bunu atlamışım kusura bakma eski sevgilim meslek lisesi mezunuydu teknik eğitim fakültesini bitirmişti teknik öğretmendi yani bi üniversitede okutmandı
akşamları streteskopuma sarılarak mı uyuyayım :))doktor olmuşsun bacım daha ne kısmeti?koca mı?boşveeeer .kocadan yana kimin yüzü gülmüş...belki sen allahın sevgili kullarındansın..karşı cinsin seni üzmesine izin vermiyor böyle düşün..hem yarınlarda ne olur seni ne bekler ne bileceksin..daha 24 yaşındasın ayol..şıtttt kendine gel akıllı ol..başına bela ayağına pranga takma..erkeklere tüküreyim sözde en iyisi benim koca onada tüküreyim..bu cinsin içinde iyisi yok..boş ver[/QUOTE
canım keşke sadece doktor olmak mutluluk getireydi ben de akşamları streteskopuma sarılarak mı uyuyayım :)) aksine karşı cins beni çok üzdü eski sevgilimde ayrılınca aylarca ağladım çok acı çektim kalp gerçekten aşk acısı çekince ağrıyormuş onu gördüm nişnlandığını öğrendim içim oyuldu resmen hala da aklıma gelince kalbimde ince bi sızı olur o kızın yerinde olmak için neler vermezdim ki diyorum ama olmuyor işte yani karşı cins için inanılmaz acılar çektim hem de çok ben 50 60 yaşıma geldiğimde yalnız olma istemyorum en azında çocuklarım torunlarım olsun istiyorum sen bana doktorsun ne güzel diyorsun yaa ben de sana bak evilisin işte ne güzel diyorum :)bazen aileyi dinlememek iyidir..çünkü her zaman anne baba evlat için hayırlısını istiyoruz sanıyorlar lakin yanılıyorlar..anne babada insandır hata yapar yanılır...boş ver daha gençsin..yolun uzun..ya bir sorum olacak size..ben 45 yaşındayım kemik taraması yaptıracağım hastanenin hangi bölümüne başvurmalıyım bilmiyorum..
okutmansa ilerde öğretim görevlisi olur ilerler giderdi. bence arada uçurum yok kariyer bakımından. o eski çıktığın takıntılıymış ve baskıcı biri olabilir senin yanında kendisini ezik hissettiği için.
sen hayatında ilk o olduğu için onu çok sevdiğini düşünüyorsun. başkası olduğu zaman aklına bile gelmez.
keşke bende 24 yaşımda olsaydım. 29 yaşındayım ve yalnızım.
bir şeyi ne kadar çok istersen o yönden imtihan olurmuşsun. ben de senin yaşlarındayken çok isterdim ve sırf içimdeki bu istek yüzünden biriyle nişanlandım ve ayrıldım sonra.. olmayınca olmuyor. ayrıldığıma pişman değilim yinede, çünkü mutsuz olunca bekarlıktan daha kötü oluyor evlilik ya da nişanlılık.. o yüzden tevekkül etmeni öneririm, hele bu yaşta hiç takma ve sırf bu sahiplenilme ihtiyacından dolayı yalnış tercih yapma.. asistan olunca karşına çıkar çünkü hep genç dr.lar olur. illaki dr. olmasıda gerekmez bence.. benim eski nişanlmda dr.du. ama insanlık yoktu. ben de öğretmenim. bunun meslekle bi alakası yok. Allah ne zaman kısmet ederse o zaman olur.
akşamları streteskopuma sarılarak mı uyuyayım :))bazen aileyi dinlememek iyidir..çünkü her zaman anne baba evlat için hayırlısını istiyoruz sanıyorlar lakin yanılıyorlar..anne babada insandır hata yapar yanılır...boş ver daha gençsin..yolun uzun..ya bir sorum olacak size..ben 45 yaşındayım kemik taraması yaptıracağım hastanenin hangi bölümüne başvurmalıyım bilmiyorum..
