hayir canim suanda kesinlikle istemiyorum zaten...hatta odum kopuyor olursa diye...ilerde dusunxelerim degisirse cok istersem denerim ama suan tek idealim calisio para kazanip ona cpkm guzel bir gelecek vermek...2.yi yaparsam butun hayaller suya duser..sirf kizim kardessiz kalmasin diye yaparim o da dogrumu bilmem3 kardeşiz.
Kıllarına zarar gelirse yaşayamam.
Ama ne yalan söyleyim tek çocuk olmak isterdim.
Tüm imkanım olurdu. En iyi üniversitelerde, yurtdışlarında okurdum, arabam evim olurdu.
Şimdi yaşadığım standartın 3 katını yaşardım.
Aynı komşumuzun oğlu gibi, tek çocuk..
Şu an Colorado'da master yapıyor
Yani sakın çocuğunuz için kardeş yapmayın. Bebek çocuğu bağlamaz. Ondan siz sorumlusunuz.
Yapmak istiyorsanız yapın fakat istemiyorsanız sakın bu çocuğun geleceğincen çalmayın.
Nice arkadaşlarım var bana kardeş gibi yakınlar.
Kan bağı önemli değil.
Tüm varlığınızı çocuğunuza aktarın.
maddi acidan cok maneviyattam korkiyorum 2 cocuga yetemeyebilirim...psikolojik olarak o guc te degilim...genc anne oldum..hayalalarim heveslerim hep ertelendi...simdi kiziim.buyudu sayilir jayallerime yaklasicam gibi bir his var...ama bu konu da da vicdan yapmiyor dehilum...kardessiz birakmak konusunda..sirf kendi hayallerim icin kendi psikolojim iciinYorumlari okumadim. Ama size kendim icin de baktigim iki bakis acisindan bakacagim.
1. Cocuk yapmak istemiyorsaniz kesinlikle yapmayin. Kiziniz icin esiniz icin de yapmayin. Tek cocuk olmanin da cok kardes olmanin da kendine gore avantaji ve dezavantaji var hayatta her seyi hesaplayamazsiniz.
2. Olarak isteyemeyisiniz sebebi her seyi verebilir miyim her seye sahip olsunlar hiçbir şeyleri eksik olmasin gibi maddi dusuncelerse kesinlikle bu fikirlerden vazgecin bunlar hastalikli düşünceler hayatta hic kimsenin her seyi olamaz. Kisitli imkanlarla buyumus insanlar her seyin verilmeye calisildigi insanlardan çok daha basarili ve ayaklari yere basan insalar oluyor hayatta burada kastim asgari ucretle bir ev gecindirmek degil elbette...
evet ben hatirladim...bilemiyorum sizin kaderini oyleymis ablanizla ilgili..cok uzucu bir durum.gercektenbenim konumu hatırlayan var mı bilmiyorum ama
keşke ama keşke en büyük ablam olmasaydı((
her gün düşünüyorum,o olmasaydı, bugün nasıl bir insan olurdum...
hayatım boyunca görmek ,sesini duymak istemiyorum
birçok arkadaşım kardeşten ötedir, isteyen çocuk yapsın,istemeyen yapmasın,kimi bir evladını çiçek gibi yetiştirsin,kimi kalabalık bir evde mutlu olsun ,kadınları bir rahat bıraksınlar artık,kim nasıl mutluysa öyle yaşasın,hayatın bir tekrarı daha yok...
canim uzun yorumun icin teselkurler dikkatle okudum...zaten benimde vicdan yaptigim.seyleri yazmissin kizim acisindan...hatta derin dusunmemeye calistim ..cok etkilenirim diye...siz babamla.berabrrsiniz ben tekim.cumlesi beni cok uzduBen 8 yaşında tek çocuk annesi olarak kendi fikrimi söyleyeyim. Bence kesinlikle ikinci kardeş olmalı ve yaşları yakın olmalı. Çocuğunuz 4 yaşındaysa tam zamanı, daha da fazla geciktirmemelisiniz.
