Sorumsuz Anne (?)

Hatice Meryem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Aralık 2017
1.514
1.580
63
34
Hanımlar ben anne değilim keşke olabilsem. Belki anneler de kızacaklar bana. Haksizsam söyleminizde hiçbir sakinca yok. Bu aksam otobusle bir yere gidiyordum. Sehir ic otobus. 4lü koltuklar var hani orada bir kadın oturuyordu sadece. Bir de 2 yaşını doldurmamış kızı vardı yanında. Geçtim ben de oturdum. Kadın telefonla ilgileniyor. Dışarıyı izliyor falan hep. Kızı bir o koltuğa çıkıyor bir bu koltuğa.. ayakları çamur hep koltukları çamur yapıyor. Ben bir ara dedim ki acaba bu çocuk bu kadının değil mi? O kadar ilgisiz yani. 2 kere otobüs fren yaptı. Çocuk uçuşa geçti resmen. Havada yakaladım. Oturttum falan. Kadın ne teşekkür ne birşey. Çocuk düşerken öylece baktı yani bir elini uzatıp tutmaya dahi yeltenmedi. Neyse ben en sonunda kanaat getirdim ki bu çocuk kaybolmuş. Kesinlikle bu kadının değil. Dedim "bu çocuğun annesi nerede acaba?" "Benim."dedi. Şaştım kaldım. Dedim "düşecekti 2 kere hiç tutmadınız sizin değil sandım." "Düşsün düşmemeyi öğrenir"dedi. Neyse ben şaşkın ve sinirli telefonuma bakmaya başladım. Ama çocuk koltukları hep çamur ediyor. Bazen benim kabanima sürüyor. Bu arada otobüs doldu. Kadın tutup cocugu yanina ya da kucagina almiyor. Iki koltuk boş. Kiz bi ona bi buna zıplayıp duruyor. Böyle rahatlık görmedim ömrümde. Kizla ben bile daha çok ilgilendim. Hatta bi amca da fırça atti çocuğunu kucagina alsana diye."benim degil" dedim. Kadın "benim çocuğum" diyemedi. Çocuğu tutup kucağına oturtmadi. Bi bakti sadece döndü tekrar telefonuna. Ay bu nasil bir annelik anlamadim ben ya. Dert degil bu konu tabi ki icimi dökmek istedim. Bir de bugünlerde üst üste çocuğunu katleden anne haberlerine denk geldim falan. Baya daraldım.
 
umuyorum ki uvey annedir oz annesiyse de kesin ruhsal problemleri vardir.yazik cocuga ama annesi olmadigini dusunuyorum.cocuklarini olduren anneler de bir insan malesef cocugu olan her kadina anne deniyor.psikopat ruh hastasi kadinlarda doguruyor ama anne olamiyorlar toplum anne! diyor...tuylerim urperiyor boyle katil canavar annelerin haberlerini okudukca.ama insan bile olamayan bu yaratiklar da doguruyor iste..
 
Öfff kadının elindeki telefonu alıp yere çarpasım geldi. Çok var böyle tiplerden, rahatlığı gelişmişlik mi sanıyolar nedir?
Otobüse binmekten bu yüzden nefret ediyorum, çocuğunu kucağına "alamayan" anne dolu. Uyardığında da küfür etmişsin gibi yüzüne bakar. Bir tanesi "kucağıma alamam, ben kalkıp yer vereyim size" demişti, aksi bir suratla. Valla kalktı,yer verdi, 3-4 yaşlarındaki oğlu oturmaya şımarmaya devam etti.
 
Gercekten nefret edilesi tipler. Bir de bunların herseye hahahahha diye gülenleri var. Denk geldinizmi bilmem. Bir tanıdığım var cocuk sinir krizi geçiriyor,oyuncakları yere fırlatıyor dağıtıyor kahkahayla gülüyor. O cocuk sinir hastasi olur. Yani pasif agresif olur. Ilerde. Bunlari bilmeyende gulmeye devam eder. Ilerde insallah ağlamaz
 
