Transfer sonrası ile ilgili bildiğiniz herşeyi unutun. Benim hikayemi bir hatırlayalım mı?
Bir oğlum var. O da tüp bebekti. Bir arkadaş sorduğu için yazayım: Ben de PKO, bir tüp tıkalı, rahim ters, rahim ağzı nerdeyse yapışık; eşimde sperm yok denecek kadar az ve hiç hareket yok. Sonuçta gebe kalamadım işte. 1 aşılamanın ardından ilk tüp bebek denememizdi. Herşey çok güzel ilerledi. Muhteşem bir doktorum vardı. Ne iğneler canımı yaktı ne de herhengi bir aşaması ile ilgili kötü bir anım var. Hamile kaldım, zor bir doğumdu ama çoooook güzel bir bebeğim oldu. Ama oğlumun NF hastası olduğunu öğrendik, yıkıcıydı ama çok şükür ki toparladık. Çok şükür ki şuanda hastalığın seyri çok iyi. Ve inşallah Allah hayat boyunca bu hastalık yüzünden hiçbir acı yaşatmayacak ona. Artık 3 yaşında. Babasının herşeyiyle kopyası bir çocuk. "Abi" olma yaşı geldi diye eşim ve ailemden hatta arkadaşlarımdan yoğun baskılar geldi. Hele eşim ne kadar çok istedi bir kez daha bu mucizeyi yaşamayı. Güç bela ikna oldum. Ama ben yine kendi çabamla hamile kalamadım. Geçen ay (Yani Nisan) tüp bebek merkezine gittik, hemen başladık tedaviye. Tek şartım vardı: Bir tane Blastokist embrio transfer edilecek. Bu kez iğneler çok acıttı, yumurta toplamanın ardından ağrılar, kanama vs. 12 yumurta toplandı, 10nu döllendi, 5 tanesi blastokist evresine kadar ulaştı. Transferden sonra bir öğrendim ki bana tek değil 2 embrio transfer etmişler. 32 yaşındayım, üstelik 2 embrio artık yasal değil ama kılıfına uydurulmuş işte. Duyunca o klinik başıma yıkıldı sandım. Konuşulanları duymadım, kimseyi dinlemedim, ağladım, ağladım... Beni okuyan arkadaşlar sanırım buraya kadar ki kısmı biliyor. Şimdi bundan sonrası. Transfer sonrası nelere dikkat etmek lazım bir bakalım.
Eşim arabayı evin önünde durdurdu ve ben yol boyu ağlamaktan şişmiş gözlerimi kimseler görmesin, kimse beni lafa tutmasın, soru sorması diye eve doğru koşmaya başladım. 5 katı son sürat koşarak çıkıp oturma odasındaki kotuğa GÜÜÜMMM diye attım kendimi. Sonra da ağlamaya müsait evin her noktasına. Asla teselli olmadım. Allahım aklımı almıştı sanki. İnsan kalkıp yerinde zıplar mı? "İkinci çocuk falan istemiyorum, tutmasın bunlar, ben tek istiyordum, ikiz olacağına hiç olmasın" diye sinir krizleri geçirir mi? Ben geçirdim işte. O aldığımız yüksek doz ilaçların bizi depresyona çok yaklaştırdığını hiç aklınızdan çıkarmayın. Ve "ben asla bunları yaşamam" demeyin. Büyük konuşmamak lazımmış. Bırakın 2 gün tuvalet dışında yataktan kalkmamayı falan ben 2 gün yatak yüzü görmedim. Sıkıntıdan oturamadım bile. Kendimi dışarılara attım. Neyse sonra sakin günler geldi ama ben ne yiyebildim ne içebildim. Ne ananası, ne kabak çekirdeğinden bahsediyoruz. Son 9 günde 2,5 kilo verdim. Nasıl olsa raporlu olduğum için işe gitmedim ama evden içeride pek girmedim. Plates ve yüzmeye devam ettim, alışveriş merkezlerini turladım ve bahçede oğlumla hergün top oynadım. Sonunda test günü gelip çattı bu sabah.
