- 23 Haziran 2014
- 4.727
- 9.821
- 198
- Konu Sahibi brnestetik
-
- #161
Ben insanin bir kardesi olmasi gerektigine inaniyorum. Iki kardesiz biz. Kardesim olmasa eksik kalirdim. Bence 2 cocuk ideal. Kardes sevgisi baska hicbir sekilde doldurulamaz.
4 yasinda kizim var ..tek basima ne zorluklarla buyuttum 27 yasindayim ama tukendimi hissediyorum..cocuk dogurmak inanilmaz bir sorumluluk...4 yasina geldi diye biraz rahatladim hatta suan tek istegim.ise girmek cocugumu okul yada kres gibi biyere verip kafam rahat omur boyu calismak....tamam guzelde..acaba cocugumu kardes duygusundan mahrum mu edicem? cok sevecen kizim bebekleri cok sever bizim olmasini istemez ama baska bebekleri sever..ben anca rahatlayacam derken sirf kizim icin basa mi saricam ? bu dusunce beni cok mutsuz ediyor...eger kardes yaparsam allah verirse de 10 sene sora falaj anca o da olursa tabi...aralarinda baya bi yas farki olmasi da mi benim bencillihim...o istermiki buyuyunce neden benim de arkadas gibi pespese buyudugum kardesim olmadi diye benu suclarmi sizce ? bunu yasayan varmi arkadaslar
20 yaşında hissetmezsin daha hayatın başındasın lay lay lom luk evredesin. Evlen barklan başın dara düşsün bak ondan sonra kardeşe nasıl muhtaç olunuyor.20 yaşındayım ve tek çocuğum. Eksikliğini hissetmiyorum. Özellikle çevremde kardeşi yüzünden ne sıkıntılar yaşayan insanları gördükten sonra hiç hissetmiyorum, gayet mutluyum.
20 yaşında hissetmezsin daha hayatın başındasın lay lay lom luk evredesin. Evlen barklan başın dara düşsün bak ondan sonra kardeşe nasıl muhtaç olunuyor.
ciddiydi ama biz dalga geçtiğini varsayarak hayatımıza devam ettik :)trilyonluo patron dalga gecmistir heralde:s
Ben insanin bir kardesi olmasi gerektigine inaniyorum. Iki kardesiz biz. Kardesim olmasa eksik kalirdim. Bence 2 cocuk ideal. Kardes sevgisi baska hicbir sekilde doldurulamaz.
Ben kardeş için yanıp tutusan bir çocuktum maalesef o duyguyu çok geç tattım. Aramızda epey yaş farkı var ve üvey kardeşim. Aynı evde yasamadigimiz sürekli görmediğim için var da diyemeyiz yokta.yanlış anlaşılmasın onu seviyorum fakat beraber büyümedik dolayısıyla kendimi abla gibi pek hissedemiyorum .tek çocuk hissettim kendimi hep ve arkadaşlarımı kuzenlerimi akrabalarımı görünce hep burukluk yaşadım. Yalan değil. Belki ileride düşünceniz değişir. Düşünceniz değişmeden böyle bir karar almayın.
2 evladım var , maddi imkanım el el verse 3. Ve hatta 4 isterdim. Anne babalar her daim çocuklarının yanlarında kalamıyorlar, biz hayattan ayrılınca kardeşler dağ gibi birbirlerinin arkasında dursunlar , birbirlerine dert ortağı olsunlar diye kardeş istiyorum. Yalnız çocuk anne babadan sonra şu koskoca dünyada köksüz bağsız yaşamasın
arkafaslar tamam hepinize katiliyorum bende kardes duyhusundan yanayim sirf cocuk icin ama anne istemiyorsa 2.kez anne plmayi onu napicaz?Şöyle düşün, rahata ermek için 4 yaşını bekliyorsun. Gerisi kolay :) yani yorucu süreç 3.5 yıl. Şu zaman neye geçmiyor ki..
24 yaşındayım, 1 yaşında oğlum var. Senin gibi 27 yaşında olduğum zaman oğlum 4 yaşında olacak. Yani tamamen aynı durumda olucam. Bende senin gibi çok zorlanıyorum. Daha şimdiden beni o kadar çok yoruyor ki.. Biraz büyüse de rahat etsem diye bakıyorum.
