Emzirme olayı ne olacak? İkisini de emzirebilecek misin?
Güzel bir fikirMerhabalar herkese.. Son günlerde aklımı kurcalayan bir soru var. Şimdi benim annem 4 aylık hamile, Allahın izniyle 5 ay kadara doğuracak.
Yaşı genç ama, sağlığı pek iyi değil, enerjisi hiçbir şeye yetmiyor artık. Babam deseniz bayağı yaşlı, aslında ikisi de bebeği istemiyor ama kıyamıyorlar aldırmaya, doğuracak annem. Ben de ilk başta kızdım ettim korunma konusunda, ama Allah vermiş tedbirlerini tam alamamışlar demek ki o an, zaten ben de yavrumu öyle doğurmadım mı... :)
Şimdi oğlum 1 haftalık, annem doğurunca 5 aylık olacak. Ben diyorum ki, kardeşimi de alayım, ikisi hem kardeş hem arkadaş olarak yoldaş olsunlar, ben de ikiz büyütür gibi büyüteyim. Annem de babam da koşamazlar peşine, kara kara düşünüyorlardı. Bizimkilere teklif ettim, hem yurtdışına taşınıyoruz gücümüzün yettiğince iyi eğitimler aldırırız gözünüz arkada kalmaz dedim. Aslında onlar da biliyor ki bebeğin hayatı daha iyi olur, her saat ilgilenen birileri olur, hem yaşıtı dengi bir bebek var. Bunun ileri yaşları da var.
Annem vicdan yapıyor sanırım kötü anne miyim ben diye, açıkça kabul ettim diyemiyor ama istiyor o da belli. Hem ablalar abiler kardeşlerini alır okutur da büyütür de, onu da emziririm hem ablası hem süt annesi olurum dedim.
Saçma bir şey mi istiyorum, bana çok da mantıksız gelmedi. Siz ne düşünüyorsunuz, annem babam rıza gösterirse güzel bir şey olmaz mı? Eşim de bayılır çocuklara, sen istiyorsan ben ayırt etmem beraber büyütürüz, hem eve bir nefes daha olur dedi. Bana çocuk olsun yeter dedi. O da razı yani.
Edit: Henüz kesin verilmiş bir karar yok, kesin olacak bir şey yok, sadece teklif ettim.
Dediğim gibi ben de anne oldum. Ayrıca o benim kardeşim, nefret mi edicem?Bi de onceki konunuzda baya bi net ve serttiniz "nasi yapmayi biliolarsa da bakmayi da bilecekler"
"Bana guveniolarsa hic guvenmesinler, baksinlar cocuklarina, ben bakamam" die
Dahasi da vardi da uzatmayayim.
Ne oldu da dusunceleriniz taban tabana zit bir sekilde degisti merak ettim dogrusu...
Ben çocuğuma arkadaş istesem bi tane daha doğururum. Bu kadar sığ çıkarımlar yapmayın. Sadece iyi yönlerinden biri olarak saydım.Kardeşinizi kendi bebeğinize arkadaş olur düşüncesiyle de almak istiyorsunuz öyle değil mi (tek sebep bu olmasa da)
Bence burda kendinizin bile farketmediği çocuğunuzu öncelikli kılma durumu var . İyi düşünün derim
Allah aşkına psikoloji lisans diplomanızı gösterin, bir tepki gösterip o sinirle konu açtım diye bu kadar çıkarımı nereden yaptınız? Bizim düzenli görüştüğümüz aile terapistimiz bunu söylemiyorken, klavye başından yaptığınız çıkarıma bakın.Herkes eski konu deyince merak edip baktim ben de, bebegi kesinlikle almayin, sizin psikolojiniz de normal degil. Asla saglikli bakabileceginize inanmadim okuduklarimdan.
O çocuk 10 yaşına geldi diyelim.. Evde iki huysuz (Gerçekten özellikle babam, annem de eskisi gibi sabırlı ve güleryüzlü değil artık :) ihtiyar, hiçbir şeyine düzgün koşturamayan anne baba, arkasını toplayan bir yardımcı.
Bir de ona güleryüz gösteren her şeyine yetişecek ablası, benden bile iyi ilgilenecek abisi ve dengi bir kardeş. Ben de bu açıdan bakmıştım.
Nefret edin demio kimse size zaten. Iki noktada da uclarda oldugunuzu soyluorum sahsen.Dediğim gibi ben de anne oldum. Ayrıca o benim kardeşim, nefret mi edicem?
Kim olduğunu söylemeden yazayım;
Bir tanıdığımız, muhteşem bir ailede büyüdü, kızı kendi çocuklarından asla ayırmadılar (kendi ifadesi bu), hatta kendi çocuklarına almadıklarını yapmadıklarını sırf o mutlu olsun diye yaptılar.
Ama bu kızın annesi onu evlilik dışı doğurmuştu, adam başka kadınla evliydi, ve kızın annesi kız 2 yaşındayken ölmüştü. Annesini aslında hatırlamıyordu ama beyni hatırlıyordu.
Annesine hep kızdı. Evli bir adamla olduğu için, o 2 yaşındayken öldüğü için. Büyüdüğü ailedeki baba muhteşem bir baba, kendisi der babam benim kayam diye. Ama bir yandan da öz babasının onu istemediği fikri kafasında, atamıyor.
Onun için o annesi onu terk etmiş, babası onu istememiş.
Çok mutlu bir ailede büyüdü, ama öz anne ve babadan ayrı büyümek farklı bir psikoloji. Bu sizin yeterliliğinizle alakalı değil, çocuğun psikolojisiyle alakalı.
Yoksa sizin gibi düşünen bir kadın, o bebeği pamuklara sarar sarmalar zaten.
Bir de annemden örnek vereyim.
