Sevgi diye bir şey yok mudur?

Son cumlenizi demeye calismis ise ok , o konuda hemfikiriz , ben sanki hic yoktur gibi anladigim icin bu kadar hararetle vardir diye savunuyorum

Bu arada , ask evliligi sonucunda olmusum ama istenmeyen bebekmisim , daha dogrusu annem beni istememis , 6 yasima kadar annrannemde buyudum , 6 yasinda kardesim dogunca beni eve aldilar
Travma ustune travma yani

Sadrce babamin beni cok sevdigini biliyorum ben bebekken ama o da ayri deliymis ya neyse

Ben 30 yasinda anne olunca annemi affettim , hep seviyordum onu ama cok kirgindim , kendim dogurunca kalbimde affederek devam ettim hayatima
 
Ben de her ikisi de mükemmeliyetçi ebeveynlerimden,koşullu sevgi ve onay görerek büyüdüm.
Hele babam sevgisini hiç göstermezdi,
ondan koşullu onay alabilirdim sadece.
Nasıl olduğumu bilmiyorum ama ben sevgi dolu ve olumlu bir kişilik yapısındayım.
Belki okul öncesi öğretmeni olup çocuklarla çalışmamın etkisi olmuştur,belki oğlumun.
Belki eşimden karşılıksız ve yoğun bir sevgi ve kabullenme görmemin,
belki hepsinin.
 
Bu arada psikologlarda bu konuda farklı fikirdedirler.
Uzun uzun yazmayayım ama Freud farklı düşünür mesela.Benim düşüncelerim de ona yakın.Tek bir görüş yok.Bakın mesela buraya yazan çoğu psikolog bile ayrılıyor.
Bende psikologum ben farklı düşünüyorum diğerleri farklı.
Ama bu konuda sevgiyi beceremeyenlerden cıkmış bu fikir diyemeyiz.

Sonuçta freud bile bazı şeyleri sevmiş.Örn; karısı, kızı, kardeşleri..vb
 

siz verdiniz muhakkak da ben anlamadım
sadece isimlendirme farklılığı mı onu anlamaya çalışıyorum.

annelik (evcil sahibi olmak da buna girer bence) karşılıksız sevgi noktasında çoğunluk tarafından kabulü çok keskin olduğu için genelde örnek bunun üzerinden gidiyor. daha basite indirgeyelim benim anlamam için.

gunbatımını seviyorum. sessizliği seviyorum. yada müzik dinlemeyi seviyorum.
bunlar benim farklı zevklerimi tatmin ediyor olabilir. ama bu tatmin duygusuna ulaşmak için sonuçta seçtiğim yolun bir adı var. bana göre de sevgi.

aynı şekilde ruh hastasının biri, zarar vererek tatmin oluyor.
hayvana eziyet ediyor,
insana eziyet ediyor.
sonuçta o da bu duygudan tatmin oluyor ama bunun adı var, vahşet yada zulmü yada her neyse.

benim sevgi diye isimlendirdiğim duyguya başka biri portakal diyebilir. ama bu o duygunun varlığını değiştirmez.
siz o duyguya ne diyorsunuz?
tatmin mi? tatmin için de iyi tatmin kötü tatmin mi diyorsunuz?

bir başka diyeceğim ben küçük insanların fıtratlarının bozulmadığına inanırım.
4 yaşındaki oğlumun sevebilme kapasitesini görünce, bu bile benim için ispattır.
salyangozu, oyuncağını, suyu, çamuru, ayakkabısını, her şeyi seviyor ve bunu hesapsız dile getirebiliyor.
insanın su matarasından nasıl bir çıkarı olabilir şu sıralar en çok onu seviyor.
 
Belki de kendi icinizdeki guc sayesinde boyle oldunuz
Ben kendime cok inanirim ve cok severim o yuzden dogustan bu kadar guclu , sevgi dolu ve mutlu bir insan oldugumu dusunuyorum
Kibir akti heryerimden yanliz
 
Belki de kendi icinizdeki guc sayesinde boyle oldunuz ❤
Ben kendime cok inanirim ve cok severim o yuzden dogustan bu kadar guclu , sevgi dolu ve mutlu bir insan oldugumu dusunuyorum
Kibir akti heryerimden yanliz
İçimdeki gücü hiç düşünmemiştim, düşüneceğim,teşekkür ederim.
 
Affetmek iyileştirir.
Belki de benim genlerde bir sorun var bilemiyorum.
Kendi kendime iç gözlem yapıyorum.
Neden bu kadar şüpheci bir yapım var diye..
Bulamadım daha..
Ben anne olacak mıyım bilmiyorum ama şu an aileme çok sevgi veriyorum belki bana da faydası olur diye bakalım..

Bir aile terapisti hocam; sen kendini çok deşiyorsun rahat bırak demişti.. Haklı galiba..
 