Son zamanlarda 2. Çocuğu ne zaman yapmalıyım diye düşünüyorum.. Olmalı mı olmamalı mı diye düşündüm, ama karar vermek fazla zamanımı almadı. Evet, ikinci bir çocuk istiyorum. Bir yanım, tam rahata erince ikinciyi doğurup sil baştan zorluklara başlama fikrini kabul etmiyor. Bu yüzden arayı fazla açmamam gerektiğini biliyorum. Ama diğer yandan bu rahatlığı hak ettiğimi düşünüyorum. Çocuk 3-4 yaşına gelince rahatlama dönemi başlıyor :) sanırım kendime bu zamanı vericem. Çocuk 7-8 yaşına geldiğinde ikinciyi yapıcam. 5 yıl rahatlığını yaşarım :) belki de 6 yıl.. Arada yaş farkı olsun benim için o kadar sorun değil. Sonrasında yine bir 3 yıl sıkı yönetim çocuk bakımı :)
Yani düşünüyorum da zorlu dönem 3 yıl, bir çocuk ediyor :) 3 yıla değmez mi diyorum.. Değer ya.. Ben 3 yıl diyorum belki 2 yaşında rahat bir çocuk olacak ve 2 yıl sürecek? Yani 2-3 yıllık bir süreçten çekindiğim için tek çocukta kalmak istemiyorum :) işin mantıksal tarafı bu tabi.. Duygusal tarafı ayrıca bir çekiyor :)
Bekle ozaman, belki birkaç seneye fikrin değişir, yok zaten istemiyorsan diyecek bişey yok bu da senin kararın.arkafaslar tamam hepinize katiliyorum bende kardes duyhusundan yanayim sirf cocuk icin ama anne istemiyorsa 2.kez anne plmayi onu napicaz?
Benim kız 4 yaşında kardeş istedi her gece camın kenarına geçip gökyüzüne bakıyordu kardeşim ne zaman gelicen diye dayanamadik yaptık mutluyuz çok şükür ama çok da zor bir evde ki kız biri iğne biri çuvaldızevet cok.ama.cok zor bu devirin cocuklari bilmiyorim kizima.karsi suclulul.hissediyorum bazen...halasinin kiziyla yasitlar onun kardesi olucak ins heves etmez o da ya
Neden zor mesela? Ikinci icin soruyorum deneyimllerini merak ettim.Bizimkilerin arasinda 4 yas var ve çok zor. Hani genelde derler ya,kim 4 yas ideal demisse buradan selamliyorum.
Bir kac yil daha ara verin ve esinizle ortak karar verin bence. Bu çok genel,ben insanin bir kardesi olmali derim. Sutten agzi yanan gereksiz der vb
Hayirlisi olsun hakkinda, kendin için en güzel kararı verirsin inşallah.canim uzun yorumun icin teselkurler dikkatle okudum...zaten benimde vicdan yaptigim.seyleri yazmissin kizim acisindan...hatta derin dusunmemeye calistim ..cok etkilenirim diye...siz babamla.berabrrsiniz ben tekim.cumlesi beni cok uzduinsalah ole bisey demez ama kiziim.suan ben kilomdan dolayi gobegim ciksa gelip vurur ve aglar karninda bebek yok degilmi der..bazen onu demek.icim var derim vurma kardesine derim cok aglar yalvarir nolur yapma bole seyler bu sakayi istemiyorum.falaj der..asla istemiyor syan..ama cocuk akli tabi kiskanir simdi..benim.derdim.ilerisi icin...gecende benim neden ablam yok diyede kizdi bana hatta ..if of cocuk akli iste ...2 cocugu omru hayatimda istemiyorum.demiyorum.ama ben...sadece calisma hayaatina biramonce girebilmek benim derdim...kiziimdan dolayi en verimli engenc en enerjik.yillarim.evde geciyor kendimi ise yaramaz hissediyorum ..maddi olrakada baya ihtiyac halindeyim..tam buyudu ise girebiliriim artik derken sirf kiziim kardes duygusunu tatsin diye yeniden eve kapanmak cok zoruma gider..calismak gibi bir niyetim.olmasaydi yapardjm.belki ama tek idealim isinde basarili biri olmak para kazanmak....somrada vicdanim beni rahatsiz ediyor....ya kardes duygusuunu yasayamadugi icin uzulurse....
