- 28 Ağustos 2015
- 1.657
- 2.413
- 133
- Konu Sahibi Surekli_Karisik
-
- #61
Çok teşekkür ederim. Pek umurunda olacağını sanmıyorum.
Onu taklit etmek çözüm olabilirmiş, bunu deneyeceğim artık.
Boş bir ilaç şişesi bulun. Doldurun içine aynı renk bonibonları. Kaynanan gelince yakınmaya başlarsa hemen yanında at ağzına bir tane. Agridan duramiyorum. Başım catliyor. Off geçmek bilmedi bu kırıklık kendimi çok halsiz hissediyorum. Sürekli şikayet et. Sen onu bastir. Daha olmadı bunlar benim depresyon ilacim doktor verdi dersin.
İş yapma seviyesine şöyle geliyorum, eşim işte oluyor tek gidiyorum, ev zaten dağınık oluyor, kv ah vah çok kötüyüm, ev de çok dağınık hiç toparlayamadım, diyor ben de bir şey olmaz ben el atarım şimdi deyip topluyorum.
Ben o kadar üçkağıt yapıp, ısrarcı davranamıyorum, elimde değil yani. Sorun varsa alıp karşıma konuşuyorum, o da uzun süre etki etmiyor. Evet tabi haklısın deyip, bildiğini okuyor.
Yine de zorlayacağım kendimi. Onu taklit edeceğim.
Çok teşekkür ederim, size de Allah yardım etsin. Gerçekten insanı sinir stres sahibi yapıyorlar.Allah yardımcın olsun canim zor laftan anlamayanla uğraşmak bir değişigi de bende var
Maddi durumunuz nasıl bilemiyorum tabi ama,
Siz ortaya bir yardımcı tutma fikri atsanız, eşiniz de maddi destek olabilecekse tabi. Hem belki paraya kıyamaz da ayaklanır. Benim kv en azından hemen iyileşiveriyor yardımcı lafını duyunca, anlamadım neden :)
Aynen canim benim biraz kafam rahat bu ara bakalım:)Çok teşekkür ederim, size de Allah yardım etsin. Gerçekten insanı sinir stres sahibi yapıyorlar.
gurbeti hic sevmiyorum ama bazen iyiki diuorum . gerci benim kv nasil bilmiyorum vakit gecirmedim. turkiyeye donerdem insAllah hayirlsiyla farkli yerde yasamak istiyorum zsten . size gelince bence sert sekilde uyarin .aradiginda hastayim de gitme . gelirlerse ilgilenme Pek rahatsizm de uyu . hayir yani grlinleri ne olarak goruyolar manyakmi bunlar . sanki uzerimzde haklar i var .Başlangıçta söyleyemiyorum çünkü yavaş yavaş başlıyor. Zaten küs oluyorlar, bugün doğum günü bugün gelin-gelelim bari, bugün çok hasta, bugünlük bir el at bari; ben de hep saf gibi haa bu sağlık, bu özel gün diye diye gidiyorum; bir bakıyorum başa sarmışız. Yanı o konuşmaları yapıyorum ama bahaneler üretilince ısrar karşısında bu seferlik bir şey olmaz diye diye kontrolü kaybediyorum.
O dediğin yutma işini benim kv de de yapıyor , öyle sinir ediyor öyle içimi şişiriyoenki , bilerek de yapıyor , sonra pijama alıyor , Saçma sapan çul çaput alıyor , bişey olmamış gibi davranmamı bekliyorlar ana oğul , artık ben de saygısızlaimaya başladım , beni zerre tınlamıyor modunda kendisiBen gitmeyince onlar geliyor. Çok hastaydım yemek yapamadım vs.diye.
İlaç kullandı ama fayda etmiyor-muş. Bana sen de hastalan diyen arkadaşlar, ne yazık ki öyle numara yapamıyorum. Yok yani yapıda yok. Beceremiyorum. Cinnete az kaldı. Aslında tam doluyorum, bu gelişinde kesin konuşacağım diyorum ama gerildiğim zamanlarda zaten halim tavrım değişiyor, ne zaman bir konuşmaya niyet etsem, elinde bir hediye ile, kızııım sana hediye aldım, onu vermeye geldim, diye çıkıyor karşıma. Ben de söyleyeceklerimi yutup, sadece teşekkür ediyorum. Yani kadın benim içimi şişiriyor sonra ben tam patlayacağım zaman bi’havamı alıp, başa sarıyor.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
Normal zamanlarda eşinin ailesine ne sıklıkla gidersin ?Kadınlar kulübünün sevgili hanımları merhaba,
Uzuuun bir aradan sonra benzer konularla yardımınıza ihtiyacım var. Yaklaşık bir buçuk yıl önce çok konu açtım, belki beni hatırlayanlarınız çıkar, çok faydalı yorumlar, destek mesajları almıştım. Şimdi yine zordayım ve fikrinize ihtiyacım var.
Eşimin ailesi ile sorunlar yaşadım, en büyük şikayetim sürekli iç içe olma istekleriydi, kavga dövüş araya mesafe koyma, onların uzağa taşınması derken, bir yılım mutlu mesut rahat geçti sayılır. Fakat eşimin ailesi yeniden yakınımıza taşındı ve yeniden beni bunaltan gel-gitler başladı.
Kv sürekli hasta olduğunu söylüyor. Soğuk algınlığı, grip, zatürre ne olduğunu bilmediğimiz hastalığı üç aydır geçmedi. Tabi arada sosyal aktiviteleri asla eksik olmuyor ama evde olduğu zamanlarda hep yataktan çıkamayacak kadar hasta ve yardıma ihtiyacım var modunda. Hal böyle olunca her gün gel ya da yemek yap ben geleyim durumu oluştu.
Eşim şu durumda bir şey yapamıyor, bir uzmandan da yardım almaya başladım ama henüz başındayım, boşanmak seçenek ama şu an en son seçeneğim.
Ne yapmalıyım, araya nasıl yeniden mesafe koymalıyım? Daha önceden yaptığım gibi yüz göz mü olmam gerek? Hastalık deyip çekmeli miyim? Bilmiyorum işte ama üzerimde dayanılmaz bir ağırlığa, strese ve mutsuzluğa neden oluyor bu durum.
Trilyonluklar, kadının yine de içi el vermiyor yardımcıya para vermeye. Ben sadece dağınıklığı toplayıp süpürüyorum. Ütüsü çamaşırı var, ben ütü yapmıyorum, ütü evleri var oraya veriyorum, çok da uyguna ütülüyorlar ama yok kadın saatlerce ütü yapıyor da parayla yaptırmıyor.
Cimri de değil, yer içer, marka takılır ama bu ev işlerine para vermeye hiç kıymaz. Eşim de yapma diyor ama evi öyle görünce dayanamıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?