işte senin sorunun tam olarak bu cümlede saklı... Onlar kendini ne kadar paralasan da asla ne annen ne de baban olacak. Araya mesafe koymalısın. Yaranmaya çalıştıkça fazlasını yapacaklar.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.
Kızım biraz büyüsün krese göndermeyi düşünüyorum.Minnet etme bakmasınlar kızına yol alsınlar evlerine. Ver parayı tut bakıcıyı hadi yallah de.. kimse için depresyona giremem
Evet malesef bunu hayat ögretti banaişte senin sorunun tam olarak bu cümlede saklı... Onlar kendini ne kadar paralasan da asla ne annen ne de baban olacak. Araya mesafe koymalısın. Yaranmaya çalıştıkça fazlasını yapacaklar.
canım zaten susup idare ediyorum ama sorunlar cocugun krese gitmesinden sonra da devam edecek hayat boyu herseyi yanlıs anlayıp kavga konusu bulacaklar benim basedemediğim konu bu.Çocugumdan önce de böylelerdi .Verdiğiniz örnekteki gibi bende mücadele ederim ama su anda o gücüm yok.
Kreşe gönderene kadarda bakıcıya baktır. Kimseye minnet etme ki tepene çıkamasınlar. Yoksa çok girersin depresyona..Kızım biraz büyüsün krese göndermeyi düşünüyorum.
Aslında o kadar mutsuzum ki nerden anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum.Ama sizin de canınızı sıkmamak için özet geçeyim.Eşimle severek evlendik ve birbirimizi hala seviyoruz.Ancak ailesi beni sürekli yanlış anlıyor.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.Söylediğim hersözün altında mutlaka başka bir anlam çıkarıyorlar ve kafalarında kendilerini nasıl inandırdılarsa öyle takılıp kalıyorlar.Örneğin bir muhabbette kvye evliliğin ilk yıllarında adaptasyon sorunları olabiliyo sonuçta iki farklı ailede büyümüş iki farklı insan bir araya geliyor demiştim kp bana sen bize farklı demişsin diye kavga etti doğumdan sonra oturmaya gelen üst komsuma annem giderken kızım size emanet dedi çünkü kayınvalideler çok uzakta oturuyor bu lafa bile takıldılar kp neden annen biz varken seni ona emanet etti diye kavga cıkardı. İşin kötüsü kayınpeder kavgacı bir yapıya sahip ben a diyorum b anlayıp hemen kavga ediyor eşimin yanında bişey yokmuş gibi davranıyorlar o yokken benimle kavga ediyor.Allah razı olsun kızıma bakıyorlar ama bu süreçte evin herşeyine karışıyorlar ve ben kızımın bakımıyla ilgili bişey söylediğimde örneğin kayınvalideye anne yumurtanın beyazını daha yedirmeyelim gibi sanki onlara küfür etmişim gibi içselleştiriyorlar büyütüyorlar. Kayınvalideyle bişey konuşurken dahi kp hemen atlıyor herseye müdahale ediyor bu durum beni artık çok yordu.Annem daha yeni kurban bayramının sonunda beyin kanaması geçirdi gözümün önünde uzun bir süre yoğun bakımda yattı ölümden döndü onun travmasını atlatmaya calısıyorum 10 aylık bir kızım var onun bakımıyla çalışan bir anne olarak ilgilenmeye çalışıyorum yine evimin işlerine yetişmeye çalışıyorum herseye çabalıyorum ama artık kendimi cok yorgun hissediyorum lohusalık dönemimde de çeşitli sıkıntılar yaşattılar onları tam atlattım unuttum diyorum yine öyle bişey yapıyorlar ki sinir stress kalmıyor.Eşimle paylaşamıyorum evliliğin başında paylaşmak istedim çok hırçınlaştı kavgalar etti küstü.Bana anlatma demeye getirdi sonuçta annesi babası ona da hak veriyorum ama inanın çok ezildim .Yapı olarak kavga etmeyi hiç sevmeyen biriyim içime atıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Bir çıkış bulamadım onun için buraya yazmaya karar verdim okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden.
