Merhabalar. Daha önce de konu açmıştım üzerinden aylar geçti. 24 yaşındayım. İlk defa hayatıma birini aldım ve benim için hüsran oldu. Toplasan 3-4 ayı geçmeyecek konuşma ve 1 ay sevgililik dönemimiz oldu. 5 ay oldu biteli. Bu kişiyle olmayacağını kabullendim ve olmasını kesinlikle istemiyorum. Uygun olmadığımızın, anlaşamayacağımızın farkımdayım artık. Onun hayatına birini aldığını düşünüyorum. Karşımda onunla mesajlaştığını, konuştuğunu gördükçe canım yanıyor. Sorun şu ki aynı yerde çalışıyoruz ve sürekli aynı ortamda bulunuyoruz. Yeri geliyor konuşmak zorunda kalıyoruz. Kendimi iyi güçlü hissetsem de gün içinde hissettiklerimi saklamaktan çok yoruluyorum. Öyle bir duygu ki geçmiyor gitmiyor bitmiyor. Lütfen 1 aylık ilişki demeyin. Ben hayatımda daha önce hissetmediğim şeyler yaşıyorum. Size basit gelen acı beni yeri geliyor süründürüyor. Sizin tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum. Hiçbir zaman unutamayacakmışım, başkasını sevemeyecekmişim gibi geliyor. Gözümü onunla açıp onunla kapatıyorum. Her saniye aklımda o var. O kadar yoruldum ki artık. Mutluluğum elimden alınmış gibi hissediyorum. Bir de üstüne evlensen bile onu hatırlayacaksın, eşinle mutlu olamayacaksın diye korkutuyorlar beni. Bana bir yol, umut gösterin lütfen. Geçer mi bunlar? Daha önce böyle şeyler yaşayıp da unutanlar var mı? Nasıl, ne kadar zamanda unutuluyor?