Tedaviyi denedim, ilac kullandim ama benim hislerim asla degismiyor. Sadece ara ara bira saha hafifliyor gibi..
Saplantılı bir durum . Tedavi gerekebilir
Tedaviyi denedim, ilac kullandim ama benim hislerim asla degismiyor. Sadece ara ara bira saha hafifliyor gibi..bu aşk değil. kendinizi kandırmayın lütfen. bu tedavi gerektiren bir durum. lütfen en kısa zamanda psikolağa görünün.
Amin. Biliyorum en kotusu o farkindayim. Ama yasadigim bu aci da yok sayamayacagim kadar buyuk..Sizin hiç anneniz, babanız ya da kardesiniz ölmemiş. Allah böyle acı yaşatmasin.
Yollarimi ayri, yasadigimiz yerler hayatlarimiz ayri.. Ayni ulkede yasamaya kalksak bile beraber olmamamiz icin milyonlarca engel var. beraberken de bir gun ayrilacagimizi biliyorduk. En mutlu gunumuzde bile aci cekiyorduk aslindaesas oğlana nolmuş anlamadım..
terk mi etmiş, ölmüş mü?
Guzel staklamissin ama hayir gecen konu actigimda hayatimda biri vardi artik o da yok hislerim ona karsi hic olmadigi icin. Aferin demek size dusmez diye dusunuyorum. Civi civiyi sokmuyor tesekkurlerKonu sahibesi bişey sorayım senin şuanki sevgilin unutamadığın kişi değil dimi
Kasım ayında konu açmışsın sevgilimle iç çamaşırı çıkarmadan bişeyler yaşadık diye
Çivi çiviyi söker aferin
Aska dair tonla film izlemisimdir, kitap okumusumdur o gune dek. Hep bir kurgu sacmaligi diye dusunuyordum, bu abartilarin hep daha fazla kitle izlesin okusun diye oldugunu dusunuyordum.. Ama gercekten ask denilen zirva varmis. "Herkes bir kere asik olur" cumlesi olumune yalan. Evet asik olan herkes bir kisiye asik olmakla sinirli kalir, Ama herkes asik olamaz herhalde.. Cevremdeki bir cok insanin bu asagilik duygudan uzak olduguna eminim, agizlarindan "ask" kelimesini dusurmemelerine ragmen..
4 sene oldu, tam koca 4 sene. Ve ben ona olan askimdan bir zerre bile kaybetmedim. Hala hayatimin tek odagi, acisi hala o kadar taze ki.. Hayir hayir olmedi, sadece cok uzagimda ve bambaska bir hayati var. Onu her an dusunuyorum, her dusundugum an yavas yavas oldugumu hissediyorum, bu aci beni ayakta tutuyor, her seyin gercek oldugunu ve hayatim boyunca kacamayacagimi hissettiriyor. Bu aci, askin acizliginin kaniti, benim hayatimin artik benim degil onun ellerinde oldugunun kaniti, asla kapanmayacak bir yara, hayatim boyunca kabuk tutacagi bir an bile olmayacak eminim artik..
Hayatima kimseyi alamayacagim, asla basaramayacagim. Zaten ugrasmiyorum bile. Yalnizlik benim icin secilmis ve hep onun yokluguyla ben basbasa kalacagim. Bu aci, bir cesit kabullenis.. Bir cesit kendi olumune yavas yavas tanik olmak.. Ah bir bilsem ki bir kisi bile beni anlayabilecek, bir nebze benim gibi hissedecek, onunla saatlerce konusmak isterdim ama yok. Eminim yok..
Son havaalaninda ayrilisimizin benim de sonum oldugunu biliyordum. O yuzdendi hastalanacak kadar aglamalarim.. Hepsi bugunku halime bir isaretti aslinda. Ilk tanistigimiz gun, ilk goz goze geldigimiz an onun beni oldurecegini hissetmistim. Kacamadim. Kacmak istemedim. Onunla gecen bir kac ayim butun hayatimdi. Her seyi o kadarcik zamanda yasadim ve ayrilisimizda ben oldum. Belki 70 sene yasayan birinden bile daha cok sey yasadim, hissettim, mutlu oldum, mutsuz oldum o kisacik zamanda. Ama gercekten yasadim. Simdi ise bu hizli yasamin acisini cekerek oluyorum yavas yavas.. Kelimeleri secerken dikkat etmeye calisiyorum ama hislerimi anlatmaya yetecek kelimeler yok aslinda. Sadece hisler..
