Sevgilim bekar annesini geçindirmek istiyor

Ahaha aynı soruyu sormuşuz. Ya evet diyecek bizde öğrenilmiş çaresizlik diyeceğiz. Ya hayır diyecek tuzun kuru tabi diyeceğiz ya da bir kaynanam bile yok diyecek. Bekara boşanmak kolay diyeceğiz
Belki ikiside derim diyecek bişeyiniz kalmazacaba siz ne yazmamı istersiniz? Ne yazsam tatmin olursunuz işinize gelirde beğeni tıklarsınız hanimefendicim?
 
Her ihtimali dusunelim.
Tut ki marsta yasam bulundu, hadi bakalim, kayinvalideni dunyada yapayalniz birakip gider misin gitmez misin?

Kaynanami da marsa gotururum karsilikli uzay dairelerinde otururuz.
CiRiLLA karşı atak yapıp soruya soruyla karşılık vererek rakibi şaşırtan bir yorum beklemiştim sizden
Misal Dünya'da yapayalnız bırakıp gitmemek ona ömüüüüür boyu bakmak için damatlar kayınvalidesini yaşam bulunmuş Mars'a götürür mü götürmez mi? Damatlar kayınvalidelerini götürürse, gelinlerde kayınvalidelerini Mars'a götürebilir

Buradan şunu çıkarıyoruz, eş ve eş ailesi için fedakarlık çoğunlukla kadınlardan bekleniyor, kadının kendi ailesi için yapmak istedikleriyse genellikle veto yiyor, bırakın maddi olarak ailesinin tüm giderlerini yüklenmeyi, birçok kadın eşinden ve kayınvalideden izinsiz ailesini görmeye bile gidemiyor.

Bakınız, youandi evlendikten sonra çalışırsa maaşını ortak hesaba yatıracağız demiş erkek arkadaşı, sebep? Bu kızda belki kendi ailesine bakmak isteyecek.

@youandi sakın geri adım atmayın, erkek arkadaşınız çok uyanık, sizin maaşınızla ilgili bile planlama yapmış.
 

ben en başından beri sevgilinizin (yada ex mi demeliyim ?) annesine bakmak arzusu ile ilgili aslında onu kınamak istemedim. zira bu da onun hayat seçimi.
ben daha ziyade size söylediklerine ve davranışına odaklandım.
annesinden bağımsız olarak sizi duygusal anlamda başka şekillerde de manipüle etmeye çalıştığını düşünüyorum.
yani bana kalırsa bu arkadaş anne durumu olmasa da sizin maaşınızı ortak hesaba atıp kullanmak isteyecekti. kısaca her türlü sizi yönetmek isteyecekti.
bu nedenle bana göre ayrılık kararınız çok yerinde.
 
bence annesı de calısmalı sevgılınız de yardımcı olmalı 45 yasında cook genc bır kadın calısabılır ama cocuklarda anne babalarda bırbırıne yerı geldıkce tabıkı destek olabılır
sız evlenmek ıcın daha cok kucuksunuz annesı 45 yasında daha sız durun kadın evlılık cagında pardon da kucucuk yasınızla evcılık mı oynayacaksınız sız ? ortada nısan bıle yok
ayrıca bence en buyuk sorun sızın maasla hayaller kurması sıze buyuk saygısızlıkları var annesıne destek olmasına gelene kadar buyuk sorunlara odaklanın
 
kesınlıkle katılıyorum
 
Acıdım , başka bir duygum yok. Milletin anasına acıyor , anne olmaya çalışan bir kadına böyle yaklaşabiliyor..
 
Canım yazdıklarını okudukça sana en ağır laf ta söylesem sen altından kalkarsın Allah gelini olduğun kişilere acısında eline düşmesinler sana muhtaç olmasınlar
Burda yuzlerce kadınız , hepimiz size kotu kalplisin dediğimize gore dönüp bi aynaya bakin
Bunca insan salak bi siz akillisiniz degil mi?
Cehalet boyle birsey iste , kendisini dev aynasinda gorur , kotu kalbini , ne kadar cahil oldugunu fark etmez , hepimiz görüyoruz ve anliyoruz kim cahil kim kotu
Siz aynaya bakip kendinizi hakli bulmaya devam edin
Bu kadar beddua ile emin olun bu yazdiklarinizin hepsi sizin başınıza gelecek , o zaman belki anlarsiniz ama çok gec olacak
Allah kul hakkina girenin cezasini bu dunyada verir , su hayatimda ogrendigim yegane seylerden biridir bu
 
