eşim aslında ılgılı bı baba benden daha sabırlı hıc kızmaz kızılması gereken yerde bıle konusur hep guzel bı dılle ama dedım ya sorumluluklarını hıc almadı almak ıstemedı, bılıyorum esımı tanıyorum da oyuzden bellı bı yerden sonra tum sorumlulukla ben bogusmaya calıstım hıc unutmuyorum gecen sene hafta sonu esım nerden estıyse bızım yatagı duzeltmıstı hanı ınsanın evıne bı mısafır gelırde bı iş yaptıgında mahcup olursun ya aynen oyle mahcup olmustum ( o kadar kı bı yardımına alıskın degılım) sonra kendı kendıme dedım napıyosun kendıne gel bırak yapsın bana yapılmıs bı lütuf gıbı gorme falan dedım ıcımden .esım ıyı bı es evını cocuklarını herzaman dusunur ama bıraz sorumluluk konusunda bencıl mesela bı ornek daha vereyım cocuklar kucukken ramazanlıkta ben oruc olurdum esım olmazdı oturur kendı yemegını yer demezdıkı sen orucsun yemegını ye cocukları ben doyurayım , ben hem cocukları yedırmeye calısırdım hem acıkmıs olup kendım yemek ısterdım( bunu aslında kendının dusunmesı gerek degılmı
çocuklarınıza sırf çocukluk yaptıkları için kızdığınız anlaşılıyor. halbuki annelik sade ve sadece "şefkat ve sabır"dan oluşan bir kurumdur. boşuna dememişler: bazıları hiç anne olmamalı. çocuklarınıza acıyorum...
ay bende şu düzenli oolma kalma annelerden hiç haz etmemişimdir mükemmelliyetliğie acaip nefret ederim , böyleler anne olmasın
müzede yaşasın
canım sonucta kendı yasadıgımız yer evımız ınanınkı bana kalsa bende hıc yapmam temızlık ama olmuyo bu defa herseye yetıseyım derken yoruluyosun ve ıstıyosunkı bıraz duzen olsun yoksa ben mukemmelıyetci bı ınsan oldugumdan degıl
çocuklarınıza sırf çocukluk yaptıkları için kızdığınız anlaşılıyor. halbuki annelik sade ve sadece "şefkat ve sabır"dan oluşan bir kurumdur. boşuna dememişler: bazıları hiç anne olmamalı. çocuklarınıza acıyorum...
benim 1 tane kızım var 3,5 yaşında?
senin de tek galiba?
evet arkadaslar eskıden cok sakın bı ınsandım dısarıdan hala oyle gorunuyorum heraldekı cok sakın gorundugumu soyluyorlar
oysakı evde heran herseye sınırlenebılıyorum ozellıkle cocuklarıma ıkı kızım var onları cok sevıyorum ama cocuk buyutmek gercektende cok zor aılelerden uzagız esımde hıc yardımcı olmadı ne bebeklıklerınde nede suan sureklı ıkı cocukla ugrasmak sınır lerımı yıprattı 8 yasında ve 6 yasını doldurmak uzere olan ıkı kızım var hep ıyı davranayım dıyorum tabı davranıyorumda ama yerı gelıyo kızıyorum . kızlarım herseyı oyun halıne getırmısler ornek vereyım bı el yıkamak ıcın lavaboya gectılermı baslıyolar kopule oynamaya benımde en mefret ettıgım sey el yıkandıgında yerlere su dokulmesı hertaraf su sabun oluyo, temızlgım bıtıyo bır gun duzenlı kalsın ıstıyorum ama ne mumkun hemen dagıtıyorlar soyluyorumbenım tahammulumu zorlayan aslında evlın duzenıyle ılgılı sebeplerden dolayı daha cok kızıyorum yoksa aramız ıyı sarılır operz bırbırımızı yerı geldımı ıyıvakıt gecırırız ama bazen cok tahammulsuz oluyorum oylekı ses bıle duymak ıstemıyorum yıne belırteyım ıkı cocugumuda tek basıma buyuttum onlardan hıc ayrı kalmadım sabırlı annelerden bıseyler duymak ıstıyorum
çocuklarınıza sırf çocukluk yaptıkları için kızdığınız anlaşılıyor. halbuki annelik sade ve sadece "şefkat ve sabır"dan oluşan bir kurumdur. boşuna dememişler: bazıları hiç anne olmamalı. çocuklarınıza acıyorum...
sadece şefkat ve sabırdan oluşuyorsa tüm anneler çocuklarının dilediğince davranmasına izin versin ve her yaptığı yanlış hareketten sonra güzel çocuğum diye pohpohlasın. ben de son 10 senedir iticilik derecesinde şımarık çocuklar nasıl yetişiyor diyordum..