Esimin ailesi diye tepene cikarmissin. Kizina baktiklari icin onlara minnet duydugun belli.Aslında o kadar mutsuzum ki nerden anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum.Ama sizin de canınızı sıkmamak için özet geçeyim.Eşimle severek evlendik ve birbirimizi hala seviyoruz.Ancak ailesi beni sürekli yanlış anlıyor.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.Söylediğim hersözün altında mutlaka başka bir anlam çıkarıyorlar ve kafalarında kendilerini nasıl inandırdılarsa öyle takılıp kalıyorlar.Örneğin bir muhabbette kvye evliliğin ilk yıllarında adaptasyon sorunları olabiliyo sonuçta iki farklı ailede büyümüş iki farklı insan bir araya geliyor demiştim kp bana sen bize farklı demişsin diye kavga etti doğumdan sonra oturmaya gelen üst komsuma annem giderken kızım size emanet dedi çünkü kayınvalideler çok uzakta oturuyor bu lafa bile takıldılar kp neden annen biz varken seni ona emanet etti diye kavga cıkardı. İşin kötüsü kayınpeder kavgacı bir yapıya sahip ben a diyorum b anlayıp hemen kavga ediyor eşimin yanında bişey yokmuş gibi davranıyorlar o yokken benimle kavga ediyor.Allah razı olsun kızıma bakıyorlar ama bu süreçte evin herşeyine karışıyorlar ve ben kızımın bakımıyla ilgili bişey söylediğimde örneğin kayınvalideye anne yumurtanın beyazını daha yedirmeyelim gibi sanki onlara küfür etmişim gibi içselleştiriyorlar büyütüyorlar. Kayınvalideyle bişey konuşurken dahi kp hemen atlıyor herseye müdahale ediyor bu durum beni artık çok yordu.Annem daha yeni kurban bayramının sonunda beyin kanaması geçirdi gözümün önünde uzun bir süre yoğun bakımda yattı ölümden döndü onun travmasını atlatmaya calısıyorum 10 aylık bir kızım var onun bakımıyla çalışan bir anne olarak ilgilenmeye çalışıyorum yine evimin işlerine yetişmeye çalışıyorum herseye çabalıyorum ama artık kendimi cok yorgun hissediyorum lohusalık dönemimde de çeşitli sıkıntılar yaşattılar onları tam atlattım unuttum diyorum yine öyle bişey yapıyorlar ki sinir stress kalmıyor.Eşimle paylaşamıyorum evliliğin başında paylaşmak istedim çok hırçınlaştı kavgalar etti küstü.Bana anlatma demeye getirdi sonuçta annesi babası ona da hak veriyorum ama inanın çok ezildim .Yapı olarak kavga etmeyi hiç sevmeyen biriyim içime atıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Bir çıkış bulamadım onun için buraya yazmaya karar verdim okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden.
ama kıısura bakmayın da bu kişilerin kişiliği bu ise çocuğunuzu nasıl onlara bıraktınız
yani susup oturup cici gelin olup sonra dertlenmek bana garip geliyor
83 eğer doğum yılınız ise yaşınız da küçük değil ki
kimse ben bildiğim gibi bakarım senin çocuğuna diyemez yani feriştahı gelse diyemez
ister kavga çıkarsın ister silah çeksin
her şeyi yanlış anlıyorlarsa ayrıntılı konuşun
eşiniz de varken konuşun
açık konuşursanız nasıl yanlış anlayacaklar ki
kavga dediğiniz ne ayrıca benim anladığım söyleniyor kp işte bir bildiğimiz var da yapıyoruz sen de abartıyorsun vs vs diyor bunlar kavga değil ki
eğer size bağırıp çağırıp hakaret vs ediyorsa ve susuyorsanız da sadece pes derim yani
Yorumunuz için tesekkür ederim beni cok iyi anladığınızı düşünüyorum.Evet kp sorunlu büyümüş ve malesef hala da sorunluherkes ne kadar da bencil ya, ne güzel, bana anlatma desin kenara çekilsin, iyiymiş... Diğerleri burnundan kıl aldırmasın, gözünün üstünde kaşın var diye vır vır vır... Sen nolcaksın peki, ya hastalık sahibi olursan...