Oğlum 4 yaşlarındayken bana devamlı söylüyordueşimin akrabaları, hatalı buluyordum. Eşim çok istiyordu karşı çıkıyordum. Oğlumu büyüttüm, İngilizce öğretmeniyim, biraz mesleğimi yaptım, formasyon filan aldım. Ben mutlu olmalıyım ki, çocuğumu mutlu edeyim diye inanıyordum. Maddi sıkıntımız vardı, bir ev ve iki araba aldık bu süreçte çok şükür. Oğlum 6 yaşına gelince çocuk istedim ve olmadı.Oğlum evliliğinin 3. Ayında hamile kaldığım için şaşırdım tabi. Şimdi işi bıraktım, 2,5 yıldır çocuk için uğraşıyorum.
Ev ve araba iki çocuktan sonra da olabilirdi. Ne ev, ne de araba bir çocuk etmiyor ne yazık ki.
Çok önemli biriktirelim dediğim parayı tüp bebek merkezlerinde harcıyorum çatırÇünkü çok yüklü meblağlar ve hep peşin isteniyor.
En büyük sebebim de oğlumun bir kardeşi olması.
Çocuk 4-5 yaşlarındayken pek anlaşılmıyor ama 7 yaşına geldiğinde bakıyorsun ki yalnız büyüyen bir çocuk. Çocukluğundan çok şey eksik kalıyor. Oyunu eksik kalıyor, gülüşmeleri eksik kalıyor, kardeş kıskançlığı, rekabeti, bağlılığı gibi ona çok şey katacak duygulardan eksik kalıyor.
Bazı çocuk yaramaz kardeşi, benimkiisi çok arıyor. Yanında hiç bahsetmediğim halde. Tüp bebek tedaVilerimi hiç bilmiyor. Olmaldığında üzülmesini istemiyorum. Ama etrafımız hala, dayı, amca çocuklarıyla çevrili. Onlarda gördüğü için kendinde olmayan eğlencenin onlarda olduğunu görüyor. Ve bir kardeş çok istiyor.
Devamlı onlara gitmeyi planlıyor, her kapı çaldığında onların gelmesini istiyor. Sırf çocuk gelsin diye hep misafir ağırlamam gerekiyor, gelenlere kalın diye ısrar ediyor. Komşu çocuğu çağırıyoruz.
Bir oda Dolusu oyuncak koy, kendi başına maksimum iki saatten fazla oynayamaz ama iki araba, iki yastık ve bir çocuk koy, akşama kadar oynar, kavga eder, yine oynar. Ve oyun çocuk için en önemli iş. Bundan mahrum etmemeli çocuğu.
Ben de, eşim de oturup oynuyorum çocukla. Benim genelde her işim zaten oyuna çevirmekle, eğlenceli banyo, film zamanı filanla geçiyor. Çocukla çocuk olurum ama bir yerden sonra çocuğa yetmiyprsunuz.
Onlar kendi dünyalarında çizgi film karakterlerinin oturup ciddi ciddi analizini yapabildikleri için çocuk. Bir yetişkin olarak aynı gündemi paylaşmıyorsunuz.
Geçen komşunun kızı geldi, 4 yaşında çok eğlenerek oynadım ben de kızla. Fark ettim ki oğlum o yaşlardayken, onunla da çok rahat oynuyorduk. Akşam 10 da okuldan geldiğim halde, sabah 6 da kalkıp, oğlumla faaliyet yapıyordum. Daha basitler o zaman. Çok daha kolay eğleniyorlar. Her sene size olan bağlılıkları azalıyor ve bir yandan da sosyalleşme ihtiyaçları artıyor.
