz için içimi rahatlattinizBak canım 2 günlük dünya.Her zaman şunu düşün.Onlara ne ve onlardan banane?Onların ne düşündüğünü ve ne durumda olduklarını takma.Oku ve meslek sahibi ol.Tek hedefin bu olsun.Kendi ayaklarının üzerinde durduğunda ve iyi bir makama geldiğinde zaten özgüvenin seni çepeçevre saracak.Ve ondan sonra o sana laf sokan kötü niyetli insanlar seni kıskandığı için düşürmeye çalışacak.Okumuşsun şu şu olmuşsun ama şöyle olamamışsın,sen nasıl şu oldun gibi.Ve sen keyifleneceksin.İyi niyetli olanlar ise seni övecek ve sen yine keyifleneceksin.Hedeflerin büyük olsun canım.Sevgili işleri boş işler.O işleri sonra düşünürsün.
İyi bir yerlere geldiğinde iyi yönde kıyaslamaya başlarsın.Bak ben iş yerinde öyle boşluktan arada giriyorum buralara ama belki 30dkkımı anca ayırıyorum.Sen buralarda bile dolaşma şimdi okul zamanında.Kendini geliştir öğrendikçe güvenin artar.Her konuda bir fikrin olsun ve hedeflerin olsun.Kendini güzel yerlere getir.Farklı bir bölüm daha kazanabilirsin.Çok teşekkür ederim hoş yorumunuz için içimi rahatlattinizsevgilim uzun zamandır var ama uzaktayız surekli gezip tozup oyalanmıyoruz. Ya başkalarıyla çok ama çok kiyasliyorum kendimi nasil aşabilirim bilmiyorum
Haklisiniz insan kendisiyle iyi olmalı ki mutlu olsun teşekkür ederim güzel yorumunus icinHayatı mutlu ve yaşanabilir kılmanın yolu kabullenmekten geçiyor bence. Kabullenmek derken aklını kullanmadan seçimler yapıp (eş seçimi, iş seçimi, arkadaş seçimi gibi) bunların sonucunda yaşadığın kötü hayatı kabullenmekten bahsetmiyorum. Kendini olduğun gibi kabulleneceksin önce. Kendini tanıyacaksın, özeleştiri yapıp kendini geliştirmeye çalışacaksın. Başkaları ile değil kendinle yarışacaksın. Senden daha başarılı, daha mutlu, daha sağlıklı, daha çok kazanan insanlar olabileceğini kabulleneceksin. Her şeyin "en" i biz olamayız. Olmaya da gerek yok bence.
Ya kesinlikle insan kendini sevmeli ben anca baskalariyla kıyaslayıp kötü hissediyorum elestiriyorum kendimi. Mesela sizin kendinizde sevdiğiniz yönler nelerHergün aynanın karşısına geçiyorum giyinip makyaj yapıyorum saçlarımı tarıyorum güzelce ve diyorumki Allah canını almasın nergiz, bu ne güzellikO gün o gazla önüme çıkanı yıkar geçerim hahahaha Sen de dene. Kendini sev
Ya kesinlikle insan kendini sevmeli ben anca baskalariyla kıyaslayıp kötü hissediyorum elestiriyorum kendimi. Mesela sizin kendinizde sevdiğiniz yönler neler
Abooo daha nolsun toprak atalım bitsin bu iş kız ben 29 yaşındayım neler vermezdim 21 yaşında olmak için , ve buhran için yasin çok genç ilerde eşinle cocugunla yapamazsin sen geçimsiz huysuz biri olursun kendini gelistir yahu biraz bilgisizlik ve bakimsizlik insanı çekingen yapar iç dış kendine her zaman bak oku araştır giyin suslen gez dolaş yalnız bile olsan paran bile olmasa sınırlarını zorla , böyle korkarak tirsarak yaşarsan hep böyle kalırsın İlber Ortaylı okumakla başla dogan Cüceloğlu ekle yanina falan hadi canım silkelen ve gluteni şekeri kes .Iyi akşamlar güzel hanımlar
21 yasındayım ailemden başka bi ilde üniversite sosyoloji okuyorum. Derdim günler geçtikçe daha da mutsuz olmam ve bunun altında özgüvensizlik olduğunu farketmem. Sürekli kendimi herkesten aşağıda görüyorum kendimi genelde hiç iyi hissetmiyorum. Kendimi hiç değerli görmüyorum.mesela neden değerli olıyım. Insanların ne kadar mutlu ve varlıklı olduğunu kendimin se ne kadar başarısız olduğunu düşünüyorum. Her şey çok zor görünüyo gözüme derslerde de böyle. Derslerden aşırı korkuyorum endiseleniyorum cok çalışıp yüksek aliyorum ama kendimi işe yaramaz boş hissediyorum her daim.