Sanırım sizinle şefkat ve sabırın anlamlarını ayrı biliyoruz.
bence..
Her yaptığı yanlış hareketten sonra güzel çocuğum diye pohpolamak değil.
Çocuğuna yaptığı yanlışı sabırla anlatmak, değer vermek, seni çok seviyorum ama bunu yaparsan sonucu bu olur diye kızmadan bağırmadan doğruyu öğretmektir sabır.
Şefkat çocuğuna yanlışlarına rağmen ben yine de seni seviyorum, koruyorum, kolluyorum ve hep arkanda olacağım demek bence.
Neyse ki çocuklmarıma yanlışları için bağırmadığım, kızmadığım sabırla defalarca anlayabileceği cümlelerle yanlışlarını sonuçlarını anlatmaya çalışıp sonsuz sevgi şefkat gösterdiğim için şımarık olmadılar.
İnşallah bundan sonra da doğru davranabilirim bu değişmez.
Çocuklar anne babalarının aynasıdır bunu unutmayın.
Çocuğun şımarıklığı çocuğun kabahati değil ebeveyenlerin yanlış tutumundandır.
Suçlu çocuk değil ebeveyndir.
hayır anlamlarını farklı bilmiyoruz. ayrıldığımız nokta anneliğin bunlardan ibaret olmadığı. hepimiz insanız hatalarımız yanlışlarımız olabilir. annemizin de hataları olmuştur eminim.
benim annem çok yoğun çalışan bir kadındı, bankacıydı. ben çok yaramaz bir çocuktum. benimle asla başedemezdi.
dayak yediğim de çok olmuştur. çünkü başedemiyordu benimle. şimdi dönüp bakınca beni çok üzüyor. ama yine de onu suçlamıyorum.
sakince konuşarak çocuğunuzla her sorununuzu halledebiliyorsanız, o sizin şanslı olmanızdan da kaynaklanıyor biraz. ya çocuklarınız sakin yapıdadır, yada siz çalışmayan bir anneyseniz gerçekten çok ilgilenebiliyorsunuzdur.
benim bahsettiğim ise biraz farklı. benim görmeye bile dayanamadığım çocuk modelleri oluştu etrafta. ya ben civciv öldüren 5 yaşında çocuk gördüm, annesi bir daha yapma dedi, tek tepkisi bu oldu. böyle bir durumda sakin kalabilir misiniz?
yada sınıf arkadaşının burnuyla, kaşıyla, gözüyle alay edip ailesine şikayet edilince aa çok ayıp diyen ebeveynler gördüm. orada dalga geçilen çocuğun geleceğini nasıl mahvettiğini biliyorsunuzdur.
benim lafım bunlara, yoksa terlik alıp çocuğun peşinden koşturun demiyorum ben de. disiplinden taviz verilmemesi gerektiğini anlatmaya çalışıyorum. yani çocuklara acımak için bir sebep bulamadım diyorum..
çocuklarınıza sırf çocukluk yaptıkları için kızdığınız anlaşılıyor. halbuki annelik sade ve sadece "şefkat ve sabır"dan oluşan bir kurumdur. boşuna dememişler: bazıları hiç anne olmamalı. çocuklarınıza acıyorum...
Hem çalışan bir anneyim. Hem yaşı biraz geçmiş bir anneyim. Hem boşanmış bir anneyim.
Çocuklarım sakin yapıda falan değil.
Mesela kızım 2 yaş ergenliğini yaşarken kardeş travması ve ana baba ayrılığı geldi üstüne.
O bir sene hep geçecek diye avuttum kendimi.
Boğazım şişiyordu yaptıklarına sabretmek için yutkunurken.
Vurmak çözüm değil.
Onunla inatlaşmak ona yapmayacaksın diye bağırmak o yaptığı yanllışı ona öğretmek ve dolayısıyla kalmasını sağlamaktan öteye götürmeyecekti onu biliyordum.
Bu bir süreçti her çocuk farklı şekillerde yaşıyordu ve ben sabırlı olursam geçecekti bunu biliyordum.
Şimdi herkes kızımın şu haline bayılıyor.
Öğretmeni geçen hafta çok güzel yetişmiş bir çocuk tebrik ederim dediğinde ağladım sevinçten. Hem kızımla hem kendimle gurur duydum.
İyi ki de sabretmişim.
Civcivi öldüren çocuk diyorsunuz.
Ben hep onlara hayvan sevgisini aşıladım. Onlar hiçir canlıya zarar vermemeleri gerektiğini gördüler.
Sineği dışarıya peçeteyle tutup attım onu gördüler.
Övünmek diyebileceksiniz belki ama evet sabrıma hayranım.
