- 25 Mayıs 2011
- 2.158
- 326
- 163
Kızlar çok düşündüm bu konuyu buraya açayım mı açmayım mı diye ama dayanamadım sonunda. Eşim de , görümcem de kullanıcı adımı biliyor. Yani yazacaklarım pek gizli kalmayabilir. Bu zamana kadar girip okumadı , şifremi de bilmiyor ama internete kullanıcı adımı yazsa direk çıkar yazdığım konular. Umarım görmezler 
14 aylık evliyim. 7 yıldır da birlikteyiz. Çok ayrıntısına girmeden özet geçmeye çalışacağım. Birbirimizi evlenince tanımaya başladık desem yeridir. Alışkanlıklarımız çok farklıymış. O çok titiz ve takıntılı. Ben ona ayak uydurmaya çalışsam da çok zorlanıyorum. Evliliğimizin 1 yılında ben vajinismus problemi yaşadığım için ilişkiye giremedik. Bir şekilde birbirimizi tatmin ediyorduk ama tam bir cinsel birleşme olmamıştı. Evlenmeden önce de böyleydik yani
Neyse gel zaman git zaman ben vajinismus problemini hallettim. 7 yıl ilişkiye girememişiz, insan biraz mutlu olur değil mi? Hiç belli değil mutlu olup olmadığı... Zevk alıp almadığı... Karşısına jartiyerle çıktım bana mısın demedi... Sanki yıllardır her gün jartiyer giyiyorum karşısında:26:
Benim yaptığım temizliği arkamdan kontrol eden, kusur bulan, özene bözene yaptığım yemekte bile mutlaka eleştirecek bir şey bulan, sürekli her gün küfür edecek bir şey bulan (bana değil ama bir bardak düşürse bardağa küfrediyor mesela), rahatsız olduğumu söylesem de küfür edince rahatlıyorum diyerek işin içinden sıyrılan, yaptığım temizliği beğenmeyip üstünden geçmeye kalkan biri, evlenmeden önceki güleryüzlü aşkım gitti yerine sinirli ve titiz bir tip geldi. Ben ilişkiye girmek istemesem ilişkiye girmek istemiyor. Hatta beni aldatıyor mu diye şüphelenip casus program kurdum bilgisayarına ama herhangi bir şey olmadı şimdiye kadar. Kendi halinde alışveriş sitelerinde gezen, maillerini kontrol eden bir tip. Bir keresinde yemek yedik ben yemekten sonra sevişmek istedim yanına yaklaştım geri çekildi "aşkım git elini yüzünü yıka öyle gel" dedi. Evimize misafir geldi yatılı, onun arkadaşı, çocuğa "elini yıka da öyle gel" dedi. Annemler ramazanda bana yemeğe gelmişti, bir kere yardım etmedi onu da geçtim beni kenara çekip "herhalde ellerini yıkamadılar bir kolonyalı mendil dağıt istersen" dedi.
Benim onun ailesine gösterdiğim ilginin, sevginin yarısını benim aileme göstermiyor. Annemler taşındı bir kere yardıma gitmedik. Kahvaltı yaparız bana hemen reçelin ağzını kapat, şunu şuraya koy, şunları şöyle diz falan der. Hatta iki kere boşanmaktan bahsettik. Şimdi burada özet geçtiğim için boşanacak ne var diyebilirsiniz ama bunlar sadece özet
