Şundan boşanması lazım vefat eden bebek ikisiniz ama adamın derdi karısına kendi oğluna baktırmak. Bu kadın bu kadar bunalmış acısını hala yaşıyor kimse destek olmamış son çare buraya konu açmış. Kocası destek bile değil yapayalnız kalmış. Üstüne oğluna hizmetçilik yaptırıyor kadına. bana bunu dedi dediğinde idare et çocuk o diyebiliyor. 14 yaşındaki çocuk küçük değil gidip lafını verse durması gerektiği yeri az çok bilirNeden çocuğu sevmiyor diye boşansin. Herkes başkasının çocuğunu seviyor mu ? Mesela ben kendi çocuğumu çok seviyorum ama başka çocuklarının sesini çekemiyorum. Bu kadın bu çocuğa sekiz yaşından beri bakmış . Burada tek sizi haklı bulduğum konu asıl suçlu erkek . O çocuğuna terbiye ve sevgi vermek zorunda
Eski mesajlarında tekrardan anne olmaya çabaladığı, dış gebelik geçirdiği de yazıyor. Belli ki aslında eşiyle mutlu. Ergen üvey evlat dışında bir sorunları olmayabilir. Ama aynı çatı altında yaşadıkları müddetçe bir çözüm bulmalılar. Bilmiyorum o denge nasıl kurulur. Benimde eşimin üvey annesi vardı ama eşim annesiyle büyüdü. Üyev anne yetişmesinde hiçbir konuda müdahil olmamış. Aynı evde bir sorun olunca karışmamak, uzak kalmak pek mümkün değil.Çocuğu sevmiyor diye değil, kendisini bu kadar yalnız bırakan bir adamla neden hala evli? Rahmetli olan çocuğu konu sahibi babasının evinden mi getirdi? Bu adam o lafları duyduğunda neden gık demedi bu çocuğa? Hani kazık kadar 14 yaşında çocuk ya, birkaç yıla oy verecek ya, şimdiye kadar empati geliştiren bir birey olması gerekiyordu ya? Konu sahibinden daha fazla hiçbirimiz kaybettiği çocuğuna üzülemeyiz. Siz böyle konuşurken o sevmeye sevmeye kocasının çocuğunun ödevlerini yaptırıyor. Bunu sen yapmazsın, o yapmaz, öbürü yapmaz. Belki ben bile yapmam. Ama konu sahibi yapıyor. Neden? Samimi soruyorum, konu sahibi ne uğruna tahammül ediyor?
Bu da çok doğru ama sanki şu an boşanacak gücü kendinde bulamıyor gibi ailesi de destek olmuyormusŞundan boşanması lazım vefat eden bebek ikisiniz ama adamın derdi karısına kendi oğluna baktırmak. Bu kadın bu kadar bunalmış acısını hala yaşıyor kimse destek olmamış son çare buraya konu açmış. Kocası destek bile değil yapayalnız kalmış. Üstüne oğluna hizmetçilik yaptırıyor kadına. bana bunu dedi dediğinde idare et çocuk o diyebiliyor. 14 yaşındaki çocuk küçük değil gidip lafını verse durması gerektiği yeri az çok bilir
Bence zorunda kalıyor . Kendi ailesi de çok matah birşey değilmiş . Kardeşleri doğru düzgün destek bile olmamis . En azından evlat acısını eşimle paylaşirim diye düşünüyor olabilir. Çok mantıklı düşünecek durumda olduğunu da düşünmüyorum KatipÇocuğu sevmiyor diye değil, kendisini bu kadar yalnız bırakan bir adamla neden hala evli? Rahmetli olan çocuğu konu sahibi babasının evinden mi getirdi? Bu adam o lafları duyduğunda neden gık demedi bu çocuğa? Hani kazık kadar 14 yaşında çocuk ya, birkaç yıla oy verecek ya, şimdiye kadar empati geliştiren bir birey olması gerekiyordu ya? Konu sahibinden daha fazla hiçbirimiz kaybettiği çocuğuna üzülemeyiz. Siz böyle konuşurken o sevmeye sevmeye kocasının çocuğunun ödevlerini yaptırıyor. Bunu sen yapmazsın, o yapmaz, öbürü yapmaz. Belki ben bile yapmam. Ama konu sahibi yapıyor. Neden? Samimi soruyorum, konu sahibi ne uğruna tahammül ediyor?
