Sosyal Fobim ve Özgüvensizliğim Yüzünden Kendimi Güzelce Pataklamak İstiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Eğitimli bir ailede büyüdüm. Tek kelime kötü söz duymadım özgüvenimi yitirecek. Ama gel gelelim ergenlikte gram özgüvenim kalmadı. Sarışın bir insanım, inanın kıpkırmızı oluyordum insanlarla konuşurken, yüzüm gözüm ter içinde kalıyordu. Bunu düşündükçe daha çok kizarip daha çok terliyordum. Sonsuz döngü.

Nitekim ne oldu yüzde yüz iletişimin olduğu hukuk kazandım. Allah'ım derdim üniversitede, lütfen bana hoca sormasın. Yoklamada burdayım derken bile ecel terleri dökerdim. Sizi en iyi ben anlarım o yüzden
Sonra o zaman sevgilim şimdiki eşimle tanıştım. Oğlan özgüven bombası üstelik. Hiçbir şeyden çekinmez utanmaz direkt konuşur vs. Bende tabi tabiri caizse kendimi ezikliyorum daha da.

Sonra bana dedi ki "Artemisial sen boyle bu mesleği yapamazsın, kendini aşman lazım. En fazla ne olur ki rezil mi oldun yarım saate kimse hatırlamaz. Sınıfta ne rezillikler oldu hangisini hatırlıyoruz. Çok güzel kızsın hakkını ver " falan gazladi beni. Bende yavaş yavaş açıldım. Artık eser yok o halimden. Hala o hallerime gülerim. Ben terapisiz atlattım.

İş hayatı zaten ilk başta yapamamak, yanlış yapmak ile dolu. Bu böyledir. Zamanla pişersiniz. O yüzden ilk basladiginizda kimse aa yanlış yaptı rezil oldu demez. Zaten yanlış yapacağınızı bilerek ise alırlar. Kendi alanım böyle en azından.
Lütfen siz de aşın. İnanın o dönemde neler çektiğimi bir ben bilirim. O yüzden sizi çok iyi anlıyorum. Ve bir an önce zaten var olan ozguveninizi tekrar hatırlamanızı rica ediyorum :)
 
inanın kıpkırmızı oluyordum insanlarla konuşurken, yüzüm gözüm ter içinde kalıyordu. Bunu düşündükçe daha çok kizarip daha çok terliyordum. Sonsuz döngü.
Aynı döngü maalesef bende de var. Bunun üzerine nefes kesilmesi ve kekemelik de nadiren bile olsa eklenince durum daha fena oluyor. Teşekkür ederim.
 
Ben topluca bir teşekkür etmek istiyorum. Sağ olun güzel yönlendirmelerde, yüreklendirici sözlerde bulundunuz
 
Ben klasik önerimle geldim, youtube Tülay Kök.. Hem ücretsiz hem aylık 15 tl ye mavi oda kanalı var. Ben psikolog olarak tarzını beğeniyorum iyi geliyor. Beyhan Budak var, onları dinlemek bile rahatlatıyor. İnsan ailesi sevmez beğenmezse kim sever diye düşünüyor ama aslında sadece kendimizin sevgisine ulaşabilsek kimseye gerek kalmıyor.. Tülay Kök, en cok kendini sev isimli videosu, aç izle, şifa olsun..
 
Tülay kök çok tanıdık geldi. Bakacağım. Teşekkür ederim.
 
Valla bende eskiden öyleydim şimdi ne olduysa her şeye bam bam giriyorum çat çat söylüyorum bi başlayınca devamı geliyor aslında :)) ben kaldırabiliyorsam herkes kaldırabilir yani umurumda değil kim ne derse desin işime gelmedi mi bildiğimi okumaya devam . Kimse ile iyi geçinme bi çabam yok kimseye kötülüğümde yok beklentimde yok kafam rahat gerisi boş. Bi yer de okumuştum önce ben demek bencillik değil herkes önce ben ile tek ben kısmını karıştırıyor..
 
Benim arkadaşımda vardı “sosyal fobi” bir topluluğa girdiğinde konuşamazdı, çok ürkek içe kapanıktı. Profesyonel destek aldı.
doktoru ona görevler veriyordu. Mesela yolda yürürken tanımadığın bir insana saati soracaksın. Bir mağaza gireceksin. Ürünün fiyatını soracaksın ama almayacaksın. Her gün korktuğu şeyleri adım adım yapmaya çalışıyordu.
Kırmızı oda dizisi var. Orda bir kadın vardı. Senelerce evinden çıkmadı. Oğlu öldü cenazesine gitmedi. Doktor ilk başta evden dışarı çıkmasının hayalini kurdurdu. Sizde bunun gibi pratikler yapabilirsiniz.
 
Bunun yontemini bulmalik bir sey yok ki. Belli her sey. Siz ozguvensizim diyorsunuz. O sizi dinleyecek çocukluktan itibaren. Sonra terapi tekniği belli. Onu yapacak. Bence psikologunuz kötü.
 
Bende 21 yaşıma kadar sf ile yaşamış bu yüzden okulunu bırakmış, birçok haksızlığa boyun eğmiş biriyim. 21 yaşımda yenme kararı alıp okuluma falan döndüm, çabaladım ettim bu güne geldim. Bizim en büyük sıkıntımız sosyallikten uzak yaşamış olmamız ve en iyi çözüm kendini sürekli sosyal ortamlara sokman olacaktır. Bu da şu süreçte çok çok zor, ben de tam yendim derken tekrar eve hapsoldum. Şuan evde sfyi idare ediyorum
 
Unutacaksın, düşünmeyeceksin uzun bir süre.
Düşünmeden her korktuğun şeyi defalarca yapacaksın alışana kadar.
Bir gün beynin şak diye o soruyu soruyor:
Ne kadar basitmiş aslında, yazık bana, kendime ne için zulüm etmişim?, diye.
 
Evde olmak daha fazla tetikliyor kesinlikle. Sizi tebrik ederim; sorununuzun üstüne gidip yenmişsiniz :)
 
Çok çok haklısınız. Genelde dediğim şeydir ''bunun için miydi bu kadar korku?'' Kendime engel olamıyorum. Alıştırmam gerek kendimi.
 
Klavye delikanlılığında mangalda kül bırakmayanlar, iş konuşmaya gelince iki lafı bir araya getiremiyor, hayati kararlar alırken anket yapmadan adım atamıyorlar, kendileri için ne doğru ne yanlış halk oylamasına sunmadan karar alamıyorlar, siz bence daha iyi durumdasınız bu gruptan en azından kırıldıgınızda savunma mekanizmanız çalışıyormus ki geri dönüt verebiliyormussunuz karsı tarafa, en azından kendınızın farkındasınız. Bunu da bir adım olarak görüp gelen yorumlardaki tavsiyelere kulak verin demeye geldim.
 
Umarım ben de sizin gibi olabilirim.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…