Dün gecenin sabahı saat:10 00
Şu an kızım uyukluyor.iyice dalmasını bekliyorum.Az yazayım.
Kızım gelince anne oldum.Annelik çok başka birşeymiş.Başka bir boyuta geçtim.Hayata 0 dan başladım.Geçmişi geçmişte bırakıyorum.Kızım hergün yeni birşeyler öğreniyor.Onun bir an önce büyümesini istiyorum.Gözümü kapasam açsam 3 yaşında olsa mesela..Ytağa aramıza girse uyandırsa bizi.Rahat vermese.Onun tarafından rahatsız edilmek istiyorum.
Bugüne fazla işim yok.Sadece yemek yapmalıyım.Geceden evin işlerini yapınca o uyurken gündüz onunla daha fazla oluyorum.Yavrum yerde kaldı.Artık yatağına yatırayım.Görüşürüz.
2 Ekim pazar sabahı saat 06:30'u biraz geçiyor olmalı.
Yazmalıyım.Benim oldu ben kavuştum bitti olmamalı.Serdim nevresim geçirilmiş battaniyeyi.Yanıma da granül kahve.iki de mini pop kek.Bu saatte de ne yenir ki
(Kızım uyuyor.Saat bir 9 olsun.Anneme kahvaltıya gitmeyi planlıyorum.Neti çok özledim.Oradan 38 deki arkadaşlara bir merhaba demek istiyorum.
Şimdi size yazıyorum...Yazacağım...
Birkaç kere oldu.Artık kızım kendi ağzına alıp götürerek yemeye başladı.Bunu farkedince yiyebileceği şeyleri vermeye başladım eline.Dün de o günlerden biriydi.Biberonuna biraz süt koydum.bir de mini kek.Dedim ''ona bi ondan bi bundan.''keki aldı eline ,''ısır annecim ''Güldü.Çok hoşuna gitti.dedim.ısırdı.O yerken ''şimdi bundan ''dedim.Bir kek,bir biberondan bir hüp lük süt.Böyle alıştırıyorum onu.Bazen bir tepside karşılıklı birşeyler içiyoruz atıştırıyoruz.Süper keyifli.Bu ''annenin bu Denizin ''diyorum.Benimkinden de az tattırıyorum ona.bir de başkalarının hakkına göz dikmesin kendine düşene razı olsun diye alıştırıyorum onu.örneğin.ikimizin de keki var.kekler aynı.o daha çabuk bitiriyor.uzatmıştı benim kekime elini. '' hayır annecim sen yedin kekini o annenin ''diyorum.inanın çok etkili oluyor.komşumda tatbik ettim.bir de evime gelen misafirin tabağına uzandığında.nasıl öğretirseniz öyle alıyorlar.çok akıllılar.
İnanın zevkle yazıyorum.Ben bu mutluluğı tattım.Başkaları da tatsın istiyorum.Kıyıda köşede kalmasın yaşanmamışlıklar.Yaşansın.Ben çok zaman kaybettim.Lütfen...aranızda bir kişi bile olsa...Siz artık kaybetmeyin.Belki diyebilirsiniz hep tozpembe taraflarını anlatıyorsun yazıyorsun.Olmaz olur mu?Gülün bile dikeni var.Ama dikeniyle seviyorsunuz.Hayat size bir gül uzatıyor.Dikeni var diye......................
Neyse;zorlama yok.hadde girme yok.Az dikenlerden de bahsedeyim..
Anne olmak;aç gezmekmiş.
Anne olmak aynaya bakmayı unutmakmış.
Ane olmak tesadüf eseri aynaya baksanız kendinizi tanıyamamakmış.
Anne olmak bir beden küçülmekmiş.
Anne olmak yediğinden içtiğinden birşey anlamamakmış.Önceleri tam bir zevk olan yeme içme alışkanlığım artık uygun bir zamanda boş bir kutuya yiyecek birşeyler tıkmak oldu.Bir keresinde;sofradayız:Eşime diyorum''aman.......çabuk ye.çabuk!yut yut yut!oynamaya daldı.:))
İşte böyle...Anne olmak fırsat kollamakmış.
Anne olmak vc nizi yapamamakmış.
Anne olmak bir bakıma eve mahkum kalmakmış.
Anne olmakhiç tasvip etmediğim izdivaç programlarını izlemek zorunda kalmakmış.Onun yanında oyalanırkeno da erkekler kadınlar hayattan ne ister çerçevesinden bakarak takip ediyorum(artık alıştım...uygun olan zamanımda izliyorum.kaçırmıyorum tnt de olan programı.kendime inanamıyorum.)