- 16 Ekim 2012
- 32.409
- 95.793
- 598
Olabilme ihtimali var ama gercekci degil. Kimse ailesiyle iliskisini kesemez ve kesmemeli de bence.Özellikle benim ailem karışmaya çalışmasa eşimle aramızda hiçbir problem olmuyor. Başbaşa kaldığımızda gayet iyiyiz. Ama aileler bir araya geldi mi ille tatsızlık çıkıyor. Ailesiyle iletişimini kesmiş olan kimse yok mu? Gerekirse bunu bende yapabilirim.
Haklısınız ancak ailem çok dominant ve benimle bile küsüyorlar bu uğurda duymadığım laf kalmadı...Öncelikle kararlı ve net olun ve eşinizin ailesine cahil muamelesi yapmayın ailenize de yatirmayin. Anne babalarımızın üzerimizde çok hakkı var ne yapsak odeyemeyiz ama belli bir yaştan sonra onlarla sadece istişare yapıp kararlarinjzi siz almalısınız yoksa her zaman arada kalan mutsuz olan ve bu mutsuzluğu yuvasına taşıyan siz olursunuz.
Şahsen ben aileme dahi müsade etmem eşim ve ailesi hakkında kötü olumsuz şeyler söylemelerine
Kötü niyetli olacak kadar ayrıntıcı düşünebilen insanlar değil. Günübirlik yaşayan konuştuklarını tasarlamadan konuşan kişiler. Yetişme tarzları, kültürleri öyle.Mutlaka oluyor o donemi 0 sorunla halleden ve mıdır bilmiyorum .Benim arkadaşımın iki ailede çocukluk arkadaşı dunurlerin 4 u de aynı mahallede büyümüş ve hiç kopmamislar düşün .Ama Nisan düğün arasi kan davalık oldular ...O dönemde herkese bir haller oluyor .
Ama düşünmeden konuşup ,davranıp mesela kötü niyetli mi yapiyoalr yoksa yetişme tarzından dolayı mı ? Bunlarda önemli ama ne bileyim olan iki kişiye oluyor bu dönemde
Az çok anladım durumu ama anneniz de az değil yani.. şimdi size sürpriz yapmış yoldan neden döndürdünüz ki? Dışardan söylerdiniz ya da allah ne verdiyse yapar yerdiniz yani.. benim nacizane tavsiyem aileleri hiçbir şeye karıştırmayın eşinizle iyi olun sadece eşinizin ailesi yol yordam bilmiyo olabilirler ama iyi niyetlilerse bi sorun görmüyorum benHiçbir sebebi yoktu. Eşim başka şehirde çalışıyor ve habersiz sürpriz yaparak geldi. Annem ben hazırlık yapamadım insan habersiz gelir mi diye kavga çıkarttı evi terk etti. Eşimle bizim eve gelirken yarı yoldan döndürmek zorunda kaldım...
Sinirinizi ne kadar erken cizerseniz mutlu yaşamaya o kadar erken başlarsınız. Biraz küser darilir sonra saygı duymayı öğrenirlerHaklısınız ancak ailem çok dominant ve benimle bile küsüyorlar bu uğurda duymadığım laf kalmadı...
Maalesef psikilojik olarak bunaltiliyorsunuz, ailesinin onlara ve size bir kotulugu olmamis ki..Nisanlinizda gayet iyi davraniyor..Merhabalar...
Etrafımda konuşacak pek kimse olmadığından ve çok daraldığımdan buraya yazmak istedim. Görüşleriniz benim için önemli...
Yaklaşık 6 aydır nişanlıyım daha doğrusu 1 ay önce nikahım kıyıldı ancak düğünüm temmuzda olacağı için hala evli sayılmıyorum çevrem tarafından. Eşimin ailesi ile benim ailem arasında başından beri kocaman bir uçurum vardı. Eşim kendi ailesi ile de kopuktur. Çok her şeyini konuşmaz paylaşmaz. Biz ilk tanıştığımızda da onlarla pek kalmazdı.Zaten başka bir şehirde çalışıyor. Eşimin ailesi çok rahat yapıda, her şeyi son dakikada kararlaştıran, özellikle babası cahil ve nerede ne konuşacağını bilmeyen biri. Evleri bile bizim gibi düzenli temiz değil. Benim ailem ise birazda tek çocuk olmamdan kaynaklı benimle aşırı derecede ilgilenen herşeyi ayrıntılı düşünen,meseleleri büyüten pimpirikli yapıdalar. Biz şehirde yaşıyoruz, onlar köyde.