Hafta sonu gezmesine gitsek, devamlı çocuk arıyor, ben arkadaşlarıma gitsem, devamlı çocuk arıyor. Sıkılıyor.bir haftalığına tatil köyüne gitsek hemen kim gelecek bizimle diye soruyor. Halbuki iki çocuklu bir aile kendi iç dinamiğini kurar, devamlı başka çocuklu aile ihtiyacını hissetmez. Görğmcemin çocukları filan birbirlerini yerler ama kardeşine bir şey olsa hemen teselli ederler.
Geçen hafta oğlum sünnet oldu. Biz hastanedeyken onlar gelince havalara uçtu. Onlarla sohbet ede ede sünnet oldu. Sonra da her gün ziyaretine gelsinler diye bekledi. Sünnet masasında yaptıkları ben-10 uzaylılarını oynatmaktı.
Kaç yıldır çocuğunu devamlı inceleyen, iyi bir aile ortamı kurmaya önem veren ve çocuk psikolojisiyle ilgilen biri olarak ben Kardeşin gerekli olduğunu düşünüyorum.
Büyüyünce isterlerse görüşmesinler ama küçükken oynasınlar doya doya.
Ayrıca yetişkinlikte yaşanan kardeş kavgalarının çoğunun anne babanın süreci iyi yönetememesine bağlıyorum ben. Kendi ailemde bile ben sorunları büyütsem, yaşanacak bir sürü sorun ve derin bir kız erkek ayrımı var. Anne baba, kardeş olsunlar da varsın destekleri olmasın diyorum, çok sorun etmiyorum. Ki 3 kardeşiz, annem hasta. Annenin hiç istemediği, aldırmaya çalıştığı Bekar kardeşim yıllardır onunla yaşıyor, sağlık sorunlarıyla devamlı üçümüz de ilgileniyoruz, bir iş olduğunda birbirimize destek olmaya çalışıyoruz. Kendi anne babamızı çekiştiriyoruz, birinin sorunu olduğunda aracılık yapıyoruz. Bunlar çok önemli şeyler bence.
Ve tüp bebekte de art arda iki tane yapmayı düşünüyorum Allah nasip ederse. Doktorum zaten bir çocuğum olduğu için bu süreçleri neden tekrar tekrar yaşamak istediğimi sordu.
Ben bir tek çocuk büyüttüm, ikinci bir tek çocuk istemiyorum dedim.
Kardeşi olmadığında, çocukla annenin hayatı birbirine girişik oluyor. oyun da onunla, iş de, ihtiyaç da. Halbuki biz küçükken roynar oynar, acıkınca gelirdik annemin yanına. Annemin işi gücü, misafiriyle alakamız olmazdı. Yetişkin de olması gerektiği yerde, çocuk da.
Maddi olarak birini büyüten imkan ikinci çocuğu da büyütür. Daha fazlası için daha fazla imkan ve sabır gerekir anca.
Ben yıllarca çocuk istememeyi, sonra çocuk için tedavi süreçlerini yaşadım ve 8 yıldır özenle büyütmeye çalışıyorum oğlumu. Zaman içinde evrildi düşüncelerim. Oğlum sizinkinin yaşındayken, Bundan çok daha farklı bir yorum yapardım. şu anda çok daha farklı düşünüyorum.
O zamanlar aynı sizin gibi bu konuyu araştırırken, geçmişte açılmış konularda okumuştum:" Şimdi 30 yaşındayım ve pişmanım, 8 yaşında çocuğum siz babamla berabersiniz ama ben yalnızım diye şikayet ediyor kızım" diyordu. 25 yaşındaydım ve çok uzak bulmuştum tabi ki bu yorumu kendime ama aynısını yaşıyorum şimdi :)
Benim de tek çocuk için açtığım bir konu vardı daha önce. İş Ek çok arkadaş orada da fikirlerini yazmıştı. Onu da inceleyebilirsin.
insalah 5 yaslarinda kardes diye tutturmaz gorumcemin kizii da 4 yasinda benni kiyle asiri severler birbirlwrini simdi gorumcrm.hamile oraya gidince hep.muhabbetleri kardesi olcak zehranin falan...bebek dogunca insalah heves etmez ya insalah ...ben isyemiyorum.cunku suann..bu konuyu bundan birkaç ay önce okusaydım cevabım daha farklı olacaktı :)
ikinci çocuk fikrine uzaktım, birtakım yıpranmışlıklarım vardı
kızımla ilgili oturması gereken bazı davranışları vardı.