Biz uyumsuzmuşuz sonradan görmeye başladım ben. Aileler de uyuşmuyor biz de. Ailecek kahkahalarla güldükleri şeyler bana hiç komik gelmiyor. Benim güldüklerim de ona komik gelmiyor. Önceden şarkı zevklerimiz bir sanırdım şimdi çok ayrı... Hiçbir zaman onu tip olarak beğenmezdim ama karakterini çok beğenirdim, o yüzden de gözüme güzel görünürdü. Şimdi ondan soğumaya başladım sanırım çünkü onda kusur bulmaya başladım istemsiz 
ondan çocuğum olsun istemiyorum
Ben cinsel ilişkide fantezilerden hoşlanan bir tipim, o da çok düz, çok sıradan. Sadece öpüşmekten ve okşamaktan hoşlanıyor ve bunlar bana çok yetersiz geliyor. Onu öpmekten keyif almıyorum artık Şehir dışına çıkacağı zaman hiç üzülmüyorum hatta rahatlıyorum , o evde yokken daha rahatım çünkü
Bunları konuştuk, mutsuzsan boşanalım dedi. Ama boşanmaktan bahsederken ikimizde ağladık. 2-3 sonra gene boşanmaktan konuştuk, gene gözlerimiz doldu. Boşanırsam pişman olmaktan korkuyorum:18: ama o güzel aşkımızın bu hale gelmesinden ötürü de çok üzgünüm Bana ailem de Ankara'ya gelecek birlikte yaşarız dedi. Ben de yaşamam o zaman bana eyvallah dedim, sen bilirsin dedi. Ciddiymiş. Sonra da şımarıklık yapmaya başladı, yok boşanacağız madem son günlerimizi iyi değerlendirelim falan deyip öpmeye başladı 
Ailesini seviyorum ama ben kendi ailemin bile yanında çok oturmaktan sıkılan biriyim. Kaldı ki kayınvalidem çok alıngan. Geçen telefonla konuşurken "babam nasıl?" "zeus nasıl?(köpekleri)" diye sordum. "Ablam nasıl?" dememişim o yüzden de 3 haftadır ağlıyormuş, çünkü ben ablamı sormayarak ablamı dışlamışım 
Hiç aklıma gelmedi Kaldı ki ablası zaten facebook'umda ekli. Hep görüyorum ne yapıp ettiğini. Anne ben kendi ablamı bile sormam ki anneme dedim. Bağırdı bana "babane senin ablanı sormamandan , değişmen lazım, bu kötü bir huy" falan dedi. Haklı olduğumu düşündüğüm halde sustum hatta özür diledim. Her konuşmamızda anne gel seni özledim derim. Gelmem gelmem deyip duruyordu meğerse ablamı sormadığım için bozulduğundan öyle diyormuş. Yoksa bir geldiler mi 2,5 ay falan kalırlar, gelmemezlik hiç etmezlerdi. Şimdi kayınvalidem bu kadar alınganken bir de aynı evde yaşadığımızı düşünelim... Kim bilir hangi hareketimden neler anlarlar
Biz yaptığımız iyiliklerin hesabını tutmayız ailecek, unuturuz gider. Karşılık beklemeyiz. Ama eşim geçen o boşanma konuşmasında öyle şeyler söyledi ki çok şaşırdım. Yok benim ailemden kimse biz evlendiğimizde evimize yardıma gelmemiş. O yüzden benim akrabalarımdan kimseye gitmezmiş. Babamlar dedim 1. derece akraba. Onlar bize yardım etmese de biz onlara yardım etmekle yükümlüyüz, biz çocuğuz dedim. Biz evlenirken 1. derece yakınlık görmemişmiş. Dedim ya ben unuturum diye. Oysaki biz evlenirken babam saatlerce bize gelecek eşyaları beklemişti, abim gidip elektiriği suyu açtırmıştı. Demekki yapılanların hesabını tutmuşlar. Ben unuttuğum için bunları söyleyemedim. Ablamla konuşunca ablam hatırlattı bana.