kemik taraması menapoz sonrası kadınlara yapılıyor genelde kadın doğum uzmanına başvurursan o hem bi hormon profiline bakar gerekli görürse kemik taraması istemini yapar veya gerekli görmese bile sen istiyorum dersen yine istemini yapabilir yönlendirir seni
daha 24 yaşındasın ya niye bu kadar umutsuzsun
gören duyan da 35-40 yaşında sanacak
kısmet bu elbet karşına çıkar zamanı gelince
bekarlığın tadını çıkar işte iyi de bi işin var daha ne istiyosun
ben de 23 yaşındayım 27den aşağı evlenmeyi düşünmüyorum
kızlardaki bu evlilik merakı ne anlamıyorum
benim de hayatım da biri olursa zaten 26 27 yaşında anca evlenirim demek istediğim hayatımda birinin olacağına dair evleneceğime dair hiç umut verici bi şey olmadı ve olmuyor da bilsem ki 28 29 yaşımda kesin evlenecem gıkımı çıkarmam beklerim hiç evlenememkten korkuyorum
bende tusu nisana bırakmam dısında tamamen aynı durumdayım kısmetım yok ben buna gercekten ınanıyorum artık herkes de evlenmek zorunda degil ya
canım bence kafana takma benim çevremdeki insanlar 2-3 ayda tanışıp evleniyo genelde
kuzenleri filan hep öyle evlendi
hiçbirinin de öyle uzun bi ilişkişsi yoktu ama karşısına çıkıyo bi şekilde demek ki
senin yaşın da daha genç
Yaşımın çok genç olduğunun farkındayım ben gidişatın kötü olmasından dolayı endişeleniyorum dediğim gibi hep kısmetsiz bi insan oldum talibim olmadı bi kişi hariç hani desem ki takiblerin bar ama bana uygun olmadığı için olmadı tmm diyeceğim beni kimse beğenmiyor inanın ben de önceleri kariyer her şeyden önemli derdim ama şimdi gözümde kariyerin zerre kadar değeri yok kariyer insanı yalnızlığa itiyor doktor olmasaydım eski sevgilimle evlenirdim mutlu olabilirdim ama şu amda toplum şanslısı yüzünden üst meslekle evlenmek zorundayım o da olmuyor işte olmuyor
canım tıp fakültesinde galiba yazım kuralları dersi vermiyorlar. yahu upuzun bi paragrafta hiç nokta yok. valla eğitimli bir insana hiç yakışmıyor
aynen öyle çok güzel söylemiş kariyere sarılıp uyuyamazsın:))) gerçekten çok istiyorum evlenmeyi inş olur inş kaderimde evlenmek vardır yoksa gerçekten tükeneceğim isrediğin kadar yüksek mevkide ol insanlar mesleğine hayranlık duysun sana sevgiyle şefkatle bakan bi çift göz olmadıktan sonra her şey boş mutlu olamazsın ben zaten çok fazla keriyer yapmak istemiyorum bence kadın kariyer yaptıkça erkek onu çok sahiplenemiyor erkekler kendilerine bi nebze ihtiyacı olan kadınlar daha çok seviyor koruyor sahipleniyor ben bu yüzden uzmanlık istemiyordm aslında ama ailemin zoru ve büyük şehirde yaşamak için istedim ama şu an evli olsaydım eşim tusa girme deseydi girmezdim inanın onunla küçük yerde yaşamaya da razıyım ama tek başına olmuyor küçük yerler çekilmiyor ben korunmayı sahiplenmeyi çok seven bi kızım ama ne yazık ki yaşayamadım şimdiye kadar hiç eski seviglim bile şu anki nişanlısını daha çok koruyor duyuyorum çünkü o ondan daha düşük bi mevki de ben de böyle bi hayat istiyorum ama olmuyor hşç bi şey dılardan göründüğü gibi değil ne yazık ki kariyeri olan kadınlar mutlu olamıyor çünkü çok güçlüymüş hiç bir şey ihtiyaçları yokmuş gibi görünüyor ama öyle değil o kadar zayıfım ki