çok sevilen ve şımartılan bir çocuktur geniş aile içinde ve ben çevremdeki bazı örneklerden gözlemlediğim kadarıyla iki kardeş arası ortalama bir sene sürecek ve kıskançlık temelli o doğal süreci idare edecek gücü kendimde bulamıyordum
üstelik işimle ilgili kaygılarım vardı çocuk vesilesiyle işimi biraz rölantiye almıştım ve birşeyler üretemediğim için kendimi vicdanen rahatsız hissediyordum
kızım artık 5 yaşında, bana eskiden bebek sevdirmeyen çocuk şimdi kardeş aşkıyla yanıp tutuşuyor kreşte tanıştığı çocukları eve getirmeye çalışıyor
"ben çok yalnız bir çocuğum, keşke bir kardeşim olsa, karnında bebek mi var?" sözünü her gün defalarca duyuyorum ve üzülüyorum.
acaba geç mi kaldım diyorum. kardeşi olup onunla oynayacak çağa geldiğinde kendisi bu sefer istemeyebilir.
art arda çocuk fikrine son derece karşıyken şimdi bir "acaba?" kaldı aklımda...
çok geç olmadan harekete geçme ihtiyacı hissediyorum.
bir de şu var, bir sene önceye kadar biyolojik saatimden tık sesi gelmiyordu şimdi bebek görünce bişeyler oluyor bana kanım kaynıyor:) aslında en güzeli kendimizi dinlemek...
önce anne hazır olmalı.
çevremde de gözlediğim bir durum 4 yaştan 5 e geçince birdenbire sevgi pıtırcığı oluyorlar küçüklere karşı :)
biz üç kardeşiz küçüğümle aramda 6 yaş var büyükle 3
küçüğümle çok daha iyi anlaşırım o yüzden yaş aralığı çok önemli bir kriter değildi benim için...
herkesin kendi deneyimidir ama ben ne zaman olursa olsun ikinci çocuğu düşünüyorum
koskoca kadınım 34 yaşındayım bugün kardeşimle küçükken bilgisayarda oynadığımız oyunu bulup indirdik kahkahalarla oynadık ve bana dedi ki: "şu oyunu senden başka kimseyle bu kadar keyifle oynayamam"
ikimizin de çok can dostlarımız vardır ama birebir paylaşımımız bambaşka
şimdi bu tarz konularda birbiriyle anlaşamayan birşey paylaşamayan küs kalan kardeşler de örnek gösteriliyor mesela ben benden büyüğümle böyleyim. küçüğüm doğmasaydı abla-kardeş olmanın bu kadar keyifli olduğunu bilemeyecektim. İyi ki doğurmuş annem onu :)
herkesin karşılaşacağı durum farklıdır.
zor bir karar, ne diyeyim...
evet bu seferde 2.ye bencillik olucakKendiniz hazir degilseniz, istemiyorsaniz tabi ki yapmayin. Bencillik olmasin diye bir bebegi istemeye istemeye dunyaya getirmeyin.
Sizi eski konulardan taniyorum. Kiziniz oynamak istiyor oynamiyorsunuz. Zor bir cocuk degil demistiniz. Ama buna ragmen ilgilenmek istemediginizi belirtmistiniz.
Bir krese verin dedik.
Durumum yok dediniz.
Nerde yasiyorsunuz belediyenin imkani yok mu dusuk ucretli havuzlar vs dedik. Ona da durumum yok dediniz.
