Buradaki tüm yorumlar çok sert.
Herkes olaya tek pencereden bakıyor ve tarafları vicdansızlıkla suçluyor.
Ben anneye hak verdim demeyeceğim, ama haksız da bulmadım.
Benim de bir kızı var. İlerdr bir gün gelse ve bana hadta bir adamla evleneceğini söylese ben de aynı tepkiyi gösterirdim. Kuzıma kıyamazdım. Göz göre göre üzülmesine seyirci kalamazdım. Ortada büyük yaşanmışlıklar, aşklar yoksa evliliğe izin ermezdim. Çünkü ben bir anneyim ve kimse inkar etmesin " önce can, sonra canan."
Evet hiç birimizin garantisi yok. Ama başka bir konuya yazdığım mesajda da aynısını yazmıştım yine yineleyeceğim. İnsan sınanmadığı şeyi çok kolay eleştiriyor.
Ben terketmezdim değil, sınandım ve terketmedim. Ama kızımın aynı acıları yaşamasına izin vermem....