Herhalde işlerim oturmadan yapmayacaktım neticede 4 yıl yapmadım sonra böyle bir plan ile yaptık şuanda 2. Yi düşünmüyorum nezaman işe son verirsem ve kendim bakacaksam düşünüyorum Hanfendi 10 yıllık evlilik te tek bir kez hamile kalıp doğurmak anladınız siz onuPeki anneniz olmasaydı ne yapacaktınız?
Degil mi? Dogunca annemizden ayrilsak da vucudumuzda hala onun izini tasiyoruz: gobek bagini...Ben o anne duygusalı kadınlarından biriyim.Elbette istisnalar vardır ama ben şöyle düşünüyorum, annenin rahminde büyüyorsun, doğuyorsun ilk onun kucağında saatlerini geçiriyorsun, annen seni emziriyor hem de göz göze, baba ne kadar girişken olursa olsun, anne 1-0 önde başlıyor çocukla ilişkisine. Dünyaya geldiğimizde ilk annemizi sesini tanıyoruz, bu kadar tensel temas olunca önce onun kokusunu biliyoruz. Bunlar gelip geçici şeyler değil, anne çocuk arasındaki bağın neden bu kadar kuvvetli olduğunu açıklayan şeyler bence. Bir de hormonal, duygusal sebepler var ki, bu konuda da ebeveyn olma yetenekleri konusunda da erkeklere göre çok avantajdayız. Kısaca, bir anne gibi olmuyor kimse, babayla ilişki zamanla, babanın çabalarıyla gelişiyor ama anneye göbekten bağlıyız, yeri gelince ağzımıza s.çsa bile baba diye değil, anne diye ağlamamız bundan. Bu yüzden ben anne ve babayı eşit göremiyorum bir çocuğun hayatında. Baba da çok çok önemli ama annenin yokluğu yakıcı bir şey ya. (inşallah çok duygusal olmamıştır ) Bir de babaanne baksın tabi, ama çocuk haftada 5 gün anasından uzak kalmasın bence.
Kopamaz,koparmaya çalışan kendi ellerin kanatır.Katılıyorum. Elbette kazık kadar olmuş çocuğunun hayatına sürekli müdahale eden ya da gelinine evladı gibi değil de rakibi gibi düşmanca davranan anneler hariç. =)) Bir anne ve evlat arasındaki bağ ömürlük bir bağ. Yaş ilerledikçe bunu gösterme şekli değişmeli elbette ama asla kopmamalı.
Asla rahatımı,özgürlüğümü falan düşündüğümden değil..
Ben işe giderken uyandırıp onu da peşimde birine bırakmak zorunda kalıcam 8 iş başı çünkü..
Akşam olacak ordan al eve taşı tekrar çocuğu..
O hengamede büyümek zorunda kalacak.
En azından bu şekilde bir düzeni olur beni her istediğinde görür haftasonları da birlikte geçiririz diye düşündüm..
Çocuğum 4 yaşında..
Hafta içi zaten işte oluyorum.Akşamları yemekti oydu buydu öyle geçiyor.
Hafta sonları birlikteyiz
Belki de sağlıklı düşünemiyorum bilmiyorum ama inanın 5 yıldır inanılmaz yoruldum artık..
Ilk anlaşmazlıkta omur boyu kullana bileceği bir koz vereceksiniz adama , seni anan sevmedi sevseydi vermezdi replik 1 .. ve bu adamdan neden boşanıyorsunuz?? Kurtulmak istediğim bir adama yavrumu bırakmazdım, hayretler içindeyim maruz görünKızlar Merhaba;
Önceki konularımdan da anlaşılacağı üzere çok sorunlu bir evliliğim var ve değişen hiç bir şey yok..
Çocuk için devam ettiğim evliliğimi sanırım sonlandırmak istiyorum artık..
Fakat şöyle bir durum var ki ailemin evine dönemem ve ayrı ev tuttuğumda da oğluma tek başıma bakacak gücü bulamıyorum kendimde..
Bu yüzden dün akşam öyle bir canıma tak etti ki çocuğun velayeti senin olsun ben artık huzur istiyorum yoksa sağlığımı da kaybedeceğim dedim eşime.. Çok şaşırdı.. Çocuğun velayetinden vazgeçecek kadar mı canına tak etti dedi.. Evet dedim.
Ben haftanın 5 günü 8-5 çalışıyorum ve oğluma babannesi bakıyordu..
Böyle bir durum olsa beni her özlediğinde ve haftasonları alsam nasıl olur sizce kızlar?
Gerçekten artık inanılmaz çaresizim ve tek başıma bir çocuk büyütecek gücü bulamıyorum kendimde.
Diğer tarafta babannesi dedesi babası halası bakacaklar oğluma..
İlerde şartlar değişir neler olur bende bilemiyorum ama devam etmek istemediğime karar verdim artık..
Yorum yapacak arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim..
Hormonlarım zaten sapıtık ağlayasım geldi.Yazdım yazdım sildim. Kendi hayatımdan mı örnek versem, başka hayatlardan mı bilemedim. Kendi fikrimi söyleyeyim önce. Öleceğimi bilsem bile oğlumu asla bırakmam. Bir çocuğun babadan çok anneye ihtiyacı vardır...
