velayeti babaya bırakmak..

sağlıklı düşünemediğiniz nokta bu.
ihtiyaç duyduğunu nereden bileceksiniz yanınızda olmayınca?

Aynen..

Benim cocuklarima annem bakti calistigim icin, hala haftasonu gidip kalirlar kuzenleri de gelir, anneannesine asiktir cocuklarim.. gel gelelim okuldan eve gelip daha merdivenleri cikarken “anneee bugun ne oldu biliyor musun” diye kosarlar.. sizin yerinizi kimse dolduramaz hic kimse.. anlik olaylari bile sizinle paylasamadiktan sonra haftada bir iki sefer sizi gormesinin de bir yarari olmayacak zaten yapmayin..
 
Şaşkınım. Gözümün önünde 4 yaşında bir çocuk var. Gece uyumadan önce çocuğunuzu öpmez misiniz siz? Masal anlatmaz mısınız? İşten gelince kocaman sarılıp günün yorgunluğunu atmaz mısınız? Yemek yerken sohbet etmez misiniz? Sırtınızda taşımaz mısını, oyun üretmez misiniz? Gözünün içine bakıp seni seviyorum demez misiniz?

Bunları yapmadan geçecek 1 gün bile korkunç. Belki buhrandasınız bilemiyorum. Psikolojik destek alsanız daha iyi olur.
 
v
sakın velayetini verme sakın isterse cocugu senden kaçırır yapma etme.
 
Su forumun en rahat annelerinden biri olarak yaziyorum konu sahibi, suruneceksen cocugunla surun ama yanindan ayirma..
Benim arkadaşım her gittiği yere çocuğu da götürdü çalıştı masanın altında durdu çocuk ama ayırmadı yanından babasından ayrılmıştı okula başlayana kadar böyle devam ert
"Ben 6 yıllık evliyim 5 yaşında bir oğlum var. Benim ikinci eşimin ilk evliliği..
Eşim bana aşık olarak evlendi ama ben mantık evliliği yaptım diyebilirim..
Bir çocuğum olsun çok istiyordum ve şükür rabbim bana bir evlat nasip etti.." Bunlar sizin sözleriniz çocuğunuzun olmasını isteyip böyle bir fikirde olmak, şaşırdım doğrusu..
 
karisik bi durum
babaanneyle araniz nasil
yani bakabilir tabiki
ama ya sizi evladiniza karsi kotulerse cok var oyle babaanne
mesela "senin annen soyle senin annen boyle derse" ya
keske kendi ailenizden bakacak biri olsaydi yine de
annenize deseniz anne sende kalsin ben arada para yollarim falan duzelince durumum cocugu yanima alirim deseniz olmaz mi
ama illa babaanne bakacak diyosaniz sonuna kadar birakmayin durumuz duzelince yaniniza alin...
 


Ben haftanın 5 günü 8:30-7 cumartesi ise 8:30-1 çalışıyorum özel sektör, yeri geliyor muhasebe dışında da bir ton işle uğraşıyorum. Bu arada oğlum daha 18 aylık, her sabah 7:30 da evden çıkmış oluyoruz teyzem bakıyor ona götürüyoruz oradan tekrar bir 20 dk servis güzergahına yürüyorum, akşamda aynı şekilde işten çıkınca hemen alıyoruz.

İş yerindeki bir arkadaşta boşanmış eşinden çocuğuna annesi bakıyor, her sabah annesine götürüyor akşamları alıyor. 4,5 yaşında oğlu, inanın annesi teyze/ hala gibi görmesinden daha iyidir bence bu hengame, ayrıca oğlunuz çok küçükte değil. 2 yaşında kreşe başlayan çocuklar var mesela, düzeni bozulmasın diye kimsenin çalışmaması gerekir o halde.. Velayeti bırakma sebebiniz eğer başka bir sorun yoksa bana hafif geldi kusura bakmayın, naçizane fikrim.
 
Son düzenleme:
Benim arkadaşım her gittiği yere çocuğu da götürdü çalıştı masanın altında durdu çocuk ama ayırmadı yanından babasından ayrılmıştı okula başlayana kadar böyle devam ert

ne bileyim ya içim sızladı ilk defa bir konuda.. yani hadi konu sahibi ayrılığa dayandı diyelim, çocuk yarın ilkokula başlayacak, herkesin annesi bırakacak ya da herkes annesinden bahsedecek.. zaten çocuk milleti acımasız, çok mahsun büyüyecek.. ne diyeyim inşallah vermez babasına.
 

Evli, çocuk sahibi, çalışan hemen hemen tüm anne babalar çocuklarını kreşe verdiklerinde
onlarda sabahın körü çocuklarını kaldırıp, hatta bazen kaldıramayıp yarı uykulu okula bırakıyorlar.
4 yaşından küçükler de var ! emin olun arada hiç bir fark kalmayacak.
hengame olayına katılmıyorum.
en azından annesi yanında olur, anne sevgisiyle büyür. bir silkelenin kendinize gelin.

