Siz de mi boylesiniz????

benim canimi sıkan insanlar varsa bogasim gelir bi anda.. sonra amannn boşverr dediğim oluyor.
eşimin canini sıktığım olur.. oda benim...
böle olur tabi evlliğin tatlılığı tuzluğu...
çok fazla kafama takmam.. boşverr takma kafana dediklerinde unutuyorum iyiki dedin diyorum gözleri patlatiyo
Boşver biliyosunuz hayat boş.. oyun herşeyi yaşanilacak şeyler bu kadarda canimi sıkmaya gerek yok herşeyi olduğu gibi yaşarsin yaşadığı gibi gidersinn)
 
Ben olan sıcakken çok düşünüyorum üzülüyorum ama bir yıl veya bir kaç ay önce olan bir şeyi düşünsemde banane diyorum. Anne kardeş hariç kimseyi hayatımdan çıkaramayacak kadar değerli görmemeye çalışıyorum değerli verdikçe üzülüyorsun takmamak en iyisi
 
Kendi içimde üzülmedi.sanki dahi dışarıdan gülen eğlenen biriyim takmıyorum gibi saba tümer gibi bile gülebilirim;-)
 
Tabii ki de geliyor.
Kadınız biz, durup durup sarmaya bayılırız...

Ama bu demek değil ki hep onlarla yaşayacağız.
Bazen boşu boşuna kendimize stres yaratıyoruz kendimizi üzüyoruz.
O yüzden boşverin, geçen geçmişte kalsın gitsin.
O an çözmek lazım bazı şeyleri, yoksa istersen üstünde 100 sene düşün, sinir ol, çözümü olmuyor...
Geç olsa da bunu anladım kendi adıma...
 
cok basıt gıbı dursa da bazı olaylar ınsanın yasamında cızık atar mutlaka en olmadık yerde hatırlar ınsan bu cok normal
onemlı olan ona cok takılı kalmamak aşabılmek
 
kizlar hepinize ayri ayri tesekkur ederim.

an icinde tepkimi koyamiyorum evet . cunku karsi taraftaki kaldiramaz diye kardesimin hic aklima gelmeyen ozellilerini gordum ama daha once onu bu konularda uyarsam dahi kavga çıkarıp kabul etmiyordu simdi soylesem cok kotu kavga cikarackti. gercekten kardesim de olsa haytaminda istemedigimi anladim ama o duygu sömürüsü yapiyo . ben de düşünüp duruyorum belki de bu konu icin bir psikologa gitmen gerek.

esimle konustuk tüm gece , bosvet kendini düşün diyor ama nasil olacak ki?

bir arkadas zikir ya da muzik demis m bence de belki de zihnimi bos birakmamam gerektir?
 

Oo sizin ki ne ki,Benim annem otuz yillik konulari hatirlayip hala konusur.
 
ben de düşünürüm
kafamdan kurar üzülürüm
hak etmedim derim
ya da bazı şeyler için üzülüp keşke şöyle olsaydı derim

bu yönümü de hiç sevmem

eşim anında unutur hiççççç takılmaz , hatta onun üzülmesi gereken seylere de ben takılır onu dürterim o da sen hala orda mısın der
 
Sadece kendinizi yoruyorsunuz.
Akliniza gelir muhakkak herkesin gelir ama kovalayin, huzurunuzu one alin, hatta esinizi ornek alin.
 
"Unutmak" insanlarda bulunan en özel savunma mekanizmalarından biri. Bazı insanlar çok rahat unutmaya itebilirken, bazıları kafalarının ortasına her ayrıntıyı çivi gibi çakar. Burada aşabilmek sanırım önemli olan, o olaylara içinizi rahatlatacak tepkiyi verebilmeniz ve "Çözüldü" rahatlığıyla tecrübe rafına kaldırabilmeniz ile alakalı.

Değil 1 sene öncekini, 10 sene öncekini de dün gibi hatırlarım ve benzer başka olay yaşarsam direkt "Tekerrür etme" uyarısı ile aklımda canlanır mazi. Ama durup dururken aklıma getirerek can sıkmam.

