Psikolojik şiddet

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Şiddet yok zorladım ve buna pişmanım. Bugüne dek bir tokat bile atmadım evladıma ben. 9 yaşında bebeğim
Bebek 9 yaşında olsa duramazsınız.
Her şeyin farkında olacak bir yaşta çocuğunuz. Sizin iddialaşmanız arasında kurban olarak kalmış.
Sinirinizi neden eşinizden çıkartmıyorsunuz? Kimin gücü kime yeterse değil mi?
Ağzına zorla yemek tıkıp, sırtına vurmak, onu böyle bir ortama maruz bırakmak yeterince şiddet göstergesidir. Tokat "bile" atmadım demenize gerek yok.
 
Bir çocuk annesini ağlarken pişmanken hiç görmemeli mi?Diz çöktüm önünde ağladım birdaha asla olmayacak dedim. sizi hiç ağlarken görmedi mi evladınız?
Bazıları öyle acımasız yazıyor ki
 
Eşin kafayi yemiş bit kadar cocugun üzerinde bu kadar otorite kurma egosu nedir ya alti ustu doymuş cocukcagiz zorla yedirince ileride sözünüzden cikmayacagini mi saniyor.

İyi cocuk yetiştirmek robot gibi her dedigini yapan cocuk degildir. Cocuğun asıl karakteri asiyse ilerde bu baskilarin acisini sizden cikarir, asi olmazsa da en fazla dahada icine kapanik, problemli ozguvensiz bir insan olur.

Yanliş davraniş söz konusu olsaydi ve mudahale etmiyor olsaydiniz yorumum farkli olurdu belki ama doyup doymadigina bari cocuk kendi karar verebilir. Sizde baya gaza gelmişsiniz agzina zorla sokup vurmak filan.
 
Aman sizden kıymetli mi? Patlayın, gaza gelin çocuğun üstüne yürüyün. Ağlarsınız o da gelir çocuk aklıyla sizi teselli eder. Çocuğun ne yaşadığı sizin annelik sıfatınız yanında önemli mi? Hiç...
 
babanın görevi nedir burda tam olarak? bır bır konuşup ordan sizi denetlemek mi? keşke onun laflarıyla gidip çocuğunuzla inatlaşacağınıza "sen bostan korkuluğu musun çok süper babaysan al bakalım sen yedir becerebiliyosan söz dinlet baba olarak" diyip köfteyi önüne koysaydınız ve kendi yemeğinize devam etseydiniz.

böyle adamlar karşılarında ağlayıp bağırsanız da değişmezler o yüzden ne kendinizi yıpratın ne de oğlunuzu.

bırakın konuşsun dursun dalga geçin hatta karşısında siz değil o delirsin. "hıı sen çok biliyon, he aynen öyle, kalk onu da sen becer bi işe yaramış olursun" gibisinden laflarla cevap verin hep.

ayrıca çocuğa baskı yapmak doğru değil demekki doymuş ki kalkmış. acıkırsa zaten yer. eşiniz bi daha böyle davrandığı zaman "ben baskıcı despot bi anne değilim hele kötü anne hiç değilim oğlum doyduğuna karar verip kalktıysa bu onun kararı, ben senin aksine karşımdaki insanlara saygı duyuyorum özgür bırakıyorum bu çocuk bile olsa, sana da tavsiye ederim" diyin.

yani böyle bi şey söylediği zaman onun aslında haksız olduğunu yanlış konuştuğunu bi halt bilmediğini doğrusunu sizin bildiğinizi onun aklıyla geçinmeyeceğinizi söyleyin.
 
sizi anlıyorum ama çocuk açısından bakınca sizin ağlamanız üzülmeniz onu çok etkilemiştir. bi daha öyle yapmayın konusunu da hiç açmayın. ben de annemi ağlarken gördüm çocukken, bazen bizim yüzümüzden bazen babam yüzünden. etkiledi de beni. olayın ne olduğunu zerre hatırlamam ama annemin ağladığını hatırlarım. tabi şuan o eski etkisi kalmadı konusu açıldığında yüzüne söyler dalga geçerim "bi de ağla istersen anne" derim bi tartışma olduğunda
 

Ben annemi aglarken gormedim. Bir defa mutfak camindan disari bakarken sessizce agladigini farkettim kendim ama kalkip onumde boyle heraketler yapmadi hiç, coook daha kotu seyler yasadigini bilsem bile gormedim, cocugu cok acitir bu.

Kavga edip, cocugu itip, sinir krizi gecirip geri donup aglayip, eşle tekrar kavga filan...
Kendi cocukluk travmalarini atlatsaymissiniz keşke önce, bu sekilde hassas davranmaya calisirken bile garip davraniyorsunuz.
 
Oğlumun yanında sen ne biçim annesin dedi evet büyüttüm. Teşekkür etmeliydim eşime
bana neden cikisiyorsunuz ben esinizi haksiz buldugumu soyledim zaten ama cocugunuzun yaninda sinir krizi gecirmeniz hem sizin yipranmaniz hususunda hemde oglunuzun etkilenmesi anlaminda iyi birsey degil. Bu anlamda fazla mi buyuttunuz acaba dedim kendinizi yipratmaniza uzuldugum icin.
 
Eşinizle bu olay öncesinde küslük mü vardı aranızda.Biseyleri biriktirip patlamış gibisiniz
 
Hayır tam tersine kendi doyduğunu söyleyebilecek kadar özgüvenli bi çocul yetiştiren mükemmel bi annesin kendini asla suçlama. Biz annelerin en büyük hatası çevreden müdahalelerle kendimizi suçlayıp çocuklarımıza baskı yapıyoruz. Bende bunu çocuğu uyutma konusunda yaptım. Çocuk uyumayacam dedikce kayınvalidem uyut uykusu var dedi. Tabi çocuk zorla ağlayarak uyudu. O uyudu ben ağladım bu seferde. O gün bana ders oldu dışardan müdahalelerle asla çocuğuma müdahale etmicem dedim
 
Konu sahibi bu es kisisi sizin genelde de böyle her firsatta anneliginizi elestirir mi?
Bana sanki böyle durumlarla sık sık karsilasiyormussunuz gibi geldi ve sizin sabir kotaniz dolmus artik. Eger tahmin ettigim gibiyse evet esiniz size ciddi psikolojik siddet uygular ve siz de bu tür siddet kurbanlarinin tipik olarak gösterdigi belirtileri gösteriyorsunuz. Adam sizi o kadar sorunun siz de olduguna inandirmis ki siz bile kötü bir anne olarak görmeye baslamissiniz kendinizi.
 
Hiç canınızı sıkmayın o geri kafalı kocanizida dinlemeyin,siz doğru yoldasınız çocuğu hicbirseyde zorlamayin heleki yemek konusunda dogru olanı yapmışsınız, lütfen tekrar kocanizin gazına gelmeyin çocuğa öyle davranmayin.
 
Konular silinemez ama talebiniz üzerine topik yorumlara kapatılmıştır
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…