Aslında bu manipüle olayını ona yapan bendim, 1, 5 yıl boyunca her konu kendi istediğim gibi olsun diye onu defalarca terkettim, süründürdüm, ve çok fazla ağladı, beni ikna etmek için çok yıprandı. Duygusal olarak bana bağımlı bir kişilik bensiz nefes alamıyor, 2 dk küs kalalım oturup bişey içemeyen biriydi. Bende bu halinden faydalanıp “ya öyle mi ama ben böyle olsun istiyorum” diyerek çok üstüne gittim, her hafta her konuda, herşeyde. Ben bu konuda çok hatalıyım, farkındayım ve bidaha yapmayacağımı söylemiştim, geçirdiğim evlilik psikolojimi çok bozmuş ve beni acımasız, kendinden taviz vermeyen birisi yapmıştı ama bunun onu çok yıprattığını sonradan farkettim. Yine bir ayrılmamda, o da 1 hafta ortadan yok oldu ve bu konuları düşünmüş, youandi bunu alışkanlık haline getirdi ve bu ilişkide fikirlerini söyleyemeyen köle konumuna düştüm, artık hoşuma gitmeyen şeyleri söyleyeceğim diye kendi bir karar vermiş. Bu maaş konusunda da, ben önceden ona “Sen kendi maaşınla evi geçindirirsin, ben kendi maaşımla ister eve harcarım, ister kendim için biriktiririm, ister kendi süsüme harcama yaparım” demişim, hiç hatırlamıyorum, bu laf ona batmış ve battığını daha şimdi söylüyor, “ikimizin maaşı da ortak hesabımızda kalır, zaten ben senden önce çalışma hayatına başladığım için senden daha yüksek ücret alacağım yani ben senin paranda değilim, 2 bin TL de kazansan ortak olsun senin benim olsun istemiyorum” dedi ama bunu her zaman söylüyordu zaten yeni bir şey değildi. E bende zaten böyle düşünüyorum bunda bir sorun görmedim, o söylediğim şeyi ne zaman ne için söylemiştim hatırlamıyorum ağzını mı aramıştım ne kafayla söyledim. “Sadece benim anneme değil, senin ailene de gerekirse yardım yapacağız, annen veya babana veya kardeşlerine, kimin ihtiyacı olursa senin ailen benim ailem sadece benim aileme yardımcı olacağız demiyorum ki” dedi. Fakat burda ki nokta benim ailem böyle bişeyi kabul etmez veya böyle bişeye ancak 20 sene sonra ihtiyacları olur, fakat onun annesi şimdiden ihtiyaç duyuyor ve bu konuda ailelerimize eşit harcama yapmış olmayacağız, ben bundan rahatsız oldum. Onun bu tavrında aslında kabahat bende, onu bu hale getiren benim, o kadar dolmuş ki bana, artık benim ona davrandığım gibi davranmaya, karşımda fikirlerini dayatmaya çalışıyor, yani çalışıyor dediğim bu bir kaç gün içinde olanlar işte, öyle davranmaya çalıştı. Yine de onu yıpratmış olmam yaptığı dayatmayı haklı çıkartmıyor, annesinden önce kendi yuvamızı düşünmesini beklerdim, annesi bebeğimiz oldu kendimizden önce onu düşünür hale geldik, ben bundan rahatsızım.
 
Karşılıklı hatalarınız olmuş, ama beyefendi tepkiyi yanlış konular üzerinden vermiş. Haklı olduğu yerlerin diyetini ortak kuracağınız yuva ve hayat üzerinden size ödetmeye kalkışmamalıydı. Oturup konuşulmak suretiyle düzeltebileceğiniz çok şey var, ama bu anne mevzusunu nasıl halledeceksiniz bilemedim.
 
