• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tutunacak hiçbir şeyim yok:(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

ashy

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Şubat 2014
870
219
123
iyi günler herkese,
Daha çok gencim 21 yaşındayım ama hiç mutlu değilim hep bi depresyon hali.sabah kalkıyorum yorgun uyanıyorum ve tüm gün Yorgun'um. Önemli bi sınavım var on,on beş gün sonra ama hiçbir şekilde verimli değilim odaklanamıyorum hiçbir şeye,algım kapalı gibi. Sonu belli olmayan bi ilişkim var ne zaman gitsem bir şekilde tekrar onun yanındayım,çok zor birisi gitsem de kurtulamıyorum ondan çünkü nereye kaçarsan kaçayım aklımda götürüyorum zaten onu.Evden çıkmak istemiyorum kimseyle konuşmak istemiyorum hiçbir şey hiç kimse iyi gelmiyor bana. Hep aynı şeyleri düşünüyorum sınav olmayacak bu sınavı kazanmam için her gün verimli olmam lazımdı biliyorum ,onunla da hiçbir zaman mutlu son olmayacak kaç yaşındaki adamı ben nasıl değiştireyim bu toyluğumla diyorum. Destek alsam diyorum annem hasta zaten onların masrafları kendine ağır geliyor bi de ben yük olmayayım diyorum. Aslında hakettiğimi de düşünmüyorum hiçbir şekilde kendimi gösteremedim henüz hiçbir şey başaramadım çünkü. Yakın akrabaların hepsi bölümünü yarıda bıraktı bi adam için çok fedakarlık yaptı bu sene tekrar hazırlandı ama adam yüzünden bu yılını da yiyecek gibi diye düşündüklerini biliyorum hatta söylüyorlar da. Yaşamaya değer hiçbir şey görmüyorum yolunda giden sahip olduğum hiçbir şey yok çünkü. İntihar bile geçiyor aklımdan ama korkuyorum günahından. Daha yazsam yazarım ama uzun oldu şimdiden teşekkür ederim.
 
Sorunun kaynağı bu adam mı?Adamsa kopun ondan mutlu değilseniz bağımlılık gibi olmuş heralde
 
Önce kendine yetmeyi öğren. Sana değer vermeyen birine zamanını harcama ki daha doğru kararlar verebilesin. Bence intihar çok sıkıntılı bi düşünce acilen psikologa ya da psikiyatriye git. Biz ne desek sana boş gelecek.
 
İyi de zaten hayatını kurmanın başındasin. Tutunacak dallarıni kendin oluşturacaksin. Ayrıca sadece kendin icin bile olsa yaşamaya değer. Tanrı, seni yokken var etmiş, onca şeyler lutfetmis.
 
İyi de herşeyin sebebi sensin. Dış etken yok gördüğüm kadarıyla. Herşey sende bitiyor. Bana çok saçma geliyor böyle zayıflıklar.
 
Olmaz bazen, ne yaparsan yap olmaz. Ben 25 yaşındayım hala tırmalıyorum hayatı. Daha güçlü ol son nefesine kadar mücadele bitmeyecek. Düzeleceğine inanıyorum arada umutsuzluğa kapılman normal.
 
Bir adam seni bu kadar sıkıntılara itiyor oldugu halde sana bir yarari yoksa birakacaksin bu adami,.

Sorunun kaynağı bu adam mı?Adamsa kopun ondan mutlu değilseniz bağımlılık gibi olmuş heralde

Kknin %85i depresyonda arkadas valla endiseliyim artik gelecekten

Önce kendine yetmeyi öğren. Sana değer vermeyen birine zamanını harcama ki daha doğru kararlar verebilesin. Bence intihar çok sıkıntılı bi düşünce acilen psikologa ya da psikiyatriye git. Biz ne desek sana boş gelecek.

İyi de zaten hayatını kurmanın başındasin. Tutunacak dallarıni kendin oluşturacaksin. Ayrıca sadece kendin icin bile olsa yaşamaya değer. Tanrı, seni yokken var etmiş, onca şeyler lutfetmis.

İyi de herşeyin sebebi sensin. Dış etken yok gördüğüm kadarıyla. Herşey sende bitiyor. Bana çok saçma geliyor böyle zayıflıklar.

