a...
tam olarak böyle bir olay orta şeritte giden bir araçta oluyor.
otobana girdiğimiz yerde.
kadın kapıyı şöyle bir açıyor.
o sırada bir hastanede vizitini atmış diğer hastanedeki konseye yetişmeye çalışan motor sürücüsü ben o kapıya giriyor.
Mart ayından beri çektiğim acı sizden nefret etmeme neden oldu ve engelleyemiyorum
kusura bakmayın.
yanımda hediye olarak götürdüğüm aracın kapısı, paramparça olan motorum, girdiğim bariyerler ve kaskın zeminden aldığı kuvvetle boynuma şiddetli girişi.
hayatımın bu kadar ucuz olmasına şaşırmıştım.
zerre tanımadığım insanların birkaç atarı ve tribi kadarmış okuduğum tüm kitaplar, uykusuz gecelerim ve hayallerim.
üst konuların birinde usg atılmış, merakımdan baktım ve ne olduğunu açıklamadım bile.
sizin benzeriniz insanların yaşattığı şeyler beni çok güzel merhametsizleştirdi, eyvah eyvah.
dünya küçük lakin umarım karşıma benzerleriniz de dahil bir daha çıkmazsınız.
1.5 ay fiziksel acılarımı bir yana bırakıp hayatımın değersizliğine ağladım ben.
bilincim açıldığında başımda bekleyen meslektaşımın yüzündeki ifadeyi çizmemi ister misiniz?
hastaneye kaldırılırken o kişilerle muhatap olan att'ci özellikle uyarmış. dikkat et yanına gelmeye çalışmasınlar kadının gözü dönmüş doktor hanımı uzak tutun onlardan, diye.
nasıl bir histi biliyor musun?
beddua etmem, kötü dilekler dilemem.
bilakis iyi temennilerde bulunurum.
umarım benimle cehennemde bile karşılaşmak zorunda kalmaz şu tip insanlar.
hayatımı, bakış açımı öyle kökten öyle derin değiştirdiniz ki ben bile korkuyorum gözümden geçen karanlıktan.