Okuyan herkese tesekkur ederim..[/QUOTE
Bu duyguyu bende yasadim. Evlendi. Ayrilmis. Ama bu surec icinde ben de yasadim. Bazen bastirmak icin bazen istedigim icin yasadim.Aska dair tonla film izlemisimdir, kitap okumusumdur o gune dek. Hep bir kurgu sacmaligi diye dusunuyordum, bu abartilarin hep daha fazla kitle izlesin okusun diye oldugunu dusunuyordum.. Ama gercekten ask denilen zirva varmis. "Herkes bir kere asik olur" cumlesi olumune yalan. Evet asik olan herkes bir kisiye asik olmakla sinirli kalir, Ama herkes asik olamaz herhalde.. Cevremdeki bir cok insanin bu asagilik duygudan uzak olduguna eminim, agizlarindan "ask" kelimesini dusurmemelerine ragmen..
4 sene oldu, tam koca 4 sene. Ve ben ona olan askimdan bir zerre bile kaybetmedim. Hala hayatimin tek odagi, acisi hala o kadar taze ki.. Hayir hayir olmedi, sadece cok uzagimda ve bambaska bir hayati var. Onu her an dusunuyorum, her dusundugum an yavas yavas oldugumu hissediyorum, bu aci beni ayakta tutuyor, her seyin gercek oldugunu ve hayatim boyunca kacamayacagimi hissettiriyor. Bu aci, askin acizliginin kaniti, benim hayatimin artik benim degil onun ellerinde oldugunun kaniti, asla kapanmayacak bir yara, hayatim boyunca kabuk tutacagi bir an bile olmayacak eminim artik..
Hayatima kimseyi alamayacagim, asla basaramayacagim. Zaten ugrasmiyorum bile. Yalnizlik benim icin secilmis ve hep onun yokluguyla ben basbasa kalacagim. Bu aci, bir cesit kabullenis.. Bir cesit kendi olumune yavas yavas tanik olmak.. Ah bir bilsem ki bir kisi bile beni anlayabilecek, bir nebze benim gibi hissedecek, onunla saatlerce konusmak isterdim ama yok. Eminim yok..
Son havaalaninda ayrilisimizin benim de sonum oldugunu biliyordum. O yuzdendi hastalanacak kadar aglamalarim.. Hepsi bugunku halime bir isaretti aslinda. Ilk tanistigimiz gun, ilk goz goze geldigimiz an onun beni oldurecegini hissetmistim. Kacamadim. Kacmak istemedim. Onunla gecen bir kac ayim butun hayatimdi. Her seyi o kadarcik zamanda yasadim ve ayrilisimizda ben oldum. Belki 70 sene yasayan birinden bile daha cok sey yasadim, hissettim, mutlu oldum, mutsuz oldum o kisacik zamanda. Ama gercekten yasadim. Simdi ise bu hizli yasamin acisini cekerek oluyorum yavas yavas.. Kelimeleri secerken dikkat etmeye calisiyorum ama hislerimi anlatmaya yetecek kelimeler yok aslinda. Sadece hisler..
Okuyan herkese tesekkur ederim..
Hala ara ara konusuyoruz asla kus degiliz kusemeyiz. Kirginlik yok. Farkli bir ulkede, elbet gorusuruz ama hepsi bu. Beraber olma ihtimalimiz yok. Hic yoktu biliyorduk sadece duygularimiza yenil dustuk ve bi kac ay beraberdik..hıc bulusabılme ıhtımalınız yok mu ? yani o senı unuttu mu acaba fıkrın var mı
Ben de zamaninda sirilsiklam asik oldum ellerim hep terlerdi onu gorunce , beni terk edince yataklara dustum alev alev yandim sabaha dek agladim onun ayak bastigi yerlerden gectim ne dusundugunu dusundum , sevdigi yemekleri yedim ayni hissi duyabileyim diye.. Kara sevda idi benimkiAska dair tonla film izlemisimdir, kitap okumusumdur o gune dek. Hep bir kurgu sacmaligi diye dusunuyordum, bu abartilarin hep daha fazla kitle izlesin okusun diye oldugunu dusunuyordum.. Ama gercekten ask denilen zirva varmis. "Herkes bir kere asik olur" cumlesi olumune yalan. Evet asik olan herkes bir kisiye asik olmakla sinirli kalir, Ama herkes asik olamaz herhalde.. Cevremdeki bir cok insanin bu asagilik duygudan uzak olduguna eminim, agizlarindan "ask" kelimesini dusurmemelerine ragmen..
