Eğer konuşurken konuyu yine ssenden hoşlanmıyorum gibi birşeye getirirse pekala fakat benim yanındaki sifatim nedir onu söyle bende yerimi bilip ona göre davraniyim de. Eğer aranızda böyle bi konuşma olmazsa senden hoşlanan birileri varmışta sürekli yazıyomuşta sen de sanırım artık ona gidecekmişsin gibi davran. Bakalım yine kuş kafesten kaçacak telasi yapacak mi :)Haklısınız, onu da denedim yaklaşık bir hafta; hiç konuşmadan kapattık.Zaten bu yıl staj yaptığı ve sürekli koşturduğu için canına minnet oluyor. Yalnız benim başkasıyla görüştüğümü öğrenince bir süre üstüme düştü, sonra yine aynı. Acaba yoğun olduğu için mi yoksa yedekte tutmaya filan mı çalışıyor? Nasıl hissettirebilirim bu duyguyu? İçtenliğiniz ve dilekleriniz için tekrar teşekkür ederim.
sınav derecesi nasılmış ki, hangi fakültede okuduğunu söyleme imkanın var mı bu arada?
Eğer konuşurken konuyu yine ssenden hoşlanmıyorum gibi birşeye getirirse pekala fakat benim yanındaki sifatim nedir onu söyle bende yerimi bilip ona göre davraniyim de. Eğer aranızda böyle bi konuşma olmazsa senden hoşlanan birileri varmışta sürekli yazıyomuşta sen de sanırım artık ona gidecekmişsin gibi davran. Bakalım yine kuş kafesten kaçacak telasi yapacak mi :)
Doktorluk sadece hastanede geçerli olan bir kimlik demişti bir doktor arkadaş, haklı da. Siz bir iş sözleşmesi yapmayacaksınız sevgili olacaksınız- nitekim hoşlanmadığını belirtmiş.- sosyal statü belli bir düzeyde önemli olsa da ikili ilişkide çokta mühim değil. Nereye kadar oturup tıptan, felsefeden konuşabilirsiniz? Kaldı ki bunun dışında paylaşımınız da yok sanki. Anlattıklarından yola çıkarak arada duygusal bir bağ oluşmadığı kanaatine vardım. Sadece sana mesafeli olması, cool görünmesi, hırs yapmana neden olmuş o kadar.
önce gerçekten hoşlanıp hoşlanmadığına karar ver. onu ne anlamda tanımak istiyorsun? bilgisi dışında sana olumlu gelen yönleri neler, dış görüntüsü seni ne derecede cezbetti vs. bir sorgula kendini de onuda. meslekleri bir kenara bırak. en çok neyi merak ediyorsun neleri bilmek istiyorsun itiraf et kendine. sürekli o konuları konuşmaktan da sıkılmış olabilir. ilgisini sıcak bir sohbetle de çekebilirsin. bir de onu sosyal kimliğinden arındırarak tanımaya çalış. belki oda bu sayede yakınlaşır sana.Yorumunuz için teşekkür ederim.
Ben de bu görüşe katılıyorum ama kısa sürede hoşlanmasını beklemek yanlış olur diye düşünmüştüm, zaten ben de bir süre sonra bu şekilde hissetmeye başladım, galiba onun için de öyle olmasını umdum. Doğru söylüyorsunuz, paylaşımlarımız böyle ama galiba genel sorun benim böyle konular dışında pek konuşamamam. Demek istediğim havadan sudan konuşma özürlüsüyüm galiba, illa ki bilgi içerikli bir iletişim içinde olmalıyım; bu da başlı başına bir sorun.Bu durumu nasıl aşabilirim? Önerileriniz neler?
Lisedeyken kendisi çok dışlanmış, ezilmiş; şimdi Türkiye'nin en iyi üniversitelerinden birinde tıp okurken galiba kibirlendi. Zekâsını da çalışmasını da takdir ediyorum ancak kendini alçakgönüllü anlatmaya çalışırken hastanede kapıcı bir bey ile konuştuğunu söylemesi zaten kibir belirtisidir, adamcağızın işine RAĞMEN alçakgönüllü (!) davranıp konuşmuş. İşte ben de asıl bu yaptığınız kibirin kendisi olduğunu söylüyorum, sonrası karşılıklı eleştiri sağanağı.