(Konuyu ramazanda acmistiniz)
Simdi su 3 5 ayda piyango falan cikmadiysa zaten bence bir sey dememize gerek yok. Ne maddi ne manevi yetemediginiz bir cocuk varken ikincisi bence sadece iki cocugun da hakkina girmek.
Cocuk ilgisiz sevgisiz olmaz.
Bencillik olmasin diye cocuk yapacaksiniz kizinizin kardesi olacak. Peki o ikinci cocuga yazik olmayacak mi?
Her çocuk bir olmaz kimisi zor büyür kimisi çok kolay buna çokça şahit oldum ve evet her çocuğun kardeşi olmalı bence iyi yada kötü kendi kanından birinin olması gerekli bence.4 yasinda kizim var ..tek basima ne zorluklarla buyuttum 27 yasindayim ama tukendimi hissediyorum..cocuk dogurmak inanilmaz bir sorumluluk...4 yasina geldi diye biraz rahatladim hatta suan tek istegim.ise girmek cocugumu okul yada kres gibi biyere verip kafam rahat omur boyu calismak....tamam guzelde..acaba cocugumu kardes duygusundan mahrum mu edicem? cok sevecen kizim bebekleri cok sever bizim olmasini istemez ama baska bebekleri sever..ben anca rahatlayacam derken sirf kizim icin basa mi saricam ? bu dusunce beni cok mutsuz ediyor...eger kardes yaparsam allah verirse de 10 sene sora falaj anca o da olursa tabi...aralarinda baya bi yas farki olmasi da mi benim bencillihim...o istermiki buyuyunce neden benim de arkadas gibi pespese buyudugum kardesim olmadi diye benu suclarmi sizce ? bunu yasayan varmi arkadaslar
hayir canim suanda kesinlikle istemiyorum zaten...hatta odum kopuyor olursa diye...ilerde dusunxelerim degisirse cok istersem denerim ama suan tek idealim calisio para kazanip ona cpkm guzel bir gelecek vermek...2.yi yaparsam butun hayaller suya duser..sirf kizim kardessiz kalmasin diye yaparim o da dogrumu bilmem
2 kızım var.2.yı sırf büyüğüm bebekli olan evden eve gelmiyor diye yaptk dyebilirm.2 yaş araları byüyünce bana teşekkür edeceklerine inanıyorum şuan pek iyi gtmeesede byüyünce arkadaş olacaklar inşllah4 yasinda kizim var ..tek basima ne zorluklarla buyuttum 27 yasindayim ama tukendimi hissediyorum..cocuk dogurmak inanilmaz bir sorumluluk...4 yasina geldi diye biraz rahatladim hatta suan tek istegim.ise girmek cocugumu okul yada kres gibi biyere verip kafam rahat omur boyu calismak....tamam guzelde..acaba cocugumu kardes duygusundan mahrum mu edicem? cok sevecen kizim bebekleri cok sever bizim olmasini istemez ama baska bebekleri sever..ben anca rahatlayacam derken sirf kizim icin basa mi saricam ? bu dusunce beni cok mutsuz ediyor...eger kardes yaparsam allah verirse de 10 sene sora falaj anca o da olursa tabi...aralarinda baya bi yas farki olmasi da mi benim bencillihim...o istermiki buyuyunce neden benim de arkadas gibi pespese buyudugum kardesim olmadi diye benu suclarmi sizce ? bunu yasayan varmi arkadaslar
4 tane var hic biriyle gorusmuyorum20 yaşındayım ve tek çocuğum. Eksikliğini hissetmiyorum. Özellikle çevremde kardeşi yüzünden ne sıkıntılar yaşayan insanları gördükten sonra hiç hissetmiyorum, gayet mutluyum.
evet bu seferde 2.ye bencillik olucak
sirf kiziim o duuyguyu tatsin diye madii manevi zor bir hayata adim.atcak 2 . de..allahtan simdilik kararrim.net...istemiyorum tabi....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?