Tek istediğim bi yuvamın eşimîn çocuklarımın olması ama o kadar şansız ve kadersiz bi insanım ki artık ümidim kalmadı size kendimden bahsedeceğim tüm gerçekliğiyle çünkü fikirlerinize ihtiyacım var 24 yaşındayım doktorum yeni mezun oldum yeni atandım hayatımın hiç bir döneminde kısmeti açık bi kız olmadım arkadaşlarıma sürekli teklifler gelirken benden kendi okulumdan tek bi kişi bile hoşlanmadı 6 sene boyunca teklif gelmedi bi kişiyle çıktım onu da ailem mesleği bana uygun değil diye istemedi o da ben senin yanında kalırsam kendimi hep ezik hissedeceğim dedi ve gitti başkasıyla nişanlandı onu çok sevmiştim ama olmadı önüme bakayım dedim gerçekten depresyondayım mutlu olmak için hayrında biri olsun istiyorum ama olmuyor her kapı yüzüne kapanıyor atandığın yerde olur dediler atandım geldim zaten kız ağırlıklı bi yer çoğu evli bayan çık az erkek var onlar da evli nişanlı veya sevgilisi var başka bi ortama girmem de çok zor genelde hayatım boyunca hep böyle oldu hep dediler orda kesin biri girer hayatına ben de bi umutla giderim mesela ama gittiğim yer ya full kız olur ya da evli nişanlı erkekler çok kısmetsiz bi kızım çok da şansız sanırım hayatımın sonuna kadar evlenemeyeceğim bu beni çok üzüyor
24 yaşında tek derdim ülkemi ve merak ettiğim diğer ülkeleri gezmek, eğitimimi olabildiğince ilerletmek ve en önemlisi de zor ve parasızlıkla geçen üniversite yıllarından sonra kazandığım parayı çatır çatır yemekti.29 yaşındayım ve hayallerimin çoğu gerçekleşti çok şükür.Hayatının merkezine evlenmeyi alır ve bunu çevrende çok dile getirirsen küçümsenirsin.belki asla evet demeyeceğin bi insana evet dersin pişman olacağın bir evlilik yaşarsın.kendini başka faaliyetlere ver, çevreni gez, bir aileye misafir ol, müzik aleti öğren, bulunduğun anın tadını çıkar. Hayatımıza bazen öyle insanlar giriyor ki keşke hiç talibimiz olmasa diyoruz.bi arkadaş yazmıştı, kaliteli insan kaliteli ortamlarda bulur kaliteli insan bulur diye. Bu sözü de asla unutma.Tek istediğim bi yuvamın eşimîn çocuklarımın olması ama o kadar şansız ve kadersiz bi insanım ki artık ümidim kalmadı size kendimden bahsedeceğim tüm gerçekliğiyle çünkü fikirlerinize ihtiyacım var 24 yaşındayım doktorum yeni mezun oldum yeni atandım hayatımın hiç bir döneminde kısmeti açık bi kız olmadım arkadaşlarıma sürekli teklifler gelirken benden kendi okulumdan tek bi kişi bile hoşlanmadı 6 sene boyunca teklif gelmedi bi kişiyle çıktım onu da ailem mesleği bana uygun değil diye istemedi o da ben senin yanında kalırsam kendimi hep ezik hissedeceğim dedi ve gitti başkasıyla nişanlandı onu çok sevmiştim ama olmadı önüme bakayım dedim gerçekten depresyondayım mutlu olmak için hayrında biri olsun istiyorum ama olmuyor her kapı yüzüne kapanıyor atandığın yerde olur dediler atandım geldim zaten kız ağırlıklı bi yer çoğu evli bayan çık az erkek var onlar da evli nişanlı veya sevgilisi var başka bi ortama girmem de çok zor genelde hayatım boyunca hep böyle oldu hep dediler orda kesin biri girer hayatına ben de bi umutla giderim mesela ama gittiğim yer ya full kız olur ya da evli nişanlı erkekler çok kısmetsiz bi kızım çok da şansız sanırım hayatımın sonuna kadar evlenemeyeceğim bu beni çok üzüyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?