Üniversite okunmalı mı sizce

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
İnsanların düşüncelerini belli başlı kalıplara sokmak, neye motive olup neyi eleştireceklerini belirlemek, düşünceye sınırlar çizmek; o sınırların dışına çıkanları da yargılamak genellikle "eğitimli", "vizyon sahibi" olduğu iddia edilen insanların yaptığı davranışlar olduğu için, söylediklerinize şaşırmadım. Eğitim çoğu şeyi götürmüyor işte.


Nerede lise mezunu varsa da işte sizin gibi eğitim işe yaramaz çoğu şeyi götürmez derler hemen
Hayat üniversitesini bitiriverirler hemen
 
Güzel bir bölüm yok açıkçası. Her bölümün önü ben bu sene başlayıp mezun olana kadar kapanacak ki buna Tıp Fakültesi de dahil. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum gelecekten çok umutsuzum.

Hayatımda duyduğum en aptalca fikirTıbbın önü nasıl kapanabilir, insan oldukça doktora ihtiyaç var. 1 ay önce anneannemin anjiyo olması gerekiyordu doktor zar zor bir zaman bulup bizi sıkıştırdı.
 

Herkes gibi ben de size ayni soruyu soruyorum: Sizin fikriniz nedir? Amaciniz, hayattan beklentiniz nedir? Tamam okumayin universite. Kaldi ki, ben Almanya gibi meslek egitimi olan bir ulkemiz olsaydi herkesin universite egitimi almasi gerektigini dusunmezdim. Ama ulkemizdeki sartlar bunlar. Bir gecede sartlari degistiremeyeceginize gore, kendinizi en iyi sekilde kurtarmak zorundasiniz. Ya da yurtdisina cikacaksiniz. Ona da yapamam diyorsunuz. Nedir yani su an amaciniz? Hepimiz egitim sistemini kotuleyelim, siz basarisizliginiza karsi icinize rahatlatin bu mudur amaciniz? Hicbir amaca hizmet etmeyen sorular soruyor, sadece ve sadece her seyin ne kadar kotu oldugundan bahsediyorsunuz. Burasi tamam cepte. Sartlar buyken, yurtdisina da cikamayacagim diyorsaniz, ne yapacaksiniz?

Sartlari da bahane etmeyin. En yakin arkadasim ailesinin sirketler grubu varken, babasinin siddeti ve annesinin pasifliginden kacti 18 yasinda sifirdan basladi hem calisti hem okudu. Su an cok basarili bir muhendis. Bu insanin can korkusu da vardi, kac ev degistirdi babasi adresi tespit ettikce. Alin simdi bir aforizma daha kasin, arkadasin yaptiysa herkes yapacak mi bilmem ne... Yapacak efendim. Belli bir amaci olan herkes onun icin cabalarsa amacina ulasacak. Bahaneleri bir kenara birakin. Bu amaciniz gidip misir satmak da olabilir, ama bir idealiniz olup onun icin calisip ureteceksiniz. Bos bos bahanelerin ardina siginmayin.
 
Yav zahmet edip bunca insan fikir vermiş örnek gostermis, en fazla soyleyebildigi ben dusundugunuz profile uymuyorum ztn parami kazaniyorum, yok eğitim sisteminin ici söyle boş, en klise tespitleri de okumuslar yapar vs vs...tiklanma almak için bir sürü safsata. Amacsizligina kilif uyduruyor ve biraz egleniyor sadece
 
Herkes planınız ne demiş hiç birine cevap vermemişsiniz. Çalışıyorum demişsiniz de nerede?
Şu an okumadan mühendislik, öğretmenlik, doktorluk, avukatlık yapabilir misiniz? Hayır. Ya kasiyerlik yapacaksınız ya garsonluk yada işletme açarsınız paranız varsa.
Yani o çoğunluğun aldığı asgari ücrete siz ömür boyu talim edeceksiniz. Bir süre sonra sizden genç üniversite mezunları gelecek altlarında çalışacaksınız.
Zira şu an kurumsal firmalar tezgahtan alacaksa en az dört yıllık fakülte mezuniyetini şart koşuyor.
Bundan on sene sonra daha da yaygın olacak o zaman siz lise mezunu olarak emekliliğe gidebilecek misiniz? Sanmıyorum.
Özetle herkesin sorduğu cevap alamadığı soruyu tekrar soruyorum. Planınız ne? Ne yapacaksınız?
 
