Öyle yetişmiş çünkü...O kadar normal ki bu aile aşkı ona. Annesi de sorunları kendiniz halledin demedi bir gün, sürekli müdahil oluyor.
Dün de konuştuk, ara ara konusu geçtikçe konuşuyoruz ama öyle bir yaklaşımı var ki zannedersin tüm suçlu benim. Eşimin dilinde var ama icraat sıfır. Dün bana dedikleri:
-Hayatımdaki en güzel olay seninle evlenmem,
-Her gece yatarken şükrediyorum şu durumumuza (gerçekten her gece yatmadan önce bi yarım saat dua faslı vardır)
-Benim huzur bulmam için senin bu evde olman yetiyor
-Sen benimle konuşmuyorsun, konuşsan her şey hallolur
-Bana kızsan bile surat yapma, en kötü kavgayı bile etsek gelip sarılsan ben küs kalamam
-Yüzük benim için çok anlamlı, çok özel; ben ancak boşandıktan sonra çıkartırım sen nasıl hemen çıkartabiliyorsun
vs vs...Bolca boş laf yani. Konuşunca zannedersin aşktan ölüyor, davranışa gelince asker arkadaşım modunda.
Kayınvalideme daha önce sorunları anlatmasını hoş bulmadığımı söylemiştim. Bana sürekli eşimin sır küpü olduğunu hiç bir şey anlatmadığını söylüyor hala, daha sürekli anlattığını bile kabul etmiyor veya bana çaktırmadığını zannediyor. Değil eve göndermek bir de alıp güzelce doğum gününü kutlamış pasta falan kesmişler, güzelce pohpohlayıp yollamışlar.Eşin için mutluluk verici olan şey senin için huzursuzluk.
Baştan bu konularınız olduğu için özel günler biarada olunması, eşin herşeyi ona yoruyo.
Aslımda normal öyle düşünmesi ama buna çözüm yolu bulmaması ce seni bunlara mecbur bırakması can sıkıcı.
herşeyde annesine koşan koca ve senin o çok sevdiğin kvnin resmen sana sırt çevirmesi affedilir bişey değil.
Aklı başında oğlunu gelinini hatta gelinini sevmese dahi oğlunun mutluluğunu düşünen bir anne oğlu geldiğinde tıpış tıpış karısına postalaması gerekir.
Çünkü bu yaptığıyla oğlunu oğlunun gözünde haklı çıkarmaktan başka bileye yaramaz.
İlk önce aileleri devredılı bırak tatlı dille olmadı sert bi şekilde yoksa evlilik adına biley hiçbizaman yaşayamayacaksıbız.
madem o kadar memnun seninle evlendiğine ne diye gönlünü hoş tutmuyor ki
yarım saat dua da etsin yarım saat senle de ilgilensin. ilgisiz diyosun
hem neden sen gidip barışacakmışsın ki her defasında
evi terk edip annesine gitmesi de ayrı bi olay ya
anneleri işinize karışmasın diycem ama adam onların kapısına gidiyosa anne baba işte onu haklı buluyolardır
Aile gelenekleri öyleymiş ben de bir şekilde uymaya çalıştım ama böylesi hiç iyi olmadı benim için. Ailesi gelseydi oturup konuşacaktım, şimdi gelseler yine konuşurum ama gelmeyecekler sanırım, kızmışlar.sabah ekşi sözlükte bir konu vardı ailesinden hiç ayrılmamış erkeklerle ilgili durum o
ana kuzusu erkekle evlenmemek gerekiyor gibi bir konuydu
bence sizin sorunlarınız aileden de çok etkileniyor bir türlü kendi evinizi kuramamıştınız
aile kendi evine yerleşmek nedir bilmedi
ben kendi ailem annem babam geliyor evde istediğim gibi oturamıyorum babam varken yaylanamıyorum ben duştan çıkınca yarım saat bornozla oturabilecek bir tipim tabii bunları yapamıyorsun
değil kaynana kayınbabayla aynı evde dib dibe yaşamak
ayrıca her özel günün ailece kutlanması da bir saçmalık
belki ben istemiyorum kardeşim ailecek kutlamak belki kocamın doğum gününe otel ayarlayacağım iki gün oraya gideceğim
bazen çok sabırlı ve olgun olmakta zarar veriyordur koalina
biraz bencillik iyi gelir belki
İyi de ben mi konuşayım?Nasılda durabiliyorsunuz konuşmadan öyle ikinizde?iletişim sorununu dibine kadar yaşıyorsunuz belli ki..tamam insan küser de günlerce sürermi bu?Ben dayanamam bir sorun varsa hemen konuşurum tutamam kendimi.
