Aynı ben yaaa :) 5 senelık sevgılım ve artık 2 haftalık nısanlımla tartısma boyutuna gırdıgımız anda o askım sonra konusalım der. Ben hayır sımdı konuscaz kapatma telefonu derım. O daha cok sınırlenır baslar soylenmeye. Cunku o bıraz sakınlesınce konusmayı tercıh edıyor. Zaman gecınce unutuyo tartısmayı :) bense bunu bıldıgım halde tartısınca sonra konusmayı kabul etmem ılla sımdı konuscaz derım sankı benden ayrılcakmıs gıbı hıssedıyorum....
Seni konularından biliyor ve tanıyorum sende beni :)
Ben de tam tersi sinirlendiğimde ezik durmak yerine öyle bir cadılaşıyorum ki tahmin dahi edemezsin.
Bazen haksızsam bile üste çıkıyorum falan ilk anda ama, sonra sakinleşiyorum.
Karşıdaki de öğrendi artık bunu sanırım ama, benim duygusal durumumu anlatmak istersem bir erkek bana "seni seviyorum" deyip istediğim sevgiyi göstermiyorsa eğer ben o erkeği direkt beynen terkediyorum.
Bende ilk ilişkimde aynı zamanda evlendiğim adamda aynı senin gibiydim.
adam bir hafta aramazdı telefonları kapatırdı umursamazdı ben salak salak sadece açmasını bekler açınca da dünyalar benim olurdu.
nasıl hastalıklı bir sevgiiydi anlatamam.
kaybetmekten aşırı korkuyordum onu kaybettikten sonra ( kaybetmek derken soğudum nefret ettim bıktım) artık hiç kimseyi kaybetmekten korkmuyorum.
Bence hayatının merkezine kendini koy artık.
ben çoookk uzun bir yalnızlık yaşadım kırılan yanlarımı tamir etmem uzun sürdü o boşanmadan sonra.
bu yalnızlığın bana şöyle bir faydası oldu; kendimi sevmeyi gerçekten kendimi sevmeyi öğrendim.
hala aranmadığımda buhranlara giriyorum ama, sonra konuşalım diyen de kesip atanda yine benim.
bir de telefonu duymadım diye bana öyle bir muamele yapsa erkek arkadaşım ilk lafım; "senin karşında çocuk mu var sen kimsin olur"
ki haklı olduğu zamanlarda sesini yükselttiğinde bile lafına sesine dikkat et sen kimsin demişliğim çoktur.
sen bence bu ilişkide kendini ifade edemediğin için biraz daha eziliyorsun.
kendi kendini kendin eziyorsun farkında mısın?
arkadaşım ezme kendini eğer verdiği tepsi sence yanlışsa en sert dille bunu ona bildir.
gidecekse de defolsun gitsin yani.
Aynı ben yaaa :) 5 senelık sevgılım ve artık 2 haftalık nısanlımla tartısma boyutuna gırdıgımız anda o askım sonra konusalım der. Ben hayır sımdı konuscaz kapatma telefonu derım. O daha cok sınırlenır baslar soylenmeye. Cunku o bıraz sakınlesınce konusmayı tercıh edıyor. Zaman gecınce unutuyo tartısmayı :) bense bunu bıldıgım halde tartısınca sonra konusmayı kabul etmem ılla sımdı konuscaz derım sankı benden ayrılcakmıs gıbı hıssedıyorum....
Sizi çok iyi anlıyorum çıkarken eşimle ben de sizin gibiydim...
Hiç küs kalamam sanki bitivericek ayrılıcak yada soğukluk giricek sanarak o an hemen pişman olup barışmaya çalışırdım..
Tabi sonra yaşanılan duygu barışmanın vermiş olduğu rahatlık duygusunda öte kendi gururumu ayaklar altına aldığımı düşünüp kendi içimde bir pişmanlık yaşardım... Ama zamanla sonra konuşalım demeye başladım, tartışma anında susmayı , küsmeyi , öğrendim... Zaman her şeyi öğretiyo canım inan bana
bende sen gibiyim ama artık küs kalmak için zorluyorum kendimi
off hepsi uyuz
bende sen gibiyim ama artık küs kalmak için zorluyorum kendimi
off hepsi uyuz
lütfen nasıl küs kalınacağını bulduğunda bana da söyle :18:
lütfen nasıl küs kalınacağını bulduğunda bana da söyle :18:
benimki çok güzel beceriyor canım bıraksam öyle haftalarca küs kalcek
benimki çok güzel beceriyor canım bıraksam öyle haftalarca küs kalcek
yok bizimki baktıki küslük uzuyo hemen ayrılıyo
o da ilginç off bu adamlar başında peşinden ayrılmaz tam sen seviyotum olur bunla deyince bi halt oluyor
aynen ya eskiden peşimden koşan adam bu mu diye soruyorum kendime
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?