Sorunun çoğu bu adam evet bağımlı gibi bildiğiniz artık edilişi gibi huzur vermese de mutlu olmam için ona ihtiyacım var ama sadece o yanımdayken mutluyum o gittiği an yine aynısı. Dış etken olarak şöyle aynı evde olduğum için kendimi çoğu şeyden geri çektim bana şöyle yap böyle yap demese de bir şekilde empoze etti istemiyor hale geldim dışarı çıkmayı bile. Bırakacağım ama birden iletişimi kesemiyorum sınavdan sonra kademe kademe yapabilirim belki diyorum çünkü sınavdan sonra ailemin yanına döneceğim. Hayatımı kurmaya başlarken yarıda bıraktım çünkü evimden çok uzakta bir yerdeydim uyum sağlayamadım ve kendimi hep yarım hissederken onunla tam gibi hissettim ama şuan her şeyi mahvettim gibi. O ise hiçbir şeyi sorun olarak görmüyor. Zaten yapıca duygusal biriyim ama hayatımda cidden çok eksik var değersizlikten kurtulamıyorum.
 
Olmaz bazen, ne yaparsan yap olmaz. Ben 25 yaşındayım hala tırmalıyorum hayatı. Daha güçlü ol son nefesine kadar mücadele bitmeyecek. Düzeleceğine inanıyorum arada umutsuzluğa kapılman normal.

Arada değil ki hep böyleyim çocukluğumdan genç kız olana kadar yani ailemin yanındayken bile ailevi sorunlar yüzünden böyleydim şimdi de kendi hayatımı kurmam gerekirken dikiş tutturamıyorum etrafımdaki insanlar neler neler yapıyor bende en nefret ettiğim hale bürünmeye başlıyorum.
 
Arada değil ki hep böyleyim çocukluğumdan genç kız olana kadar yani ailemin yanındayken bile ailevi sorunlar yüzünden böyleydim şimdi de kendi hayatımı kurmam gerekirken dikiş tutturamıyorum etrafımdaki insanlar neler neler yapıyor bende en nefret ettiğim hale bürünmeye başlıyorum.

Ben seni anlıyorum inan ki. Ama yardımcı olamıyorum. Tek söyleyebileceğim adım adım olacak hayatın bir anda değişmeyecek. Yılmamalısın.
 
Dur daha yeni başlıyor hayat senin için yaşın çok genç. Neler göreceksin daha neler.. 35 yaşındayım olması gerektiği gibi olan şeyler az hayatımda. Baktım hayat böyle bir şey umursamıyorum artık.
 
iyi günler herkese,
Daha çok gencim 21 yaşındayım ama hiç mutlu değilim hep bi depresyon hali.sabah kalkıyorum yorgun uyanıyorum ve tüm gün Yorgun'um. Önemli bi sınavım var on,on beş gün sonra ama hiçbir şekilde verimli değilim odaklanamıyorum hiçbir şeye,algım kapalı gibi. Sonu belli olmayan bi ilişkim var ne zaman gitsem bir şekilde tekrar onun yanındayım,çok zor birisi gitsem de kurtulamıyorum ondan çünkü nereye kaçarsan kaçayım aklımda götürüyorum zaten onu.Evden çıkmak istemiyorum kimseyle konuşmak istemiyorum hiçbir şey hiç kimse iyi gelmiyor bana. Hep aynı şeyleri düşünüyorum sınav olmayacak bu sınavı kazanmam için her gün verimli olmam lazımdı biliyorum ,onunla da hiçbir zaman mutlu son olmayacak kaç yaşındaki adamı ben nasıl değiştireyim bu toyluğumla diyorum. Destek alsam diyorum annem hasta zaten onların masrafları kendine ağır geliyor bi de ben yük olmayayım diyorum. Aslında hakettiğimi de düşünmüyorum hiçbir şekilde kendimi gösteremedim henüz hiçbir şey başaramadım çünkü. Yakın akrabaların hepsi bölümünü yarıda bıraktı bi adam için çok fedakarlık yaptı bu sene tekrar hazırlandı ama adam yüzünden bu yılını da yiyecek gibi diye düşündüklerini biliyorum hatta söylüyorlar da. Yaşamaya değer hiçbir şey görmüyorum yolunda giden sahip olduğum hiçbir şey yok çünkü. İntihar bile geçiyor aklımdan ama korkuyorum günahından. Daha yazsam yazarım ama uzun oldu şimdiden teşekkür ederim.
Bunalıma girmişsin sana tavsiyem sonu belli olmayan bir iliskiyi sürdürme sonrasında ise derslerine ve başarına odaklan
 
