O zaman da ilk yaptığı iş annesini arayıp Koalina benden ayrılıyormuş demek olmuştu.
Cevaplar için teşekkür ediyorum.
Yüzük çıkarma ve yatak ayırma meselesi çok büyük şeyler olunca olur denmiş ama zaten bir kaç ay önce boşanma dilekçesini de vermiştim eşime. O zaman da ilk yaptığı iş annesini arayıp Koalina benden ayrılıyormuş demek olmuştu. Sadece bu olayla değerlendirince yuh artık yüzük atılırsa böyle olur denebilir ama durum öyle değil. Evlilik boyunca bana yapılan onlarca saygısızlığa karşılık yüzük çıkarma çok basit kalıyor gözümde.
Evet konuşmadım, evi terkeden adamla konuşacak neyim olabilirdi? Kendisi konuşmasa aylarca da konuşmayabilirdim. Kaldı ki bu adam verdiği sözleri tutmamış, her fırsatta annesine sığınmış ve ben heptek başıma mücadele etmişim.pek bir gelecek göremesem de küçük bir ihtimal kendimize ait bir yaşamımızın olması farklı olabilir diye bekledim. O yaşantı da bir türlü gelmedi, hala bekliyoruz ki ailesi çıksın gitsin. Bir tek denemediğim o kaldı ama onu beklerken de çoktan eskidik.
Cevaplar için teşekkür ediyorum.
Yüzük çıkarma ve yatak ayırma meselesi çok büyük şeyler olunca olur denmiş ama zaten bir kaç ay önce boşanma dilekçesini de vermiştim eşime. O zaman da ilk yaptığı iş annesini arayıp Koalina benden ayrılıyormuş demek olmuştu. Sadece bu olayla değerlendirince yuh artık yüzük atılırsa böyle olur denebilir ama durum öyle değil. Evlilik boyunca bana yapılan onlarca saygısızlığa karşılık yüzük çıkarma çok basit kalıyor gözümde.
Evet konuşmadım, evi terkeden adamla konuşacak neyim olabilirdi? Kendisi konuşmasa aylarca da konuşmayabilirdim. Kaldı ki bu adam verdiği sözleri tutmamış, her fırsatta annesine sığınmış ve ben heptek başıma mücadele etmişim.pek bir gelecek göremesem de küçük bir ihtimal kendimize ait bir yaşamımızın olması farklı olabilir diye bekledim. O yaşantı da bir türlü gelmedi, hala bekliyoruz ki ailesi çıksın gitsin. Bir tek denemediğim o kaldı ama onu beklerken de çoktan eskidik.
Kol kırılır yen içinde kalır diye düşündüm ben, sonuçta 10 kişi gelecekti o gün eve ne olursa olsun bi organizasyon var ve çağırmışsam ağırlamalıydım. Bir şekildeo günü atlattıktan sonra konuşulur, küsülürdü...sen onun eşi değil de annesi gibi davranıyorsun yazdıklarına bakılırsa. eşin ne kadar hatalı olursa olsun, kimse onu suçlamıyor ne ailesi, ne de sen. kabahati olan insana doğum günü hazırlamak "haklısın" demektir ve sen dolaylı da olsa kocanı haklı çıkarmış oldun. adam zaten düşünmekten uzak, şımarık, sen de öyle davranmasına katkı sağlıyorsun.
özellikle eşinin ailesine ve eşine içini dök, ne olacaksa olsun, ya biter ya devam eder.
zaten birarada yaşıyorsunuz ve eşinin evi terketmesi gizlenebilir bir şey değil ki. eşin evde kalsaydı ve ketum biri olsaydı düşüncen doğru olurdu.Kol kırılır yen içinde kalır diye düşündüm ben, sonuçta 10 kişi gelecekti o gün eve ne olursa olsun bi organizasyon var ve çağırmışsam ağırlamalıydım. Bir şekildeo günü atlattıktan sonra konuşulur, küsülürdü...
Tam olarak bir aradayız denemez. Eşimin ailesi vaktinin çoğnu yazlıkta geçiriyor. Eşim de onların yanına gidiyor, gitmeyebilirdi ve kimse bir şey anlamazdı.zaten birarada yaşıyorsunuz ve eşinin evi terketmesi gizlenebilir bir şey değil ki. eşin evde kalsaydı ve ketum biri olsaydı düşüncen doğru olurdu.