Kusura bakmayında gözüme çarptı sen maaşınla evi geçindir ben maaşımı kendime biriktir ya da süsüme harcarım ıstersem eve harcarım eee sızde annesının yaptığını yapıyorsunuz. Hayat müşterektir. Siz tabı ki her maaşınızdan süsünüze harcayacaksınız köşeye para atarsınız ama evede yardım yaparak yanı ben hep kendıme harcıyım sen bana bak olayında adamı cüzdan görüyorsun. Manıpule edıyorum her hafta dıyırsun. Yanı annesıne laf yapıyorsun ama kendınde aynı şeyı yapıyırsun. Hatta bır yorumunda ıstersem çalışmam demiştin. Sen bu yaşta çalışmak ıstemeyıp bana bakacan derken burda ki arkadaşlar bunlarıda göz önünde bulunduraun bızım kızdığımız noktaları net görsünler. Ki ben çalışması taraftarıyım ve burda her kadına çalış diyorum. Ama sen daha kadını tanımıyorsun sağlık sorunu var mı bılmıyoruz ya da oğlu zorluyor çalıştırmamaya bılemıyoruz kadını linçliyoruz. Sızde pek masum değilsiniz
 
Önce mesajımı düzgün okuyun sonra yorum yapın. Böyle bişeyi ne zaman söylediğimi hatırlamıyorum çünkü böyle düşünmüyorum bile dedim. Ayrıyeten, ben zaten çalışacağım boşuna her gün saatlerce ders çalışmıyorum ancak HAYAT BU UPUZUN BİR YOLCULUK, bir rahatsızlığım çıkar, çocuğumu bir süre kendim büyütmek isterim, veya iş bulamam, hayat bu herşey olur, bu ihtimaller karşısında 2 bin TL annesine gönderdiğinde asla geçinemeyeceğimiz gerçeği ortada. Şuan ondan daha çok birikmişim var ve defalarca ona destek olacağımı benim paramın onun parası olduğunu, bu parayı evlenirken ikimiz için harcayacağımı defalarca söyledim,oda aynı şekilde davranmıştı, birbirimizden para sakınmıyoruz.
 

hem haklı hem haksız olduğunuz noktalar var. kendi davranışlarınızı böyle dürüstçe irdelemeniz de gerçekten çok güzel bir tutum.
ancak mesela o dediğiniz "sen evi geçindir, ben istediğim gibi kendi maaşımı harcarım" lafı evet cidden hoş değil. bu durumda o da kendini kullanılacak biri gibi hissetmiştir haklı olarak.
bana da böyle birşey dense ben de rahatsız olurum.

dediğiniz gibi bir şekilde ilişki içinde çok yıpranılmış aslında. ve insan ne kadar severse sevsin bir gün bir şekilde bunlara karşı ağır tepkiler veriyor.
yani sadece 2-3 ay böyle davransanız ve sonra toparlansanız tamam diyeceğim de, 1.5 sene uzun zaman böyle davranmak için.

bence her anlamda hala ayrılmanız en mantıklı karar. yaşlarınız kaç bilmiyorum ancak duygusal bağımlılığı yenecektir o da mutlaka.
çünkü bu gibi durumlarda düzelse de gene ileride bir gün o ezilen taraf tepki veriyor ve her seferinde tepkilerin dozu artıyor.

belki de gerçekten yuva kurmanız gereken kişiler birbiriniz değilsiniz.

bu ilişkiyi bir deneyim olarak görüp yolunuza devam edin derim.
 
Dün ki yorumlarınızda yazmıştınız. Yani sız rahatsızlanabılırsınız iş bulamayabilirsiniz genç yaşınızda ama 45 yaşında ki kadın kalp spazmı geçirmiş çalışırken oun sağlık sorunu rahatsızlık sayılmıyor kalp sorunu ve ya bı hastalığı var mı bilmiyorsunuz. Ama sız rahatsızlığım olabilir dıyebiliyorsunuz karşınızda ki kadın zaten belli ki rahatsız yani sız bana olsun gerısı bağlamaz ben ister çalışırım ister çalışmam istersem sadece kendıme harcarım ama o evı geçindirmek zorunda ben bu olayı çözemedim sizin düşüncenizde hoş değil. Ama kendi hayatınız çift olarak uyumsuzsunuz ayrılmışsınız bitmiş. Bence önünüze bakın krıterlerınıze uygun bir kişiyi bulmalısınız ki yaşınız daha çok genç
 
