Arkadaşlar erkek arkadaşımla nikahlandık .artık ayrı kalmak istemiyoruz.1 yıldır beraberiz. Geçmişe dair cok hataları oldu ama cok değişti tamamen düzeldi onu terkettimde aklı başına geldi.ailem kesinlikle karşı.kaç kere tanıştırmak istedim red ettiler.beni evlâtlıktan red edeceklerini söylediler.ayrı kalmaya çalıştık olmadı.neyapsam bilemedim.en sonunda.bizde imam nikahı yaptık ben onsuz o bensiz olamıyoruz.birgün bile ayrı kalamadık.daha önce kaç kere ayrıldık olmadı.iki gün zor dayandık.ailem istemiyor eşim Alevi diye.ailesiyle görüştürdüm.konuştular ama zorla canından can gitti resmen ailemi görüşmeye ikna edene kadar.kesinlikle olmaz diyorlar.eşim benden başka kimseyle evlenmeyeceğini söylüyordu.ikimizinde yaşı geldi,ben 26 o 30 yaşında.beklemekten bıktık artık ,vakit geçtikçe daha da zor oluyor ,hiçbirşey çözülmüyor,unutacaksın başka çaresi yok diyorlar .evlenmicem o zaman dedim evlenme diyorlar.hep kavga etmekten laf sokmaktan onların laf sokmasından bıktım.artık hergün ağlıyorduk.birgün kendime söz verdim kesin ayrılacaktım evden cıktım yanına gittim .ciddi ciddi konuştum,olmuyor işte zorlamayalım,sende inşallah iyi birini bulursun falan dedim, cok yıprandık,böyle olmaz daha fazla üzülürüz falan... Tabi ağlamamak için kendimi zor tuttum.yutkundım.yüzünün rengi değişti onun,gözleri kızardı.morali cok bozuldu.bende ciddi ciddi konuşuyorum hala.. O da tamm dedi olmuyor ama onunda içinden geçmiyor zorla söylüyor besbelli rengi falan attı ağlamalı oldu.sonra oturduğum yerden kalktım hadi dikkat et kendine hakkını helal et dedim o da helal olsun sen helal et dedi.boynuna satılmamak için kendimi zor tuttum. orda öylece çöküp hıçkırığa hıçkıra ağlayasın geldi.gözlerim sulandı artık daha fazla tutamadım kendimi.gitmek için kapıya yöneldim.o da ayağa kalktı.konuşacak dermanı yoktu.dudakları adeta keneylenmişti.gözleri kırkımızı olmuş,dokunsan ağlayacaktı.Allahım bi çıkıp gitsem şuradan ağlamadan bir kendimi atsam dışarı diyordum kendime..bana doğru bir adım attı. Vedalaşmaya karar verdim o an. Bende samimi olmadan çok sarıldık arkadaş gibi..o an kokusunu içine çektim .son duyuşumdu bu. Gözlerimden pıt pıt damlamaya başladı yaşlarım.keşke sarılmasaydım..sarsıldım adeta tüm konuşmam boşuna gitti sanki.nasıl ayrılacak şimdi derken birazcık da sarıldık birbirimize..yüzüne bakamıyordum.ağladığımı görmesin diye çabalıyordum.sımdıkı sarılıp boynuna bi öpücük kondurdum tıpkı eskisi gibi..dayanamadım.zor cok zordu ayrılmak.. son kez kokusunu çektim.hadi hoşçakal dedim .birbirimizin kollarından ayrılırken yüzünü gördüm ağlamış o da.. Niye ağladın ki şimdi dedim içimden.içimi artık susturmadım tekrar sarıldım boynuna ağladım ağladım bu defa hıçkıra hıçkıra.. İçim parçalanır gibi ağladım..ağladım..sarıldı bastırdı göğsüne..ben seni bırakmıyorum dedi..bıraksa ben gidebilirmiydim sanki..
Gecen gün nikahlandık .o bayram için memleketine gitti bende ailemin yanına..ilk ayrı bayramımız eşimle..bugün mutfağa gittim karpuzu o çok seviyor.bi de bi yiyişi var çok komik.hüngür hüngür ağladım.hem yiyorum hem ağlıyorum biri görse deli derdi.keşke yanımda olsaydı.neyapacağım ben ..ah karpuz neler ettin bana..