Ben de tam olarak böyle düşünüyorum. Düzelir diye çok bir umudum yok ama tamamen kendi başıma kaldıktan sonraki tavırlarına göre karar vermek istiyorum. Eşime sen ana kuzususun dedim bana gurur duyarak evet dedi. Bu aile bağımlılığı onun için çok normal bir şey. Aile terapistini de arkadaşım söylemiş ama eşimin bana söylediği "aileler varken neden terapiste gideyim" oldu. Ona göre bizi tanıyan insanlar daha iyi yorum yapıp çözüm sunabilirmiş...Başından beri tüm konularını biliyorum.
Eşin seni sevmiyor ya da istemiyor denilemez.
Çok saçma bir çıkarım bu.
Sevmeyen istemeyen adam önüne gelen onca fırsatı değerlendirir.
Boşanma dilekçesinin üzerine atlardı.
Çocuk gibi aileleri araya sokarak, seni utandırma yolu ile sorunu çözebileceğini sanıyor.
Böylece sen başkalarının duymasından ve karışmasından rahatsız olup uzatmayacaksın.
Bugüne de sabırlı oluşun onu daha da azdırmış mesele bu.
Eşin olgunlaşmamış, ailesinin kollarından kurtulamamış bir çocuk sadece.
Sizin evliliğinizin temel sorunu bu.
Ben hala evliliğini, onun ailesinden tam olarak ayrılıp yaşaman gerektiğini sonra
bir karar vermen gerektiğini düşünüyorum.
Bir de evlilik terapisti denemelisiniz.
Biri bu adama artık koca olduğu gerçeğini özümsetmeli.
Tam olarak bir aradayız denemez. Eşimin ailesi vaktinin çoğnu yazlıkta geçiriyor. Eşim de onların yanına gidiyor, gitmeyebilirdi ve kimse bir şey anlamazdı.
Ben de tam olarak böyle düşünüyorum. Düzelir diye çok bir umudum yok ama tamamen kendi başıma kaldıktan sonraki tavırlarına göre karar vermek istiyorum. Eşime sen ana kuzususun dedim bana gurur duyarak evet dedi. Bu aile bağımlılığı onun için çok normal bir şey. Aile terapistini de arkadaşım söylemiş ama eşimin bana söylediği "aileler varken neden terapiste gideyim" oldu. Ona göre bizi tanıyan insanlar daha iyi yorum yapıp çözüm sunabilirmiş...
Eşin saçmalıyor.
Bence ona güzel bir yaklaşımla asıl bizi tanımayan bir insanın objektif yorumları gerek.
İstersen terapist seçimini sen yapabilirsin.
Yeter ki deneyelim.
Yoksa sona yaklaşıyoruz.
Evliliğimizi adam gibi yaşamadan bitecek farkında mısın diye konuş.
Kabul edeceğine inanıyorum.
O halde ben terapist önerileri alayım bilenlerden
önceki konularınızı bilmiyorum ama yatak ayırmaya her zaman karşıyım şiddet haricinde bu olayda şiddette olmuş bir nevi.eşiniz hareketlerinizden sizden bıkmış bir hal içinde ve size kızgın dolaplataki yiyecekleri ayırıcak kadar üstelik.ikinizde sakin olunca konuşmayı deneyin bence.ve bir adamın evi terketmeside çok saçma onunda hatalarından biride o.Aslında uzun zamandır girmiyordum buraya, her gün o kadar meşgulüm ki kendi dertlerimle...Yazasım da yoktu her şey o kadar karışık, uzun ve ayrıntılı ki; can arkadaşım yazsana kadınlarkulubüne diyince yazmak istedim tekrardan.
2 sene önceki durumları baştan anlatmak istemiyorum. Sadece bir ara bir şeylerin değişir gibi olduğunu ve artık sorunların çözüldüğünü, kayınvalidemlerin evinin bitmek üzere olduğunu ve bir nebze de olsa mutlu olduğumu söyleyebilirim. Düzeliyor, düzelecek diye seviniyordum yani. Ama şu an sorunun daha derin olduğunu bir kez daha gördüm.