Kadın manyakmış. Çocuk düşmeyi öğrensin tabi de, parkta, evde filan öğrensin. Her an kafasını gözünü yaracağı, bir fren ya da kaza esnasında camdan fırlayabileceği bir otobüste değil. Böyle akıl kıtı insanların üremesinin önüne geçilemeyeceğine göre, yapılabilecek çok da bir şey yok. Yazık yavruya. Şikayet edelim desek, Sosyal Hizmetler denen kurum keşke daha organize ve yeterli bir kurum olsaydı ama onlarda da iş yok. Kapımızın önünde en büyüğü 4 yaşlarında 3 çocuğunu (biri de kız), donsuz sokağa salan bir aileyi şikayet ettim, birilerinin gelip bakması birkaç ay sürdü, o sırada da aile taşındı gitti zaten. Sonra ne oldu bilmiyorum. Her yanımızdan umutsuz vaka akıyor.
 
Ne yalan söyleyeyim şu anneleri rahat bırakın artık demeye gelmiştim ama okuyunca dumur oldum. Deli mi ne 2 yaşındaki çocuk kendi haline bırakılır mı giden araçta? Bu sorumsuzluktan fazlası sanki. çocuğu hiç önemsemiyor başına bir şey gelir mi diye. Belki de annesi değil. Gerçi insan yabancı olsa başına bir şey gelir düşer çarpar diye bi tutuverir ki siz tutmuşsunuz.
 
Öfff kadının elindeki telefonu alıp yere çarpasım geldi. Çok var böyle tiplerden, rahatlığı gelişmişlik mi sanıyolar nedir?
Otobüse binmekten bu yüzden nefret ediyorum, çocuğunu kucağına "alamayan" anne dolu. Uyardığında da küfür etmişsin gibi yüzüne bakar. Bir tanesi "kucağıma alamam, ben kalkıp yer vereyim size" demişti, aksi bir suratla. Valla kalktı,yer verdi, 3-4 yaşlarındaki oğlu oturmaya şımarmaya devam etti.
Ya şöyle. Aslinda toplu taşimada çocuklar da çok rahat edemiyor. Ben annelere karsi bu konuda cok anlayisliyim. Kendi cantasi bebeginin cantasi bebegi falan kadina tek koltuk yetmeyebiliyor. Ama bu ekstra bir durum yani.. kadin ve cocugu 3 koltuk kapliyordu. Ve kadinda canta falan da yoktu anlayamadim ben yani. Benim de kardesim var suan 14 yasinda. Hafif zihinsel hafif de bedensel engeli var. Ama disardan bakinca ilk anda normal bir cocuk sanabilirsiniz. Bir 10 dk sonra dersiniz aa bu cocukta bir problem var. Onunla otobüsle bir yere giderken kucagima aliyordum cocuk durmuyor agliyordu.(ufakken yani) ben de cocugu kucaginiza alin diyenlere diyordum. Oturmuyor en iyisi siz gecip benim yerime oturun. Ve bunu tavirli ya da sinirli söylemiyordum.
 
Ne yalan söyleyeyim şu anneleri rahat bırakın artık demeye gelmiştim ama okuyunca dumur oldum. Deli mi ne 2 yaşındaki çocuk kendi haline bırakılır mı giden araçta? Bu sorumsuzluktan fazlası sanki. çocuğu hiç önemsemiyor başına bir şey gelir mi diye. Belki de annesi değil. Gerçi insan yabancı olsa başına bir şey gelir düşer çarpar diye bi tutuverir ki siz tutmuşsunuz.
Ya her annenin yetistirme sekli ve terbiyesi farklidir. Kimseye karisamam zaten beni de ilgilendirmez ama bu konu cok ekstrem bir durumdu... yani o kadar önemsemedi ki çocugu ben de ayaktakiler de böyle bir saskinlik icinde kalakaldik
 
