- 22 Eylül 2018
- 1.027
- 807
-
- Konu Sahibi eser miktarda enerji
- #1
Ben de aynı sizin gibiydim, ancak benimle alay eden ailem değil, çevremdeki insanlardı, ben de gün geçtikçe kendimi dünyanın en çirkin insanı olarak görmeye başladım, 4-5 sene boyunca zorunda kalmadıkça evden dışarı çıkmamıştım, ancak baktım kimse kusursuz değil, herkesin kusurları var, önceden herkesin kusurlarını görmezden gelip iyi şeylerine odaklanıyordum ancak şimdi direk kendimi onlardan ayırabiliyorum. Sizin de yapmanız gereken bu. Annenizin dediklerini takmayın derim, kendinizi iyi hissettirecek insanlarla konuşunSelam Kızlar,
Bu bir iç döküş olacak. Belki benimle aynı durumda olanlar varsa yorum yapıp destek olabilir bana. Buna benzer konuları belki daha önce de açmışımdır ama ben şimdi tekrar açmak istiyorum, içimdekileri sıcağı sıcağına dökmek istiyorum. Ya ben, kendimi bir güzel dövmek istiyorum ama öyle böyle değil yani...
Küçüklüğümden beri özgüven problemim var. Nedeni tabii ki de ailem. Çevremdeki yaşıtlarıma bakıyorum, benim gibi olanlara, hatta benden daha kötü durumda olanlara da bakıyorum. Herkes gayet normal, olması gerektiği gibi. Ben ise çekine çekine... bazen bir pelerin olsa harry poter'deki gibi ve görünmez olsam diyorum; bazen küçülüp küçülüp böcek kadar olayım kimse beni görmesin diyorum. İnsan içine de pek çıkmamaya çalışıyorum. Sıkılıyorum. Daraltı geliyor. Sanki bir şey diyeceğim ve rezil olacağım ya da benim bir şeyimle dalga geçecekler gibi geliyor. Bir de ben de cevap verememe durumu var. Milleti kırmamak için susuyorum. Çünkü konuştuğumda kalp kırıyorum direkt. Babam beni çocukluğumda çok baskıladığı için cevap veremiyorum kimseye. Ben kilolu biriyim. Babam başkasının yanında küçükken başklarıyla birlikte dalga geçerdi. Annem de bu konuda iyi bir yönlendirme yapmadı bana maalesef. O da dalga geçerdi arada. Sen her halinle güzelsin ama biraz yemene dikkat et demek yerine saçma sapan moral bozucu şeyler söylüyordu arada. Annem hala fiziksel özelliğimle dalga geçer mesela, onu uyardığım halde. Bu çekingenliğim beraberinde sosyal fobiyi getirdi. Dışarıdayken bir an önce işimi halledeyim de eve döneyim diyorum. Bir mekanda rahatça oturamam mesela. Bu nedenle bir yerlere gitmem. Market kuyruğunda mesela bitse de gitsem modundayım. Kuyruktan sıkıldığım için değil; insanlardan rahatsız olduğum için. İş görüşmelerine kendime özgüvenim olmadığı için çoğu zaman gitmem. Görüşmede sordukları soruları bilemeyip ya rezil olursam diye düşünürüm. Yeni işe başlarsam orada ne yaparım o kadar insanın içinde, ya saçma sapan bir şey yapıp kendimi rezil edersem... gibi gibi şeyler aklımdan otomatik olarak geçiyor maalesef.
Düşünce şeklimi değiştirmem gerek ama yapamıyorum işte. Alışmışım kendimi aşağılamaya. Bu nedenle kendimi kollarımdan tutup sarsmak ve şöyle birkaç tane suratıma patlatmak istiyorum.
Not: lütfen ''destek al'' demeyin. Kendimin farkındayım. Şu an öyle bir şey yapamam.
Sizin nezdinizde herkese demek istiyorum. Herşeye imkan buluyoruz, bir kot pantolon almak için 100-150 lira veriyoruz mesela, ama psikolojik sağlamlığımıza geri dönmek için imkanım yok deyip kesip atıyoruz.Destek alabilecek maddi imkanım yok. Bu nedenle öyle yazdım. Benimki zaten bir iç döküştü. Teşekkür ederim :)
Kendi farkındalığınızın olması bu durumu aşmanıza yeterli gelmeyebilir.Not: lütfen ''destek al'' demeyin. Kendimin farkındayım. Şu an öyle bir şey yapamam.
Birçok Belediyenin, sosyal hizmet, kadın aile veya sağlık hizmet birimlerinde ücretsiz psikolojik destek yardımı var. Bulunduğunuz ilçe veya il belediyesini araştırın.Destek alabilecek maddi imkanım yok. Bu nedenle öyle yazdım. Benimki zaten bir iç döküştü. Teşekkür ederim :)
Kilom çok felaket değil. Hatta çevremdekiler abarttığımı düşünüyor. Konu sadece kilo değil. Ben her konuda kendime acımasızım.Sosyal fobinizin nedeni sadece kiloysa, kilo vererek başlayabilirsiniz.