Bu sabah gidip kan verip geldik ve bir saat sonra aradılar. Sonuç pozitif. B-HCG değeri 177. Hiç şaşırmadım bile. Çünkü ben biliyorum ki ne yaparsak yapalım, bu iş bizim dikkatli bir şekilde kıpırdamadan yatmamızla filan ilgili değil. Tamamen yaşımız ve embrio kalitemizle alakalı. Ve Allah o çocuğun dünyaya nasibini yollamışsa siz onu birşekilde doğurursunuz. İster mumya gibi yatın, ister benim gibi kanat takın.
Artık forum sitesinin bu bölümünün aktif bir kullanıcısı olmayacağım. Hepinize bol şanslar diliyorum arkadaşlar. Hakkınızı helal edin. Allah hepinizin yardımcısı olsun. Dualarım sizinle. Hoşçakalın.
Transfer sonrası ile ilgili bildiğiniz herşeyi unutun. Benim hikayemi bir hatırlayalım mı?
Bir oğlum var. O da tüp bebekti. Bir arkadaş sorduğu için yazayım: Ben de PKO, bir tüp tıkalı, rahim ters, rahim ağzı nerdeyse yapışık; eşimde sperm yok denecek kadar az ve hiç hareket yok. Sonuçta gebe kalamadım işte. 1 aşılamanın ardından ilk tüp bebek denememizdi. Herşey çok güzel ilerledi. Muhteşem bir doktorum vardı. Ne iğneler canımı yaktı ne de herhengi bir aşaması ile ilgili kötü bir anım var. Hamile kaldım, zor bir doğumdu ama çoooook güzel bir bebeğim oldu. Ama oğlumun NF hastası olduğunu öğrendik, yıkıcıydı ama çok şükür ki toparladık. Çok şükür ki şuanda hastalığın seyri çok iyi. Ve inşallah Allah hayat boyunca bu hastalık yüzünden hiçbir acı yaşatmayacak ona. Artık 3 yaşında. Babasının herşeyiyle kopyası bir çocuk. "Abi" olma yaşı geldi diye eşim ve ailemden hatta arkadaşlarımdan yoğun baskılar geldi. Hele eşim ne kadar çok istedi bir kez daha bu mucizeyi yaşamayı. Güç bela ikna oldum. Ama ben yine kendi çabamla hamile kalamadım. Geçen ay (Yani Nisan) tüp bebek merkezine gittik, hemen başladık tedaviye. Tek şartım vardı: Bir tane Blastokist embrio transfer edilecek. Bu kez iğneler çok acıttı, yumurta toplamanın ardından ağrılar, kanama vs. 12 yumurta toplandı, 10nu döllendi, 5 tanesi blastokist evresine kadar ulaştı. Transferden sonra bir öğrendim ki bana tek değil 2 embrio transfer etmişler. 32 yaşındayım, üstelik 2 embrio artık yasal değil ama kılıfına uydurulmuş işte. Duyunca o klinik başıma yıkıldı sandım. Konuşulanları duymadım, kimseyi dinlemedim, ağladım, ağladım... Beni okuyan arkadaşlar sanırım buraya kadar ki kısmı biliyor. Şimdi bundan sonrası. Transfer sonrası nelere dikkat etmek lazım bir bakalım.
