- 8 Ağustos 2018
- 132
- 156
- 33
- Konu Sahibi cilekliturtaam34
-
- #1
kızlar toplaşın hele size ilişkimden bahsedicem ve kim haklı kim haksız yorum yapın.
şimdi şöyleki benim erkek arkadaşım çok mülayim, iyi niyetli namazında niyazında kendi halinde bir insan. çok naziktir, efendidir. ama öküzün tekidir. ben de pek bir tez canlıyım. mesela geçenlerde benim doğum günümdü. doğum günümü beklemeden sanki süpriz yapmayacakmış gibi suçlamaya başladım onu. halbuki saat almış falan ama. hiç belli etmedi. ben de küfür ettim ona. milletin sevgilisi neler yapıyor sen işte bu kadar malsın gibisinden vs.. o da iyiki de yapmamışım bundan sonra da asla yapmam dedi.
sonra, ben mesela onun için endişelenirim hep onun yerine düşünürüm. şunu şöyle yap derim son ana bırakıp yapması deli ediyor beni. önemsiyorsan önceden yap di mi. yok illaki son ana bırakacak öyle yapacak. ne önemi kalıyo ki öyle?
amaa bu olayın öncesi de var. beni böyle çileden çıkarıp çıkarıp kenara çekiliyor. mesela bir olay oluyor ya ben bağıra çağıra kavga etmek istiyorum o eyvallah deyip kabuğuna çekiliyor aşırı sinirleniyorum ve küfür ediyorum hemen dikkatini çekmek için. sonrasında hemen pişman olup özür diliyorum ama iş işten geçiyor. böyle nerden baksan 5 6 kez olmuştur. her defasında tekrardan konuşmaya başladık. ettiğim küfürler de öyle az buz değil yani, i..ne, o.ç. şrf...siz gibisinden.
ama etrafıma baktığımda insanların sevgililerinden gördüğü değeri somut olarak göremeyince deliriyorum.
söz ve hareketleriyle kendimi çok değerli hissettirse de yetmiyor. mesela sadece bir kez çiçek aldı o da mezuniyetimde sadece. onu da ben söylemiştim. ben söyleyince de zaten alıcaktım vs oluyor. sonra beni her yerden engelliyor ulaşamayayım diye, ben de bir şekilde ulaşıp yazıyorum çok pişman olduğumu. o da her seferinde bi şans veriyorum diyor ama süründürüyor resmen o şansı verene kadar. sonra aramız iyi olunca bu yaptıkları tekrar aklıma geliyor, beni süründürüşü aklıma geliyor yine durduk yere küfür etmeye başlıyorum.
en son ki tartışmamızı anlatayım. arkadaşlarıyla oturuyordu, aklıma bunlar geliyor vs dedim. o da gelmesin bitanem dedi. ben de geliyor dedim. ve aşırı sinirlendim yine küfür etmeye başladım. gerçekten psikoloim bozuldu artık.
doğum günümü hiç kutlamadı, özel günümüzde yan yanaydık hiç aklına bile gelmedi. tamam o gün çok güzel vakit geçirdik ama bi süpriz bile yapmadı. neymiş aklından cıkmış. halbuki instada görüyorum millet sevgilisine neler yapıyor. haksız mıyım kızlar? kendimizden çok ödün vermiyor muyuz? ben onun her istediğini yapıyorum, mutlu ediyorum. ama ona sözlü olarak söylememe rağmen, bak hediyeler beni mutlu eder dememe rağmen tek bir icraat yok. haliyle sinirleniyorum bende. suçun yarısı bende biliyorum ama bu mıymıntılığı artık kaldıramıyorum. ki yüzüne karşı asla bi hakaretim olmadı sadece mesajdan etmişimdir ondada hemen pişman oluyorum zaten.
bi akıl verin nolur, ne vazgeçebiliyorum ne onla olabiliyorum. her şeyimi ilk onla yaşadım.
şimdi şöyleki benim erkek arkadaşım çok mülayim, iyi niyetli namazında niyazında kendi halinde bir insan. çok naziktir, efendidir. ama öküzün tekidir. ben de pek bir tez canlıyım. mesela geçenlerde benim doğum günümdü. doğum günümü beklemeden sanki süpriz yapmayacakmış gibi suçlamaya başladım onu. halbuki saat almış falan ama. hiç belli etmedi. ben de küfür ettim ona. milletin sevgilisi neler yapıyor sen işte bu kadar malsın gibisinden vs.. o da iyiki de yapmamışım bundan sonra da asla yapmam dedi.
sonra, ben mesela onun için endişelenirim hep onun yerine düşünürüm. şunu şöyle yap derim son ana bırakıp yapması deli ediyor beni. önemsiyorsan önceden yap di mi. yok illaki son ana bırakacak öyle yapacak. ne önemi kalıyo ki öyle?
amaa bu olayın öncesi de var. beni böyle çileden çıkarıp çıkarıp kenara çekiliyor. mesela bir olay oluyor ya ben bağıra çağıra kavga etmek istiyorum o eyvallah deyip kabuğuna çekiliyor aşırı sinirleniyorum ve küfür ediyorum hemen dikkatini çekmek için. sonrasında hemen pişman olup özür diliyorum ama iş işten geçiyor. böyle nerden baksan 5 6 kez olmuştur. her defasında tekrardan konuşmaya başladık. ettiğim küfürler de öyle az buz değil yani, i..ne, o.ç. şrf...siz gibisinden.
ama etrafıma baktığımda insanların sevgililerinden gördüğü değeri somut olarak göremeyince deliriyorum.
söz ve hareketleriyle kendimi çok değerli hissettirse de yetmiyor. mesela sadece bir kez çiçek aldı o da mezuniyetimde sadece. onu da ben söylemiştim. ben söyleyince de zaten alıcaktım vs oluyor. sonra beni her yerden engelliyor ulaşamayayım diye, ben de bir şekilde ulaşıp yazıyorum çok pişman olduğumu. o da her seferinde bi şans veriyorum diyor ama süründürüyor resmen o şansı verene kadar. sonra aramız iyi olunca bu yaptıkları tekrar aklıma geliyor, beni süründürüşü aklıma geliyor yine durduk yere küfür etmeye başlıyorum.
en son ki tartışmamızı anlatayım. arkadaşlarıyla oturuyordu, aklıma bunlar geliyor vs dedim. o da gelmesin bitanem dedi. ben de geliyor dedim. ve aşırı sinirlendim yine küfür etmeye başladım. gerçekten psikoloim bozuldu artık.
doğum günümü hiç kutlamadı, özel günümüzde yan yanaydık hiç aklına bile gelmedi. tamam o gün çok güzel vakit geçirdik ama bi süpriz bile yapmadı. neymiş aklından cıkmış. halbuki instada görüyorum millet sevgilisine neler yapıyor. haksız mıyım kızlar? kendimizden çok ödün vermiyor muyuz? ben onun her istediğini yapıyorum, mutlu ediyorum. ama ona sözlü olarak söylememe rağmen, bak hediyeler beni mutlu eder dememe rağmen tek bir icraat yok. haliyle sinirleniyorum bende. suçun yarısı bende biliyorum ama bu mıymıntılığı artık kaldıramıyorum. ki yüzüne karşı asla bi hakaretim olmadı sadece mesajdan etmişimdir ondada hemen pişman oluyorum zaten.
bi akıl verin nolur, ne vazgeçebiliyorum ne onla olabiliyorum. her şeyimi ilk onla yaşadım.