Buna rağmen ben farklılıklara saygılı biri olduğumdan eşimin ailesini oldukları gibi kabul etmeye çalıştım. Fakat özellikle annem evlilik sürecine girdik gireli huzursuzluk çıkardı. Onların yüzüne gelince can ciğer davrandı, arkadan bana baskı yaptı eşimin ailesini kötüledi. Kendi isteklerini bana baskı yaparak onlara kabul ettirmemi sağladı. Ve bunu damadından da bekledi. Eşimin kendi ailesini yok sayıp onun dediklerini yapmasını istedi. Bunu doğrudan söylemedi, benim üzerimden yaptı. Bu nedenle ben zaman zaman eşimle kavga ettim, zaman zaman ailesine sert çıktım. Eşimin ailesi ise bana hiçbir zaman sert cevap vermediler. Annemin ise eşim evimize kalmaya geleceği zaman evi terk edip gidip beni mahçup duruma düşürmüşlüğü bile var.
Eşim gidip ailesine olanları anlatmadı. Bir şey yokmuş gibi davrandı. Aileside hala bu durumun tam farkında değil. Farkında olmadıkları içinde hala arayıp sorup misafirliğe gelip rahat davranıyorlar. Benim ailemde yüzlerine gülüyor onlar gittiği zaman benim beynimi yiyorlar. Ve aylardır baskı altındayım. Psikolojim çöktü, en ufak lafa tahammülsüz ve sinirli biri oldum. Kendimi kullanılmış hissediyorum. Ve arada kalan ben olmama rağmen ailem beni suçluyor aptal olduğumu, eşimin ailesine karşı pasif olduğumu, onun ailesinin tarafını tuttuğumu, hatalı davrandığımı iddia ediyorlar.
Bir fikri olan var mı ben ne hata yapıyorum artık kendimi sorgulamaya başladım...
Yaptığınız ne kadar ayıp , ben eşinizin yerinde olsam bu işi orada bitirirdimHiçbir sebebi yoktu. Eşim başka şehirde çalışıyor ve habersiz sürpriz yaparak geldi. Annem ben hazırlık yapamadım insan habersiz gelir mi diye kavga çıkarttı evi terk etti. Eşimle bizim eve gelirken yarı yoldan döndürmek zorunda kaldım...
Evlenmem ve mutlu olmam ailem için onları terk etmişim gibi bir anlama geliyor. Evlilik kararı verdiğimde onlara ihanet etmişim ve suç işlemişim gibi bir algı oluşmuş kafalarında. Şuan istisnasız her konuda beni suçluyorlar. Bebek gibi azar yiyorum ve karşı çıktığım için kaç aydır evde sürekli tartışmalı ve küsüz. Dediğinize çok katılıyorum karşımda başka birinin ailesi olsa onlarada aynı davranırlardı. Bu kez sorun x ise o zaman y olurdu. Pek çok kere konuşmaya çalıştım. Sert çıktığımda oldu bu kez bizi silersin o zaman diye tehdit işittim. Başından beri bu işe ailemin rızası ile girdim. Eşimide ailesinide onlarla tanıştırdım. İstemiyoruz demediler ama sonrasında bana bir sürü sıkıntı yaşattılar.Maalesef psikilojik olarak bunaltiliyorsunuz, ailesinin onlara ve size bir kotulugu olmamis ki..Nisanlinizda gayet iyi davraniyor..
Eger surekli acik arama, kucumseyici tavirlar siz kiminle evlenirseniz evlenin yapacaklarmis, hem yuzlerine iyi davranip geride size sikinti yasatiyorlar, sizce bu normal mi??
Duruşunuzu kirmadan gostermeniz gerekiyor. Cunku ilerde bebeginiz olsa gelip lohusalikta yine bu tavirlarla mucadele edersiniz, surekli arada kalma, siniri esten cikarma durumu yasarsiniz. Gencsiniz, neden bunlarla ugrasacaksiniz.. kirmadan ben evlendim,mutluyum, şu bu bahanelerle en cok beni incitiyorsunuz, farkina varin vs diyin..