Eskiden "annecim annecim" di şimdi çok soğuk. Ya telefonla uğraşır bize gidildiğinde ya sigara içmeye dışarı çıkar çok fazla. Ailemdeki herkes ondaki değişimin farkında. Geçen babam maç izlemeye bize gelmişti. Babamın yanında sigara içemiyor. İkinci bir maç vardı, bir daha maça babanı çağırma yanında sigara içemiyorum rahat rahat maç izlemek istiyorum dedi. Çok sinir oldum. Ben ki onun ailesinin yanında rahat olmasam da hiçbir zaman ona ailen gelmesin ben rahatsız oluyorum demedim. Hatta ben ayağımı çok sallarım, rahatlıyorum öyle olunca. Birgün annesinin yanında ayağımı sallarken "ayağını sallama dikkatim dağılıyor" dedi bana. Öyle olduğu halde asla annen gelmesin demem... Onunla artık annemlere gitmek istemiyorum ve o varken ne arkadaşlarımın ne de ailemin bana gelmesini istemiyorum Diken üstündeyim hep bir şeylere takacak laf edecek gibi geliyor. Hiçbir şeyi rahat yapamıyorum. Şunu şöyle yaparsam laf eder diye düşünerek yapıyorum her şeyi
Özet bile bu kadar uzun olduysa her şeyi yazsam ne kadar sürerdi bilmiyorum Ve ben eşime karşı olan sevgimden emin değilim. Sanırım ondan soğudum. Emin olamıyorum
14 aylık evliyim. 7 yıldır da birlikteyiz. Çok ayrıntısına girmeden özet geçmeye çalışacağım. Birbirimizi evlenince tanımaya başladık desem yeridir. Alışkanlıklarımız çok farklıymış. O çok titiz ve takıntılı. Ben ona ayak uydurmaya çalışsam da çok zorlanıyorum. Evliliğimizin 1 yılında ben vajinismus problemi yaşadığım için ilişkiye giremedik. Bir şekilde birbirimizi tatmin ediyorduk ama tam bir cinsel birleşme olmamıştı. Evlenmeden önce de böyleydik yani
Neyse gel zaman git zaman ben vajinismus problemini hallettim. 7 yıl ilişkiye girememişiz, insan biraz mutlu olur değil mi? Hiç belli değil mutlu olup olmadığı... Zevk alıp almadığı... Karşısına jartiyerle çıktım bana mısın demedi... Sanki yıllardır her gün jartiyer giyiyorum karşısında:26: Benim yaptığım temizliği arkamdan kontrol eden, kusur bulan, özene bözene yaptığım yemekte bile mutlaka eleştirecek bir şey bulan, sürekli her gün küfür edecek bir şey bulan (bana değil ama bir bardak düşürse bardağa küfrediyor mesela), rahatsız olduğumu söylesem de küfür edince rahatlıyorum diyerek işin içinden sıyrılan, yaptığım temizliği beğenmeyip üstünden geçmeye kalkan biri, evlenmeden önceki güleryüzlü aşkım gitti yerine sinirli ve titiz bir tip geldi. Ben ilişkiye girmek istemesem ilişkiye girmek istemiyor. Hatta beni aldatıyor mu diye şüphelenip casus program kurdum bilgisayarına ama herhangi bir şey olmadı şimdiye kadar. Kendi halinde alışveriş sitelerinde gezen, maillerini kontrol eden bir tip. Bir keresinde yemek yedik ben yemekten sonra sevişmek istedim yanına yaklaştım geri çekildi "aşkım git elini yüzünü yıka öyle gel" dedi. Evimize misafir geldi yatılı, onun arkadaşı, çocuğa "elini yıka da öyle gel" dedi. Annemler ramazanda bana yemeğe gelmişti, bir kere yardım etmedi onu da geçtim beni kenara çekip "herhalde ellerini yıkamadılar bir kolonyalı mendil dağıt istersen" dedi.
Benim onun ailesine gösterdiğim ilginin, sevginin yarısını benim aileme göstermiyor. Annemler taşındı bir kere yardıma gitmedik. Kahvaltı yaparız bana hemen reçelin ağzını kapat, şunu şuraya koy, şunları şöyle diz falan der. Hatta iki kere boşanmaktan bahsettik. Şimdi burada özet geçtiğim için boşanacak ne var diyebilirsiniz ama bunlar sadece özet
