Birbirinizi tetiklememeye dikkat ederseniz aşarsınız. Ben öyle laflar ederdim ki eşime, şimdi dışarıdan bir göz olarak baktığımda "Adam iyi sabretmiş" dediğim oluyor, ilk ben sesimi yükselttim, sonra eşimin sesi yükselmeye başladı... Bu olanağı ona ben vermiş oldum anlayacağın yani "Ben bağırabiliyorum, sen de bağır hadi"... Böyle böyle birbirinizi karşılıklı çiğnemeye başlar ve bunu durduracak hiçbir şey yapmazsanız evet devamı gelir. Bugün iterek sizi uzaklaştırmaya çalışır (Ki itmeye savurmaya hak vermiyorum kesinlikle başta da bunu söyledim ama vurma raddesine gelmemek için uzaklaştırma çabası da olabilir itmek o sinir anında), yarın siz itti diye yapışırsınız saçına, o size tokat vb gelir devamı yani... Buna girmemek için bir adım lazım.
Konuşun. Burada düşündüğünüz şeyleri eşinizle konuşabilirsiniz değil mi? Yani "Beni ittin ve ben bunun devamının gelmesinden çekiniyorum" vb. bunu söyleyin eşinize, belki onun da size anlatacakları vardır. "Bana böyle davrandığın zaman artık sabrım kalmıyor, çok zorlanır oldum" vb. der, dertleşirsiniz. Sizin de kendinizi törpülemeniz, eşiniz üzerinde de bir etki yaratacaktır. Konuşarak sarılarak başlayın derim. Birbirinize karşılıklı sözler verin nerede durmanız gerektiğine dair. Aşılamayacak bir şey değil, ilerletmeyin, birbirinizi gazlamayın ve birbirinizin kum torbası olmayın yeter ki. Öfke kontrolü üzerine bireysel olarak da kendiniz ve eşinizin kullanabileceği yöntemleri tahlil edin. Atıyorum biriniz öfkelenmeye mi başladı, biraz yatışayım konuşuruz deyip oda değiştirin. Bi de böyle deneyin bakalım.