Anneannem ve öz dedem annem 4 yaşındayken ayrılmış, anneannem annem 6 yaşındayken yeniden evlendi. Başka çocukları oldu.
Dedem, ikinci dede, annemi çok sever.
Ama şu göçmen gidilen yıllarda anneannemler Avustralyaya gitmiş. 2 tane daha çocukları varmış, annem 18 yaşında ve yeni evlenmiş o sırada.
Bir daha dönmediler. Annem öz annesinin onu terk ettiğini düşünüyor. Diğer 2 çocuğunun hayatını kurtarmak için beni harcadı diyor. Annem 18 yaşındaydı, aslında olan biteni anlayacak kadar büyüktü.
Sizin örnekle çok alakalı değil bu mevzu biliyorum. Şahsen anneannemin çok kötü bir anne olduğunu düşünürüm. Sizde ise böyle bir durum yok.
Anlatmaya çalıştığım, sizin ve annenizin iyi niyetle yaptığınız bir şeyi o çocuk aynı şekilde algılamayabilir ve siz ne kadar muhteşem bir anne olursanız olun, anneniz ne kadar kahrola kahrola, daha iyi bir hayatı olsun diye size verse de kardeşinizin kafasında "öz annem beni istemedi, öz annem bile beni istemedi, sevmedi, başkası neden sevsin?" gibi bir algı bırakabilirsiniz.
Burada böyle kıyametler koptu da, evimizde şu an hiçbir şey olduğu yok. Çünkü söylemekten yoruldum ama ben sadece bu öneriyi sundum, hepsi bu. Kabul edecek diye bişey de yok zaten. Diyelim etti, ben de bebekken almam madem. Ama sakız gibi aynı şeyi sündürüp duruyorlar.Nefret edin demio kimse size zaten. Iki noktada da uclarda oldugunuzu soyluorum sahsen.
Yani acip onceki konulariniza ozellikle bakmis diilim, o kadar dikkatimi cekmisti ki olumsuz ve sert tavriniz, akilima geldi.
Cocuklarina! Bakmayi bilecekler, kimse bana guvenmesin vs vs derken birden sevgi pitircigi olup da ah ben ikisine de bakarima gelmek...
Ne tamamen dislayip nasi bakarlarsa baksin demek, ne de siz bakamazsiniz ben bakarim diyip de sabiplenmeye kalkmak... Ikisinin de dogru olmadigini dusunuorum. Orta yolu bulup, anne-bebek iliskisinin zedelenmeyecegi bi cozum bulunmali
ay aynı annesiyle dalga geçiyordu benim bebeğinin küçüklerini giyer falan diye annesinin gucendirmisti yeni oyle bir konu hatırlıyorum aynı kisilermiymis??Bi de onceki konunuzda baya bi net ve serttiniz "nasi yapmayi biliolarsa da bakmayi da bilecekler"
"Bana guveniolarsa hic guvenmesinler, baksinlar cocuklarina, ben bakamam" die
Dahasi da vardi da uzatmayayim.
Ne oldu da dusunceleriniz taban tabana zit bir sekilde degisti merak ettim dogrusu...
Görüştüler elbette. Ama teyzem ve dayım orada okudukları için yıllarca ya anne ya baba tek tek gelmiş o da anca 5 yılda bir, ikisi de eğitimsizdi ve ancak fabrika işçiliği yapabildiler. Gelirleri de çok iyi değildi. Dayımı hayatımda hiç görmedim çünkü asker kaçağı, Türkiye'ye gelmedi. Belki atılmıştır vatandaşlıktan, bilmiyorum, atıyorlar mı artık?Annenizle gorusmemislermi bi daha
Oiki hikaye de üzücü
Evet aynı kişiler ???!!! Bir sorununuz mu vardı?ay aynı annesiyle dalga geçiyordu benim bebeğinin küçüklerini giyer falan diye annesinin gucendirmisti yeni oyle bir konu hatırlıyorum aynı kisilermiymis??
Ozmn olgunlukla haklisiniz ben olabilir die dusunmusum ama bircogunuzun dedigi gbi cocuk acisindan sikinti olabilecekse zaten almam deseniz belki bu kadar ustunuze gelmezdi kimse ama siz inatla karar annemde annem verirse alicam dedikce insanlar da katilmadiklari birseye karsi cikiolar.Burada böyle kıyametler koptu da, evimizde şu an hiçbir şey olduğu yok. Çünkü söylemekten yoruldum ama ben sadece bu öneriyi sundum, hepsi bu. Kabul edecek diye bişey de yok zaten. Diyelim etti, ben de bebekken almam madem. Ama sakız gibi aynı şeyi sündürüp duruyorlar.
hayır bir sorunum yok saldırmaya yer arama... bu kadar keskin dönüş şaşırttı sadece iki zıt tutumun aynı kişi olmasiEvet aynı kişiler ???!!! Bir sorununuz mu vardı?
İnsanlar kendi fikirlerine katılmadı mı biri, çirkefe bağlıyorlar zaten. Kimsenin de üstüme gelmeye hakkı yok açıkçası, burada yorum yapsam reelde takmıyorum, doğru dürüst fikir belirtip mantıklı konuşanlar hariç tabii ki.Ozmn olgunlukla haklisiniz ben olabilir die dusunmusum ama bircogunuzun dedigi gbi cocuk acisindan sikinti olabilecekse zaten almam deseniz belki bu kadar ustunuze gelmezdi kimse ama siz inatla karar annemde annem verirse alicam dedikce insanlar da katilmadiklari birseye karsi cikiolar.
En azindan okul cagina gelene kadar almama karariniza sevindim acikcasi. Umarim anneniz de bebis de saglikli huzurlu olurlar, tabi siz de
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?