iyi günler herkese,
Daha çok gencim 21 yaşındayım ama hiç mutlu değilim hep bi depresyon hali.sabah kalkıyorum yorgun uyanıyorum ve tüm gün Yorgun'um. Önemli bi sınavım var on,on beş gün sonra ama hiçbir şekilde verimli değilim odaklanamıyorum hiçbir şeye,algım kapalı gibi. Sonu belli olmayan bi ilişkim var ne zaman gitsem bir şekilde tekrar onun yanındayım,çok zor birisi gitsem de kurtulamıyorum ondan çünkü nereye kaçarsan kaçayım aklımda götürüyorum zaten onu.Evden çıkmak istemiyorum kimseyle konuşmak istemiyorum hiçbir şey hiç kimse iyi gelmiyor bana. Hep aynı şeyleri düşünüyorum sınav olmayacak bu sınavı kazanmam için her gün verimli olmam lazımdı biliyorum ,onunla da hiçbir zaman mutlu son olmayacak kaç yaşındaki adamı ben nasıl değiştireyim bu toyluğumla diyorum. Destek alsam diyorum annem hasta zaten onların masrafları kendine ağır geliyor bi de ben yük olmayayım diyorum. Aslında hakettiğimi de düşünmüyorum hiçbir şekilde kendimi gösteremedim henüz hiçbir şey başaramadım çünkü. Yakın akrabaların hepsi bölümünü yarıda bıraktı bi adam için çok fedakarlık yaptı bu sene tekrar hazırlandı ama adam yüzünden bu yılını da yiyecek gibi diye düşündüklerini biliyorum hatta söylüyorlar da. Yaşamaya değer hiçbir şey görmüyorum yolunda giden sahip olduğum hiçbir şey yok çünkü. İntihar bile geçiyor aklımdan ama korkuyorum günahından. Daha yazsam yazarım ama uzun oldu şimdiden teşekkür ederim.
tutunmak için birini birseyi arama buldanda en sonunda elin bos kalıyor
 
Ben seni anlıyorum inan ki. Ama yardımcı olamıyorum. Tek söyleyebileceğim adım adım olacak hayatın bir anda değişmeyecek. Yılmamalısın.

Daha kaç yıl kaybedeceğim diyorum hep başka bir sorun çıkıyor ve bir şeyler yapması gereken tek kişiyim beklenti de var.
 
Dur daha yeni başlıyor hayat senin için yaşın çok genç. Neler göreceksin daha neler.. 35 yaşındayım olması gerektiği gibi olan şeyler az hayatımda. Baktım hayat böyle bir şey umursamıyorum artık.

Benim de umursamamam gerek. Değmeyen Kişiler için zaman kaybettim demek ki ama hep ya olursa ya düzelirse diye diye bu hala geldim.
 
1. Sınava çalış

2. Adamı terk et

3. Genç kızsın bu ne depresiflik biraz dışarı çık sosyalleş

O da gidince hiçbir şey kalmayacak ben de. Evet ama gitmem şart varlığı da yokluğu da bir gibi güya seviyor güya ben bencilim ve nankörüm onun tek düşündüğü iş eridiğimin farkında bile değil.
 
Bunalıma girmişsin sana tavsiyem sonu belli olmayan bir iliskiyi sürdürme sonrasında ise derslerine ve başarına odaklan

Bunu yavaş yavaş öğreniyorum sanırım belki bir gün düzelecek ama kaç yaşına gelcek o zamana kadar da beklersem cidden gençliğiminden olacağım. Kaç yıl gitti bu yılımı da kaybedersem bir daha hazırlanmak bilmiyorum herkesin tepkisinden çekiniyorum.
 
tutunmak için birini birseyi arama buldanda en sonunda elin bos kalıyor

Evet kendime yetmeyi öğrenmem için de kendime kendimi kanıtlamam lazım. Ama yapım bu değişemiyoruö bir şeyler kötüyken onu kenara atıp da odaklanamıyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X