4 sene oldu, tam koca 4 sene. Ve ben ona olan askimdan bir zerre bile kaybetmedim. Hala hayatimin tek odagi, acisi hala o kadar taze ki.. Hayir hayir olmedi, sadece cok uzagimda ve bambaska bir hayati var. Onu her an dusunuyorum, her dusundugum an yavas yavas oldugumu hissediyorum, bu aci beni ayakta tutuyor, her seyin gercek oldugunu ve hayatim boyunca kacamayacagimi hissettiriyor. Bu aci, askin acizliginin kaniti, benim hayatimin artik benim degil onun ellerinde oldugunun kaniti, asla kapanmayacak bir yara, hayatim boyunca kabuk tutacagi bir an bile olmayacak eminim artik..
Hayatima kimseyi alamayacagim, asla basaramayacagim. Zaten ugrasmiyorum bile. Yalnizlik benim icin secilmis ve hep onun yokluguyla ben basbasa kalacagim. Bu aci, bir cesit kabullenis.. Bir cesit kendi olumune yavas yavas tanik olmak.. Ah bir bilsem ki bir kisi bile beni anlayabilecek, bir nebze benim gibi hissedecek, onunla saatlerce konusmak isterdim ama yok. Eminim yok..
Son havaalaninda ayrilisimizin benim de sonum oldugunu biliyordum. O yuzdendi hastalanacak kadar aglamalarim.. Hepsi bugunku halime bir isaretti aslinda. Ilk tanistigimiz gun, ilk goz goze geldigimiz an onun beni oldurecegini hissetmistim. Kacamadim. Kacmak istemedim. Onunla gecen bir kac ayim butun hayatimdi. Her seyi o kadarcik zamanda yasadim ve ayrilisimizda ben oldum. Belki 70 sene yasayan birinden bile daha cok sey yasadim, hissettim, mutlu oldum, mutsuz oldum o kisacik zamanda. Ama gercekten yasadim. Simdi ise bu hizli yasamin acisini cekerek oluyorum yavas yavas.. Kelimeleri secerken dikkat etmeye calisiyorum ama hislerimi anlatmaya yetecek kelimeler yok aslinda. Sadece hisler..
Okuyan herkese tesekkur ederim..
23 yasindayim ve aksine cok duzgun iyi bir aile hayatim var. her sey yolunda hayatimda. Beni buna surukleyecek bir sey yoktu. Ama ne olduysa oldu ve onunla tanistim boylece hayatim bi nevi mahvoldu. Aslinda ne kadar aci da olsa ben zevk aliyorum artik bu durumdan..Yaşınız kaç? Aile hayatınızda kopukluklar mi var? Yaşadığınız şey normal değil. Okuyunca etkilendim ve sizin adınıza çok uzuldum
Kesinlikle. Suana kadar beni en iyi anlayan kisi sizsiniz sanirim. En cok sizin yorumunuza katiliyorum harfi harfine. Ask diger insanlarin bahsettigi sey olamaz. Ya da bizimki askin ustundd bir sey..Benzer bir acı yaşamıştım zamanında. O acıyı seviyorsun bir süre sonra. Sizde de böyle mi oldu? Duyduğum acı için ağlar, gün gelecek bu acıyı da unutacağım diye tekrar ağlardım. Aşk ve sevgi, beğenilmek ve hoşlanmak hep karıştırılıyor. Ben herkesin aşık olduğuna inanmıyorum. Bizi beğenen ve bizimd e beğendiğimiz her erkekte yaşanailecek rutin şeyler bana kalırsa ellerin titremesi, kalbin pırpır atması vs. Aşk başka birşey. Yaşamayanların küçümsemesi fevkalade kolay oluyor. Fakat ne anlatmak ne de anlaşılmak kolay değil.
Ne guzel soylemissiniz..Sıradan ilerleyen bir hayatın var. Okul, iş, erkek arkadaşlar, gündelik sorunlar... Sonra biri giriyor hayatina her sey degisiyor.. Parmakla sayarsin mutlu olduğun günleri ki bu günler onunla geçenler.
Sonra bi sebepten ayrilmak zorunda kalıyorsun. HAYATİNİN DÖNÜM NOKTASI. Bir daha hiç kimseyle o kadar mutlu olmuyorsun. AYNİ SEYLERİ HİSSETMİYORSUN. Hayatinin geri kalanindaki sorun da bu. Aynı duyguyu bir daha başkasına karşı hissetmemek.
Kimle olursan ol aynı duygular hissedilmiyor. Ne büyük hayal kırıklığı.
"Ben ona aşık olmuşum"
En acısı da bu ayrılışı hiç yasamamis insanlar bize hasta gözüyle bakıyor: uzmandan destek al, dramatiklestirme, güçsüzsün..