Affediciyimdir, böyle olunca daha hafif hissediyorsunuz; ama çok sevdiğim bir sözü de uygularım:
"Düşmanlarınızı affedin, ama isimlerini asla unutmayın"
Düşman olarak düşünmeyelim de, kimin hangi konuda nasıl davranıp beni nasıl rahatsız ettiğini bilir ve aynı konuda o kişinin bana yaklaşmasına izin vermem. "O köprünün altından çok sular aktı" hesabı, mesafeli dururum.

Zamanla öğrendiğim şey ise, hep bir adım geride durmak.
Nitekim biri sizi ittiğinde, adımınızın biri geride olunca, düşmüyorsunuz.
 
bu da cok mantikliymis.
affedip ama kisinin ettigini unutmamak
 
çok kindarımdır. yıllar geçsede unutmam. beni sinirlendiren yada haksızlık yapan kişinin en ufak hatasında herşeyi pat pat diye suratına sayarım. mutlu mutlu uyurum.
 
bu da cok mantikliymis.
affedip ama kisinin ettigini unutmamak

Tam olarak böyle olmasa da buna çok yakın bir şey. Hani artık o insana daha temkinli olmak ve ona göre ikinciye tekpi verebilmek - ikinci olayı yaşatacak zemini hazırlamamak gibi. Bazı olaylarda elbette siler geçersiniz karşınızdakini, bende o vardır biraz "Ya hep ya hiç"... Ama en yakınımdaki insanlar için bir ortası bulunur.

Yaparsınız zaten siz bunun ayırımını kalben.
Affedilir, ama her affın samimiyeti ayrıdır.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Aynen ben de böyleyim. Sizi çok iyi anladım. Ve hayatta belki de en çok faydasını gördüğüm özelliğimdir de.
Kimin ne yaptığına göre beynim otomatik kategorilendiriyor sanki insanları. Affetsem de olayın çözümlenmesi aşamasında kişinin yeri değişir hayatımda derken bunu kastediyorum. Ama zihnimde sadece iyi ve kötü diye iki raf yok, sayısız kategori var sanki.

Ben de düşündüm örnek gelmedi pek aklıma ama mesela bana büyük bir yalan söylemiş olsun biri, bir yakınım. Hayalkırıklığı dışında kimse zarar görmemiş olsun. O konuyu bir şekilde affederim, yüzleşirim, serzenişte bulunur tepkimi koyar sonra affederek rafa kaldırırım. Ama zihnimde "güvenilir" kategorisinde kalmaz kişi. Bir daha asla güvenilmez gibi abartı bir tepki de vermem zihnimde, bana iyiliklerini, yakınlığımızı silmem ama "Yalan söyledi" notu düşerim hemen isminin yanına. Ondan sonra söylediklerini bu not ile ölçer tartarım. Çok önemli konularda dikkat ederim, sırf onun sözüyle hareket etmem eskisi gibi. Ama o yalan konusunu konuşup düşünüp hallettikten sonra da olayları tekrar düşünmem, o hayal kırıklığını tekrar yaşamam kendi içimde, hani artık olumsuz duygu yaşamıyorum diye bağrıma da basmam, aramızdan su sızmaz samimiyetine geçmem, ama çoktan biter gider olumsuz duyguları ve olayın büyüklüğüne göre mesafesi, sınırı kalır geriye...
 
Gönderinizi okurken sanki eşim konuşuyormuş gibi hissettim o da tam sizin yazdığınız gibi birisi...

Mesela birisi ona farklı anlamlara da gelebilecek birsey söyledi o laf onun kafasında günlerce döner acaba şunu mu demek istedi bunu mu demek istedi diye....

Bakarım ki yüzü değişir morali bozulur iştahı kaçar.... ama bu onun huzurunu bozmaktan başka bir işe yaramaz karşıdaki insanla konuşup çözer ancak öyle kapanır olay.

Ben de onun tam tersiyimdir olaylar aklıma gelir fakat huzurumu bozmasina izin vermeden çıkarırım aklımdan zamanla da o olayı unuturum fakat beni üzen o insana karşı duygularım değişir

Çok güzel yazmışsınız temkinli olmak en güzeli kelimesi kelimesine katılıyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…