Herkeste olmaz tabiiki ama bizde aşırı kıskanma oldu.Hamileyken 4 kişilik aile resimleri çizmesine,karnımı sevip kardeşim ne zaman doğacak diye beklemesine rağmen böyle oldu. İlk ay hersey normaldi ama sonrasında severken hırpalamaya,kucağıma verin diye ağlamaya bebeğin canını yakmaya başladı. Biz aslında kıskanmasın diye sakınmadık,onu daha çok sevdiğimizi gösterdik,kardeşinin bakımında yardım istedik,bununla ilgili neler okuduysak uyguladık ama yine de kişiliği değişti.Hırçınlığı,tutturmaları,binayı inletmeleri,egoist tavırları...Bir dönem altına kaçırdı,kızmadan sordum ben bebek oldum o yüzden dedi. Doğum yaptığım ay burnuna cisim kaçmıştı,operasyonla aldılar.Doktor kardeşten dolayı dikkat çekmek için kendi sokmuş olabilir dedi.Neden zor mesela? Ikinci icin soruyorum deneyimllerini merak ettim.
yazdijlarin cok.dogru da ben istemiyorum 2.cocuk ..onu napicazHayirlisi olsun hakkinda, kendin için en güzel kararı verirsin inşallah.
Bana damdan düşenin getirin derler ya, ben eskiden cocugumu büyüttüm, şimdi Benim hayatımı gerçekleştirme zamanım diyen biri olarak, bu konuda damdan düştüm :))
Normalde tabi ki senin kararini yargılamak gibi bir hakkımız yok ama burada sorduğun icin, sana farklı bakış açilari olabilir bu yorumlar. Mahalle baskısı değil kesinlikle :)
Ben bu konuda çok uzun surelerdir okuyorum. "Tek çocuk olmak, kanıksanmış yalnızlıktır" diye bir şey okumuştum. Doğru gercekten. Pek çok tek çocuğun kimseye ihtiyacım yok, kendi kendime yeterim psikolojisi vardır.cunku kucukluklerinden beri bunu öğrenirler hayatlarında. Güçlü dururlar.ama ben bunu öğrenmesini istemezdim oğlumun küçük yaşta. Onun yerine eğlencenin dibine vurduğu bir çocukluk hatırlamasını isterdim. Bu da çocukla oluyor yine.
Bugunumuzu anlatayım mesela. Salça yaptım bugun, bir yandan oğlumu oyaladim. Ders yaptırdım biraz, biraz elisi. TV ye kosmasin diye kumandayı sakladım. Oyalanip durdu işte. Normal tatlı sohbetler filan.
Sonra kuzeni geldi. İçeri gittiler. Bazen kavga ediyorlar, uyarıyorum filan. Bir baktım, oyun kurmuşlar. Evi cizmisler, kumandayi bulma oyunu. Muhtemel noktaları işaretlemisler. Gizli ajanlık olduğu icin, mutfağı da tehlikeli bölge olarak işaretlemisler, çünkü içerde ben varım
Kuzeni bana haritayı gösterdi diye oğlum çok kizdi, bu gizli görev diye filan. Oynayıp durdular.
İki küçük çocuk için 100 M2 lik bir ev bile çok buyuktur, her köşesinde bir yaramazlık ve oyun ihtimali vardır. Tek çocuk için ev anne neredeyse oradir. Ve bu ilk anda daha az iş gibi görünse de anne için daha yorucu bir durum.
Oğlum evde benim görmediğim ama baskasiyla paylasabildigi bir şey olduğu için o kadar mutluydu ki bugun. O yüzden bu kadar onemsedi bu gizli görev işini. Biz de bunları yapardik küçükken ve acayip eglenirdik.
Bir konuşma yakaladım aralarinda: oğlum, ben sokağı çok seviyorum , hep sokakta kalmak isterdim ama annem çağırıyor akşam diyor. Kuzeni de benim kardeşlerim olduğu icin, ben evde de oyun oynayabiliyorum diyor.
Dediğim gibi, ben biraz fazla ilgiliyim. Çok inceliyorum konuşmalarını , yorumlarini. Bir arkadaşın dediği gibi, ikinci çocukla o moddan cikabiliyorsun artık. Sana ve çocuğa daha fazla alan tanıyor.
