bu günü anlatayım mı?
kahvaltıdan sonra evi süpürmeye başladım..hava çook güzeldi.çıkın dışarı çıkın dışarı dedi güneş bize...heh heh...süpürgeyi bir kenara bıraktım. oturduğumuz oda kalsın!! heh heh.(en lazım yer)
giyindik,kaçtık evden...işten.
önce pazara doğru yol aldık.denizin çene hiç durmuyor.o ne bu ne neden böyle...sorular sorular...sorular.deniz bugün ilk alışveriş deneyimini yaşadı.iki tuzluk aldı parasını ödedi.teşekkür edip çıktık dükkandan.bunları almak istiyorum dedi.iki tuzluğun parasını verdi.tuzlukların içinde bulunduğu poşeti de kendi taşıdı.ağır değil zaten dedi.
pazardan ona bir pantolon aldık.malum kış kapıda.içi yünlü mü yünlü...öyle bişey arıyordum.görünce denedi.üzerinde kaldı.eskiyi taşıdık pazarı gezmeye devam ederken...yükte hafif bir iki bişey daha aldıktan sonra pazardan çıktık.uzun bir yürüyüş demiştim ya...vesait yolunu takip ettik.epeyi bir ilerideki büyük parka ulaşmak için.yolda yine soru cevap....haaa...deniz le bir oyunumuz var aramızda.hangimiz önce bir türk bayrağı görürsek ben gördüm bak diyoruz gösteriyoruz.o görüne ''ben gördüm'' deyip gurulanıyor ben görünce ben görmüştüm deyip aklınca beni kandırıyor.zilli! yemezler....ama doğruya doğru...çoğunlukla hep o görüyor.hafızası ,dikkati müthiş...
büyük parka girdik...elimi bıraktı.başladı kuşları kovalamaya.ağaçtakileri kaçırmaya.yenli pantolonun hakkından geldi,birkaç kez yeşilliklere düşerek.....eve gelince yıkadım hemen elimde...şimdi ipte.
o kuşlarla eğlenirken ben parktaki oturma bölümünde onu mutlulkla izledim.mandalina soya soya...ara ara yanıma çağırıp ağzına atıverdim.ben de durmadım tabiii.....hava çok güzeldi...biz de güzeldik bu gün...iyi ki işi bırakıp kaçmışız evden...
sonra....parkın diğer tarafına gittik.hani 1 milyon atılıp sallanan oyuncaklar var ya.....bir helikoptere bindi deniz.şansına ne uzun sürdü.ben de yanındaki koca kırmızı arabaya oturdum onun helikopterinde çalan pepe şarkısına eşlik ettim.kova kırmızı araba dediğime bakmayın,iki çocuğun oturabileceği genişlikteydi.yoksa tüm sallanan araçlar tek çocuğun bineceği büyüklükte genişilikte...çocukları olanlar kesin bilirler.gelen geçen bize bakrak güldüler...kime ne.!biz çok mutluyduk.deniz sallandı ben şarkısına eşlik ettim.bi yandan başımı salladım.ritim tutturdum.(pepe ile şiila kürekleri çekiyor.............)
araçtan indi.parka girdik.hani parklarda büyükler için spor aletleri olur ya.aynı aletlerin çocuklar için olanlarını yapmışlardı.ilk kez gördüm.deniz delirdi.bir ona .bir buna.hepsine...hepsine defalarca bindi.indi bindi...büyüklerinkine pek özenir her zaman .tehlikeli olmamasına dikkat ederek kullandırırdım aletleri de....bunlar tehlikesiz!süper!
sonra normal çocuk parkı bölümüne geçti.zaten hepsi iç içeydi.zincirlere tırmandı.yapamadıklarında bana seslendi anneeeee bana yardım edermisin çıkamyoruumm..
ar tık yavaştan eve doğru yol almamamız gerekiyordu.öyle böyle değil.bayağı uzun bir yürüyüş olmuştu bu günkü.ama sanki hiç yorulmamış neşeile nasıl da hoplaya zıplaya oynamıştı bugün....yavrum.
büyük bir alışveriş mağazasının önünden geçerken anne girelim dedi.kızım uykunu geçirmeyelim dedim.tamam dedi denizim.böyle de bir olgunluğu var kimi zaman.....çoğu zaman var.
minübüste kuruyemişini yiye yiye bakındı camdan.bayrak oyununa devam.....
dünya işi dünyada kalacak.yaşadıklarımız bana....bize....iş dediğin nedir ki...yemek te oldu.yarım kalan süpürge de..bazen yapmak lazım...hayatı dolu dolu yaşamalı....sevgi ile.........