Şeytana uydum aldattim hayatım bitti

Bilinmezeyolculukk .!.:

Öncelikle herkesten kendi adıma özür diliyorum. Okuyacaklarınız cogunuza bu saatte rezil gelecek seyler. Ama sizden baska kimsem yok. Derdimi anlattığım an kuyunun dibinde ölüme adım atmış olacağım. Tek çarem burası. Size Allah'ın adıyla yalvarırım yargılanmayın lütfen beni. Sadece bana bir el uzatın. Kesilen nefesime güç verin.
10 senelik evliyim. Esim dindar ve geleneklerine asırı bağlı biri. Ailesi buyuk ve oldukça katı insanlar. Uç cocuğum var. Ikisi ikiz oldu. Küçük yasta annesiz kalmış biriyim. 32 senelik hayatım aslında sadece acılardan ibaret.
Esimle severek evlendik diyemiyorum. Ben cok seviyordum evet ama o istemiyordu beni. Sorunluydum. Psikolojik olarak bitik biriydim. Annesizdim, maddi olarak zordaydim. Esim bana bir hediyeydi. Allah'ın bana verdigibir sansti. Zorumla hayatında kaldım. O hic istemedi. Yapamayız bak yapma e.. Dedi. Kabul etmedim. Inat ve tek taraflı sevgiyle evlendik.

İlk geceden itibaren bana soğuk oldu. Sabrettim. Ne evimiz ne evliliğimiz o hayallerdeki gibi oldu. Mutsuz soğuk bir ev. Pesinden kosan bir kadınım. Cocuk yapmaya karar verdim. Evliliğimizi kurtaracak ve beni sevecekti. Çünkü onun cocuğunun annesi olacaktım. Yaptık. Cocuk yapmamla birlikte esim işinde terfi etti. Ve her zamankinden daha da cok çalısmaya başladı
Onun hayatı telefon, is ve arada baktığı haber kanallariydi. Bense ilk cocuğumun sorumluluğunu bile alamayacak kadar yorgun ve bitkindim. Derken ikinci cocuk haberi geldi. İkizdi. O sevinmişti. O sevindiği icin bende sevindim. Bebeklerimiz olduktan sonra kendime nefes alacak bir an bile bulamadım.
Esim sürekli telefonda is konuşup dururdu. Kendisini dunyanın en saf insanlarindandir ayrıca. Ne bir baskası ne bir eski sevgilisi yoktur. Hayat boyu tek gayesi kariyer yapmak olan biridir.
Uç çocuklu ben, uç cocuğun altında kaldım. Yapamadım. Ilgilenemedim. Bir gun çocuklarımdan buyuk olanı sitedeki yaşıtı cocuğu dövunce cocuğun ailesiyle karşılaşmak durumunda kaldım..
Cocuğun babası benim evlenmeden önce üst sokagimda oturan ve hayran hayran baktığım gençlik askimdi. Gençlik askı dediysem tamamen platonik bir ask. Hayranlik.. Tanıdım gözlerinden. Konuştum aileyle. Sorunu hallettik. Ama sanki o da beni tanımış gibiydi.
Devamında bir kac kez daha site parkında karşılaşma sonucu telefon alışverişi yaptık.
6 aydır onunla görüşüyordum. Telefondan dunyanın en büyük askini yaşıyor gibi konuşuyordum. Sadece telefon. Sadece yazisma. O da evliydi çünkü. Üstelik karisi benim yaşıtım benden guzel ve aile sahibi olabilecek biriydi.
Esim soğukluğumu farketti. Ama kondurmadi. Derken gecen gece telefonumdaki mesajları yakaladı. Resimleri, ask sözlerini.. Komaya girene kadar dayak yedim. Suan hala bir gözüm kapalı. Ne aglayabiliyorum ne birilerine anlatabiliyorum. Cok korkuyorum.
Kocam cok sert biri. Aileside. Dini inançları kültürel inançları cok yüksek kişiler. Su ana kadar ailesine veya cevresine Birşey söylemedi. Ama hala aynı evdeyiz. Isinden izin aldı ve evdeyiz. Evde bakıcım var sadece. Belki de bu yüzden duruyor. Ama cok korkuyorum.
Esime yalvardım. Ağladım. Affetmesi icin cok dil döktüm. Ama benden igreniyor. Izin alıp bir aylığına gideceğim döndüğümde kararımı vereceğim diyor. Cok korkuyorum çünkü söylediği sözler cok ağır. Ailesini onu tanıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Esimi cok seviyorum. Hep cok sevdim. Şeytana uydum hayatımın hatasını yaptım. Lütfen bana bir akıl verin benim tek kurtuluşum ölüm yoksa

Genişletmek için tıkla...