Bu da çok doğru ama sanki şu an boşanacak gücü kendinde bulamıyor gibi ailesi de destek olmuyormus
Allah'ın 3+1 evinde birbirine değmeden nasıl yaşayacaksın ki zaten, hele de çocuk bu, mümkün değil. Ama kadın evlat kaybı yaşamış ona rağmen biraz esneme hakkı verilmiyor. Değerli eşi ne eski eş ne de doldurup doldurup başına saldığı çocuğun hışmından koruyor kadını, umrunda değil herifin, onun rahatı sağlanıyor ya gerisi boş. Evde zigon sehpa kadar görevi ile mutlu, dokunanı yakar gibi sanki. Ay içim daraldı.Eski mesajlarında tekrardan anne olmaya çabaladığı, dış gebelik geçirdiği de yazıyor. Belli ki aslında eşiyle mutlu. Ergen üvey evlat dışında bir sorunları olmayabilir. Ama aynı çatı altında yaşadıkları müddetçe bir çözüm bulmalılar. Bilmiyorum o denge nasıl kurulur. Benimde eşimin üvey annesi vardı ama eşim annesiyle büyüdü. Üyev anne yetişmesinde hiçbir konuda müdahil olmamış. Aynı evde bir sorun olunca karışmamak, uzak kalmak pek mümkün değil.
Boşanmayı düşünüyor mu ki, aklından geçtiğine dair bir emare görmedim.Bu da çok doğru ama sanki şu an boşanacak gücü kendinde bulamıyor gibi ailesi de destek olmuyormus
Benim 4 yasindaki oglum bile empati yapabiliyor. Evladim kaybedip bu lafi duysam o kisiyi omrum boyu gormek istemem. Konu sahibi sevmek, ilgilenmek, anlamak zorunda degilsiniz. Anasi banasi egitsin.14 yaşında biri empati yapamayabilir.
Siz üvey oğlunuzu istemiyorsunuz açık arıyorsunuz.
Kardeşimin öldüğüne üzülmedim demiş çocuk dediğiniz. Ve kadın da 1.5 yaşında el kadar bebeğini kaybetmiş. Psikolojisini anlayabilir misiniz acaba? Öyle bir yetenek geliştirebilir misiniz kendinizde?O da sizi sevmiyordur dağdan gelip bağdakini sevmeyen sizsiniz malum
Kaldıramayacaksanız çocuklu adamlarla evlenmeyin olan çocuklara oluyor
Kendi kendinj koruycak Katip.Allah'ın 3+1 evinde birbirine değmeden nasıl yaşayacaksın ki zaten, hele de çocuk bu, mümkün değil. Ama kadın evlat kaybı yaşamış ona rağmen biraz esneme hakkı verilmiyor. Değerli eşi ne eski eş ne de doldurup doldurup başına saldığı çocuğun hışmından koruyor kadını, umrunda değil herifin, onun rahatı sağlanıyor ya gerisi boş. Evde zigon sehpa kadar görevi ile mutlu, dokunanı yakar gibi sanki. Ay içim daraldı.
Yemn ederim kötü davranmıyorum ben sesimi dahi yükseltmem yasadıgım acının üstüne kardeşine melek olusuna üzülmediğini söylediği için soğudum sadece bu ve eskisi gibi olmak için çabalıyorum sıcak olabılmek için buyuzden sizlerden fikir alabılmek için yzdım
Allah razı olsun sizden vallahi anlatamadım çok hızlı tepki alınca şaşırdım yazamadım kardeşimi sevmiyorum demedi fakat ölmesine üzülemiyorum dedi bende aynı kapı çünkü ziyaretine bile gelmiyor adını ağzınada almıyor ama anlatımınız ve desteğiniz için çokçok teşekkür ederim
Ben hiç o konuyu düşündüğünü sanmıyorum . Yani bunu değerlendirecek kavga edecek gücü olduğunu da sanmıyorum . Mantıklı düşünmeye anca zaman geçince başlar.Boşanmayı düşünüyor mu ki, aklından geçtiğine dair bir emare görmedim.