Hayır hala gitmediler ve geçemedikBuyuk yatak odasina gectiniz mi ? Yatagi degistirdiniz mi ? Konularinizi bildigim icin Merak ettim .
Öyle yetişmiş çünkü...O kadar normal ki bu aile aşkı ona. Annesi de sorunları kendiniz halledin demedi bir gün, sürekli müdahil oluyor.
Dün de konuştuk, ara ara konusu geçtikçe konuşuyoruz ama öyle bir yaklaşımı var ki zannedersin tüm suçlu benim. Eşimin dilinde var ama icraat sıfır. Dün bana dedikleri:
-Hayatımdaki en güzel olay seninle evlenmem,
-Her gece yatarken şükrediyorum şu durumumuza (gerçekten her gece yatmadan önce bi yarım saat dua faslı vardır)
-Benim huzur bulmam için senin bu evde olman yetiyor
-Sen benimle konuşmuyorsun, konuşsan her şey hallolur
-Bana kızsan bile surat yapma, en kötü kavgayı bile etsek gelip sarılsan ben küs kalamam
-Yüzük benim için çok anlamlı, çok özel; ben ancak boşandıktan sonra çıkartırım sen nasıl hemen çıkartabiliyorsun
vs vs...Bolca boş laf yani. Konuşunca zannedersin aşktan ölüyor, davranışa gelince asker arkadaşım modunda.
Kol kırılır yen içinde kalır diye düşündüm ben, sonuçta 10 kişi gelecekti o gün eve ne olursa olsun bi organizasyon var ve çağırmışsam ağırlamalıydım. Bir şekildeo günü atlattıktan sonra konuşulur, küsülürdü...
Kayınvalideme daha önce sorunları anlatmasını hoş bulmadığımı söylemiştim. Bana sürekli eşimin sır küpü olduğunu hiç bir şey anlatmadığını söylüyor hala, daha sürekli anlattığını bile kabul etmiyor veya bana çaktırmadığını zannediyor. Değil eve göndermek bir de alıp güzelce doğum gününü kutlamış pasta falan kesmişler, güzelce pohpohlayıp yollamışlar.
İnandın mı sen bu söylediklerine yani. Bildiğin boş boş konuşuyor gözümde. İnsan bu kadar "yanımda olman bile huzur veriyor" diyecek kadar aşık ama bir kere öpüp sarılmıyor nasıl bir aşksa. Eve gelir gelmez telefon ve bilgisayara dadanıyor ama benim gölgem bile ona mutluluk veriyor falan... Hiç inandırıcı değil .
O gitmesi zaten çok enteresan bir şey, annenin kucak açması daha da ilginç. Bir de bana geldikten sonra eşimin gece sıkıntıdan terlediğini söyledi, o kadar sıkıntı çekmiş ki terlemiş oğluşu. Gülsem mi ağlasam mı bilemedim.
Aile gelenekleri öyleymiş ben de bir şekilde uymaya çalıştım ama böylesi hiç iyi olmadı benim için. Ailesi gelseydi oturup konuşacaktım, şimdi gelseler yine konuşurum ama gelmeyecekler sanırım, kızmışlar.
Haklısın tatlim otur sohbet et demiyorum zaten.yani sorunları konuşmak lazım küsmek daha kötü uzaklaştırır diyorum.bir gün konuşmamak tamam hani sakinleşip biraz kafanda tarttiktan sonra konuşmak. Ama bir hafta uzun bir süre. Eşinin hatası çok büyük tabi çekip gitmesi çok kötü olmuş. Erkekler konuşmaktan korkuyor biraz, kaçmak kolay geliyor sanki..İyi de ben mi konuşayım?