Ben içimde yaşadığım fırtınaları yansıtmamak için elimdeng eleni yaptım.
Bir evlilik bitirdim ben. Ne yaşandıysa yaşandı kolay değildi o kararı almak uygulamak.
Hangisinin doğru olduğuna karar vermek.
Kendim için değil önce çocuklarım için hangisinin doğru olduğunu, sonradan vicdan azası çekmeden halledebilmek.
Çok anlatılacak şey var.
Herşeye rağmen sabırla, sevgiyle, şefkatle yaklaşmanın çocuk için en doğru olduğunu düşündüm.
Uyguladım.
Ve sonuç gerçekten çok iyi..
Bu arada disiplinden hiç taviz vermedim.
Kurallarımkız var tabi ki. Ama o kurallara önce kendim uydum.
Çocuklarım da bocalamadılar, yadırgamadılar.
Çoğunlukla tutarlı olmaya çalıştım.
ben anne değilim henüz, evli bile değilim. ama yaptıklarınızı takdir ile karşıladım. gerçekten iyi bir anne olmuşsunuz. emek vermişsiniz. benim dediğim gibi tüm tepkim bu şımarık çocuklara. sebebini bilmiyorum, yetiştirilme hatası, belki anne babanın çocuğu yaptıktan sonra ilgilenmemesiyle ilgilidir. ben şiddet gördüm diyorum fakat dünyanın en ilgili ebeveynlerine sahip olduğumu da inkar edemem. bizim sınav senelerimizde evin kapısından kimseyi almadı annem. televizyonun 1 kere dahi açıldığını görmedik. çok doğru insanlar olarak yetiştik, hem kişilik olarak hem de hayat başarısı olarak. kardeşim de ben de türkiye derecesi yaptık üniversiteye giriş sınavında hatta kardeşimin gazetelerde fotoğrafları vardı. ama annem bu kadar sert olmasaydı şimdi nerede ne yapıyor olacağımızı tahmin bile edemiyorum. özellikle ben kayıp gitmeye çok meyilliydim hep. bu aradaki ayrımı da büyük ihtimalle anne olmadığım için anlayamıyorum.
öncelikle eşim evde oldugu ıcın bugun cok gıremedım benı anlayan yardımcı olmaya calısan butun annelere cok tesekkur edıyorum yazabılıyoken bugunkı bı ornekten bahsedıcem
sabah kucuk kızım kalkmıs yatagını duzeltmıs benı cagırdı anne sana ne gosterecem dıye neyse gıttım gosterdı yatagını ıste cok mutlu oldum hatta bıraz abartıyorum kı kızımda yaptıgından mutlu olsun dıye neyse ben kahvaltı hazırlıyorum bunlar ıkısı yarısa gırmıs kım daha cabuk yatagını dagıtıp duzeltecek dıye en son gordugumde ıkısınınde yatagı carsafı yastıgı odalarının ortasında duruyo sıkılmıs bırakmıslar tabı kızmadım soyledım toparlamalarını ama benı bu oyun ısı ınanılmaz gerıyo oyun falan yapmasınlar ıstıyorum hıcbısyı oyuncaklarıda cok olmasa dıycemkı oynayacak bısey bulMıyorlar
sizi çok iyi anlıyorum benim de 9 yaşında ve 7 yaşında iki oğlum var martta da kızım olacak.. oğullarım aynen sizin kızlar gibi herşeyi oyuna çeviriyor tam bir ev dağıtma kirletme makinesi gibi çalışıyorlar. misal oyuncak alırken hep yapboz tarzı çok parçalı oyuncaklar alır onları toplamazlar. satraç oynarlar herbir taşı bir yerlerde atılır, dedğinşz gibi banyoda dişlerini fırçalarken ellerini yıkarken herşeyi oyuna çeviriyorlar..sıksık kıyafet değiştirip odalarında yerlere atıyorlar.. dağınıklık benim tansiyorumu yükseltiyor. ev derli toplu olunca huzurlu oluyorum..salonda oturup kalkıyoruz oturma odasını çocuklara bıraktım istedikleri gbi oynuyolar dağıtıyorlar.salona oyuncak getirmelerine müsade etmiyorum getirseler bile oyunları bitince kendilerine toplatıyorum.birde yardımcı kadınım var günlük yarım gün geliyor evi topluyor temizliyor. çözümü böyle buldum yoksa baş edemiyorum zaten çalışan bayanım. tamam çocuklara seslenmiyelim ama bizimde huzurlu olmaya hakkımız var. Kendinize de zaman ayırın mutlu kadın mutlu aile demektir sizin mutlu olmanız çocuklarınızın faydasınadır..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?