Okuduğum şehirde de yanliz hissediyorum ailem yok sevgilim burda değil. Bi de boyum çok kisa 1.58 herkes benden uzun ben çok kısayım herkesten. Pek fazla param da yok genellikle parasız kalıyorum süreli güzel giyenebilen istediğini alan insanlara özeniyorum.
Bi de mesela ben derste bazen hocalar hızlı yazdırınca geri kalip arkadaşımım defterine bakıyorum bazen de o bana bakıyo geri.kalınca ama genelde ben yetisemiyorum bunu bile kafama çok takiyorum aptal gibi hissediyorum. Sürekli kendimi başka insanlarla kiyasliyorum hep depresifim yani bunları sevgilimle paylaşıyorum ama annem babam ayrı onlardan da uzak hissediyorum para konusunda mesela sanki zordan zordan veriyolar gibi geliyo herkesin parasi hayati kendine sanki ben çok dışarıda kalmışım gibi hissediyorum sadece sevgilimle paylasiyorum.
Bazen de mesela bi insan bana laf söylüyo gereken cevabi veremiyorum ya da eziyo orda hakkımı savunamıyorum herkes bana laf söylediğiyle kalıyo bisey diyince kala kalıyorum aklım başıma sonradan geliyo ama kendimi ezdirmek istemiyorum artık.kucukken babam döverdi bi de hakaret falan ederdi en ufak biseyde tekme falan atardı bana hep ondan da Iyice soğudum yaptıklarını unutamıyorum
Bana fikir verebilir misiniz bu buhrandan çıkmak istiyorum kendime güvenmek istiyorum. Herkese teşekkür ederim şimdiden
Ben söyle hissediyorum sadece his doğrusu bu değil elbette. Dünyada sadece zorunlu olan şey çalışmak önemli olan para hata yapma luxumuz yok bazi insanlar parasi var cok basarililar onlar cok sansli insanlarin dusuncelerinin hicbi önemi yok hergun ise gitmek zorundalar para lazım depresyona girme şansımız yok. Bu düşünce kalibindan çıkamıyorumSevmediğim bi yönüm yok. Cünkü olumsuzluklarımla beraber ben bi bütünüm. Hatalar etmeseydim şuanki aklım olmayacaktı. Hayatta herşey insan için tecrübedir. Hatalar ettim üst üste, göz göre göre, sabırsız davrandım, duygularımla çok hareket ettim mesela. Bunlar baktığımızda olumsuz şeyler ama bunların sonuçlarına da paşa paşa katlandım ve tecrübe sahibi oldum. Yine olsa yine yapardım o hataları, ki hayatı ve insanları öğrenebileyim. Böyle.
Hangi alanlarda gelistiriyim?Abooo daha nolsun toprak atalım bitsin bu iş kız ben 29 yaşındayım neler vermezdim 21 yaşında olmak için , ve buhran için yasin çok genç ilerde eşinle cocugunla yapamazsin sen geçimsiz huysuz biri olursun kendini gelistir yahu biraz bilgisizlik ve bakimsizlik insanı çekingen yapar iç dış kendine her zaman bak oku araştır giyin suslen gez dolaş yalnız bile olsan paran bile olmasa sınırlarını zorla , böyle korkarak tirsarak yaşarsan hep böyle kalırsın İlber Ortaylı okumakla başla dogan Cüceloğlu ekle yanina falan hadi canım silkelen ve gluteni şekeri kes .
