Sürekli küsüp evden çıkan koca

Birkaç aylık evliyken eşim bir kez yapmaya kalktı bu davranışı. Anahtarını bırak öyle çık dedim paşa paşa gelip oturdu, bir daha da tekrar etmedi.
 
Aferin her gidişinde böyle yalvar yakar getirin eve sonra da bu yaptığın yanlış deyin. Bi salın gelmesin 3-5 gün, evine hiç gelmeyecek değil, gelince siz trip atarsınız. Rolünüzü veriyorsunuz kendi elinizle. Tartışmak istememekten değil ki adamın tahammülü yok size. Osuruktan bahane arıyo zart zort evden çıkmak için. Neden göremiyorsunuz?
 
Bazı insanlar böyledir. Muhtemelen siz herhangi bir sorunu konuşarak çözelim gerekirse yükselelim ama iletişimde olalım istiyorsunuz. Fakat bazı insanlar yapıca gerginlikten hoşlanmıyor ve ortamı terk edince tartışmanın daha soğuyacağını düşünüyor. Siz ise daha da sinirleniyorsunuz muhtemelen. Size tavsiyem üslubunuzu biraz daha yumuşaltın. Bir süre tartışma yaratmayın. Sinirleneceğiniz durumları anladığınız an eşinizi karşınıza oturtup düzgün bir dille, sakin bir tonla ifade edin. Her şey değişecek, inanın bana. Bu sebepten boşanılmaz. Evlilik ve aynı evin içinde iletişim kurmak zorlayıcı olabilir hepimiz insanız. Biraz denge işi. Deneyin, işe yarayacak
 
çok saçma iletişim sorunu mu var? ne alakası var insan tartışmaz mı eşiyle? aşırı sinir bozucu ve bence boşanma sebebi de sayılabilir.
 
Bence kaçıyor, kavga sebebi ailesi diyor konu sahibi kalırsa konuşulursa haklı olduğunu biliyor eşinin işine gelmeyecek. Benim ki böyle çünkü ondan biliyorum.

Taşınmak istiyordum, ya da onun yapmasını istediğim bir şey konuşmaya kapatıyordu kendini, evden çıkmıyor ama konuşmak istemiyor. Bi sus yorgunum vs. Konuşamamak gerçekten piskolojik şiddetin âlâsı. Yaşamayan bilmez. İnsan anlaşılmak , tartışmak istiyor. Adam konu üzerinde durmuyo.

Tartışma konusu ne peki ? Tepkisiz kalmayı deneseniz ,
 
Tartışmadan kazanıyor kavgalarınızı çıkıp giderek. Geldiğinde de surat asmaya devam ediyor çünkü. Bariz şiddet. Kendini iletişime kapatıyor. Sorun konuşmayı bilmeyen, pasif agresif anne hareketi. Bilmiyorum annesi öyle mi. Terapiye ikna edin. Eğer edemezseniz devam etmeyin. Çok saygısız çünkü sizin duygularınıza.
 
Hayatta en nefret ettiğim şey iletişimsizlik . Cevapsız bırakılmak yok sayılmak . Mesajıma cevap vermemesi . Birisi yaparsa direk hayatımdan çıkarıyorum . Böyle bir hayat insanı mahveder . Sizi çok iyi anlıyorum eski narsist sevgilimin en kötü huyudu . Yalvarırdım resmen 1 kelime yazması için . Çok rahat bir şekilde günler sonra yada saatler sonra . İşim vardı görmemişim işini falan söyler bide . Gerçekten bilerek isteyerek görür yazmaz eminim ama öyle güzel bahane ile söylerdi kendime kızardım hep soru işaretleri olurdu . İnan böyle insanlarla ömür geçmez düzelmek isterse düzelir . Ve bu tarz davranışlar sevgi saygı olmadığını gösteriyor bende. Seven insan kıyamaz üstüne küs olmak yerine mutlu etmek için çabalar . Kavga edip durmaz . Sürekli kavga tartışma anlaşamama varsa karşılıklı anlayış bitmiş uzaklaşmak isteği fazladır . Ya sıkıldınız birbirinizden kendilerinize farklı hobiler bulun özel zamanlarınız olsun ikinizde enerjinizi o şekilde atın . Daha az görüşün . Belki böyle yavaş yavaş düzelir ama kesinlikle bu durumun normal olduğını söylediğin halde rahatsız olduğunu belirttin ve devam ediyorsa psikologa gidin beraber .
 