Eşim arabayı evin önünde durdurdu ve ben yol boyu ağlamaktan şişmiş gözlerimi kimseler görmesin, kimse beni lafa tutmasın, soru sorması diye eve doğru koşmaya başladım. 5 katı son sürat koşarak çıkıp oturma odasındaki kotuğa GÜÜÜMMM diye attım kendimi. Sonra da ağlamaya müsait evin her noktasına. Asla teselli olmadım. Allahım aklımı almıştı sanki. İnsan kalkıp yerinde zıplar mı? "İkinci çocuk falan istemiyorum, tutmasın bunlar, ben tek istiyordum, ikiz olacağına hiç olmasın" diye sinir krizleri geçirir mi? Ben geçirdim işte. O aldığımız yüksek doz ilaçların bizi depresyona çok yaklaştırdığını hiç aklınızdan çıkarmayın. Ve "ben asla bunları yaşamam" demeyin. Büyük konuşmamak lazımmış. Bırakın 2 gün tuvalet dışında yataktan kalkmamayı falan ben 2 gün yatak yüzü görmedim. Sıkıntıdan oturamadım bile. Kendimi dışarılara attım. Neyse sonra sakin günler geldi ama ben ne yiyebildim ne içebildim. Ne ananası, ne kabak çekirdeğinden bahsediyoruz. Son 9 günde 2,5 kilo verdim. Nasıl olsa raporlu olduğum için işe gitmedim ama evden içeride pek girmedim. Plates ve yüzmeye devam ettim, alışveriş merkezlerini turladım ve bahçede oğlumla hergün top oynadım. Sonunda test günü gelip çattı bu sabah.
Bu sabah gidip kan verip geldik ve bir saat sonra aradılar. Sonuç pozitif. B-HCG değeri 177. Hiç şaşırmadım bile. Çünkü ben biliyorum ki ne yaparsak yapalım, bu iş bizim dikkatli bir şekilde kıpırdamadan yatmamızla filan ilgili değil. Tamamen yaşımız ve embrio kalitemizle alakalı. Ve Allah o çocuğun dünyaya nasibini yollamışsa siz onu birşekilde doğurursunuz. İster mumya gibi yatın, ister benim gibi kanat takın.
Artık forum sitesinin bu bölümünün aktif bir kullanıcısı olmayacağım. Hepinize bol şanslar diliyorum arkadaşlar. Hakkınızı helal edin. Allah hepinizin yardımcısı olsun. Dualarım sizinle. Hoşçakalın.
Transfer sonrası ile ilgili bildiğiniz herşeyi unutun. Benim hikayemi bir hatırlayalım mı?
Bir oğlum var. O da tüp bebekti. Bir arkadaş sorduğu için yazayım: Ben de PKO, bir tüp tıkalı, rahim ters, rahim ağzı nerdeyse yapışık; eşimde sperm yok denecek kadar az ve hiç hareket yok. Sonuçta gebe kalamadım işte. 1 aşılamanın ardından ilk tüp bebek denememizdi. Herşey çok güzel ilerledi. Muhteşem bir doktorum vardı. Ne iğneler canımı yaktı ne de herhengi bir aşaması ile ilgili kötü bir anım var. Hamile kaldım, zor bir doğumdu ama çoooook güzel bir bebeğim oldu. Ama oğlumun NF hastası olduğunu öğrendik, yıkıcıydı ama çok şükür ki toparladık. Çok şükür ki şuanda hastalığın seyri çok iyi. Ve inşallah Allah hayat boyunca bu hastalık yüzünden hiçbir acı yaşatmayacak ona. Artık 3 yaşında. Babasının herşeyiyle kopyası bir çocuk. "Abi" olma yaşı geldi diye eşim ve ailemden hatta arkadaşlarımdan yoğun baskılar geldi. Hele eşim ne kadar çok istedi bir kez daha bu mucizeyi yaşamayı. Güç bela ikna oldum. Ama ben yine kendi çabamla hamile kalamadım. Geçen ay (Yani Nisan) tüp bebek merkezine gittik, hemen başladık tedaviye. Tek şartım vardı: Bir tane Blastokist embrio transfer edilecek. Bu kez iğneler çok acıttı, yumurta toplamanın ardından ağrılar, kanama vs. 12 yumurta toplandı, 10nu döllendi, 5 tanesi blastokist evresine kadar ulaştı. Transferden sonra bir öğrendim ki bana tek değil 2 embrio transfer etmişler. 32 yaşındayım, üstelik 2 embrio artık yasal değil ama kılıfına uydurulmuş işte. Duyunca o klinik başıma yıkıldı sandım. Konuşulanları duymadım, kimseyi dinlemedim, ağladım, ağladım... Beni okuyan arkadaşlar sanırım buraya kadar ki kısmı biliyor. Şimdi bundan sonrası. Transfer sonrası nelere dikkat etmek lazım bir bakalım.
