- 18 Ekim 2018
- 8.029
- 33.273
- 548
Hayır...
Siz başkasının ağzıyla çocuğunuza baskı yapıp, şiddet gösterebilecek kötü bir annesiniz
Hayır...Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...
esiniz haksiz anneliginizi kimse sorgulayamaz fakat acaba sizde biraz buyutmus olabilir misiniz?Canım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinletebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum. Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla başla koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar benim travmalarımdı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...
Benzer durumu ben de çok yaşadım defalarca kez velayetini senin elinden alırım diye tehdit edildim niye yediremiyorum diye ben nasıl bir anneyim diye kendimi hala daha suçlu hisseder ağlarım ben ne biçim anneyim ne biçim insanım diye çok sorgularım kendimi elimden geldiğince bakmaya çalışıyorum ama yediremiyorum üzme eşinin söylediklerine de kulak asma yemiyor diye de şiddet uygulama zorla yedirmeye çalışma elbet bir gün yer açlıktan ölmez cnaı ne istiyorsa onu yesin ben artık akışına bıraktım çünkü çok üzülüyorumCanım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinletebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum. Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla başla koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar benim travmalarımdı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...
Oğlumun yanında sen ne biçim annesin dedi evet büyüttüm. Teşekkür etmeliydim eşimeesiniz haksiz anneliginizi kimse sorgulayamaz fakat acaba sizde biraz buyutmus olabilir misiniz?
Şiddet uygulanmadım saçının teline kıyamam ben. Hafifçe dürttüm sırtından. Bunun için bile kahroldum.Sarılıp özür diledim. Birdaha asla yaşanmayacak bu dedim. O arkadaşın sosyal hizmetlere verilme sözü aynı eşimin yaptığı psikolojik şiddet şu an.Sizinde Allah yardımcınız olsunBenzer durumu ben de çok yaşadım defalarca kez velayetini senin elinden alırım diye tehdit edildim niye yediremiyorum diye ben nasıl bir anneyim diye kendimi hala daha suçlu hisseder ağlarım ben ne biçim anneyim ne biçim insanım diye çok sorgularım kendimi elimden geldiğince bakmaya çalışıyorum ama yediremiyorum üzme eşinin söylediklerine de kulak asma yemiyor diye de şiddet uygulama zorla yedirmeye çalışma elbet bir gün yer açlıktan ölmez cnaı ne istiyorsa onu yesin ben artık akışına bıraktım çünkü çok üzülüyorum
Şiddet yok zorladım ve buna pişmanım. Bugüne dek bir tokat bile atmadım evladıma ben. 9 yaşında bebeğimHayır...
Siz başkasının ağzıyla çocuğunuza baskı yapıp, şiddet gösterebilecek kötü bir annesiniz
sizin o güzel annelik yüreğinize de, oğlunuzun o kocaman yüreğine de kıyamam benCanım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinletebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum. Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla başla koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar benim travmalarımdı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...
Allah razı olsunsizin o güzel annelik yüreğinize de, oğlunuzun o kocaman yüreğine de kıyamam ben((
Takma çeşit türlü insan var sen azcık vurduğun için vicdan azabı çekmişsin ben de öyle oluyorum bağırıyorum diye sonra da gidip özür diliyorum ağlıyorum ama çocuk yetiştirmek sabır işi hele bir de tek başına bakıyorsanız az önce babasını işe giderken gördü kıyameti kopardı evde çığrındı yastığını fırlattı uyku buğzu Allah yardımcımız olsun karşıdan laf söylemesi o kadar kolay ki insanlaraŞiddet uygulanmadım saçının teline kıyamam ben. Hafifçe dürttüm sırtından. Bunun için bile kahroldum.Sarılıp özür diledim. Birdaha asla yaşanmayacak bu dedim. O arkadaşın sosyal hizmetlere verilme sözü aynı eşimin yaptığı psikolojik şiddet şu an.Sizinde Allah yardımcınız olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?