Acidan çıldırmadıysak güçlüyüz demek ki
Yine de şükürler olsun. Ya hiç rastlamasaydik aşka
Bilemiyorum. Ya da bu benim hislerim ask degil askin ustunde farkli bi duygu..Aşkı bu kadar dramatize etmeyenler, gerçekten aşık olmamış mı oluyor şimdi?
Ben de onunla olmaya basladigim gunden itibaren ucak biletimin odlugu gun her seyin bitecegini, hayatim boyunca onsuz kalacagimi, kimseyi sevemeyecegimi biliyordum. Bu yuzden onla olmanin sevincini bile dogru duzgun yasayamiyordum surekli agliyordum. Onlayken bile onu ozluyordum.. Ne kadar zor bir durum bu boyle.. Umarim sizin icin de en iyisi olur en mutlu olacaginiz sekilde.. Az kisi tarafindan da olsa anlasilmal guzel sey..Seni çok iyi anlıyorum şuan. Fakat benim ilişkim hala devam ediyor. İleride birşey olacağını sanmıyorum. Çok istiyorum onunla bir hayatı paylaşmayı hayallerin gerçek olmasını fakat umutsuzum bu konuda. Olurki gerçekten bir gün giderse, sanırım benim hayatım o an o dakikada asılı kalacak. Çok seviyorum ölüyorum bitiyorum değil mevzu. O giderse şayet hayatimda birileri olmaz birdaha. Benim durumum birazda farklı küçük yasta taciz olayı ardindan ilk kez güvendiğim insan. O bile bırakıp giderse zaten şu dünyada birdaha kime guvenicem. Eminim çok zordur bu durum. 4yıl diyorsun, ben okadar bile dayanabilecegimi nefes alabilecegimi sanmiyorum. Bir hayat işte bir ömür, harcamak gitmek çok kolay. Hergun o yokken ne olacak diye düşünüyorum, bir bakima o son güne kadar mutlu olmaya calisiyorum diyelim. Seni çok iyi anliyorum canım yalnız degilsin
23YAŞ KAÇ
Bilemiyorum belki haklsiniz. Ama ben inatla bunun adina ask diyorum. Ya da askin ustunde bi duygu. Destek almayi denedim ama hic bir sey anlatmadim doktora. Sadece antidepresanimi alip devame tmeye calistm yoluma.. Ama edemiyorum isteÇocukluktan kalan bağımlılık problemleriniz var.Sağlıklı bir çocukta gerçekleşmesi gereken anneden kopma ve bireyselleşme süreci gerçekleşmemiş(borderlinelarda olur genelde) siz aşık değilsiniz sadece psikolojik problemleriniz var..saplantı ve bağımlılık düzenli terapiyle tedavi edilebilir..
Şuan tabi hayır ben aşığım ,onlar hiç olmamışlar ondan bilmiyolar,beni anlamıyorlar modundasınız..çünkü o içgörüye sahip değilsiniz her psikolojisi bozuk insan gibi olayın tam içindesiniz..
Aile problemleri..anlıyorum sizi..bir adam geldi ve yıllardır içinizde kurtulamadığınız o boşluk duygusunu doldurdu sanıyorsunuz..şuan hissettiğiniz acı o adam için değil bunu biliyormusunuz ? Sadece içinizdeki acı hissini yaşamak için bir kişiye,bir olaya projekte etmeniz gerekiyor..
Psikolog a gidin ve düzenli terapi alın.Sonrada gelip bana teşekkür edin çünkü yaşamaya başladığınızı hissediceksiniz
Doktorunu acil değiştirmelisin.Bilemiyorum belki haklsiniz. Ama ben inatla bunun adina ask diyorum. Ya da askin ustunde bi duygu. Destek almayi denedim ama hic bir sey anlatmadim doktora. Sadece antidepresanimi alip devame tmeye calistm yoluma.. Ama edemiyorum iste
Aglamak, kendimi oyle aciz hissetmek bana iyi geliyo bazen. Aci cekmeyi birakmaktan korkuyorum. Ona olan askimi anca aci cekerken canli tuttugumu dusunuyorum. Tesekkur ederm tavsiyeniz icin..Doktorunu acil değiştirmelisin.
Acı çekmekten zevk alman hiç normal değil.
Rica ederim tedavini aksatma.Aglamak, kendimi oyle aciz hissetmek bana iyi geliyo bazen. Aci cekmeyi birakmaktan korkuyorum. Ona olan askimi anca aci cekerken canli tuttugumu dusunuyorum. Tesekkur ederm tavsiyeniz icin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?