Eşim arabayı evin önünde durdurdu ve ben yol boyu ağlamaktan şişmiş gözlerimi kimseler görmesin, kimse beni lafa tutmasın, soru sorması diye eve doğru koşmaya başladım. 5 katı son sürat koşarak çıkıp oturma odasındaki kotuğa GÜÜÜMMM diye attım kendimi. Sonra da ağlamaya müsait evin her noktasına. Asla teselli olmadım. Allahım aklımı almıştı sanki. İnsan kalkıp yerinde zıplar mı? "İkinci çocuk falan istemiyorum, tutmasın bunlar, ben tek istiyordum, ikiz olacağına hiç olmasın" diye sinir krizleri geçirir mi? Ben geçirdim işte. O aldığımız yüksek doz ilaçların bizi depresyona çok yaklaştırdığını hiç aklınızdan çıkarmayın. Ve "ben asla bunları yaşamam" demeyin. Büyük konuşmamak lazımmış. Bırakın 2 gün tuvalet dışında yataktan kalkmamayı falan ben 2 gün yatak yüzü görmedim. Sıkıntıdan oturamadım bile. Kendimi dışarılara attım. Neyse sonra sakin günler geldi ama ben ne yiyebildim ne içebildim. Ne ananası, ne kabak çekirdeğinden bahsediyoruz. Son 9 günde 2,5 kilo verdim. Nasıl olsa raporlu olduğum için işe gitmedim ama evden içeride pek girmedim. Plates ve yüzmeye devam ettim, alışveriş merkezlerini turladım ve bahçede oğlumla hergün top oynadım. Sonunda test günü gelip çattı bu sabah.
Bu sabah gidip kan verip geldik ve bir saat sonra aradılar. Sonuç pozitif. B-HCG değeri 177. Hiç şaşırmadım bile. Çünkü ben biliyorum ki ne yaparsak yapalım, bu iş bizim dikkatli bir şekilde kıpırdamadan yatmamızla filan ilgili değil. Tamamen yaşımız ve embrio kalitemizle alakalı. Ve Allah o çocuğun dünyaya nasibini yollamışsa siz onu birşekilde doğurursunuz. İster mumya gibi yatın, ister benim gibi kanat takın.
Artık forum sitesinin bu bölümünün aktif bir kullanıcısı olmayacağım. Hepinize bol şanslar diliyorum arkadaşlar. Hakkınızı helal edin. Allah hepinizin yardımcısı olsun. Dualarım sizinle. Hoşçakalın.
Olinca arkadaşım hayırlı olsun, ikizde tek de olacaksa da umarım güzel bir hamilellik geçer, hani demişsin ya Tamamen yaşımız ve embrio kalitemizle alakalı.diye katılmıyorum arkadaşım. Hiçbir tıbbı sorunum yok 29 yaşındayım ilk dememem çok ama çok kaliteli bir embriyo oldu, 6 gün yattım, ananaslar , kabak çekirdekleri, sebze yemekleri muntazamdı, ilaç saatinde ama olmadı
Bence tamamen kadar.. O bebeklerin geleceği varsa geliyor, olacağı varsa oluyor, Olmayacaksa kalitelisi de tutmuyor
panadol neden ümitsizsin canım? Ümitsizlik kapına gelince kov onu, ben bu bebeği istiyorum, Allahın izniyle olacak de, olumlu olmaya zorla kendini.
sana katılıyorum olmayınca olmuyor bende elimden geleni yaptım beslenme olarak dinlenme yatma olarak bugun 9 günüm olmadı diye düşünüyorum embrio kalteliydi insan kendini yıpratmasıyla kalıyor..