siz iyi eğitim almış ve başarılı kişilerin toplum adına olan düşüncelerini hangi yöntemle analiz ettiniz acaba? çok fazla genelleme kullanıyorsunuz. evet çalışmak kurtuluş yolu olabilir ya da olmayabilir olasılıklıdır fakat hiç çalışmamak, hiç amacının olmaması kurtuluş yolunu kendi ellerinle tuğlalarla kapatmaktır. nihai hedef için başarıya inanç da gerekir. siz de bunların hiçbiri olmadığını görüyorum. ayrıca ben sizin sınava girecek bir birey değil de, kk'nın eğitime ve vizyona olan bakış açısını sorgulayan bir sosyal gözlemci olduğunuzu düşünüyorum. sınava yeni girecek 18 yaşında bir birey değilsiniz. biz bu muhabbetleri ankarada sakarya caddesinde bira masasında yapardık. o gece ülke kurtulmuş olur, ertesi gün derslere, sosyal etkinliklere kaldığımız yerden devam ederdik. o ortamdan kimse de başarısız olmadı.
 
Benim bu. Geçen ODTÜ mezunu bir gençle dolaştık, o da aynı durumda.
 

Yorumları da senin yazdıklarını da okudum; kendimden örnek vereyim sen değerlendir o zaman, lise mezunuyum hem de akşam lisesi, üniversiteye ailevi sebeplerden gidemedim, kazandığım sınavı yaktım, bu arada 45 yaşındayım yani ben o sınava eski sistemde girdim öss ve öys olarak. Sonra bir şirkette işe girdim, bizim zamanımızda lise mezunları rahatlıkla iş buluyordu. Çalıştım o arada bir sürü kursa gittim, bilgisayar, muhasebe, ingilizce allah ne verdiyse ehliyette aldım, iş hayatımın 8. yılında çok iyi, kurumsal bir şirkette işe başladım, satış destek olarak işe girdim sonra beni ssh a çektiler ve ssh eğitimlerini şirket karşıladı, o şirkette 17 yıl çalıştım, çok güzel paralar kazandım lakin müdürden fazla iş yapmama sektörde uzmanlaşmama rağmen müdür sıfatım olamadı çünkü üniversite mezunu değilim. Sektörde diğer firmalarla çok çok iyi ilişkilerim, bağlantılarım oldu ama bir yerde tıkandı, üniversite mezunu olmamam hep önüme çıktı. 17 yıl sonra ssh tan çok yoruldum birazda sağlık sorunlarım yüzünden işten ayrıldım. Bir yıl evdeydim sonra sıkıldım, çalışacağım dedim ama aynı sektöre dönmek istemedim başka bir yerde işe başladım, asgarinin bir tık üstü maaşla, 25 yıl tecrübeyle. Çok paraya ihtiyacım yok ama başladığım nokta çok gücüme gitti, bunca yıl emeğin hiç bir değeri yoktu o diploma olmadan. Çok sızlanan biri değilimdir, çalışmaya aşığım halen devam ediyorum yeni şirkette 1,5 yıl oldu, şartlarım biraz düzeldi ancak demem o ki ; mesleğinin bir adı olmalı, ne okursan oku mesleğim şu diyebilmelisin. Bu devran döner, benim işe başladığım günden bu yana neler değişti neler oldu, bu da böyle kalmayacak ancak sen değişimlerin olduğu zaman için bir alt yapı hazırlamalısın. Herkes üniversite okumalı mı bu çağda evet okumalı, ha okumayacaksan da dediğim gibi mesleğinin bir adı olmalı, 17 yıl çalıştığım şirket benim için bir şanstı ama bu şans herkese uğrayacak diye bir kural yok, üstelik bu şansa rağmen ben hep başkalarından çok çalışmak zorunda kaldım, iyi paralar kazandım ama o çalışmanın kariyer olarak bir adı olmadı. Herkes öğretmen, memur olma peşinde bunu da doğru bulmuyorum ama dediğim gibi bir mesleğin olmalı
 
Hayır, sosyal gözlemci falan değilim, öyle bir iddiam da yok. Bana birkaç istisnai örnek getirerek ''genelleme yapmayın'' diyebilirsiniz ama toplumun hali ortada ve eğitimli, başarılı insanların toplum adına hiçbir şey yapmadıkları gerçeği de ortada. Ya çalıştıkları şirket için çabalıyorlar, ya da kendilerini daha da geliştirip daha iyi bir statü kazanma peşindeler. Topluma faydalı insan yok denecek kadar az. ''Kurtuluş yolu'', ''başarı'',''başarısızlık'' gibi kelimeler sadece dar olan eğitim çerçevesine indirgendiği için bu haldeyiz zaten.
 
Benim bu. Geçen ODTÜ mezunu bir gençle dolaştık, o da aynı durumda.
Allah Allah, sizin gibiler var mıymış yahu? Kadınlar Kulübü üyelerine göre altın bileziğiniz var kolunuzda. Demek ki yeterince çalışmıyorsunuz, çabalamıyorsunuz. Hadi bakın, bir sürü başarı hikayesi var, siz de; arkadaşınız da yapabilirsiniz.