Biz uyumsuzmuşuz sonradan görmeye başladım ben. Aileler de uyuşmuyor biz de. Ailecek kahkahalarla güldükleri şeyler bana hiç komik gelmiyor. Benim güldüklerim de ona komik gelmiyor. Önceden şarkı zevklerimiz bir sanırdım şimdi çok ayrı... Hiçbir zaman onu tip olarak beğenmezdim ama karakterini çok beğenirdim, o yüzden de gözüme güzel görünürdü. Şimdi ondan soğumaya başladım sanırım çünkü onda kusur bulmaya başladım istemsiz ondan çocuğum olsun istemiyorum Ben cinsel ilişkide fantezilerden hoşlanan bir tipim, o da çok düz, çok sıradan. Sadece öpüşmekten ve okşamaktan hoşlanıyor ve bunlar bana çok yetersiz geliyor. Onu öpmekten keyif almıyorum artık Şehir dışına çıkacağı zaman hiç üzülmüyorum hatta rahatlıyorum , o evde yokken daha rahatım çünküBunları konuştuk, mutsuzsan boşanalım dedi. Ama boşanmaktan bahsederken ikimizde ağladık. 2-3 sonra gene boşanmaktan konuştuk, gene gözlerimiz doldu. Boşanırsam pişman olmaktan korkuyorum:18: ama o güzel aşkımızın bu hale gelmesinden ötürü de çok üzgünüm
Bana ailem de Ankara'ya gelecek birlikte yaşarız dedi. Ben de yaşamam o zaman bana eyvallah dedim, sen bilirsin dedi. Ciddiymiş. Sonra da şımarıklık yapmaya başladı, yok boşanacağız madem son günlerimizi iyi değerlendirelim falan deyip öpmeye başladı Ailesini seviyorum ama ben kendi ailemin bile yanında çok oturmaktan sıkılan biriyim. Kaldı ki kayınvalidem çok alıngan. Geçen telefonla konuşurken "babam nasıl?" "zeus nasıl?(köpekleri)" diye sordum. "Ablam nasıl?" dememişim o yüzden de 3 haftadır ağlıyormuş, çünkü ben ablamı sormayarak ablamı dışlamışım Hiç aklıma gelmedi Kaldı ki ablası zaten facebook'umda ekli. Hep görüyorum ne yapıp ettiğini. Anne ben kendi ablamı bile sormam ki anneme dedim. Bağırdı bana "babane senin ablanı sormamandan , değişmen lazım, bu kötü bir huy" falan dedi. Haklı olduğumu düşündüğüm halde sustum hatta özür diledim. Her konuşmamızda anne gel seni özledim derim. Gelmem gelmem deyip duruyordu meğerse ablamı sormadığım için bozulduğundan öyle diyormuş. Yoksa bir geldiler mi 2,5 ay falan kalırlar, gelmemezlik hiç etmezlerdi. Şimdi kayınvalidem bu kadar alınganken bir de aynı evde yaşadığımızı düşünelim... Kim bilir hangi hareketimden neler anlarlar Biz yaptığımız iyiliklerin hesabını tutmayız ailecek, unuturuz gider. Karşılık beklemeyiz. Ama eşim geçen o boşanma konuşmasında öyle şeyler söyledi ki çok şaşırdım. Yok benim ailemden kimse biz evlendiğimizde evimize yardıma gelmemiş. O yüzden benim akrabalarımdan kimseye gitmezmiş. Babamlar dedim 1. derece akraba. Onlar bize yardım etmese de biz onlara yardım etmekle yükümlüyüz, biz çocuğuz dedim. Biz evlenirken 1. derece yakınlık görmemişmiş. Dedim ya ben unuturum diye. Oysaki biz evlenirken babam saatlerce bize gelecek eşyaları beklemişti, abim gidip elektiriği suyu açtırmıştı. Demekki yapılanların hesabını tutmuşlar. Ben unuttuğum için bunları söyleyemedim. Ablamla konuşunca ablam hatırlattı bana.
Eskiden "annecim annecim" di şimdi çok soğuk. Ya telefonla uğraşır bize gidildiğinde ya sigara içmeye dışarı çıkar çok fazla. Ailemdeki herkes ondaki değişimin farkında.
Geçen babam maç izlemeye bize gelmişti. Babamın yanında sigara içemiyor. İkinci bir maç vardı, bir daha maça babanı çağırma yanında sigara içemiyorum rahat rahat maç izlemek istiyorum dedi. Çok sinir oldum. Ben ki onun ailesinin yanında rahat olmasam da hiçbir zaman ona ailen gelmesin ben rahatsız oluyorum demedim. Hatta ben ayağımı çok sallarım, rahatlıyorum öyle olunca. Birgün annesinin yanında ayağımı sallarken "ayağını sallama dikkatim dağılıyor" dedi bana. Öyle olduğu halde asla annen gelmesin demem... Onunla artık annemlere gitmek istemiyorum ve o varken ne arkadaşlarımın ne de ailemin bana gelmesini istemiyorum Diken üstündeyim hep bir şeylere takacak laf edecek gibi geliyor. Hiçbir şeyi rahat yapamıyorum. Şunu şöyle yaparsam laf eder diye düşünerek yapıyorum her şeyi Özet bile bu kadar uzun olduysa her şeyi yazsam ne kadar sürerdi bilmiyorum
Ve ben eşime karşı olan sevgimden emin değilim. Sanırım ondan soğudum. Emin olamıyorum 
Ben sevgimden emin değilim