Adam terkedip gitmiş, gelince yüzüme bile bakmamış. Giderken bir dayak atmadığı kalmış. Nesine konuşayım bu adamın?
Öyle yetişmiş çünkü...O kadar normal ki bu aile aşkı ona. Annesi de sorunları kendiniz halledin demedi bir gün, sürekli müdahil oluyor.
Dün de konuştuk, ara ara konusu geçtikçe konuşuyoruz ama öyle bir yaklaşımı var ki zannedersin tüm suçlu benim. Eşimin dilinde var ama icraat sıfır. Dün bana dedikleri:
-Hayatımdaki en güzel olay seninle evlenmem,
-Her gece yatarken şükrediyorum şu durumumuza (gerçekten her gece yatmadan önce bi yarım saat dua faslı vardır)
-Benim huzur bulmam için senin bu evde olman yetiyor
-Sen benimle konuşmuyorsun, konuşsan her şey hallolur
-Bana kızsan bile surat yapma, en kötü kavgayı bile etsek gelip sarılsan ben küs kalamam
-Yüzük benim için çok anlamlı, çok özel; ben ancak boşandıktan sonra çıkartırım sen nasıl hemen çıkartabiliyorsun
vs vs...Bolca boş laf yani. Konuşunca zannedersin aşktan ölüyor, davranışa gelince asker arkadaşım modunda.
her şey lafta resmen
valla çok üzüldümKoalina
eşinin iyi bi adam olduğunu düşünüyodum ama hem seni hırpalaması hem de böyle eziyet etmesiyle beni çok şaşırttı
Ben zaten genelde sakinim ancak bu tarz bir durumda ilk adımı atmam. Eşim de atmazdı muhtemelen annem aramasaydı.Haklısın tatlim otur sohbet et demiyorum zaten.yani sorunları konuşmak lazım küsmek daha kötü uzaklaştırır diyorum.bir gün konuşmamak tamam hani sakinleşip biraz kafanda tarttiktan sonra konuşmak. Ama bir hafta uzun bir süre. Eşinin hatası çok büyük tabi çekip gitmesi çok kötü olmuş. Erkekler konuşmaktan korkuyor biraz, kaçmak kolay geliyor sanki..
Koalina en buyuk hataniz her defasinda yuzuk cikarmak, oda ayirmak.
Anneannemin annesinin ogududur, dunya da yansa yataga kus girilmez. Ki nerede kalmis yatak ayirmak.
Haksizsiniz demiyorum ama hakliyken haksiz konuma dusmeyin.
Gerçekten sevilmiyor olsam bunu en net ben anlardım. Aşkından ölüyor diyemem ancak sevmiyor da diyemem. Bazen diyorum ben göremiyor olsam; defalarca ciddi kavgalar ettik, ben zaten pamuk ipliğine bağlıyım, neden ayrılmasın? Şu an bizi bağlayan hiç bir şey yok aslında, maddi olarak ben de o da tek başımıza gayet yaşayabilecek durumdayız, çoluk çocuk yok, evi satsak borcumuz da olmayacak. Hadi ben her şeyimi bırakıp geldim de tereddüt ediyorum, biraz daha bekleyeyim diyorum da kendisi neyi bekliyor?Üzgünüm ki her anlattığın bir anıda bir kere daha sevilmediğine inanıyorum.
Neden boşanmadığına gelince, senden başka hiç kimse; onun herşeye burnunu sokan ailesine ve ergen bile olamayacak tavırlarla ailesine koşmasına katlanamaz da ondan.
Ben senin ailenin tüm bunlara neden göz yumduğunu da anlamıyorum.
Boşanmak kolay değil anlıyorum ancak belli ki eğitimli ve meslek sahibi gencecik kadınsın, boşa geçen, gözyaşı ile geçen yıllarına çok pişman olursun ileride... Yaşadım biliyorum inan...