Şimdi böyle söyleyince fark ettim, ben aslında bayağı gıcık olmuşum.
Biraktiginizda geliyor, ustune dustugunuzde egosu tavan yapiyor, sizi alttan alttan ezmenin derdine dusuyor ve bu durumu da egitimine dayaniyorsa, ayni fakulteden ve hatta mumkunse daha ust siniftan birini bulun. Sevgili olun demiyorum. Arkadas olun, gorusun. Hepimizin meslegi oldugunu, bu memlekette doktor kadar ogretmen ihtiyacinin da oldugunu ama hepsinden once hepimizin insani duygulari, karakteri, kisiligi, belli bilgi birikimi olan "birey"ler oldugunu anlar bu arkadas.
bu arada, psikiyatrist falan olmayi dusunmuyordur insallah :))))
Sizce benle beni elde tutmak, egosunu tatmin etmek için mi görüşüyor? Yavaş yavaş nesnel bakınca böyle düşünmeye başladım.Söylediğinizi yapmam mümkün değil maalesef ama başka üniversitelerde tıp okuyan gerek yaşıtım gerek büyüğüm arkadaşlarım var.
Kesinlikle bunu anlamaya ihtiyacı var ama galiba henüz egosu ergenlik döneminde.
Hahah, evet, psikiyatrist olmayı düşünüyor.
valla tip okumadim ama psikiyatrist olmayi dusunen bu arkadasimizin kendi ruh halinden supheliyim :)
saka bi yana, bence neden niye, ben neyim, biz neyiz diye sorgulamayin. sizi entellektuel cercevede kendinden daha asagi goruyor, bunu cekinmeden size ifade ediyor ama sizinle de gorusmeye devam ediyorsa bana gore bu karsinizdaki kisinin mutsuz ve yalniz oldugunu gosterir. yalnizlik, mutsuzluk ve bahsettiginiz "eziklik" durumunu adinin onune gelecek unvan sebebiyle yakin cevresinden cikartiyor ve bence hic saglikli bir ruh hali degil.
ama lutfen yanlis anlamayin, sadece bilgili olmasindan sebep sizin bu denli ona duskun ya da bagli olmaniz da normal degil. benim onerim, iliskinizi bi araya gelindiginde ya da sanal ortamda karsilasildiginda entellektuel sohbetlerin, beyin firtinalarinin yapildigi keyifli ama sinirlari olan bi duzeyde birakin.
boyle bi adamla hayati paylastiginizi dusunebiliyor musunuz?
aman tanrim. sahsen ben dusunemiyorum.
"ciktigi deligi begenmemek" diye bir tabir vardir. bu arkadasinki biraz oyle.
Öncelikle herkese iyi geceler. KK sürekli takip ettiğim ve genelde tecrübeli hanımlar sayesinde dertlere derman bulunan, en azından dertlerin paylaşılıp yüreklerin ferahlatıldığı bir paylaşım mekânı, hatta bir aile; o nedenle ben de bu ailenin bir üyesi olmaya nihayet karar verdim.
Ben bir arkadaşlık sitesinde kendi üniversitemden, yaşıtım bir tıp fakültesi öğrencisi ile tanıştım (Kişisel bilgilerini teyit ettim, hakkındaki bilgiler doğru). Kendisi çok zeki, kültürlü, kibar biri. Ben de öğrenmeye bayılan ve kendini geliştirmeyi her şeyin üstünde tutan, başarılı bir insanım. Benim bilmediğim şeyleri bilmesinden olsa gerek çok ilgimi çekti kendisi ve konuşmaya başladık.
Bu kişi ile internetten görüntülü olarak 5 aydır konuşuyoruz."Neden internetten?" derseniz, kendisi tanıştığımızda çok utangaçtı, zamanla açılmaya başladı. Başlarda görüntülü konuşmaya bile çekinirdi, sonra kabul etti, böyle devam ettik.O zamandan beri hep benim ilk mesajı atmamla konuşmaya başladık ama bir başlayınca birkaç saat konuşuruz. Yalnız bir kez başka biriyle yakınlaşınca üstüme düştü, sonra yine bıraktı. Konuşmalarımız da haftada birkaç defa, çok yoğun olduğu için sanırım.