Amin inşallah bence de şu an hiç öyle şeyler dusunmemistir
Bebeğinin kaybı bu kadar tazeyken boşanması çok zor. En zor gününde kimse yanında olmamış büyük bir yıkıma uğramış. Rabbim güç kuvvet versin inşallah
Hayır eşim 34 yasında ve erken baba oldu yukardaki cevabımı okuyupta cevap verseniz keske benım hiçbirsıkıntım yoktu benim bebeğim vefat etti 1 sene önce 1,5 yasında cennete gönderdim onu ve üvey oğlumla hiçbir sorunum yoktu ama kardeşinim ölümünden sonra annesiyle kavga ettik ve onunda hareketleri değişti kardeşinin ölümüne üzülmediğini söyledi ben bu durumdan sonra çok soğudum yoksa lütfen biraz daha saygılı cevap verirsenz sevnrm
Konu sahibi tekrardan çocuk sahibi olmayı deniyormuş. Demek ki evliliğinde ergen üvey çocuk harici bir problemi yok.Çocuğun anası var, babası var onlar sorumlu davranıp çocuklarına bakacaklar o zaman yok ama bu kadının basına atmışlar. Herkes kendi çocuğuna baksın bu kadın zorunlu mu başkasının çocuguna bakmaya, hele ki içi kan ağlıyorken?
Öz anneyle kesinlikle konuşulmalı bence katip. Arada bir görüşseler bile çocuğu doldurmaması gerektiği kati süretle belirtilmeli.Allah'ın 3+1 evinde birbirine değmeden nasıl yaşayacaksın ki zaten, hele de çocuk bu, mümkün değil. Ama kadın evlat kaybı yaşamış ona rağmen biraz esneme hakkı verilmiyor. Değerli eşi ne eski eş ne de doldurup doldurup başına saldığı çocuğun hışmından koruyor kadını, umrunda değil herifin, onun rahatı sağlanıyor ya gerisi boş. Evde zigon sehpa kadar görevi ile mutlu, dokunanı yakar gibi sanki. Ay içim daraldı.
Benim eşiminde üvey annesi vardı mucize. Hatta başlıktan sonra sordum kendine. “Kendisine Abla diyordum” dedi. Hafta sonları görüşüyorlarmış. “El bebek gül bebek davranırlardı bana. Beni almadan önce sabahtan arar ne yemek yapayım sana diye sorardı. Büyürken de hayatımla ilgili kararlarda kesinlikle müdahil olmadı” dedi. Onlar parçalanmış bir aile olmalarına rağmen dengeyi kurmuş ama aynı evde bu nasıl mümkün olurdu bir fikrim yokO çocuk sizin üvey de olsa oğlunuz değil.
Eşinizin oğlu.
Üvey çocuk, çocuğun da annesi olabildiğiniz kavramdır. Evlatlık alırsınız, ne bileyim çocuk da sizi anne gibi görür, o zaman üvey de olsa anne çocuk bağından söz edilir. Siz eşinizin hatırına onu da kabul etmişsiniz ama bunu o yapmayabilir, kendince de haklıdır.
Evlat kaybınıza üzüldüm ama o çocuğu sizin de bu kadar içselleştirmediğinizi düşünüyorum. Üzülmedim diyormuş. Der. Belki size sinir oluyordu. Babasını kimseyle paylaşmak istemiyor da olabilir.
Kaç yaşında çocuk ?Kızlar ben 1 yıl önce evladımı kaybettim melek oldu ve üvey oğlum üzülmediğini söyledi yüzüme karşı ogünden beri ona karşı sıcak olamıyorum ve aynı evde yasıorm ve ben üvey oğlumu naptıysam birdaha eskisi gibi ısınamadım asla kötü davranmıyorum sadece sıcak olamıyorum günaha girmekten cok korkuyorum sevemediğim için napıcam lütfen yardım edin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?