En sevmedigim erkek tipi. Koşarak uzaklaşılması gereken bana göre.
Küsen adamdan hayır gelmez, çocuk modundan çıkamamış yeğenim bile 5 yaşında biseye üzülüp sinirlendiğinde başıma şu geldi, buna bozuldum diye derdini anlatiyor.
Üzgünüm değişmez. Bunu yaşamayan bilemez dışardan farklı gözükebilir ama zamanla ona saygın kalmayacak. Ve çocuğun bundan huy edinirse Allah korusun ki okudum şimdi çocuk yokmuş, şükürler olsun
 
Sinirlerin yatışması için evden ayrılmak iyi oluyor. Ama eve dönüldüğünde sakin hale geri dönülüyorsa tabii. Bazı meseleler vardır gerçekten o kişinin suratına bakmak dahi istemezsin mesela eşinize ağır kusurlarınız olmuş olabilir mi? Sizden özür beklediğinden süreci uzatıyor olabilir mi?
 
mükemmel analiz
 
20 yıl uğraştım habire küsen bir adamla ömrüm geçti her şey daha kötüye gitti. 1 ay oldu boşandım kurtuldum
 
dışarı çıkmak için dışarda sabahlamak için bahane olmasınn bu tartışmalar
 
Boşadım. Tekmeyi bastım. Ohhh beee dünya varmış. Delinin kahrı çekilir de bunların kahrı çekilmez. Def et anacim
 
Biz de 4 aydır evliyiz. Eşimin bekar evinde eylül başından beri birlikte yaşıyoruz. Öğretmen olduğumuz için yaz tatilinde ailelerimizin yanındaydık. Birbirimizden ayrı kaldık baya. 9 senelik birlikteliğin ardından evlendik. Ama 9 senede tartışmadığımız kadar tartışıyoruz, küsüyoruz .

Benim eşim de böyle kavgalarda çekip gidiyor. Sonuncuda öğlene kadar görmedim onu hatta (sabah ben işe giderken yoktu).

Ben onu aramıyorum. Açmaz diye. Bir de aradığımı görürse iyice egosu şişer. Geçen gece nerede acaba diye merak ediyordum, ertesi gün twitter’da Galatasaray ile ilgili attığı yoruma denk geldim o saatlerde. Oh dedim iyi ki meraktan ölüp saatlerce uyanık durmamışım.

Mümkünse onu evde oturup beklemiyorum. Ben de dışarı çıkıyorum, çok geç değilse. Evden çıkamıyorsam da oturup onu beklemiyorum yani, işime bakıyorum.

Psikoloğumla konuştuk bu konuyu. O anda kırıcı bir şeyler söylemesinden, geri dönülemez bir şey yapmasındansa böylesi daha sağlıklı dedi. Ama sakinleşip döndüğünde tartıştığınız konuyu konuşmak, halı altına süpürmemek önemli dedi. Yoksa olaylar daha da büyür, her tartışmada tekrar tekrar çözülmemiş konular önünüze çıkar dedi.
 
 
psikoloğunıza katılmıyorum. Zaten kırıcı şeyler söylememesi gerektiğini bilmeli. Bakın daha çok yeni evlisiniz. Eşim her kavgada evden giderdi.son yıllarda 1 hafta 3 hafta gelmez oldu.sık sık blöf amaçlı boşanmayı dile getirmeye başladı.Yani başlarda böyle başlarsa sonu iyi olmuyor. en sonunda benden hiç beklemediği şekilde boşandım ama 20 yılımı boşa kavga küslük bunalım gözyaşları ile geçirdim.Kendime kızıyorum kendime yaşattıklarım için
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…