Ben oğlumu babasına gönderdiğim zamanlarda geceleri uyku uyuyamıyorum. alışmışım varlığına.

gerekirse kuru ekmek soğan yerim. oğlum da ben ne yersem onu yer. yeter ki mutlu olalım. ama

Allah korusun asla ama asla vermem.

siz dayanabilecek misiniz ??????
 
Ben söylediklerinizi mantıklı buldum hafta sonu görüşür ilgilenirsiniz çocuğunuzla hem bir süre kendinizi dinlersiniz. Çocuğun psikolojisine gelince babaannesiyle ya da herhangi bir yakınıyla yaşayan bir sürü çocuk var başta zor gibi gelse de bir yandan da çocuğun hayata karşı duruşu daha güçlü olur zaten hafta sonu sizinle olacak. Gerekirse akşamları da görüşürsünüz.
 
İyi de eşimle ayrı değiliz ama iki çocuğumuz da bu şekilde büyüyor. Ayrıca 4 yaş çok küçük bir yaş, kararınızı tekrar bir gözden geçirin, velayeti verme bahaneniz bence geçerli değil.
 
diyorki çocuğu sabah kaldırıp süründürmek istemiyorum,akşamda işten gelince yemek ye falan filan diyor ,sonra bunun rahatlıkla alakası yok diyor
 
Vallahi keşke bende götürebilsem yavrumu yanımda, keşke her işyerinin kreşi olsa..
Aslında iş yerlerinin kreşi olmalı olanlar var mesala teyzemin çalıştığı yerde vardı çıkarken alıyor gidiyorlardı eve. Hayata daha çok geçirilmesi gereken en önemli şeylerden biri bence ama nerde..
 
4 yaş aslında kreş yaşı. Sabah kreşe bırakıp dönüşte alabilirsiniz ya da öğlen servisle babaanneye geçebilir. Babaanneye yakın bir ev tutabilirsiniz gidip alması da külfet olmaz. Akşamda bir yemek yer biraz sohbet edersiniz uyur zaten. Sizde dinlenirsiniz. Günlük rutininizi düşününce kafamda böyle canlandı çok zor olmamalı annesiz kalması daha vahim lütfen çocuğunuzu annesinden mahrum etmeyin.
 
diyorki çocuğu sabah kaldırıp süründürmek istemiyorum,akşamda işten gelince yemek ye falan filan diyor ,sonra bunun rahatlıkla alakası yok diyor

valla ben süründürürüm.. aklım kalacağına azıcık az uyusun derim, zaten 2 sene sonra okula gidecek az uyumaya başlayacak.. konu sahibi tamamen rahatlığını düşünmüyorsa ben de bir şey bilmiyorum..
 
Öncelikle inşallah çocuğunuz ve kendiniz için en doğru yolu bulmanızı diliyorum.
Ama bana göre çocuğunuz için ileride ne yapsanız iyileştiremeyeceğiniz yaralar açabilirsiniz. Size '' neden beni yanına almadın? '' diye sorduğunda ona vereceğiniz hiçbir cevap tatmin edici olmayacak kanayan yaralarının acısını hissederken. Çünkü o hep kendisini terkedilmiş hissedecek ne kadar onunla görüşmelerinizi sık tutsanız da. Çünkü siz belirleyeceksiniz ona ayıacağınız vakti.' o özlediğinde' ' demişsiniz ama o sizi her an özleyecek..
Bir de başkasının büyüttüğü çocuğun size yabancılaşması, sizden uzaklaşması ihtimali var ki.. Bir gün kendinizi hazır hissedip yanınıza almak istediğinizde başka birinin çocuğu kadar tanıyacaksınız belki de...
 
Tek başına bakacak gücüm yok derken zaten çalışan bir bayanmissiniz hiç olmadı para ile birine bakitirsiniz. Yani çocuk bu eşya degil ki bırakıp o evden cikasıniz ben olsam asla evladimi bırakmam yani ilerde ne olacağı belli değil demissiniz ilerde o çocuk sizi görmek istemeyebilir.. haklı olarak
 

  • 100-150 kadın çalışanın olması halinde emzirme odası kurma,
  • 150 den çok kadın çalışanın olması halinde ise, 0-6 yaşındaki çocukların bırakılması ve bakılması, emziren işçilerin çocuklarını emzirmeleri için işveren tarafından kreş açma

böyle saçma şartlar varken çok zor en azından 50 kadın falan deselerdi. 150 kadın nedir.
biz askeriyede memur toplam 5 kadınız. zerre şansımız yok.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…