Siz ve sizin gibi milyonlarca genci görmek, duymak, bilmek istemiyorlar. Herkes büyülenmiş gibi, hayatın gerçeklerinden kopuk bir şekilde sadece üniversite bitirme peşinde. Sonrası? Ona sonra bakarız canım.
 
Arkadaşım KPSS'de alanında Türkiye 150.cisi olmuş. Daha nasıl çabalasın? İroni yaptınız galiba. Bence ortaöğretim kpss'ye girip memur olmak gerekiyor. En kestirme yol bu.
 
Şunu anlayamıyorum memleketteki tek iş memurluk mu, hayatın tek amacı memur olup kredi çekmek mi

Ben gayet yeniliğe, değişime açık bir işteyim mühendisim gayet de mutluyum. Bir ABD şirketinde uzaktan çalışıyorum, ondan önce de bir Alman şirketinde çalışıyorum. Gayet mutluyum, bolca kariyer olanağı olan bir meslek.
Konu sahibesi doktorkuğun, mühendisliğin önü kapalı diyorsan çok çok yanılırsın. Okuyanlar yanlış fikirlere asla kapılmasın, mühendisliği okuyan herkese tavsiye ediyorum.

Topluma fayda da yapmak istedikten sonra her türlü olur, ben kadınlara yardımcı oluyorum mesela. Kariyer tavsiyesi isteyen junior kızlara yardımcı oluyorum, geçende ürettiği nane hakkında yardım isteyen kadın bir CEOya vakit ayırdım. Kadınlara kapım her zaman açık. Onun dışında dargelirli kadın görürsem mutlaka para yardımı yaparım. En basitinden gittiğim oteldeki kat hizmetlisi kadına bahşiş veririm, hastanedeki refakatçi olduğum odaya gelen hastabakıcı kadına teşekkür edip bahşiş veririm. Topluma katkı için Sabancı olmaya da gerek yok, yapmak istedikten sonra herkesin elinden bir şeyler gelir eminim.

Önemli olan meslek de değil bir noktadan sonra, yeniliğe, gelişime açık olmak, kendini ilerlemeye açık olmak. 18 yaş dünyada yapacak hiiiiçbir iş yok demek için fazla genç değil mi

Sen de okula git ama memur olma konu sahibesi, tarım yap üretimle uğraş mesela. Geçende Antalyaya sera sahibi bir kadın gördüm, Paskalya için çiçek serasının kapılarını halka açmış Ukraynalı lar çiçek toplamaya gelmiş.
İş yapmak istiyorsan dünyada tonla iş var ama bahaneler üreteceksen bahane çok.
 
Okumayıp napacaksınız?
Üniversitelinin bulamadıgı isi lise mezunu nasıl bulacak?
 
sen ne yaptın mesela bu yaşa kadar toplum için?hangi sosyal sorumluluk projelerine katıldın?huzurevine hiç gitmişliğin var mı?kapak bile toplamamışsındır tekerlekli sandalye için ilkokul çocuklarının yaptığı eminim
 
45 yıl önce bu kadar üniversite ve mezunu da yoktu. Şimdi olsaydı bu kadar başarı göstermenize fırsat da vermezlerdi. Eskinin lise mezunuyla bugün lise mezunu da şartlar anlamında denk değil ne yazık ki
 

Topluma faydalı olmak her yönden mümkün, çalışınca otomatik olarak bu faydaya ortak oluyorsun zaten en başta vergi ödeyerek. Bunca yıl çalışmamın sonucu olarak yüzlerce sokak hayvanının barınma,tedavi ve kısırlaştırma masraflarını karşıladım, barınaklara destek oldum, öğretim hayatına destek olduğum üniversite bitiren üç öğrencim ve yeğenlerim de oldu, darda zorda olana hep koştum bunlar çalışarak oluyor, şu an doğu da ki okullarda öğretmenlik yapan beş öğretmenle iletişim halindeyim, çocuklara kitap yardımı yapıyoruz bunlar hep çalışarak oluyor. Evimde 800 den fazla kitap barındıran bir kütüphanem var, okumaktan hiç vazgeçmedim ve çevremi de teşvik ettim, konu sahibesi gibi çok genç var, hayattan, okuldan , çalışmaktan her şeyden umutsuzlar, oysa ki cidden her şey değişebiliyor, İşin özü çalışmak, gayret etmek sevmiyorlarsa üniversiteye de gitmesinler ama hayata bir yerden tutunmak gerek, şartlara sızlanmak ömürlerinden kaybettiriyor sadece. Senin gibi gençler bana umut oluyor, bak diyorum gümbür gümbür bir nesil var, hepsi yitik değil, yolun bahtın açık olsun inş
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…