• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sinir oluyorum

Ben de evlendikten 7 yıl sonra anne olmuş bir kadınım.
Bizim sağlık problemimiz yoktu kendi tercihimizdi ama zaman zaman bu konuda yapılan yorumlara alınıp üzüldüğüm oldu.
Bu işler nasip kısmet meselesi.
Allah 'ol' derse olur.
Olmazsa kimsesiz veya terk edilmiş bir çocuğu evlat edinmeyi veya 'koruyucu aile' olmayı düşünmez misiniz?
Anne/baba olma duygusunu yaşamak için biyolojik anne/baba olmak şart değil ki.
Pazar günü Hürriyet gazetesinde Ayşe Arman'ın böyle bir anne ile yaptığı röportaj beni çok etkiledi.
 
Bizim eşimden kaynaklı çocuğumuz olmuyor tedavi olduk ama olmuyor olucak gibide durmuyor zaten bunun ağırşığıyla baş etmeye çalışıyorum eşimle gayet iyiyim üzülsemde asla belli etmiyorum ona hiçbirşeyi yansıtmamaya çalışıyorum

Neyse haftasonu görümcemin çocuklarının sünnet mevlüdü vardı ondan önce hazırlıklar falan vardı bir kaç akrabasını çağırdı kaynanam yardım etsinler diye benim yanımda konuşuyo 3. çocukları yapında sevelim görümcem hamile 3. çocuğuna diyoki 35 yaşından sonra zor oluyo o yüzden yapıyım dedim ben 33 yaşındayım bu arada kaynanam yapda 3 çocuk bi arada büyüsün dedim gayet rahat bir şekilde konuşuyo görümcem canım bir şey istemesede kocama diyorum şunu al canım istiyo bir çocuk muhabbeti o kadar rahatlarki ben üzülüyomuşum bilmem ne onlar niye yapmıyolar deyincede borçları var düşünmüyolar diyo rahat bir şekilde

mevlütte hele gene kuzenlerine zaten 2 çocukları var birer tane daha yapın yaşınız geçmeden falan gülüyolar ya ben insanım hiç düşünmüyolarmı üzülürüm diye bilmiyorum ama umursadıkları yok eşime bişey demiyorum üzülür beni yanlış anlar diye ama çok üzülüyorum dayanamıyorum yani benim ailem zaten çocuk olmuyor diye karalar bağlamışlar üzülüyoar eşimi onlardan uzak tutmaya çalışıyorum söylediklerini söylemiyorum hiç birşeyden haberi yok kendi içimde yaşıyorum herşeyi ama bir yere kadar artık taşıyamıyorum eşimle konuşmak istiyorum en azından bu kadar rahat olmalarına gerek yok en azından benim yanımda
Bizim eşimden kaynaklı çocuğumuz olmuyor tedavi olduk ama olmuyor olucak gibide durmuyor zaten bunun ağırşığıyla baş etmeye çalışıyorum eşimle gayet iyiyim üzülsemde asla belli etmiyorum ona hiçbirşeyi yansıtmamaya çalışıyorum

Neyse haftasonu görümcemin çocuklarının sünnet mevlüdü vardı ondan önce hazırlıklar falan vardı bir kaç akrabasını çağırdı kaynanam yardım etsinler diye benim yanımda konuşuyo 3. çocukları yapında sevelim görümcem hamile 3. çocuğuna diyoki 35 yaşından sonra zor oluyo o yüzden yapıyım dedim ben 33 yaşındayım bu arada kaynanam yapda 3 çocuk bi arada büyüsün dedim gayet rahat bir şekilde konuşuyo görümcem canım bir şey istemesede kocama diyorum şunu al canım istiyo bir çocuk muhabbeti o kadar rahatlarki ben üzülüyomuşum bilmem ne onlar niye yapmıyolar deyincede borçları var düşünmüyolar diyo rahat bir şekilde

