- 20 Temmuz 2018
- 463
- 1.315
- 63
Merhabalar canlarım, ablalarım. Bayramınız mübarek olsun öncelikle :)
Bugün bayramlaşmadan dönerken arabayla 30-40 dk yol vardı ve düşünmeye başladım, ne kadar değiştiğimi...
Bu 1-2 aydır beni yokluyordu ama çok üstünde durmuyordum.
Konuma gelirsek, tahammülsüzleştim ama önceden böyle değildim. Herkes benim ne kadar nazik, sabırlı falan olduğumu söylerdi. Aileme çok saygılıyımdır her zaman. Erkek kardeşimi (15) çok severim ama fark ettim ki bu yaz ne olduysa bana sürekli bağırıyorum onlara. Çok basit şeylere ama.
Mesela bugün, günlük süt almak için hani böyle villalar olur ya öyle bir yerde durduk. İşte afiş asmışlar, numara filan yazmışlar. Villanın bahçesinde de çocuklar vardı, annem onlara seslendi işte çocuklar büyükler evde mi filan gibisinden. Çocuklar duymadı. Ben de arabanın içinden anneme: Kocaman numara yazmışlar oraya arayın diye, sen bağırıyorsun. Arasanıza şu numarayı, Allahım yarabbim, sesimin gitmediğini düşünerek de Numarayı ara numarayı telefon diye bir şey var diye bağırdım. Sonra kardeşime sürekli bağırıyorum, gelip sarılıyor itiyorum üf git tamam diye. (Kardeşim her şeyim diyebilirim, ama işte bir haller oldu bana), çocuğun ufak bir yanlışında nasıl bağırıyorum ona. Geçen annem işte klasik şunu komşuya götür dedi. O da laf söyledi küçük bir tartışma yaşadılar, ama genelde olur annemde üstüne gitmez ergen diye. Ben öyle bir bağırdım ki, sen annemle nasıl böyle konuşursun falan filan, o da sinirlendi sus sen niye karışıyorsun dedi. Daha çok bağırdım, senin vasfın ne ki bana bağırıyorsun, sen kendini ne sanıyorsun bla bla...
Mesela kardeşim camı açar hep arabada, babam daha arabayı park ederken ben kardeşime: Camı kapatsana hadi artık seni mi beklicez bir de filan diye çıkışıyorum.
Gerçekten böyle değildim, artık her şey batıyor bana, hep bağırıyorum, tahammül seviyem 0. Okadar gülen, enerji dolu birisiyken niye böyle oldum sizce?
Bu arada üniversiteye gidiyorum, yurtta kalıyorum normalde, acaba çok fazla evde olmak mı beni böyle yaptı? Bir de bölümüm aşırı zor, hocalar olsun ders olsun geçen 2 sene okadar çok yoruldum, yıprandım ve ağladım ki.. geçen sene yaz okuluna kalmıştım 2 senede 1 ay tatil yapmıştım sadece yani.. Bu sene iyiyim derslerimi de son finalde düzeltebildim ama tükendim sanki.. Ne diyorsunuz?
Bugün bayramlaşmadan dönerken arabayla 30-40 dk yol vardı ve düşünmeye başladım, ne kadar değiştiğimi...
Bu 1-2 aydır beni yokluyordu ama çok üstünde durmuyordum.
Konuma gelirsek, tahammülsüzleştim ama önceden böyle değildim. Herkes benim ne kadar nazik, sabırlı falan olduğumu söylerdi. Aileme çok saygılıyımdır her zaman. Erkek kardeşimi (15) çok severim ama fark ettim ki bu yaz ne olduysa bana sürekli bağırıyorum onlara. Çok basit şeylere ama.
Mesela bugün, günlük süt almak için hani böyle villalar olur ya öyle bir yerde durduk. İşte afiş asmışlar, numara filan yazmışlar. Villanın bahçesinde de çocuklar vardı, annem onlara seslendi işte çocuklar büyükler evde mi filan gibisinden. Çocuklar duymadı. Ben de arabanın içinden anneme: Kocaman numara yazmışlar oraya arayın diye, sen bağırıyorsun. Arasanıza şu numarayı, Allahım yarabbim, sesimin gitmediğini düşünerek de Numarayı ara numarayı telefon diye bir şey var diye bağırdım. Sonra kardeşime sürekli bağırıyorum, gelip sarılıyor itiyorum üf git tamam diye. (Kardeşim her şeyim diyebilirim, ama işte bir haller oldu bana), çocuğun ufak bir yanlışında nasıl bağırıyorum ona. Geçen annem işte klasik şunu komşuya götür dedi. O da laf söyledi küçük bir tartışma yaşadılar, ama genelde olur annemde üstüne gitmez ergen diye. Ben öyle bir bağırdım ki, sen annemle nasıl böyle konuşursun falan filan, o da sinirlendi sus sen niye karışıyorsun dedi. Daha çok bağırdım, senin vasfın ne ki bana bağırıyorsun, sen kendini ne sanıyorsun bla bla...
Mesela kardeşim camı açar hep arabada, babam daha arabayı park ederken ben kardeşime: Camı kapatsana hadi artık seni mi beklicez bir de filan diye çıkışıyorum.
Gerçekten böyle değildim, artık her şey batıyor bana, hep bağırıyorum, tahammül seviyem 0. Okadar gülen, enerji dolu birisiyken niye böyle oldum sizce?
Bu arada üniversiteye gidiyorum, yurtta kalıyorum normalde, acaba çok fazla evde olmak mı beni böyle yaptı? Bir de bölümüm aşırı zor, hocalar olsun ders olsun geçen 2 sene okadar çok yoruldum, yıprandım ve ağladım ki.. geçen sene yaz okuluna kalmıştım 2 senede 1 ay tatil yapmıştım sadece yani.. Bu sene iyiyim derslerimi de son finalde düzeltebildim ama tükendim sanki.. Ne diyorsunuz?