Acıdım , başka bir duygum yok. Milletin anasına acıyor , anne olmaya çalışan bir kadına böyle yaklaşabiliyor..
empati eksikliği zaten bizim toplumumuzun en temel sorunlarından biri, kendini anneyle bütünleştiriyor, çocuğu olduğu için çocuk sahibi olmaya çalışan bir kadına- kendiyle ortak payda bulamadığından- acımasızca vuruyor ve bunu yaparken de kendisi çok vicdanlı süper bir mümine olduğundan çocuk sahibi olabildiği düşüncesiye de içten içe mutlu oluyor.
 
Kötü kalpli meselesi hic olmamis. O beddualar ne oyle. Mesele konu sahibini aştı zaten.

Aciz, engelli, hasta olan bireyler kac yaşında olursa olsun bakilmali ki devletin de zaten bu kırılgan nüfusa dönük sosyal politikalari var. Kadin böyleyse bakilacak.

45 yaş soylemi forumu alevlendirdi. Kadinin durumunu sorguladık ister istemez. 45 yasında birinin elegini duvarini asıp tamamen bakımini baskasina devretmesi pek de olur is degil.


Bu durumu sorgularken elbette çalışma fikri gündeme gelir. Aklin yolu bir. Olayi dramatik hale getirip koltuk mu kemirsin, sokaklara mi düşsün, bulaşıkçı mi olsun, taş mı taşısın gariban anam demek hic gerçekçi değil.

Kadının kendi ruhsal yolculugunu baltalar bu durma hali. Salt para kazanma amaciyla olmasa da eli ayagı tutan sağlıklı bireyler toplumsal üretime katılıp üretmeli . Ihtiyaclarimiz sadece yemek icmekten ibaret degil. Ait olma, saygınlık, güvenlik, kendini gerceklestirme biricik hayatımızi ozel kilan dinamikler.

Bir muddet sonra üretimden cekilen beyin kendini dinlemeye başlıyor. Oram mi agridi buram mi agridi hastaliklar baş gösteriyor.

Burada konu sahibinden taraf olan cogu kisinin calismak eylemine yüklediği anlam farkli. Bir kermeste pilav satmak da calismaktir. Reçel yapip satmak da. Domates biber ekmek de. Hani bakıcılık falan ayak isi ya....

Yani 45 yaşında cok da buyuk saglik sorunlari olmayan bir kadin illa bir sey bulur. Ayağını uzatip hadi bana bakin demez. Oglu vermelidir fazlasiyla ama kadin da yeri geldiğinde bu ay şurdan da bu param geldi bu kadari bana yeter deyip iyi niyet gösterebilmeli.
 
Son düzenleme:
Kötü kalpli meselesi hic olmamis. O beddualar ne oyle. Mesele konu sahibini aştı zaten.

Aciz, engelli, hasta olan bireyler kac yaşında olursa olsun bakilmali ki devletin de zaten bu kırılgan nüfusa dönük sosyal politikalari var. Kadin böyleyse bakilacak.

45 yaş soylemi forumu alevlendirdi. Kadinin durumunu sorguladık ister istemez. 45 yasında birinin elegini duvarini asıp tamamen bakımini baskasina devretmesi pek de olur is degil.


Bu durumu sorgularken elbette çalışma fikri gündeme gelir. Aklin yolu bir. Olayi dramatik hale getirip koltuk mu kemirsin, sokaklara mi düşsün, bulaşıkçı mi olsun, taş mı taşısın gariban anam demek hic gerçekçi değil.

Kadının kendi ruhsal yolculugunu baltalar bu durma hali. Salt para kazanma amaciyla olmasa da eli ayagı tutan sağlıklı bireyler toplumsal üretime katılıp üretmeli . Ihtiyaclarimiz sadece yemek icmekten ibaret degil. Ait olma, saygınlık, güvenlik, kendini gerceklestirme biricik hayatımızi ozel kilan dinamikler.

Bir muddet sonra üretimden cekilen beyin kendini dinlemeye başlıyor. Oram mi agridi buram mi agridi hastaliklar baş gösteriyor.