Panadol, umutsuz olma daha 3 günümüz var olumlu düşün test sonucu çıkana kadar aklına kötü şeyler getirme . Bende aynı durumdayım üstelik 4 gün dinlendim çalıştığım için fazla dikkat edemedim kendime , kısmetse olucak işallah .Salı günü ikimizde pozitif sonuçlarımızı alıcaz . :dance:
panadol;
belirti var yok diye kafani takma sakin.. herkeste belirti olcak diye birsey yok. hayirlisi olsum umarim positif sonuclanir..
canım benim inşallah pozitif sonuç alırız...
Panadol canım galiba ben pozitif sonuç alamıcam, dün akşamdan beri kahverengi ve pembemsi lekelenmelerim başladı, adet sancısı gibi ağrılarımda var adet oluyorum galiba, doktorumu aradım , Estrofem kullanmaya başla dedi. bütün bunlar yetmiyormuş gibi bir de öksürüz başladı öksürmemek için kendini sıkıyorum artık.Benin şansım yok galiba sana iyi şanslar iyi haberlerini bekliyorum.
merhaba bende çarşamba günü sonuç alıcam msjınızı okuyunca yazmak istedim. bendede dün akşam kahverengi 2- 3 damla kanama oldu bu sabahda jeli sıktıktan sonra bi baktım jele kırmızı kan gelmiş ama normalde kanamam yok doktorumu aradım endişe etmememi jeli yaparken tahriş etmiş olabileceğimi söyledi zaten şakır şakır bir kanamam yok olsa bile tutmadığı anlamına gelmeyeceğini söyledi lütfen sizde olumlu düşünün. ayrıca ben sigara içiyordum transferden beri içmediğimden dolayı öksürük bendede oluyor mümkünse öksürük geldiğinde yatar pozisyonda olmamaya dikkat edin yatarken öksürünce karın kasları daha çok geriliyor öksürük olacağını anladığınız anda oturur pozisyona geçmeye çalışın. umarım iyi haberlerinizi alırsınız.
Canım teşekkür ederim yazdığın için , inşallah iyi haber alırız. Ama bende kanama başladı. Aynı adet kanaması gibi doktorum tahlil gününü bir gün önceye çekti.Yarın yaptırıcaz. Ama umudum kalmadı herşeyin hayırlısı, iki gündür ağlamaktan yüzüm gözüm şişti.Tedaviye başlamadan önce , önemli değil ilk denemde tutmazsa üzülmem diyordum. Ama çok yıkıcı oldu geçen ay negatif sonuçlu aşılama ve bu ayda büyük ihtimalle negatif bit tüp bebek denemesi. Sizlerin iyi haberlerini bekliyorum.
canım slm ümitsiz olma kanaması olup hamile kalanlarda var bunu unutma bende morelmen iyi degilim olmadı sanki bende çok ağladım garip oldum iyicene benimde ilk denememdi umarım süpriz olurda olumlu sonuç alırız sevgiyle kal...
İnşallah dediğin gibi olurda pozitif sonuç alırım. Tedavi iğneler ,yumurta toplama, transfer hepsine tekrar katlanabilirimde şu 12 gün kabus gibi tekrar yaşayabilirmiyim bilmiyorum. Sen de belirti olmaması olumlu sonuca yaklaştığını düşündürüyor bana . İyi haberlerini bekliyorum.
Canım teşekkür ederim yazdığın için , inşallah iyi haber alırız. Ama bende kanama başladı. Aynı adet kanaması gibi doktorum tahlil gününü bir gün önceye çekti.Yarın yaptırıcaz. Ama umudum kalmadı herşeyin hayırlısı, iki gündür ağlamaktan yüzüm gözüm şişti.Tedaviye başlamadan önce , önemli değil ilk denemde tutmazsa üzülmem diyordum. Ama çok yıkıcı oldu geçen ay negatif sonuçlu aşılama ve bu ayda büyük ihtimalle negatif bit tüp bebek denemesi. Sizlerin iyi haberlerini bekliyorum.
slm hanımlar 10 günde idrarda sonuç alan varmı acaba tşk ediyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?