Çocuklarınız okula gitmiyor mu? Onlar okula gittiğinde siz de kendiniz için bir şeyler yapmaya başlasanız, hayat temizlik, düzenden ibaret değil sizde bunu bilirsiniz. İnanın kolay değil akşamları bazen o kadar yorgun geliyorum ki ama günün yorgunluğunun sebebi de kuzularım değil, yine de herşeyi boşlayıp onlarla vakit geçirmeye çalışıyorum. Hayatı basite indirgeyin biraz.. Kendiniz için ve o bencil eşlere ne desem ben bilemiyorum :) Çocuğun ona da ihtiyacı var, azcık vakit geçirsin çocukları ile canım ne olacak, eni boyu 1 saat.
buyur burdan yak..çocuklarınıza sırf çocukluk yaptıkları için kızdığınız anlaşılıyor. halbuki annelik sade ve sadece "şefkat ve sabır"dan oluşan bir kurumdur. boşuna dememişler: bazıları hiç anne olmamalı. çocuklarınıza acıyorum...
Benim de yutkunduğum zamanlar çok oluyor.
İki küçük çocuğum var.
Babalarının eksikliğini hissetmesinler evde diye daha çok meşgul etmeye her dakikalarını doldurmaya çalışıyorum.
Dökülüp saçılıyor, heryer ıslanabiliyor.
Çocuk onlar yetişkin gibi davranmasını beklemek hata.
Bazen çok yorgun olduğumda, tahammülümün üstüne çıktığında bişeyler ya olmasalar diye düşünüyorum.
O zaman işte sımsıkı bağrıma basıyorum onları bağırmak kızmak yerine.
ebru tek kelime ilesana
çocukların çok şanslı
ipek hanıma katılıyorum bende evimi çocuklara göre tasarladım mesela benimö ortada sehpam yok biliyorumki benim en küçük oğlum onun üzerindekileri tutmayak o yüzden ortadan kaldırdım....sağlıklı olmaları bizlere en büyük hediye...
rica ederim...helede büyüdükçe benim en büyük oğlum benim için hem en samimi sırdaşım ,arkadaşım,oğlum gururum kısacası herşeyim diyebilirim tabiki diğer çocuklarımda öyle ama ilk çocuğum ilk gözağrımÇok teşekkür ederim.
Asıl ben çok şanslıyım. İki tane pırıl pırıl evlada sahip olduğum için.
bir de çocuk kendini ve yeteneklerini keşfedebilmeli. Biz de buna yeterli olanak ve imkan hazırlamalıyız. Benim evimde her şey serbest diyemem elbette çocuğun disipline olması lazım ama çoğu şey serbest diyebilirim. Hatta birlikte dağıtıyoruz evin için savaş alanına dönüyor ama hiç ama hiç önemli değil. Düzelmesi mümkün olan bir şey için neden kendimi de evimi de gereyim ki..
Konu sahibi biraz hassas ve sanırım bakım konusunda eşinin de desteği olmadığı için gerilimler yaşıyor. Aslında baba biraz devreye girse bu kadar gerilmez kadın.
benim kızım bir dönem duvarlara resimler yapmak istiyordu her yeri çizmeye başladı ben ne yaptım büyük fon kağıtları alıp duvarlara yapıştırdım ve üzerine çimesini söyledim çokta mutlu oldu önemsendiği için şu an 10 yaşında harika resimler yapıyor yarışmaya katılıyor....ben şimdi nasıl alırdım elinden mutluluğunu
Ipek senin çocukların kaç yaşındalar?
rica ederim...helede büyüdükçe benim en büyük oğlum benim için hem en samimi sırdaşım ,arkadaşım,oğlum gururum kısacası herşeyim diyebilirim tabiki diğer çocuklarımda öyle ama ilk çocuğum ilk gözağrım
Ebru istanbuldamı yaşıyorsun?
Ben çocuklarımı ayıramıyorum.
Nasıl sevbelirim ikinciyi diye hayıflanmıştım çok.
Nasıl iki ayrı evlat aynı derecede seviliyor şaşırıyorum.
Hayır İstanbulda değilim.
bu duyguyu ben de çok merak ediyorum.. yani hani ilk ve tek olunca daha fazla sevilmez gibi geliyor insana. ama düşünüyorsun o da candan geliyor, gerçekten yaşamadan bilinmeyecek bir şey..
Ben doğuma kadar aynı şeyi hissettim.
Hatta kızıma haksızlık mı ediyorum gibi saçma bir duygum bile vardı.
Şimdi yaptığım en iyi şey, kızıma verdiğim en büyük hediye diyorum kardeşi için.
İkisi de çok değerli. İkisi de aynı benim için.
Mucize bu. Mikronuna kadar eşit iki sevgi
harika ya. ben de ikinci çocuk için kararız kalanlardanım. ama hep ileri yaşlarda tek çocuk sahibi olup da ikinci için geç kalanları dinlediğim zaman içim burkulmuyor değil. son bir iki yılım benim de karar vermek için. Allah hayırlısını versin.
Bu cocuklarin babasi nerde peki, size hic yardimci olmuyor mu?
Anne de olsa, konu sahibesi de sonucta bir insan, her ise tek basina yetismesi imkansiz. Insan yorgun olunca sinirleri geriliyor normal olarak. Ev islerini mesela babaya yiksaniz? Ya da haftada yarim gun , mesela pazar ogleden sonra kendinize ve bakiminiza ayirsaniz?
Bu cocuklarin babasi nerde peki, size hic yardimci olmuyor mu?
Anne de olsa, konu sahibesi de sonucta bir insan, her ise tek basina yetismesi imkansiz. Insan yorgun olunca sinirleri geriliyor normal olarak. Ev islerini mesela babaya yiksaniz? Ya da haftada yarim gun , mesela pazar ogleden sonra kendinize ve bakiminiza ayirsaniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?