Eşimin ailesinin doğum günü, bayram, yılbaşı gibi günleri topluca kutlama adetleri var. Ben de eşimin doğum günü sebebiyle herkesi davet ettim 2 hafta önceden (bu arada kaynanamlar hala çıkmadı 1-2 ay içinde diye bekliyoruz). Doğum gününden 2 gün önce elinden telefon düşmeyen, ilgisiz eşimle yaşadığımız tartışma büyüdü. Zaten 1 hafta önce de tartışma yaşamıştık ben salonda yatıyordum, 1-2 gün olmuştu kendi yatağıma döneli. Tartışma yaşanınca tekrar döndüm ve bana "sen ancak yatak ayırmayı ve yüzük atmayı bilirsin" diyince al o zaman yüzük de atayım diyerek fırlatıp attım. Kendisi de bana yastıkla vurup tartaklayıp telefonumu duvara atıp parçalayarak evden çıktı. O gece eve gelmedi, meğer ablasında yatmış. Ertesi gün de ailesi yazlıktan bize gelecekti o gece kalıp doğum günü kutlanacak ve sonra ne zaman isterlerse döneceklerdi. Ben herkesi davet ettim rezil olmayayım diye hazırlıklarımı yapmaya başladım ki öğleden sonra "biz gelmiyoruz" diye bir telefon geldi. Sabah eşim kayınvalidemleri arayıp gelmeyin ben evde yokum demiş ama nedense aradan saatler geçince arandım. Ben tabi şaşırdım, hazırlık yaptığımı ve gelmelerini söyledim hatta o kadar büyük bir şey yok diye de ekledim ama yok biz gelmiyoruz, baban da çok kızdı daha gelmez gibi bir şeyler söyledi. Akşam beni arayarak eşimin oraya gittiğini, hafta sonu orada kalacağını söyledi.
Ben durumu anneme anlatmak zorunda kaldım çünkü eşimi arayacak ve bir şekilde haberdar olacaktı. Zaten o günden sonra eşim telefonlarını da kapatmış, annem bir kaç kere doğum gününü kutlamak için aramış ancak ulaşamamış.
Eşim pazar günü kayınvalidemlerin yanından ayrılana kadar kayınvalidem beni hiç aramadı. Yalnızsın, iyi misin gibi tek bir soru dahi olmadı. Sadece pazar günü "oğlum çıktı geliyor, aman arayı düzeltin" dedi ve oğlunun gelme saatinde bana "sen şimdi ona güzel bir sofra kur, biz geç yedik acıkmıştır" diye whatsapptan yazdı. Cevap dahi vermedim. Zaten eşim gelince de gidip kayınvalidemlerin odasında yattı, yüzünü dahi görmedim ve ben de haliyle konuşmadım. Bundan sonra 1 hafta kadar kayınvalidemlerin odasında yattı eşim ve dolapta benim aldığım hiç bir şeyden yemedi. Kendine ayrı yoğurt, süt, yiyecek, ekmek vs aldı. 1 hafta 10 gün kadar böyle giderken hem kayınvalidem hem annem "sen onu güzel karşıla, sofra kur" diye diye beni sinir ettiler. En son anneme patlayıp kızdım. Böyle bir şey asla yapmayacağımı da belirterek biraz da eşimi aramasını söyledim. Bir erkek evi terkeder miydi? Annesinin yanına sığınır mıydı? Dahası ailesi de buna çanak tutup kucak mı açmalıydı? Güzel karşılaması gereken ben miydim yoksa dayak atmasına ramak kalmış bir insan olarak o muydu?
Eşimin olmadığı hafta sonu başka şehirde olan çok samimi arkadaşımla paylaştım durumu, o da çok şaşırdı ne diyeceğini bilemedi. Ben de ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilemiyordum. En son 10 günün sonunda hala konuşmuyoruz diyince eşimi aradı derdi ne bunun diye, uzun uzun konuşmuşlar ama özetle eşim de benim yüzük attığım için kızgın olduğunu ve bir kere de benim gururumu kırıp yanına gitmemi beklediğini söylemiş. Dahası ona göre ben bilerek, ailesi gelmesin diye kavga çıkarmışım. Demek ki ona göre bu karakterde biriyim. Ertesi gün de annem eşimi aramış, arayacağından haberim yoktu. Annem biraz kızmış sanırım ki o gece odaya gelip" geleyim mi" diye sordu. İlginç bir şekilde o gece de konuşmadık öyle küs gibi uyuduk. Ertesi gün en azından aynı odalarda durup aynı koltukta oturabilecek kıvamdaydık. Artık akşam saat 22.00 civarı bana fenalık bastı ve konuşacak bir şeyin yok mu diye sordum. Öyle bazı şeyleri konuşmaya başladık ama meğer o sabah 4 gibi kalkacak şehir dışına gidecekmiş, işi varmış. O şekilde sonra devam ederiz diyerek yine uyuduk. O zamanın üzerinden günler geçti hala tam konuşmadık ama ona göre mesele halloldu, gerekli şeyler konuşuldu. Benimse ruhum sıkılıyor hala.
Öyle yetişmiş çünkü...O kadar normal ki bu aile aşkı ona. Annesi de sorunları kendiniz halledin demedi bir gün, sürekli müdahil oluyor.öff koalina ya canım sıkıldı valla
bu adam neden böyle annem annem ablam ablam yapıyo ki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?