Kilo verdikçe eğer hala sorununuz devam ederse demek ki altında baska nedenlerde yatıyor olabilir.
Boy kilo kaç
Daha önce psikoloğa gitmiştim ama terapi uygulamadı. İki kere yapıp bıraktı. Gerisi hep konuşma şeklinde oldu. Psikoloğum için kötü diyemem ama yöntemi benim için doğru değildi. Doğru yöntemi bulamadı. Boşuna paramdan oldum.Destek al demekten baska onerim yok. Maddi sıkıntı yüzünden alamiyorsaniz başka tabi.
Özguvensizlik, özyetersizlik başka hiçbir şekilde geçmez. Ben bu sebeple terapi aldim. Ve ortaya çıkan yeni insana inanamiyorum. Önceki ben ile sonraki ben bambaşka.
Konuşarak degil psikoterapi yontemleri kullanilarak tedavi ediliyor. Kendi basiniza bir seyler basararak, birinin sizi surekli takdir etmesiyle düzelecek bir sey degil.
Ben eskiden çok büyük şeyler başarsam bile, "aman sanki ne yaptim bunu herkes yapabilir" diyordum. Yetemiyordum kendime. Ama oyle degilmis, herkes yapamazmış. Ben de başarılıymışım.
Terapi konusunda, instagramda herkesterapialsindiye adinda bir hesap var. Uygun ücretli terapistlere ulasmanizi sagliyorlar. Hic degilse 1 2 seans almaya zorlayın. Yemeden içmeden kısın, kuruş kuruş bile olsa biriktirin. Sağlığınız icin bu yatırım.
Keşke seanslar o kadar ucuz olsa...en azından 10 günde 1 gitmek gerek. Seanslar en az 350 tl.Sizin nezdinizde herkese demek istiyorum. Herşeye imkan buluyoruz, bir kot pantolon almak için 100-150 lira veriyoruz mesela, ama psikolojik sağlamlığımıza geri dönmek için imkanım yok deyip kesip atıyoruz.
Arıyorum ama hep dolu. Bir yakınım da gidiyor. İlk seans için telefondan almıştı randevu. Diğerleri için merkezde hemen oluşturuluyor. Her danışan için seans sonrası merkezde randevu oluşturulunca yeni randevu alacak kişi yer bulamayabiliyor.Kendi farkındalığınızın olması bu durumu aşmanıza yeterli gelmeyebilir.
Birçok Belediyenin, sosyal hizmet, kadın aile veya sağlık hizmet birimlerinde ücretsiz psikolojik destek yardımı var. Bulunduğunuz ilçe veya il belediyesini araştırın.
Arıyorum ama hep dolu. Bir yakınım da gidiyor. İlk seans için telefondan almıştı randevu. Diğerleri için merkezde hemen oluşturuluyor. Her danışan için seans sonrası merkezde randevu oluşturulunca yeni randevu alacak kişi yer bulamayabiliyor.Kendi farkındalığınızın olması bu durumu aşmanıza yeterli gelmeyebilir.
Birçok Belediyenin, sosyal hizmet, kadın aile veya sağlık hizmet birimlerinde ücretsiz psikolojik destek yardımı var. Bulunduğunuz ilçe veya il belediyesini araştırın.
Tabii ki. Teşekkür ederim önetiler için.Benim de sosyal fobim var. "Destek al'' demeyin yazmissin ama bunun baska bir yolu olduguna inanmiyorum.
Kendi kendine bu hastaligi yenmen mümkün degil ama yinede sana bu konular hakkinda kitaplar okumani tavsiye edebilirim.
bende bir zamanlar öyle gibiydim.20 öncesi pat çat söylerdim. iş hayatına gırınce farklı oldu .çekingendim .sonra kimsenın mükemmel olmadığının farkına vardım. rahatım şimdi.
Artık pandemiden kaynaklı bir çok psikolog online seansa döndü. Bu da işyerine kira ödemeden, yanında asistan çalıştırma gereği duymadan danışan alabilmek anlamına geliyor. Yani diğer noktadan bakarsak pek gider olmadığından seans ücretlerini düşük tutanlar var.Keşke seanslar o kadar ucuz olsa...en azından 10 günde 1 gitmek gerek. Seanslar en az 350 tl.
Artık pandemiden kaynaklı bir çok psikolog online seansa döndü. Bu da işyerine kira ödemeden, yanında asistan çalıştırma gereği duymadan danışan alabilmek anlamına geliyor. Yani diğer noktadan bakarsak pek gider olmadığından seans ücretlerini düşük tutanlar var.