Aslında bakarsanız dışardan problemli gibi görünen bazı şeyler normal de olabilir demem o ki çocuğu belki de bundan anlıyor olabilir hepimizin evladı var ama dört dörtlük yetiştireceğiz diye kalıplara sokup eğitim de eğitim diye kafayı yiyecek duruma gelmişiz belki onları doğasına bırakmak bazen hem anne için hem çocuk için en iyisidir. Çeşit çeşit insan olduğu gibi çeşit çeşit minik insanlar da var çocuklarımız . Fakaaaat gel gelelim anne şuur kaybı içindeymiş gibi davrandığında işler biraz kızışıyor . Ne bileyim kusura bakma size de zorluk çıkardık diyebilmeli hadi diyelim o kadar cahil o kadar eğitimsiz bir anne insanda utanma sıkılma da mı olmaz hiç. Ayıp burda başlıyor . Sizin montunuzun kirlenmesi mesele değil bu topu göğüste yumuşatmayan yetişkin bir bireyin olmaması asıl mevzu . Şehirler arası o kadar yolculuk yaptım ağlama krizine giren bir bebekle. Etrafın rahatsız olmasına asla aldırış etmedim ama kibarlığı elden bırakmadım ve inanın her seferinde evladım otobüsün goncasi oldu herkes ilgilendi yardım etti çok güldük çok eğlendik her defasında .. antenler aşağıda gezen anne çok panik yapan veya tam tersi işte sizin bahsettiğiniz tablo
 
Kizimi her gun parka cikariyorum. Parkta da boyle anneleri cok goruyorum. O cocuklar icin uzuluyorum bazen ...
 
Hanımlar ben anne değilim keşke olabilsem. Belki anneler de kızacaklar bana. Haksizsam söyleminizde hiçbir sakinca yok. Bu aksam otobusle bir yere gidiyordum. Sehir ic otobus. 4lü koltuklar var hani orada bir kadın oturuyordu sadece. Bir de 2 yaşını doldurmamış kızı vardı yanında. Geçtim ben de oturdum. Kadın telefonla ilgileniyor. Dışarıyı izliyor falan hep. Kızı bir o koltuğa çıkıyor bir bu koltuğa.. ayakları çamur hep koltukları çamur yapıyor. Ben bir ara dedim ki acaba bu çocuk bu kadının değil mi? O kadar ilgisiz yani. 2 kere otobüs fren yaptı. Çocuk uçuşa geçti resmen. Havada yakaladım. Oturttum falan. Kadın ne teşekkür ne birşey. Çocuk düşerken öylece baktı yani bir elini uzatıp tutmaya dahi yeltenmedi. Neyse ben en sonunda kanaat getirdim ki bu çocuk kaybolmuş. Kesinlikle bu kadının değil. Dedim "bu çocuğun annesi nerede acaba?" "Benim."dedi. Şaştım kaldım. Dedim "düşecekti 2 kere hiç tutmadınız sizin değil sandım." "Düşsün düşmemeyi öğrenir"dedi. Neyse ben şaşkın ve sinirli telefonuma bakmaya başladım. Ama çocuk koltukları hep çamur ediyor. Bazen benim kabanima sürüyor. Bu arada otobüs doldu. Kadın tutup cocugu yanina ya da kucagina almiyor. Iki koltuk boş. Kiz bi ona bi buna zıplayıp duruyor. Böyle rahatlık görmedim ömrümde. Kizla ben bile daha çok ilgilendim. Hatta bi amca da fırça atti çocuğunu kucagina alsana diye."benim degil" dedim. Kadın "benim çocuğum" diyemedi. Çocuğu tutup kucağına oturtmadi. Bi bakti sadece döndü tekrar telefonuna. Ay bu nasil bir annelik anlamadim ben ya. Dert degil bu konu tabi ki icimi dökmek istedim. Bir de bugünlerde üst üste çocuğunu katleden anne haberlerine denk geldim falan. Baya daraldım.
Ewet malesef war ya düşse kotü bisey olsa Allah önce kalbine merhamet koysun onun insalah
 
o kadar çok var ki öyle anne adı altında anneler..
bizim burdada ben oğlumu parka götürüyorum.. bir gün bir kadın geldi oğlumla yaşıt oğlu vardı 3 yaşlarında.... kadın saldı oğlunu oğlu kah benim oğlumla oynadı kah aldı başını gitti öte taraflara parkta çok büyük.. kadın bikere başını kaldırıp bakmadı bikere uyardım uzaklara gitme bak annenin yanından ayrılma diye.. annesi bişey olmaz o parkı ezberlemiş dedi gelir dedi.. ben şok oldum.. en son giderken telefonu cebime koydu bi 5 dakika oğlunu göremedi telaş yaptı sonra oğlu çıktı geldi.. banamısın bile demedi rahat rahat çıktı gitti evine.. bigün o çocuk o parkta kaybolacak ve o anneyi o telefondaki siteler mi rahatlatacak..
 
Back
X