Evet ama maalesef beni bu durumda bırakan annem oldu. Eşime durumu açıklayamadım. O da ne olduğuna anlam bile veremedi. Belkide içinde saklayıp ilerde tartışmamız olursa önüme koyacak bunları...Yaptığınız ne kadar ayıp , ben eşinizin yerinde olsam bu işi orada bitirirdim
Aynisini yakin bi arkadasim yasadi..ailesinin beklentisi o kadar fazlaydi ki, surekli acik arama, bak bayramda sana altin getirmediler, bak sana ucuz perde diktirdiler vs vs arkadasim bu sefer hirslanip hem nisanlisina hem onun ailesini dusman gormeye basladi..kız en sonunda psikologa gitti..ben ne yapacam diye. Psikolog, sen kiminle evlenirsen evlen yapilari bu demiş.Ilk basta ailesi küstüler vs kiz cizgisini bozmadi, artik karisamiyorlar, esim ve onun ailesi hakkinda ailemle birsey paylasmiyorum cunku bu sefer daha cok acik aranir diyordu. Mutlu kiz esiyle cocuguyla..Evlenmem ve mutlu olmam ailem için onları terk etmişim gibi bir anlama geliyor. Evlilik kararı verdiğimde onlara ihanet etmişim ve suç işlemişim gibi bir algı oluşmuş kafalarında. Şuan istisnasız her konuda beni suçluyorlar. Bebek gibi azar yiyorum ve karşı çıktığım için kaç aydır evde sürekli tartışmalı ve küsüz. Dediğinize çok katılıyorum karşımda başka birinin ailesi olsa onlarada aynı davranırlardı. Bu kez sorun x ise o zaman y olurdu. Pek çok kere konuşmaya çalıştım. Sert çıktığımda oldu bu kez bizi silersin o zaman diye tehdit işittim. Başından beri bu işe ailemin rızası ile girdim. Eşimide ailesinide onlarla tanıştırdım. İstemiyoruz demediler ama sonrasında bana bir sürü sıkıntı yaşattılar.
Annenizi evliliginize neden karistiriyorsunuz ki hatayi da burda yapiyorsunuz siz artik o soyisimden çıkmışsınız kocanizin soyadini almissiniz karismaya hakki yok bu kadar esinizede yazik aillesinede yazik anneniz hic hoş seyler yapmiyor...Merhabalar...
Etrafımda konuşacak pek kimse olmadığından ve çok daraldığımdan buraya yazmak istedim. Görüşleriniz benim için önemli...
Yaklaşık 6 aydır nişanlıyım daha doğrusu 1 ay önce nikahım kıyıldı ancak düğünüm temmuzda olacağı için hala evli sayılmıyorum çevrem tarafından. Eşimin ailesi ile benim ailem arasında başından beri kocaman bir uçurum vardı. Eşim kendi ailesi ile de kopuktur. Çok her şeyini konuşmaz paylaşmaz. Biz ilk tanıştığımızda da onlarla pek kalmazdı.Zaten başka bir şehirde çalışıyor. Eşimin ailesi çok rahat yapıda, her şeyi son dakikada kararlaştıran, özellikle babası cahil ve nerede ne konuşacağını bilmeyen biri. Evleri bile bizim gibi düzenli temiz değil. Benim ailem ise birazda tek çocuk olmamdan kaynaklı benimle aşırı derecede ilgilenen herşeyi ayrıntılı düşünen,meseleleri büyüten pimpirikli yapıdalar. Biz şehirde yaşıyoruz, onlar köyde.
Buna rağmen ben farklılıklara saygılı biri olduğumdan eşimin ailesini oldukları gibi kabul etmeye çalıştım. Fakat özellikle annem evlilik sürecine girdik gireli huzursuzluk çıkardı. Onların yüzüne gelince can ciğer davrandı, arkadan bana baskı yaptı eşimin ailesini kötüledi. Kendi isteklerini bana baskı yaparak onlara kabul ettirmemi sağladı. Ve bunu damadından da bekledi. Eşimin kendi ailesini yok sayıp onun dediklerini yapmasını istedi. Bunu doğrudan söylemedi, benim üzerimden yaptı. Bu nedenle ben zaman zaman eşimle kavga ettim, zaman zaman ailesine sert çıktım. Eşimin ailesi ise bana hiçbir zaman sert cevap vermediler. Annemin ise eşim evimize kalmaya geleceği zaman evi terk edip gidip beni mahçup duruma düşürmüşlüğü bile var.
Eşim gidip ailesine olanları anlatmadı. Bir şey yokmuş gibi davrandı. Aileside hala bu durumun tam farkında değil. Farkında olmadıkları içinde hala arayıp sorup misafirliğe gelip rahat davranıyorlar. Benim ailemde yüzlerine gülüyor onlar gittiği zaman benim beynimi yiyorlar. Ve aylardır baskı altındayım. Psikolojim çöktü, en ufak lafa tahammülsüz ve sinirli biri oldum. Kendimi kullanılmış hissediyorum. Ve arada kalan ben olmama rağmen ailem beni suçluyor aptal olduğumu, eşimin ailesine karşı pasif olduğumu, onun ailesinin tarafını tuttuğumu, hatalı davrandığımı iddia ediyorlar.
Bir fikri olan var mı ben ne hata yapıyorum artık kendimi sorgulamaya başladım...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?