Güncelleme...
İyi geceler bayanlar. Bunu paylaşmak istedim. Erkek arkadaşımla yazdığı mesajların ardından da uzun uzun konuştuk. uzun yazan o da oldu.
Onu artık istemediğimden, sen yapamıyorsan bile sahip çıkan, kendini de hislerini de bilen bir adamın elimi illa tutacağından bahsettim. Bana ' Sana ve duygularıma sahip çıkmak istiyorum. Mantıksız ve saçma konuştum. Korkularımdan dolayı kaçamam. Seni hayatımda istiyorum. Benimle ol' dedi. Artık belirsizliklerle devam etmek istemediğimi, aynı duruma düşersek eğer asla uğraşmadan dönüp gideceğimi söyledim. Her şeyin güzel olmasını istiyorum seninle. Seni üzmeyeceğim dedi. Şimdilik böyle durumlar. İnşAllah her şey çok daha iyiye doğru gider.
Dün açtığım konuyla ilgili bir gelişmeden bahsetmek istiyorum. Okuyanlar illa ki hatırlayacaktır.
Konuşuyorduk ama ara ara ve soğuk. Sabah ona:
Günaydın.
Fotoğraflarımızı sildim ben. Numaranı da siliyorum. Sen de istediğini yapabilirsin hepsi konusunda. Benim kafamda bir şeyler az çok oturdu artık. Bu demek değil ki ben sana söylediklerimden vazgeçtim. Sadece ikimizle ilgili bir şey düşünmüyorum artık. Çünkü sen düşündürtmüyorsun. Tüm samimiyetimle söylüyorum. Yapmanı istediğim şey konusunda, ben en azından x yere gidene kadar yanında olacağım. Bir yerle konuştum. Randevu aldım zaten. Cuma günü haber veririm ben sana. Cumartesi de gideriz. Hoşçakal.
O: Günaydın
Keşke silmeseydin
Ben: Böyle olması şu an için daha iyi. Belki ikimiz de biz de olanların birikmesini hak etmemişizdir. Belki daha güzel olanları hak ediyoruzdur. Ama bunlar şu anda değil.
O: Yani fotoğrafları silmek numarayı silmek bilmiyorum.
Ney şuanda değil
Ben: Karşımdaki insanın hayatında neredeyim ben bunu bilmiyorum. Beni bırak o bile bilmiyor. Eksilen bir şeyim mi var? Yok. Ama; böylesi şimdilik daha iyi. Benim içim gidiyor, istediğim gibi ve istediğim şekilde konuşamıyorum bile ama bir şeyleri görebilmek için bazı şeylerin sınavından ikimiz de geçmeliyiz.
Dedim. Kendisi henüz görmedi yazdığımı. Sizce yaptığım yanlış mı?