bence bebeğine bakıcı tut, ağzınla kuş tutsanda yaranamazsın bunlara
böyle kayınpederde hiç görmedim yanlız, genelde erkekler aile sorunlarında pasif kalan taraflardır, bence adamın bi problemi olabilir, depresyonda olabilir vs, ama tabii senin bunu söyleyip yönlendirmen mümkün değil, bu defa da gelin bana deli dedi dicek
bi de arkadaşım, herkesin iyiliğini bu kadar düşünme, herkesi alttan alcam diye kılı kırk yarma, iyi eş olayım, iyi gelin olayım, iyi evlat olayım derken, bi bakarsın artık kendin değil, başka biri olmuşsın
evet mücadele etmeye çalışıyorum ama cok yoruldum.ağzınla kuş tutsan yaranamıyorsan
cevabını vereceksin
eşin yokken kavga edenle cevabını verip geçiştir
istedikleri gibi içselleştirsenler
ne düşündüklerini değil
kendin ve bebeğin için neyin doğru olduğuna karar vererek hareket et ve geri adım atma
senin iki bağrışa sustuğunu gördükçe
hemen üste çıkmaya devam edeceklerdir
Haklısınız ama inanın dil dökmekten de yoruldum.Malesef karşıdakinin anladığı kadarız.Kavga zaten edemem öyle bir yapım yokBuradaki sizi kavgaya yönlendiren mesajlara bakmayın. Kavga etmek hiçbir şeye çözüm değildir. Bir şeyi yanlış mı anladılar, hemen tqtlı dille siz bunu yanlış anladınız, aslında şöyle oldu vs. diyerek durumu izah et. Tabii ki sessiz kalma, ama tatlı dille yap. Sesin yükselirse haksız sen olursun. Bir de huzurun daha da kaçar.
Evet o da bir secenekkavga edemiyorsanız pasif direniş yap madem cevap verme ama bildiğini oku bişey mi dediler yüzlerine bak sadece bak cevap verme ama yine bildiğini oku
Eğer mümkünse bakıcı tut.Ve eşine bu durumu hissettiklerini uygun bir dille anlat.Bana anlatma demekle olmaz.Kv ve kp de bir şey anlatma inandırma ispatlama derdinde değilsin.İşine geldikleri gibi anlıyorlar sadece.Yoksa neyin ne olduğunun farkındadırlar.Aslında o kadar mutsuzum ki nerden anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum.Ama sizin de canınızı sıkmamak için özet geçeyim.Eşimle severek evlendik ve birbirimizi hala seviyoruz.Ancak ailesi beni sürekli yanlış anlıyor.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.Söylediğim hersözün altında mutlaka başka bir anlam çıkarıyorlar ve kafalarında kendilerini nasıl inandırdılarsa öyle takılıp kalıyorlar.Örneğin bir muhabbette kvye evliliğin ilk yıllarında adaptasyon sorunları olabiliyo sonuçta iki farklı ailede büyümüş iki farklı insan bir araya geliyor demiştim kp bana sen bize farklı demişsin diye kavga etti doğumdan sonra oturmaya gelen üst komsuma annem giderken kızım size emanet dedi çünkü kayınvalideler çok uzakta oturuyor bu lafa bile takıldılar kp neden annen biz varken seni ona emanet etti diye kavga cıkardı. İşin kötüsü kayınpeder kavgacı bir yapıya sahip ben a diyorum b anlayıp hemen kavga ediyor eşimin yanında bişey yokmuş gibi davranıyorlar o yokken benimle kavga ediyor.Allah razı olsun kızıma bakıyorlar ama bu süreçte evin herşeyine karışıyorlar ve ben kızımın bakımıyla ilgili bişey söylediğimde örneğin kayınvalideye anne yumurtanın beyazını daha yedirmeyelim gibi sanki onlara küfür etmişim gibi içselleştiriyorlar büyütüyorlar. Kayınvalideyle bişey konuşurken dahi kp hemen atlıyor herseye müdahale ediyor bu durum beni artık çok yordu.Annem daha yeni kurban bayramının sonunda beyin kanaması geçirdi gözümün önünde uzun bir süre yoğun bakımda yattı ölümden döndü onun travmasını atlatmaya calısıyorum 10 aylık bir kızım var onun bakımıyla çalışan bir anne olarak ilgilenmeye çalışıyorum yine evimin işlerine yetişmeye çalışıyorum herseye çabalıyorum ama artık kendimi cok yorgun hissediyorum lohusalık dönemimde de çeşitli sıkıntılar yaşattılar onları tam atlattım unuttum diyorum yine öyle bişey yapıyorlar ki sinir stress kalmıyor.Eşimle paylaşamıyorum evliliğin başında paylaşmak istedim çok hırçınlaştı kavgalar etti küstü.Bana anlatma demeye getirdi sonuçta annesi babası ona da hak veriyorum ama inanın çok ezildim .Yapı olarak kavga etmeyi hiç sevmeyen biriyim içime atıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Bir çıkış bulamadım onun için buraya yazmaya karar verdim okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?