Sabır sabır ya sabır...

Valla konuyu okumaya başlayınca hasta birini vicdansızca eleştiren bir konuya cevap yazacağımı düşünürken, okuya okuya senin yerine ben çileden çıktım :) benim kuzenimde aynı hastalıkla mücadele ediyor fakat alakası yok bunun yaptıklarıyla. Yani bu hastalık sinire, gıcıklık yapmaya sebebiyet veren bir hastalık olmadığından "yazık" diyerek duyar kasamicam.
Çünkü yazıksa sana da yazık.
Hastalığını kullandığını düşünüyorum.
Bende arkadaşlara katılıyorum, Allah korusun bişey olur senden bilirler. Sabret az kalmış zaten. Donra gerekirse çok sık gidip gelmezsin.
 
Ben sen benim cocugumu mu kıskanıyorsun kıs şunun sesini falan demedim. Aksine sesini kıs ağlarsa duyamayız dedim. Ikisi farklı olaylar yani.
Kiskaniyor musun niye boyle yapiyorsun surekli zarar veriyorsun dedigim kızımı düsürüp sonra kıs kıs gülmesiydi.
Herkese kibar davrana davrana tepeme cıkardım. Kusura bakmayın ama kimseye rica minnet edecek halimde sabrımda kalmadi. Benim ricama da aynı üslupta cevap veren kişi karsıdaki.
Sabun konusunda da bin kere acıklama yaptım. Neden orda durmasını istedigim konusunda. Ama karsi taraf anlamak istemiyor
 

Siz de haklı olabilirsiniz, yaşanmışlıklar insanın sabrını zorluyor olabilir. Dediğim gibi ben normal yenge-kayın ilişkisini baz alarak söylemiştim ama demek ki karşınızda normal bir kayın yok. 18 gününüz kalmış, kayınvalidenizin hatrına biraz daha alttan alırsanız iyi bir şekilde ayrılırsınız en azından..
 
Yani benimde yengelerim var ama ben yengelerimden cok dusunuyorum aglar usur bisey olur aman dikkat edelim diye ustune titriyorum. Ama ben düser yalnız oturamaz diyorum inadına yalnız oturtmaya calısıyor cocugu kanepenin kenarına bırakıyor yurusun diyor. Yahu cocuk daha ayakta durmayi oturmayı yeni ogreniyor nasil yurusun. Sonra şak sak dusup kafasını vuruyor. Ben yapma diyorum elinden aliyorum bu sefer kötü yenge çocuk sevdirmiyor oluyorum. Ben odadan cıkınca 2 defa düşürdü. Artık dayanamayıp patladım bende. Yanımda yapmıyor inadina ben cikınca yapıyor olmasıda zarar vermek icin fırsat kolluyor gibi gösteriyor.
Hic onemsemiyor. Bu bebek sunu yapamaz yada şurdan mikrop kapar diye düsünmüyor. Ben uyarıncada kötü oluyorum. O yüzden uzun zamandır zıtlasıyoruz.
Herseye muhalefet oldugu için. Hiç cocuk bakmadıgi halde cocuk bakımı hakkında onlarca laf soyleyip sacmaladıgı için.

Ha normal bir insan yok karsımda. Bildigim için tartışmıyorum. ama cevap vermedigim için tepeme cıkıyor. Dayanamıyorum bende. Mesela buyuk kaynımla böyle bir ilişkim yok. Neden çünku oda bende nerde nasıl konusulması gerekiyor biliyoruz.
 
Al benden de o kadar be cnm başım ağrıyor yatıyorum kimlere kul olduk ya bunu hak edecek naptık bunlarla sınama Allah ım bizi gücüm Yok ;(
 
Ya epilepsi hastasiysa ne olmuş?
Benim eski ev arkadaşım da epilepsisi vardı.
Kızcağız her ışini kendisi yapardı hiç kullanmazdi bu hastalığını çok strese girdiği zamanlarda bayılırdı acile götürür serum verirlerdi.
Yani bu hastalık la yaşamayı öğrenmesi gerek.
Ailesi böyle yaparak karaktersiz kişiliksiz bir evlat yetiştiriyor.
18 günün kalmış bu çocuğu zihin engelli gibi düşün ona göre davran.
Ki zaten sınırda çıkmış zeka seviyesi.
Fazla muhatap olmamaya çalış.
Eşin geldiğinde de fazla gidip gelme mesafe ni koy.
 
Allah sabır versin.
Hastalığı düşüncelerini etkileyen bir hastalık değil sonuçta.
Çocuk doğuştan gıcık :)
Bence evine gitme imkanın varsa direk kaç git o evden.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…