Burada konu sahibinden taraf olan cogu kisinin calismak eylemine yüklediği anlam farkli. Bir kermeste pilav satmak da calismaktir. Reçel yapip satmak da. Domates biber ekmek de. Hani bakıcılık falan ayak isi ya....

Yani 45 yaşında cok da buyuk saglik sorunlari olmayan bir kadin illa bir sey bulur. Ayağını uzatip hadi bana bakin demez. Oglu vermelidir fazlasiyla ama kadin da yeri geldiğinde bu ay şurdan da bu param geldi bu kadari bana yeter deyip iyi niyet gösterebilmeli.
 
Son düzenleme:
Ozelestiri yapabiliyorsunuz bu cok guzel bir durum.Bu beraberlikte orta nokta bulunup ta huzur saglanabilir mi? Saglansa nasil olur bilinmez.Ama evlenseniz bile herzaman bir tarafiniz eksik kalacak.Cunku ben su soylediginiz duygu yuzunden bosaniyorum.Demissiniz ki'anne bebegimiz gibi oldu,kendi ailemizi bukadar dusunemez olduk' maddi pronlemlerin nerdeyse yasanmadigi bir evlilikten bu dediginiz kaynakli duygularla ,esimin annem de annem demesinden sonra bosaniyoruz biz.Sorununuz maddiyatinda otesine gececek.
 
Önceki eşimde Babamda Babam diyordu, tam olarak ne zaman birisinin hayatının merkezinde veya ilk tercihinde olacağım merak ediyorum. Ben kendi büyüklerimden hiç böyle görmedim, aman huzurları bozulmasın ikilik çıkmasın diye hep geri planda durdular ve çocuklarını bir tercih yapmak zorunda bırakmadı. Bunun sorumluluğunu hissetmediği için ne annem ne babam böyle annemde annem duygularına girmedi, buna rağmen çok sevgi dolu ve birbirine bağlı bir aileyiz..

Hayatımda sürekli kendimle beraber birini düşünmek zorunda mıyım merak ediyorum. Ne kadar meraklısınız birinin sorumluluğunu almaya, hayatınızda birden çok kalemi ayrı ayrı düşünmek zorunda olmaya. Evlilik zaten kendi içinde zorken birde bir dalı idare etmeye, çok meraklısınız. Öyle bir düşüncede olmadığımı 3. kez söylüyorum hala ama hoş değil diyorsunuz. Sorun bu olsaydı, bu düşüncede değilim dediğim de karşımdakiyle sorunlar çözülürdü herhalde, çözülmediğine göre sorun bu değil.

Teşekkür ederim, belki de birbirimize göre değilizdir ama bunu kabullenmek çok zor. 1,5 yıldır o kadar güzel bir ilişkinin içerisindeydim ki, eski eşimin başıma açtığı belalarla uğraşırken hep o yanımdaydı, o babasına kırıldığında veya işinde strese girip ağladığında hep ben onun yanındaydım, hep beraber ağladık ve beraber güldük, çok zor günleri beraber atlattık, sıradan laylaylom gezelim tozalım bir ilişki değildi çok fazla birbirimizden sorumlu hissettik ve ben bu hissi çok sevmiştim, bu kişiyle aramdaki bağı veya sevginin yarısını eski eşimle kuramamıştım, böyle yüce bir histi benim için. Böyle bir ilişkiyi bile evliliğe taşıyamadıysam sanırım hiç kimseyle bir daha olamam. O kadar şey yaşamışım, o kadar şey paylaşmışım, zayıflıklarımı, korkularımı, endişelerimi, komplekslerimi, üzüntümü, yediğim darbeleri, kendime bile itiraf edemediğim şeyleri onun sayesinde kabullenmişim.. Başka kimseyle tekrar paylaşamam ilişki defteri benim için uzunca bir süre kapanmıştır. Biraz duygusal bir yazı oldu ama annesi veya maddi konu yüzünden böyle bir ilişkiyi benim tarafımdan bitirmek çok ağır. Onun fikri değişse bile eninde sonunda bizden birçok şey bekleyecek bir annesi var, 10 sene sonra veya 5 sene sonra, o alınacak bir sorumluluk. Ben bunu onun için yapabilir miyim kendimde o şeyi göremediğim için ayrıldım..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…