Ayrıca, bir çocuğu büyütene kadar, 6 sene gidiyor minimum. Çok ara verdiğinde sil baştan aynı süreyi harciyacaksin. Halbuki bu 6 sene içinde iki tane çocuk da buyutursun, biraz daha fazla yorulursun yalnızca. İkincisi krese başlayınca hayatina dönersin yine. Bence mantıklı olan bu.
Ama hayat şartları çok farklı şeyler Getirebiliyor. O yüzden en iyi kararı kendin verirsin tabi ki.
Sadece kardesi olsun diye degilde gercekten ikinci bir cocugu istiyosan yapmalisin.
Mesela ben 2. Istiyorum ama suan hazir degilim.
Sebebi kizimin her hareketinde surekli kendimi elestiririm Ikinciye suan yetebilirmiyim diye...
bunun zamanini dusunurken yas araligi ne kadar olmali konusu kafami cok karistiriyor.
Cunku ben 1.sinifa giderken kardesim annemin istemedigi bir zamanda olmus ve benim okul zamanim oldugu icin annem cok zorlanmisti tabi bende..
Ama iyi ki olmuss kardes cok baska birsey cevrende ne kadar insan olursa olsun o cok baska herseyini paylasabilecegin,sonsuz guven duydugun candan kandann bir arkadas...
Kizimda insallah bu duygulari yasar.. kismet..
Iyi dusunmelisin hazir olmadan kesinlikle yapma...
kesinliklw hazir degiljm ve icimde 2. coccuga verebilevek bir sevgide yokSadece kardesi olsun diye degilde gercekten ikinci bir cocugu istiyosan yapmalisin.
Mesela ben 2. Istiyorum ama suan hazir degilim.
Sebebi kizimin her hareketinde surekli kendimi elestiririm Ikinciye suan yetebilirmiyim diye...
bunun zamanini dusunurken yas araligi ne kadar olmali konusu kafami cok karistiriyor.
Cunku ben 1.sinifa giderken kardesim annemin istemedigi bir zamanda olmus ve benim okul zamanim oldugu icin annem cok zorlanmisti tabi bende..
Ama iyi ki olmuss kardes cok baska birsey cevrende ne kadar insan olursa olsun o cok baska herseyini paylasabilecegin,sonsuz guven duydugun candan kandann bir arkadas...
Kizimda insallah bu duygulari yasar.. kismet..
Iyi dusunmelisin hazir olmadan kesinlikle yapma...
benim kizim.suan kucagimda oyuncak. bebek gormeye dayanamaz ger egjnj napar kimbilir..hazir degiljm cnm oynamalari savunmlari kardeslik duygusu tek aklima takilan nokta buBen de tek çocuktan yana değilim ama kendi kararınız
Şöyle söyleyim tek çocuğum varken dünya onun etrafında dönüyor gibi düşünüyordum en mükemmel en güzel en şirin en... en listesini uzata uzata yazabilirim :) o çocuk benim çocuğum sanıyordum aynı şekilde babası da öyle
İkinci çocuğum olduktan sonra hayata bakışım çocuğa bakışım resmen normalleşti
Geçen arkadaşlarla oturuyoruz onun tek çocuğu var ne kadar rahat bir annesin dedi bende tek çocukluyken aynı senin gibiydim şimdi iyiyim diye cevap verdim :)
Kendi adıma söyleyeyim resmen buldumcuk olmuştum herşeyi en doğru şekilde yapmak için uğraşıp duruyordum şimdi rahatladım en doğru anne ve en doğru çocuk yetiştirme yerine mutlu anne mutlu çocuk büyütme derdindeyim.
Hazır değilseniz yapmayın gerçekten iki çocuk çok zor kavgaları kıskançlıkları bitmiyor çalışıyorsanız başkasına emanet etme derdiniz daha da zorlaşıyor tek çocuğu herkes kabul ediyor da ikisinide bırakayım diyemiyorsunuz ama hayatında en büyük keyfi onların oynaması birbirini kollaması birbirini düşünmesi savunması.
İçim daha huzurlu, keyfim yerinde ama dediğim gibi zor mu gerçekten zor keyifli mi çok keyifli
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?