Ben yengemi kaybettim kanserden. Yeğenlerimin biri yedi diğeri üç yaşında. Yedi yaşında olan yeğenim, annesinin hastalık sürecine şahit olduğu halde, aylarca öfkesi bitmedi. Annesinin onu bırakıp gitmesine o kadar öfkeliydi ki asla annesinden bahsetmedi. Hala öfkeli ama ilk kez geçen hafta onu yıkarken "hala, biliyor musun annem beni yıkarken 'su geliyor deniz kızııı' diye bağırıp su dökerdi" dedi. Yedi ayda ilk kez ağzından anne kelimesini duydum. Ne diyeceğimi bilemedim. "benim de öyle söylememi ister misin" diye sordum. Sevinerek evet dedi. Ağladığımı görmesin diye o kadar çabaladım ki. Off aman neyse işte çocukların hislerini hafife almayın. Annenin bırakma sebebi ölüm bile olsa öfkeleri asla geçmiyor. Yavrunuzu bırakmayın.
Sabir diliyorum sizeYazdım yazdım sildim. Kendi hayatımdan mı örnek versem, başka hayatlardan mı bilemedim. Kendi fikrimi söyleyeyim önce. Öleceğimi bilsem bile oğlumu asla bırakmam. Bir çocuğun babadan çok anneye ihtiyacı vardır...
Ben yengemi kaybettim kanserden. Yeğenlerimin biri yedi diğeri üç yaşında. Yedi yaşında olan yeğenim, annesinin hastalık sürecine şahit olduğu halde, aylarca öfkesi bitmedi. Annesinin onu bırakıp gitmesine o kadar öfkeliydi ki asla annesinden bahsetmedi. Hala öfkeli ama ilk kez geçen hafta onu yıkarken "hala, biliyor musun annem beni yıkarken 'su geliyor deniz kızııı' diye bağırıp su dökerdi" dedi. Yedi ayda ilk kez ağzından anne kelimesini duydum. Ne diyeceğimi bilemedim. "benim de öyle söylememi ister misin" diye sordum. Sevinerek evet dedi. Ağladığımı görmesin diye o kadar çabaladım ki. Off aman neyse işte çocukların hislerini hafife almayın. Annenin bırakma sebebi ölüm bile olsa öfkeleri asla geçmiyor. Yavrunuzu bırakmayın.
Yazdım yazdım sildim. Kendi hayatımdan mı örnek versem, başka hayatlardan mı bilemedim. Kendi fikrimi söyleyeyim önce. Öleceğimi bilsem bile oğlumu asla bırakmam. Bir çocuğun babadan çok anneye ihtiyacı vardır...
Ben yengemi kaybettim kanserden. Yeğenlerimin biri yedi diğeri üç yaşında. Yedi yaşında olan yeğenim, annesinin hastalık sürecine şahit olduğu halde, aylarca öfkesi bitmedi. Annesinin onu bırakıp gitmesine o kadar öfkeliydi ki asla annesinden bahsetmedi. Hala öfkeli ama ilk kez geçen hafta onu yıkarken "hala, biliyor musun annem beni yıkarken 'su geliyor deniz kızııı' diye bağırıp su dökerdi" dedi. Yedi ayda ilk kez ağzından anne kelimesini duydum. Ne diyeceğimi bilemedim. "benim de öyle söylememi ister misin" diye sordum. Sevinerek evet dedi. Ağladığımı görmesin diye o kadar çabaladım ki. Off aman neyse işte çocukların hislerini hafife almayın. Annenin bırakma sebebi ölüm bile olsa öfkeleri asla geçmiyor. Yavrunuzu bırakmayın.
Yazdım yazdım sildim. Kendi hayatımdan mı örnek versem, başka hayatlardan mı bilemedim. Kendi fikrimi söyleyeyim önce. Öleceğimi bilsem bile oğlumu asla bırakmam. Bir çocuğun babadan çok anneye ihtiyacı vardır...
Ben yengemi kaybettim kanserden. Yeğenlerimin biri yedi diğeri üç yaşında. Yedi yaşında olan yeğenim, annesinin hastalık sürecine şahit olduğu halde, aylarca öfkesi bitmedi. Annesinin onu bırakıp gitmesine o kadar öfkeliydi ki asla annesinden bahsetmedi. Hala öfkeli ama ilk kez geçen hafta onu yıkarken "hala, biliyor musun annem beni yıkarken 'su geliyor deniz kızııı' diye bağırıp su dökerdi" dedi. Yedi ayda ilk kez ağzından anne kelimesini duydum. Ne diyeceğimi bilemedim. "benim de öyle söylememi ister misin" diye sordum. Sevinerek evet dedi. Ağladığımı görmesin diye o kadar çabaladım ki. Off aman neyse işte çocukların hislerini hafife almayın. Annenin bırakma sebebi ölüm bile olsa öfkeleri asla geçmiyor. Yavrunuzu bırakmayın.
Yazdım yazdım sildim. Kendi hayatımdan mı örnek versem, başka hayatlardan mı bilemedim. Kendi fikrimi söyleyeyim önce. Öleceğimi bilsem bile oğlumu asla bırakmam. Bir çocuğun babadan çok anneye ihtiyacı vardır...
Ben yengemi kaybettim kanserden. Yeğenlerimin biri yedi diğeri üç yaşında. Yedi yaşında olan yeğenim, annesinin hastalık sürecine şahit olduğu halde, aylarca öfkesi bitmedi. Annesinin onu bırakıp gitmesine o kadar öfkeliydi ki asla annesinden bahsetmedi. Hala öfkeli ama ilk kez geçen hafta onu yıkarken "hala, biliyor musun annem beni yıkarken 'su geliyor deniz kızııı' diye bağırıp su dökerdi" dedi. Yedi ayda ilk kez ağzından anne kelimesini duydum. Ne diyeceğimi bilemedim. "benim de öyle söylememi ister misin" diye sordum. Sevinerek evet dedi. Ağladığımı görmesin diye o kadar çabaladım ki. Off aman neyse işte çocukların hislerini hafife almayın. Annenin bırakma sebebi ölüm bile olsa öfkeleri asla geçmiyor. Yavrunuzu bırakmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?