Ben sadece şunu diyorum bu hayatta sevdiğinizi ya da hayatınızda tuttuğumuzu düşündüğünüz her şey sizin içinizde bir yerinizi doyuruyor.
Sevgi yok tatmin var değil .
Tatmin her şeyde var , sevgide tatminin sonuclarindan biridir diyorum :) tatmin olduğunuz için seviyorsunuz . En derinde olan şey tatmin , geri kalan herşey o zeminde ilerliyor.
Tam toparlayamadım bende geçen mesajda ama bunda tam anlatmak istediğim buydu :)
 
Bence de rahat birakin kendinizi
Ben mesela hic sorgulamam kendimi , bir de kendim de dahil herkesi oldugu gibi kabul ederim o zaman sorgulayacak birsey de olmuyor
Bir de empati yaparim bol bol , beni kirici bir soz ettiyse biri , kimbilir ne yasadi da boyle tepki veriyor derim , yani boyle olunca ortada pek sorun kalmiyor , tavsiye ederim
 

iyiki sevgi pıtırcıgı değilsin, olsan neler olacak
sen baktın, senin için sevgi doldu, ben burada bunu okurken gülümsedim ve mutlu oldum.

acaba varlığını yokluğunu, koşulunu, koşulsuzluğunu, tartışmayı bırakıp, nasıl güzelleştirdiğine odaklansak, bu anlamda farkındalığı arttırsak da sevdikçe mutlu mu olsak?

bence bazı şeylerin sırrı var, bu kadar irdeleyip bozmamak lazım
 
Anne baba sevgisini bambaşka bir yere koyalım ama bunların dışındakiler evet beklenti var mesela eşimi çok seviyorum her türlü fedakarlığı da yaparım ama bunun temel nedeni bana kendimi iyi hissettiren değer veren bi adam olması . Ruh ,kalp sevgiyle beslenir kimisi bir hayvanı sever kimisi işini sever kimisi ailesini sever kimisi çocuklarını sever ... Sevmek ve sevilmek ruhun ve kalbin sağlığı huzuru için gereklidir.
 
Canimsin
Bence de varligi tartismaya acik olmamali sevgi mevzusunun , tam tersi herkese sevgi ogretilmeli
 
Çok acımasızsınız.
 
Reactions: 000
Sizin adınıza sevindim.
Hepsi etken olmuş olabilir.
Veya olay genlerde var.
Bende neden böyleyim bilemiyorum.
Ama benim annemde mükemmelliyetçi.
Eskiden bende öyleydim çok şükür onu yıktım.
Ama benim yapımda şüphecilik çok.
Burayı bile okuyunca bak erkekler demek ki bunu yaparsa ileride bu oluyor diye düşünebiliyorum.
Bunun zemininde insanlara güvenmemem var.
Özellikle karşı cinse.Ondan sonra iyice şüpheci oldum.iki kere aldatıldım.
Bakalım bu konuya eğileceğim.Bir iç gözlem yapayım neler çıkacak..

Umarım bende karşılıksız sevgiyi bir erkekten görebilirim.Umudum yok ama nasip..
 
Deneyimlerimiz aslinda hep bize birsey ogretmek icin var
İki kere aldatilmaniz , kimseye guvenmemrniz vs vs aslinda belki de guveni ogrenebilmek icin yasiyorsunuz bunlari
Bence bunu bir sorgulayin , almaniz gereken ders ne ki hayat size bunlari yasatiyor?
 

bunu sizin için değil, bu meseleyi koşula bağlayan psikolojinin babaları için söylüyorum
hepimiz ayrı bir dünyayız.
ben sizin hislerinizi hayır koşulsuz olacak diye zorlayamam.
kimse de benim hislerimi bir sonuca bağlamak zorunda değil.
başkasını bilemem. mutlaka bir tatmin olmalı diyen yapamamış olabilir. ben koşulsuz sevebiliyorum.
sonucunda tatmin olan duygum bazen var, bazen yok. ille de olmalı diye düşünmüyorum.
psikoloji bilimi insanların davranışlarını ve sebeplerini inceleyebilir ama duygularını inceleyemez. benim ne hissettiğimi bazen ben bile söyleyemiyorken, birinin böyle bir sınırlama yapması kabulüm degil :)
bir şeyi sevmek, davranış degil, duygudur.

mesela sevdiğim insanın kokusunu da seviyorum. sevmesem yanımdan geçse fark etmeyeceğim.
her şeyiyle seviyorum.
kokusunu, gülümsemesini, uykuda izlemesini, evladına şefkatini, hayvanlara merhametini. sevmediklerimi de onunla o sevdiği için seviyorum :)
şimdi bunlrın hepsinin bir çıkara hizmet ettiğine, bir koşula bağlı olduğuna kimse beni inandıramaz çünkü hissettiğim böyle.

he benim hissettiğim salt doğru değildir o ayrı
o yüzden ilk cümleye dönüyorum, bunu koşula bağlayanların hissettiği yada mantığının da salt doğru olduğunu hepimiz kabul edemeyiz.
 
Bendeki sorgulama mesleki deformasyon..
Vazgeçemiyorum..
Ama olduğu gibi kabul etme olayını deneyeceğim.

Teşekkür ederim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…