Davranışta da bir çok kadının bayılacağı durumlar oluyor ancak benim istediğim yönlerden değil. Sevgiyi ifade etmemiz de farklıdır. Eşim için romantik bir sürpriz çok büyük bir sevgi ifadesiyken benim için ise yapılan fedakarlıklar sevgi göstergesidir. Bu sebeple ne o beni anlıyor ne ben onu anlıyorum.Ama ne yazik ki bir insanın bizi gerçekten sevip sevmediğini ; laflarından değil,davranış ve hissettirdiklerinden anlarız.Yoksa lafta herkes herkese ölüyor
Kendisi benim çok güçlü olduğumu düşünüyormuş.her şey lafta resmen
valla çok üzüldümKoalina
eşinin iyi bi adam olduğunu düşünüyodum ama hem seni hırpalaması hem de böyle eziyet etmesiyle beni çok şaşırttı
Konuşamıyordan ziyade konuşmuyoruz çünkü benim derdim gayet açık, defalarca aynı şeyi söylemeye gerek var mı bilmiyorum. Eşeğe laf anlatsam anlamıştı bunca zaman.Bencesiz kendinizi eşinize ve ailesine karşı çok ezdirmişsiniz. Eşinizle bir aile olamamışsınız. Bir eviniz, kendi düzeniniz olamamış.. Konuşamıyorsunuz bile, derdinizi birbirinizle paylaşamıyorsunuz.. Eşinizin sizi hırpalaması affedilir değil.. Siz sustukça, daha çok tepenize çıkarlar. bence dişinizi göstermenin zamanı gelmiş. Kimse için kendini yıpratmaya değmez. Bu dünyadaki en değerli varlık sizsiniz..
Siz konular bilmediğiniz için zannederim yüzük atmak ve yatak ayırmayı çok büyük olaylar gibi görüyorsunuz. Bana bunlar çok sıradan geliyor kendi karşılaştıklarımın yanında.belli yaş öncesi belki kişiye cahil deriz, kişiliği tam oturmamış deriz,
ama 30a merdiven dayamış kişilerin bazı davranışlarını affetmek onlara yapacağımız en zararlı harekettir.
burada hatalı olan iki tarafa da birileri hatalarını söylemeli.
ben konu sahibinin (sadece bu konuda yazdığı örneklere bakarak) davranışlarında hata gördüm ve yazdım kendi yorumumda da,
eşin de davranışlarında hata var,
bunu tarafsız bir terapistle çözebilirler belki.
ama eğer ailelerle çözülecekse, o zaman iki tarafın da ailesi karışsın olaya,
iki taraftan da fikir alınsın madem, tabi bu durumda evliliğin içi dışı yakınlarla paylaşılmak zorunda kalınır, geri dönüşü olmayan bir hataya sebep de olabilir, ben tercih etmezdim bu yöntemi.
Kadın tam tersi, bana oğlumu doyur demesi bir yana aramış sanki çocuk gibi "oğlum gece çok terledi, hep sıkıntıdan; çok canı sıkıldı ondan" diyor. Eee ne yapayım terlediyse yani, sıkıntı belirtisine bak.Hırpalama olayına çok Can'ım sıkıldı
Eşine karşı hiç hoş bakmıyorum sana taaa baştan davranışlarından dolayı
Annesi evden ayrılsa bile bilgisayar telefon vs. Diyorsun .gölgemden haberi yok diyorsun
İyice şımarmış kocan . Bu ne özgüven
Meslek olarak ondan daha üstünsün. Kaynanalar da oğullarının rahat etmesini ,çalışan gelin olmasını ,oğlunu çok sevmesini ister .bunlar sende var.yoksa o oğlanı kim ne yapsın. Çabalaması gerekecek diğer türlü.
Siz konular bilmediğiniz için zannederim yüzük atmak ve yatak ayırmayı çok büyük olaylar gibi görüyorsunuz. Bana bunlar çok sıradan geliyor kendi karşılaştıklarımın yanında.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?