Konuşmalarımız ise resmen ego savaşı idi. O benim bilmediğim şeylerden bahseder, ben dinlerdim. Sonra ben onun bilmediği şeylerden bahsederdim, o dinler sonra da bildiklerimin gereksiz olduğunu söylerdi. Bu sefer de benim egom onun aşağılamasını kaldıramadığından ben onun söylediklerini eleştirmeye başlardım, böyle giderdi. Şimdi çatışmak yerine orta yolu buluyoruz.
Bu kişi ilk sevgilisi ile üniversitede tanışmış, 1 yıllık arkadaşlıktan sonra ilişkileri başlamış ancak 1,5 yıl sonra anlaşamayıp ayrılmışlar. Biz görüşmeye başladıktan 1-2 hafta sonra bana benden etkilenmediğini söyledi, ben de aynı durumun benim için de geçerli olduğunu; şimdiden hoşlansaydık garip olacağını söyledim.
Buradaki dertler yanında benim paylaşımım "Allah derdin böylesini versin" türünde ancak sizin dışardan gözlemciler olarak duyguları ve olayları nesnel bir gözle değerlendirmenizi ve düşüncelerinizi paylaşmanızı rica ediyorum. Ona âşık değilim ama bilgisi ve bakış açısından çok etkileniyorum. Arkadaş olsanız diyebilirsiniz ama sanırım benden etkilenmediğini söylemesi onu takıntım hâline getirdi. Bir de, ben de hep tıp okumak istedim, sanırım onun tıp okuması da bu takıntıda etkili oldu. Bir süre görüşmemeyi denedim ama zaten sık görüşmediğimiz için benim mutsuz olmam dışında bir şeye yaramadı. Bu durum hakkındaki yorumlarınız nedir? Sizce ne yapmalıyım?
NOT: İlk mesajım olduğu için uzunluğunun nasıl görüneceği hakkında bir fikrim yok; fazla uzun olmuşsa özür dilerim.
aynı üniversitede aynı kampüsün içinde 5 ay sadece internetten mi görüştünüzzaten görüntülü görüşmüşsünüz tipini de biliyorsun. ben olsam tıpın önünde pusuya yatar bir punduna getirip yüz yüze görüşürdüm, nereye kadar canım sabır taşı olsa çatlar. sen yine iyiymişsin
Öncelikle vakit ayırıp görüşünüzü belirttiğiniz için teşekkür ederim, buradaki her fikir benim için ayrı ayrı değerli.
Aynı üniversitedeyiz ancak farklı kampüslerdeyiz maalesef. Kendisi iletişim sürecimizin başında sesli konuşmaya, daha sonra da görüntülü konuşmaya yavaş yavaş ısındı, başlarda çok çekingen bir tavır sergiliyordu; bu aşamaya gelmek bile zaman aldı. Bu sene o hastanede ben de sınav hazırlığı döneminde olduğum için ve belirttiğim üzere tavrı nedeniyle yüz yüze görüşemedik henüz.
Harcadığın zamana yazık..
Şuan durumunuzun bi adı olmadığı için. Ego savaşlarına ara verip orta yolu buluyor olabilirsiniz ancak ilerisi için pek parlak değil durum bence. Ayrıca mesleği gereği sure sonra ilgisizlikte başlar
Bence çok çok saf düşünüyorsun. farklı kampüs de olsa bence çık git bir gör bakalım nedir necidir. onun seni görmesine gerek yok. etrafında kız arkadaşı var da seni yedekte mi tutmak istiyor yoksa başka derdi mi var en azından gözlemlersin. ben senin yerinde olsam ona haber vermeden birkaç gün üst üste gidip hafiyelik yapardımbaşka türlü içindeki kuşku dinmeyecek. ayrıca onun bu tavrı da normal değil. normalde erkek üsteler konuşalım edelim diye kız kendini naza çeker, bu çocuğun tavrı hiç hoşuma gitmedi benim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?