Bilinmezeyolculukk .!.:

Öncelikle herkesten kendi adıma özür diliyorum. Okuyacaklarınız cogunuza bu saatte rezil gelecek seyler. Ama sizden baska kimsem yok. Derdimi anlattığım an kuyunun dibinde ölüme adım atmış olacağım. Tek çarem burası. Size Allah'ın adıyla yalvarırım yargılanmayın lütfen beni. Sadece bana bir el uzatın. Kesilen nefesime güç verin.
10 senelik evliyim. Esim dindar ve geleneklerine asırı bağlı biri. Ailesi buyuk ve oldukça katı insanlar. Uç cocuğum var. Ikisi ikiz oldu. Küçük yasta annesiz kalmış biriyim. 32 senelik hayatım aslında sadece acılardan ibaret.
Esimle severek evlendik diyemiyorum. Ben cok seviyordum evet ama o istemiyordu beni. Sorunluydum. Psikolojik olarak bitik biriydim. Annesizdim, maddi olarak zordaydim. Esim bana bir hediyeydi. Allah'ın bana verdigibir sansti. Zorumla hayatında kaldım. O hic istemedi. Yapamayız bak yapma e.. Dedi. Kabul etmedim. Inat ve tek taraflı sevgiyle evlendik.

İlk geceden itibaren bana soğuk oldu. Sabrettim. Ne evimiz ne evliliğimiz o hayallerdeki gibi oldu. Mutsuz soğuk bir ev. Pesinden kosan bir kadınım. Cocuk yapmaya karar verdim. Evliliğimizi kurtaracak ve beni sevecekti. Çünkü onun cocuğunun annesi olacaktım. Yaptık. Cocuk yapmamla birlikte esim işinde terfi etti. Ve her zamankinden daha da cok çalısmaya başladı
Onun hayatı telefon, is ve arada baktığı haber kanallariydi. Bense ilk cocuğumun sorumluluğunu bile alamayacak kadar yorgun ve bitkindim. Derken ikinci cocuk haberi geldi. İkizdi. O sevinmişti. O sevindiği icin bende sevindim. Bebeklerimiz olduktan sonra kendime nefes alacak bir an bile bulamadım.
Esim sürekli telefonda is konuşup dururdu. Kendisini dunyanın en saf insanlarindandir ayrıca. Ne bir baskası ne bir eski sevgilisi yoktur. Hayat boyu tek gayesi kariyer yapmak olan biridir.
Uç çocuklu ben, uç cocuğun altında kaldım. Yapamadım. Ilgilenemedim. Bir gun çocuklarımdan buyuk olanı sitedeki yaşıtı cocuğu dövunce cocuğun ailesiyle karşılaşmak durumunda kaldım..
Cocuğun babası benim evlenmeden önce üst sokagimda oturan ve hayran hayran baktığım gençlik askimdi. Gençlik askı dediysem tamamen platonik bir ask. Hayranlik.. Tanıdım gözlerinden. Konuştum aileyle. Sorunu hallettik. Ama sanki o da beni tanımış gibiydi.
Devamında bir kac kez daha site parkında karşılaşma sonucu telefon alışverişi yaptık.
6 aydır onunla görüşüyordum. Telefondan dunyanın en büyük askini yaşıyor gibi konuşuyordum. Sadece telefon. Sadece yazisma. O da evliydi çünkü. Üstelik karisi benim yaşıtım benden guzel ve aile sahibi olabilecek biriydi.
Esim soğukluğumu farketti. Ama kondurmadi. Derken gecen gece telefonumdaki mesajları yakaladı. Resimleri, ask sözlerini.. Komaya girene kadar dayak yedim. Suan hala bir gözüm kapalı. Ne aglayabiliyorum ne birilerine anlatabiliyorum. Cok korkuyorum.
Kocam cok sert biri. Aileside. Dini inançları kültürel inançları cok yüksek kişiler. Su ana kadar ailesine veya cevresine Birşey söylemedi. Ama hala aynı evdeyiz. Isinden izin aldı ve evdeyiz. Evde bakıcım var sadece. Belki de bu yüzden duruyor. Ama cok korkuyorum.
Esime yalvardım. Ağladım. Affetmesi icin cok dil döktüm. Ama benden igreniyor. Izin alıp bir aylığına gideceğim döndüğümde kararımı vereceğim diyor. Cok korkuyorum çünkü söylediği sözler cok ağır. Ailesini onu tanıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Esimi cok seviyorum. Hep cok sevdim. Şeytana uydum hayatımın hatasını yaptım. Lütfen bana bir akıl verin benim tek kurtuluşum ölüm yoksa

Genişletmek için tıkla...