Merhabalar...
Etrafımda konuşacak pek kimse olmadığından ve çok daraldığımdan buraya yazmak istedim. Görüşleriniz benim için önemli...
Yaklaşık 6 aydır nişanlıyım daha doğrusu 1 ay önce nikahım kıyıldı ancak düğünüm temmuzda olacağı için hala evli sayılmıyorum çevrem tarafından. Eşimin ailesi ile benim ailem arasında başından beri kocaman bir uçurum vardı. Eşim kendi ailesi ile de kopuktur. Çok her şeyini konuşmaz paylaşmaz. Biz ilk tanıştığımızda da onlarla pek kalmazdı.Zaten başka bir şehirde çalışıyor. Eşimin ailesi çok rahat yapıda, her şeyi son dakikada kararlaştıran, özellikle babası cahil ve nerede ne konuşacağını bilmeyen biri. Evleri bile bizim gibi düzenli temiz değil. Benim ailem ise birazda tek çocuk olmamdan kaynaklı benimle aşırı derecede ilgilenen herşeyi ayrıntılı düşünen,meseleleri büyüten pimpirikli yapıdalar. Biz şehirde yaşıyoruz, onlar köyde.
Buna rağmen ben farklılıklara saygılı biri olduğumdan eşimin ailesini oldukları gibi kabul etmeye çalıştım. Fakat özellikle annem evlilik sürecine girdik gireli huzursuzluk çıkardı. Onların yüzüne gelince can ciğer davrandı, arkadan bana baskı yaptı eşimin ailesini kötüledi. Kendi isteklerini bana baskı yaparak onlara kabul ettirmemi sağladı. Ve bunu damadından da bekledi. Eşimin kendi ailesini yok sayıp onun dediklerini yapmasını istedi. Bunu doğrudan söylemedi, benim üzerimden yaptı. Bu nedenle ben zaman zaman eşimle kavga ettim, zaman zaman ailesine sert çıktım. Eşimin ailesi ise bana hiçbir zaman sert cevap vermediler. Annemin ise eşim evimize kalmaya geleceği zaman evi terk edip gidip beni mahçup duruma düşürmüşlüğü bile var.
Eşim gidip ailesine olanları anlatmadı. Bir şey yokmuş gibi davrandı. Aileside hala bu durumun tam farkında değil. Farkında olmadıkları içinde hala arayıp sorup misafirliğe gelip rahat davranıyorlar. Benim ailemde yüzlerine gülüyor onlar gittiği zaman benim beynimi yiyorlar. Ve aylardır baskı altındayım. Psikolojim çöktü, en ufak lafa tahammülsüz ve sinirli biri oldum. Kendimi kullanılmış hissediyorum. Ve arada kalan ben olmama rağmen ailem beni suçluyor aptal olduğumu, eşimin ailesine karşı pasif olduğumu, onun ailesinin tarafını tuttuğumu, hatalı davrandığımı iddia ediyorlar.
Bir fikri olan var mı ben ne hata yapıyorum artık kendimi sorgulamaya başladım...
Etrafımda konuşacak pek kimse olmadığından ve çok daraldığımdan buraya yazmak istedim. Görüşleriniz benim için önemli...
Yaklaşık 6 aydır nişanlıyım daha doğrusu 1 ay önce nikahım kıyıldı ancak düğünüm temmuzda olacağı için hala evli sayılmıyorum çevrem tarafından. Eşimin ailesi ile benim ailem arasında başından beri kocaman bir uçurum vardı. Eşim kendi ailesi ile de kopuktur. Çok her şeyini konuşmaz paylaşmaz. Biz ilk tanıştığımızda da onlarla pek kalmazdı.Zaten başka bir şehirde çalışıyor. Eşimin ailesi çok rahat yapıda, her şeyi son dakikada kararlaştıran, özellikle babası cahil ve nerede ne konuşacağını bilmeyen biri. Evleri bile bizim gibi düzenli temiz değil. Benim ailem ise birazda tek çocuk olmamdan kaynaklı benimle aşırı derecede ilgilenen herşeyi ayrıntılı düşünen,meseleleri büyüten pimpirikli yapıdalar. Biz şehirde yaşıyoruz, onlar köyde.
Buna rağmen ben farklılıklara saygılı biri olduğumdan eşimin ailesini oldukları gibi kabul etmeye çalıştım. Fakat özellikle annem evlilik sürecine girdik gireli huzursuzluk çıkardı. Onların yüzüne gelince can ciğer davrandı, arkadan bana baskı yaptı eşimin ailesini kötüledi. Kendi isteklerini bana baskı yaparak onlara kabul ettirmemi sağladı. Ve bunu damadından da bekledi. Eşimin kendi ailesini yok sayıp onun dediklerini yapmasını istedi. Bunu doğrudan söylemedi, benim üzerimden yaptı. Bu nedenle ben zaman zaman eşimle kavga ettim, zaman zaman ailesine sert çıktım. Eşimin ailesi ise bana hiçbir zaman sert cevap vermediler. Annemin ise eşim evimize kalmaya geleceği zaman evi terk edip gidip beni mahçup duruma düşürmüşlüğü bile var.
Eşim gidip ailesine olanları anlatmadı. Bir şey yokmuş gibi davrandı. Aileside hala bu durumun tam farkında değil. Farkında olmadıkları içinde hala arayıp sorup misafirliğe gelip rahat davranıyorlar. Benim ailemde yüzlerine gülüyor onlar gittiği zaman benim beynimi yiyorlar. Ve aylardır baskı altındayım. Psikolojim çöktü, en ufak lafa tahammülsüz ve sinirli biri oldum. Kendimi kullanılmış hissediyorum. Ve arada kalan ben olmama rağmen ailem beni suçluyor aptal olduğumu, eşimin ailesine karşı pasif olduğumu, onun ailesinin tarafını tuttuğumu, hatalı davrandığımı iddia ediyorlar.
Bir fikri olan var mı ben ne hata yapıyorum artık kendimi sorgulamaya başladım...