mevlütte hele gene kuzenlerine zaten 2 çocukları var birer tane daha yapın yaşınız geçmeden falan gülüyolar ya ben insanım hiç düşünmüyolarmı üzülürüm diye bilmiyorum ama umursadıkları yok eşime bişey demiyorum üzülür beni yanlış anlar diye ama çok üzülüyorum dayanamıyorum yani benim ailem zaten çocuk olmuyor diye karalar bağlamışlar üzülüyoar eşimi onlardan uzak tutmaya çalışıyorum söylediklerini söylemiyorum hiç birşeyden haberi yok kendi içimde yaşıyorum herşeyi ama bir yere kadar artık taşıyamıyorum eşimle konuşmak istiyorum en azından bu kadar rahat olmalarına gerek yok en azından benim yanımda
Seni anlıyorum hassassın ama ömür boyu insanlar buna dikkat edemez. Sen de sürekli bu tip konuşmalardan kaçınamazsın. Belki akıllarına bile gelmiyordur senin alınacağın. Normal şartlarda kadınlar arasında sürekli geçen sohbetler bunlar.
 
Bizim eşimden kaynaklı çocuğumuz olmuyor tedavi olduk ama olmuyor olucak gibide durmuyor zaten bunun ağırşığıyla baş etmeye çalışıyorum eşimle gayet iyiyim üzülsemde asla belli etmiyorum ona hiçbirşeyi yansıtmamaya çalışıyorum

Neyse haftasonu görümcemin çocuklarının sünnet mevlüdü vardı ondan önce hazırlıklar falan vardı bir kaç akrabasını çağırdı kaynanam yardım etsinler diye benim yanımda konuşuyo 3. çocukları yapında sevelim görümcem hamile 3. çocuğuna diyoki 35 yaşından sonra zor oluyo o yüzden yapıyım dedim ben 33 yaşındayım bu arada kaynanam yapda 3 çocuk bi arada büyüsün dedim gayet rahat bir şekilde konuşuyo görümcem canım bir şey istemesede kocama diyorum şunu al canım istiyo bir çocuk muhabbeti o kadar rahatlarki ben üzülüyomuşum bilmem ne onlar niye yapmıyolar deyincede borçları var düşünmüyolar diyo rahat bir şekilde

mevlütte hele gene kuzenlerine zaten 2 çocukları var birer tane daha yapın yaşınız geçmeden falan gülüyolar ya ben insanım hiç düşünmüyolarmı üzülürüm diye bilmiyorum ama umursadıkları yok eşime bişey demiyorum üzülür beni yanlış anlar diye ama çok üzülüyorum dayanamıyorum yani benim ailem zaten çocuk olmuyor diye karalar bağlamışlar üzülüyoar eşimi onlardan uzak tutmaya çalışıyorum söylediklerini söylemiyorum hiç birşeyden haberi yok kendi içimde yaşıyorum herşeyi ama bir yere kadar artık taşıyamıyorum eşimle konuşmak istiyorum en azından bu kadar rahat olmalarına gerek yok en azından benim yanımda
Direk kayınvalidenizle mi konuşsanız güzel bir dille? Eşimle konuşmuyorum alınganlık olmasın diye size söylemek istedim deseniz.
 
Sana imada bulunuyorlar mı ?
Anlattıgın kadarıyla pek ima yok
Biraz kendine yormussun gibi geldi
Keske kalksaydın yanlarından belki anlar bidaha konusmazlardı
 
Cok haklisiniz. O kadar iyi anliyorum ki sizi ama malesef toplumumuz bu konuda cok egitimsiz. En yakininiz bile sizi düşünmeden kirici konusabiliyor. Esinizle konusun, icinize atmayın.
 
Kasti olarak gözüne gözüne sokmak amaçlı konuşuyorlar sanki.her kaynana soyler cocuk yap diye ama seninkiler olayı bildikleri halde birde borclari var ondan yapmiyorlar diye soyluyorlarmis.bi garip geldi bana.
 
Haklısınız ama yaşayan sizi anlar, bende yaşadım tedavi ile hamile kaldım Rabbim size ve tüm isteyenlere en kısa zamanda nasip etsin inşallah..
Üzülür mü , kırılır mı düşüncesi olmuyor . Neler işittim ben stresten mideme kramplar girdi elim karnıma gitti diye hamilemisin yoksa diye sorgulamaya başladılar bu seferde .. ama şimdi diyorum herkesi Allah'a havale ettim . Sizde öyle yapın Allah'a siginin hicbirsey imkansız değil. Ümidinizi kaybetmeyin , imkanları sonuna kadar zorlayin pes etmek yok
 
Back
X