Ben söyle hissediyorum sadece his doğrusu bu değil elbette. Dünyada sadece zorunlu olan şey çalışmak önemli olan para hata yapma luxumuz yok bazi insanlar parasi var cok basarililar onlar cok sansli insanlarin dusuncelerinin hicbi önemi yok hergun ise gitmek zorundalar para lazım depresyona girme şansımız yok. Bu düşünce kalibindan çıkamıyorum
Haklısınız aslında hic bunları düşünmüyorum sanki hiç ölmicek gibi..Bak bu da hayatında maneviyetin olmayışından. Belli ki.
Şunu asla aklından çıkarma bu dünya yalan.
Bir yolcu yolculuk yaparken bir ağacın gölgesinde oturur soluklanır ya hani, işte dünya tam da orası. Kalıcı bir yer değil. Bir durak. Asıl yurt ahiret yurdu. Bu dunya sadece ektiklerimizin olduğu yer. Ahiret kalıcı, sonsuz. O yuzden şuan deli gibi dünya için değil de ahiret için çalışmalıyız. Bugun yıllarını ver bi iş kur, paralar kazan. Hayat sigortan olsun. Yarın bi trafik kazasında öleceksin. Ve malın bu dunyada kalacak. Sana faydası olmayacak. Allahın huzuruna çıktığında, benim için ne yaptın?dediğinde, çok çalıştım para kazandım mı diyeceksin... Demeye çalışıyorum ki dünyalık şeylere bu kadar önem verme. Hayatını idame ettir. Hedeflerin varsa hedeflerine odaklan kendine tutunacak dallar ara elbette. Ama asla bu dunyanın geçici oldugunu aklından çıkarma. Böylece paranın ve deli gibi çalışmanın çok önemli olmadığını anlayacaksın, dozunda kalacak çabaların.
Haklısınız aslında hic bunları düşünmüyorum sanki hiç ölmicek gibi..
KesinlikleBundan sonra düşünürsün belki sana farklı bi bakış açısı olur.
Kafanızın içini süsleyin ruhunuzu , sağlıklı beslenmeyi model alabilirsiniz minimalist yaşama geçebilirsiniz , yardımseverlik ile ilgilenebilirsiniz her konuda olabilir, özel bir zevk alanı oluşturup koleksiyon yapabilirsiniz , bilet alın ve çıkın İzmir'e gidin , Bursa'ya gidin , Trabzon'a gidin , Mardin'e gidin turlara katılın , bunlar yaşam tarzı dikkat ederseniz, bir şey sona ererse tatmin düşer sonu gelmeyen ama yükselen şeyler yapmanızı tavsiye ediyorum o yüzden. Mesela ehliyet bilgisayar dil bunlar gelisimden ziyade zorunluluk oldu artık kursuna gidersin üç ay beş ay hop biter ama yaşam tarzınız sizin hayat pinariniz olur . İlk yazimda dediğim gibi bilgi de sonsuz bir âlem mesela tarih merakınız vardır İlber Ortaylı okuyarak başlayıp ağır kitaplara doğru gidebilirsiniz ya da ne bileyim uzay hakkında bir merakınız vardir onu gelistirebilirsiniz mesela resim yeteneğiniz vardır resim yapıp ona buna hediye edebilirsiniz ve bu alanda adı duyulmuş insanları onların yaşam şekillerini araştırıp farklı açılardan bu işi uzmanlastirabilirsiniz gibi , yani işin özü acaba mı iimmm ben bunu hiç duymadım immmm belki gibi muallak bir zihinden ziyade aaaa evet bir makalede okumuştum bu adam tablolarını tembelliginden bitiremiyormus vs gibi ortamda konusabileceginiz dikkat çekici sohbetler yaratabilirsiniz çünkü varsayımlar üzerine konuşulanlar unutulur ama zeki arastiran kadın cazibesi unutulmaz bu böyle . Benim ilgi alanım çocuklar müzik ve gezmek enstrüman çalmak ve hastalıkları araştırmak kitap kurdu gibi bu tip meraklarim varHangi alanlarda gelistiriyim?
Ehliyet aldım
Hızlı okuma kursuna gittim
Bilgisayar sertifikası aldım
Lazere gidiyorum
Formasyon alıyorum
Ingilizce kursuna gidiyorum ama ing cok zor geliyo. Siz 21 yasinda olsaniz neler yapardiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?